بدلکاری هیچ‌گاه در سینمای ایران جدی گرفته نشده است/آتش روی سَرَم در جشن حافظ نوعی اعتراض بود
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۲۰۳۵۳
خبرگزاری میزان- بدلکار فیلم سینمایی "نگار" گفت: اهمیت دادن به بدلکاری در جشن‌های سینمایی ایران به شکل تاسف آوری سال‌‌هاست از سوی مدیران و مسئولین مربوطه نادیده گرفته می‌شود و هیچگونه پاسخ شخصی هم برای انکار این موضوع ندارند. تاریخ انتشار: 09:30 - 25 تير 1398 - کد خبر: ۵۳۳۱۸۱
ارشا اقدسی بدلکار سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون آتش زدن سر خود در جشن حافظ گفت: دوست داشتم از فرصتی که در جشن حافظ به من داده شد استفاده کرده و در حضور بسیاری از تاثیرگذاران و بزرگان سینما اول از همه یاد پیمان ابدی زنده نگه دارم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه تاکنون در هیچ جشن و فستیوالی از پیمان ابدی یاد نمی‌‌شد و من به عنوان شاگرد خواستم مثل همیشه خاطره وی و زحمت‌هایی که برای سینمای ایران کشیده را مرور کنم.
بدلکار فیلم سینمایی "جیمز باند" دومین دلیل خود برای حضور در جشن حافظ را اینگونه توصیف کرد: در وجه دوم می‌خواستم بگویم که بدلکاران هم مثل همه عوامل سینما حق شرکت و برنده شدن در جشن های سینمایی ایران را دارند، زیرا آنها مثل تمامی عوامل سینما تمام تلاش‌شان را برای بهتر شدن کیفیت سینما انجام می دهند.
وی در همین راستا ادامه داد: چند سالی است به عنوان بدلکار و طراح صحنه‌های اکشن فیلم‌های ایرانی و خارجی در عرصه‌های حرفه‌ای و تراز اول جهانی در تلاش هستم تا در این راستا ذره‌ای از زحمات بدلکاران به عنوان تنها عضو سینما که جان خود را در خطر قرار می‌دهند با تقدیر جبران شود. تقدیری که می‌تواند به راحتی با اضافه کردن بخش بهترین بدلکار در جشنواره‌های مختلف امکان پذیر شود.
بدلکار سینما ادامه داد: این موضوع یعنی اهمیت دادن به بدلکاری در جشن‌های سینمایی ایران به شکل تاسف آوری سال‌‌هاست از سوی مدیران و مسئولین مربوطه نادیده گرفته می‌شود و هیچگونه پاسخی هم برای انکار این موضوع ندارند.
اقدسی خطاب به مسئولین سینمایی کشور خاطرنشان کرد: من ارشا اقدسی به نمایندگی از تمامی بدلکاران با نهایت احترام تقاضا دارم که در جشنواره‌های پیش رو بهترین بدلکاری به بخش‌های انتخابی اضافه گردیده تا ضمن بهبود کیفی فیلم‌ها و ایجاد انگیزه‌های بیشتر برای انجام کار‌های بهتر با این اتفاق ذره‌ای از خستگی و فشار انجام کار‌های مرگبار برای ما بدلکاران آسان و سهل گردد. امیدوارم که مسئولین فرهنگی حتی در عرصه جهانی در این اتفاق پیش دستی کرده و به صورت رسمی جایزه بهترین بدلکاری را هم در جشنواره‌های معتبر ایرانی مانند فجر و... را به صورت رسمی اجرا نمایند.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: ارشا اقدسی فیلم نگار فیلم سینمایی نگار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۲۰۳۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران | من زمان جنگ ویتنام هم به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم اما حالا...| تصاویر
به گزارش همشهری آنلاین، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی
شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد