شهری هوشمند برای شهروندان
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۷۷۰۷
تلاش برای ساماندهی ترافیک در برخی معابر پر تردد با کمک به شرکت مترو برای تکمیل هرچه زودتر خط ۷، تا نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و توسعه پارکینگ‌های عمومی که نمونه‌هایی از سیاست‌های سکان‌داران شهرداری منطقه برای افزایش کیفیت زندگی شهری در محدوده منطقه هستند. به همین بهانه با «رسول کشت‌پور» شهردار منطقه ۲ درباره سیاست‌ها، برنامه‌ها و رویکردهای شهرداری منطقه و نیز نقش شورایاران به‌عنوان حلقه واسط میان اهالی محله و شهرداری برای رسیدن به منطقه‌ای شهروندمحور گفت‌وگو کرده‌ایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در شعار «تهران، شهری برای همه» که در رویکرد جدید مدیریت شهری تهران، محور برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری برای طراحی و اجرای پروژه‌هاست، افزایش کیفیت زندگی شهروندان در محله‌ها در مرکز توجه قرار دارد. در شهرداری منطقه ۲ برای تحقق این رویکرد چه اقدامات و برنامه‌ریزی‌هایی انجام شده است؟
برای افزایش کیفیت زندگی شهری در محله‌ها، توجه ویژه‌ای به شورایاری‌ها خواهیم داشت. در واقع مدیریت شهری منطقه۲ با ساخت و تکمیل سراهای محله و ایجاد ﻇرفیت زیرساختی برای شورایاران به‌عنوان معتمدان محله‌ها و منتخبان مردم که از نیازها و خواسته‌های اهالی آگاهند، این فرصت را به وجود آورده است که شورایاران در مقام بازوی اجرایی مدیریت شهری در فرهنگسازی و ارائه خدمات اجتماعی و فرهنگی به مردم نقش‌آفرینی کنند.
بنابراین، در مدیریت شهری منطقه ۲، شورایاران نقش پررنگی خواهند داشت؟
بله، شورایاری‌ها با ایجاد سازوکار مناسب برای انتقال نیازها و خواسته‌های اهالی محله به شهرداری منطقه ایفای نقش خواهند کرد. به‌عنوان مثال، ساخت سرای محله آسمان، مجموعه ورزشی محله آسمان و سرای محله بهرود، مصداقی عینی از ایفای نقش شورایاران محله‌های منطقه است. در واقع از آنجایی که ماهیت شورایاری، شناسایی، نظارت، مشورت و همکاری در برنامه‌ریزی و اجرای پروژه‌هاست، شورایاری‌های محله‌ها می‌توانند به ایجاد سرمایه‌های اجتماعی و نهادینه کردن آنها کمک کنند و با توسعه محله و افزایش مشارکت مردم در اداره امور محله به سوی مسئولیت‌های نهادهای محلی حرکت کنند.
تعامل میان شورایاران و شهرداری منطقه در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری برای اجرای پروژه‌های جدید و نیز در مرحله اجرای پروژه‌ها چگونه رقم خواهد خورد؟
این کار با همبستگی و مشارکت بیشتر میان شورایاران، شهرداران نواحی و معاونت‌ها امکانپذیر است. در منطقه۲، ۱۴۷ عضو اصلی شورایاری در ۲۱ محله منطقه، جلسه‌های مستمر و منظم با شهردار منطقه، شهرداران نواحی و معاونت‌ها دارند یا با برگزاری جلسه‌های موضوعی و اضطراری خارج از برنامه، مسائل و مشکلات شهروندان را پیگیری می‌کنند.
برای ارتباط بیشتر شهروندان با شورایاران در محله‌های منطقه، چه‌ساز وکاری وجود دارد تا این حلقه ارتباطی که نتیجه آن رفع مشکلات محله و افزایش کیفیت زندگی شهری است، تکمیل شود؟
هر محله منطقه ۲ با حضور ۷ شورایار، دبیر، جانشین و منشی اداره میشود. دفاتر شورایاری‌ها در سرای محله واقع شده و اهالی با مراجعه به این دفاتر، مسائل و موضوعات محله خود را به شهردار منطقه انتقال می‌دهند. با وجود این، با تشکیل ۴ کارگروه تخصصی و قرار دادن شورایاران در این کارگروه‌ها بر اساس تمایل، تجربه و تخصص آنها و نیز آموزش شورایاران در این حوزه‌ها و تفکیک مأموریت‌ها، این امکان برای اهالی محله‌های منطقه فراهم شده تا به شورایاران در حوزه‌های مختلف مراجعه و مشکلات خود را مطرح کنند.
این کارگروه‌ها کدامند؟
کارگروه خدمات شهری و محیط‌زیست، کارگروه مشارکت‌های اجتماعی و آموزش‌های شهروندی، کارگروه عمران و شهرسازی و کارگروه فرهنگی و اجتماعی. هرکدام از این کارگروه‌ها هیئت رئیسه‌ای با ۳ عضو دارد و اعضای آن هر ماه درباره موضوعات و مشکلاتی که شهروندان با آنها در میان می‌گذارند با معاون شهردار در آن حوزه تخصصی به گفت‌وگو می‌نشینند.
طرح توسعه خط ۷ مترو به کجا رسیده است؟
به دلیل نوسانات بازار و افزایش قیمت اتوبوس‌ها و حاضر نشدن شرکت‌های بهره‌برداری اتوبوسرانی در مناقصه‌ها، با برگزاری جلسه‌هایی که شهردار محترم تهران، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی و سرمایه‌گذار پروژه در آن حضور داشتند به روند انجام پروژه سرعت بخشیدیم. در این جلسه‌ها قرار شد در قالب توافقنامه‌ای برای ۳۰ دستگاه اتوبوس ویژه دو خط ۲۹۳ (میدان صنعت‌ـ مترو دانشگاه شریف) و ۲۹۰ (پایانه مترو صادقیه‌ـ میدان صنعت) به مدت ۱۰ سال بهره‌برداری از این خطوط تعهد ایجاد شود. اکنون مفاد توافقنامه تهیه شده و برای تأیید در هیئت‌مدیره به شرکت اتوبوسرانی ارسال شده است.
منطقه ۲ به‌عنوان نخستین منطقه‌ای شناخته میشود که در مسیر شهر هوشمند قرار گرفته است. موضوعی که همگام با رویکرد جدید مدیریت شهری زمینه‌ساز کاهش تردد در شهر و در نتیجه کاهش بار ترافیکی در مناطق پر تردد میشود. اقدامات انجام شده شهرداری در این زمینه چه بوده است؟
یکی از اهداف اصلی ما در منطقه بر اساس رویکرد جدید مدیریت شهری، خدمت‌رسانی هوشمند به شهروندان است. برای رسیدن به این هدف گام‌های مؤثری برداشته شده که یکی از مهم‌ترین آنها اجرای طرح پایلوت ساماندهی حدود ۱۵ هزار فضای پارک حاشیه‌ای هوشمند با هماهنگی سازمان‌های حمل‌ونقل و ترافیک و فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران است. همچنین راه‌اندازی و بهره‌برداری از اپلیکیشن استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی «بی‌دود» با استفاده از ۱۰ ایستگاه و حدود ۳۰۰ دوچرخه و نیز اجرای موفق طرح خودروهای سیار سوخت‌رسان (پیدو) در محدوده منطقه از دیگر اقداماتی است که برای تحقق شهر هوشمند در منطقه انجام شده است.
موضوع تأمین پارکینگ برخی مراکز تجاری بزرگ در محدوده منطقه۲ به دغدغه اهالی محله‌ها تبدیل شده است. شهرداری منطقه نیز پیگیر تأمین پارکینگ توسط این مراکز تجاری بزرگ به‌ویژه در خیابان‌های کوهستان، چهارراه دریا و بلوار فرحزادی بوده است. پیگیری‌های شهرداری به چه نتیجه‌ای رسیده است؟
برای ساماندهی معضلات ترافیکی مراکز جاذب سفر در منطقه، طرح‌ها و سیاست‌های مختلف در پیش گرفته‌ایم. مراکزی را که هنوز راه‌اندازی نشده‌اند پیش از شروع به کار به انجام مطالعات عارضه‌سنجی ترافیکی ملزم کرده‌ایم و مراکزی که پیش از این به بهره‌برداری رسیده بودند نیز به تأمین حداکثری پارکینگ برای کارکنان و مراجعان ملزم شده‌اند. در واقع این کار با انجام مطالعات ترافیکی توسط مشاوران مورد تأیید معاونت حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران و با تمرکز بر کاهش معضلات و مشکلات ترافیکی در محدوده متأثر از مراکز جاذب سفر، با همکاری و هماهنگی شهرداری منطقه انجام میشود. از اواخر سال ۱۳۹۶پیش‌بینی‌های لازم برای پوشش حمل‌ونقل عمومی پیرامون مراکز جاذب سفر منطقه انجام شده و این مسئله یکی از رویکردهای جدی شهرداری است.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: همشهری محله منطقه ۲
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۷۷۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخلیه ماهانه۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال های آب تهران | روایت کارگرهایی که در مسیر پاکسازی کانال‌های شهر جان می دهند
همشهری آنلاین-لیلا شریف: با قدهای خمیده خود را به کانال‌های زیرزمین می‌رسانند تا رد زباله‌ها و اشیاء بی‌ارزش به جای مانده اهالی شهر در آبراه‌ها را پاک کنند، هر بار که تاریکی کانال‌ها کارگرها می‌بلعد، هراس به شماره افتادن نفس‌ها در دل آنها جای می‌گیرد.
با دلهره‌های همیشگی در میان آب‌های آغشته به فاضلاب، بدن خود را به پیش می‌رانند تا بطری‌های آب معدنی، لاستیک‌های فرسوده، ظرف‌های یکبار مصرفی و...که مسیر آبراه‌ها را سد کرده‌اند را از زیر زمین تخلیه کنند.
فعالیت کارگرهایی که مسئولیت پاکسازی آبراه‌ها و کانال‌های شهر را برعهده دارند شاید چندان به چشم نیاید اما هر گونه کوتاهی در حیطه فعالیت آنها است که می تواند، تهران را در میان سیل و آبگرفتگی‌های شدید غرق کند.
کار کردن در فضای تاریک کانال‌ها و پاکسازی با مشکلات خاص خود همراه است و حتی نفس کشیدن در هوای آغشته به فاضلاب نفس را بند می‌آورد. پاکسازی برخی کانال‌ها با توجه به وسعت و ارتفاعشان با تکیه بر ماشین آلات انجام میشود اما در بسیار از مواقع این کارگرها هستند که باید در میان آب‌های آلوده تن را به آب بزنند.
کم نیستند مسیل‌هایی که پاکسازی آنها تنها با قدهای خمیده و استفاده از سطل‌های کوچک ممکن است. مجید دیری، معاون آبراه‌ها و قنوات شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران به خبرنگار همشهری در این رابطه توضیح می‌دهد: «در نقاطی که امکان استفاده از ماشین‌های مکانیکی نیست؛ یعنی بیشتر داخل کانال‌های درون شهر و فرعی که ورودی کوچکی دارند، از نیروهای انسانی استفاده می‌کنیم. در بسیاری از این کانال‌ها، زباله‌های شهروندان مانع جریان آب می‌شوند.»
تخلیه فاضلاب در آبراه‌ها
به‌گفته دیری «ورودی‌های کوچک به کانال‌هایی با ارتفاع یک‌متر و ۲۰سانتی‌متر و عرض۸۰ سانتی‌متر ختم می‌شوند. کارگرها مجبور هستند با قد خمیده در این کانال‌ها حرکت کنند و با سطل‌هایی کوچک رسوب‌ها، لجن‌ها و زباله‌ها را روی زمین بفرستند. در تمام این موارد سختی کار در مسیلی که با فاضلاب تداخل دارد، دوچندان میشود.»
او در مورد ورود فاضلاب‌ها به کانال‌های شهری گفت: «به جز زباله و پسماند ما شاهد ریخته شدن فاضلاب در کانال‌ها هستیم که دردسرهای عظیمی به دنبال دارد، کارگرها مجبور هستند که برای تخلیه زباله‌ها، وارد آب‌هایی شوند که با فاضلاب صنایع و خانگی ترکیب شده است. ما این موضوع را به دادستانی نیز اعلام کرده‌ایم اما هنوز شاهد هستیم که فاضلاب شهری در مسیر آب‌های سطحی تخلیه میشود. حتی شاهد هستیم که در برخی مناطق به دلیل نفوذ ناپذیر بودن خاک که امکان حفر چاه جذبی وجود ندارد به همین دلیل فاضلاب‌های خانگی را در نهرها و کانال‌های شهر سرازیر می‌کنند، مناطق ۱۹ و ۲۲ با این موضوع درگیر هستند اما هنوز چاره‌ای اندیشیده نشده است. در منطقه ۲۱ نیز کارخانه‌ها به راحتی پساب‌های صنعتی خود را در کانال‌ها می‌ریزند، که دردسرساز است. بیمارستان‌هایی هم که تصفیه کننده ندارند، این راه را انتخاب می کنند.»
دور ریزهای دردسرساز شهر
به تمام زباله‌ها، پسماندها، فاضلابی که در آبراه‌های شهر جمع میشود، دورریز گفته میشود و این دورریزها شامل مواد و اشیای فاقد ارزش هستند که از جانب شهروندان و صاحبان صنایع طرد شده و به آبراه‌ها ریخته می‌شوند.
دیری در رابطه با طبقه بندی انواع دورریزها توضیح داد: متأسفانه دورریزی در سطح شهر موجب میشود که در نهایت این اشیاء و مواد به کانال‌های آب منتقل شوند. دورریزهای صنایع، پساب صنعتی، دولتی، نخاله ساختمانی، گیاهان خشک، نخاله‌های ساختمانی، فاضلاب خانگی و بیمارستانی، مناسبتی و مجرمانه چند دسته بندی کلی این مسئله هستند متأسفانه تمام این دور ریزها در نهایت به کانال‌های شهری منتقل می‌شوند و مشکل عدیده‌ای را برای شهر ایجاد می‌کنند.
دورریزهای مجرمانه نیز مشکلی هستند که فرآیند پاکسازی آبراه‌ها را بسیار دشوار تر کرده‌اند، به گفته معاون آبراه‌ها و قنوات شهری شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران « زمانی که افراد، پساب‌های و لجن‌های آلوده را در کانال‌ها تخلیه می‌کنند از نظر قانونی دست به اقدامی مجرمانه زده‌اند، در برخی از ایام سال نیز با توجه به مناسبت‌های خاص مانند سال نو، شاهد افزایش دورریزهای خانگی هستیم. مجموع این دورریزی‌ها موجب میشود که ما با یکسری مواد غیرقابل استفاده که در داخل کانال‌ها هدایت شده است، مواجه شویم. این مواد غیرقابل استفاده نتیجه‌ای جز آسیب به شهر ندارند.»
از جنازه تا رودخانه لاستیک‌های فرسوده
هر چند باورش سخت است اما درست در زیر شهر، آنجا که قرار بود آب‌های روان به راحتی عبور کنند، رودخانه‌ای از لاستیک‌های فرسوده، تشک‌های رها شده و... ایجاد شده است و حتی گاهی جنازه نیز در میان آن پیدا میشود.
دیری در رابطه با عجیب‌ترین دورریزهایی که در تهران مشاهده کرده است، گفت: تشک ومبلمان شهری در کانال‌های آب خیلی دیده می‌شوند و ما حتی جنازه هم در کانال‌های آب تهران پیدا کرده‌ایم. در کنار این موارد ما شاهد هستیم که لاستیک‌های فرسوده خودرو هم به تعداد بسیار بالا از سوی شهروندان و صنایع در کانال‌ها انداخته می‌شوند.»
منطقه ۴ و ۱۴ بیشترین چالش را در مورد دورریزها دارند
اصناف، صنایع، شهروندان؛ سه بازیگری هستند که بیشترین نقش را در دورریزی‌های شهر دارند:«این سه دسته در طول زمان بیشترین دورریزها را وارد کانال و آبراه‌های شهر کرده‌اندT در همه صورت صنایع،اصناف و شهروندان نقش پررنگی در منابع اولیه تولید دورریزها دارند.»
دیری با اشاره به نقش آفرینی اصناف و شهروندان در آلوده شدن آبراه‌ها گفت: منطقه ۴ و ۱۴ یکی از پرچالش‌ترین مناطق در بحث دورریزی از سوی شهروندان هستند، پس از آن منطقه ۱۲ با دورریزهای اصناف درگیر است و در مرحله بعد منطقه ۱۵ دچار مشکل آفرینی توأمان شهروندان و اصناف در این حوزها است.
برخی مشاغل که با مواد شیمیایی سر و کار دارند، روغن و مواد شیمیایی را در کانال‌ها می‌ریزند، زمانی که کارگرها برای تخلیه زباله به داخل آب می‌روند، با چهره‌های پوشیده شده از مواد شیمیایی و روغن‌های سوخته به سطح زمین برمی‌گیرند:« مشاغلی مانند آبکاری، کارواش، خشکشویی، مراکز نقاشی اتومبیل، تعمیرگاه‌های خودرو و...در این رابطه دردسر ساز هستند، حتی برخی از کانال‌ها در منطقه ۱۵ با زوائد کشتار گوسفند و گاو پر می‌شوند. ما در آخرین نقطه پاکسازی نهرها و کانال‌های شهر قرار داریم و این بی مسئولیتی‌ها موجب شده است تا بیشترین فشار بر روی کارگرهای این حوزه باشد.»
تخلیه ماهانه ۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال‌های آب
به گفته دیری«هر ناحیه شهر تهران روزانه نزدیک به یک کامیون زباله از داخل کانال‌ها تخلیه میکند، که این میزان از نظر تناژ معادل ۵۰۰ تن زباله و لجن در ماه- معادل ۱۰۰ متر مکعب- در شهر تهران است.»
او افزود: این میزان در برهه‌های خاصی مانند فصل تابستان، سال نو، مناسبت‌ها افزایش پیدا میکند. هر زمان که در منطقه‌ای ساخت و سازش افزایش پیدا کند، حجم نخاله‌های ساختمانی ریخته شده در کانال‌ها نیز روند افزایشی به خود می‌گیرد.»
سرنوشت سیاه کارگرهای شهری
کار کردن در فضای تاریک و آلوده کانال‌ها و آبراه‌های شهری همیشه ختم به خیر نمی‌شود و گاهی زباله‌های تلنبار شده در کانال، آخرین تصویری است که یک کارگر در ذهنش ثبت میکند.
کشته شدن این دسته از کارگرها داستان تلخی است که هر چند جایی میان اخبار ندارد اما همچون داغی ناگفته در حافظه شهر ثبت میشود مانند ۲ کارگری که در سال ۹۶ در کانال منطقه ۱۳ جان باختند:«در سال ۹۶ که یکی از کارگرهای ما مشغول پاکسازی یک کانال در منطقه ۱۳ بود، به علت زباله‌هایی که آب بند یک کانال را مسدود کرده بودند، به داخل کانال رفتند اما زمانی که آب بند را باز کردند، حجم آب قرار گرفته در پشت آب بند به حدی زیاد بود که از ۶ کارگر رفته در کانال، ۲ کارگر کشته شدند و جنازه‌هایشان در حوالی منطقه ۱۵ و انتهای شهر تهران پیدا شد. در بحث فاضلاب نیز چند سال پیش، گازهای مربوط به فاضلاب جان چند نفر از کارگرهایی که در منطقه ۱۹ مشغول فعالیت در کانال‌ها بودند را گرفت. این اتفاق معمولا در کانال‌های سربسته‌ای رخ می‌دهد که امکان جریان هوا وجود ندارد.»
از زباله‌ها رها شده کلافه‌ایم
کارگرها زمانی که دست‌های خود را از دهانه کانال رها و تمام بدنشان را به آب پر از لجن، فاضلاب و زباله آغشته می‌کنند، تازه کارهایشان شروع میشود.مهرداد نزدیک به ۲ دهه است که به عنوان کارگر مشغول پاکسازی کانال‌هایی شهری فعالیت میکند، او با گلایه از افرادی که زباله و پسماندها را در داخل کانال‌ها رها می‌کنند از سختی‌های کارش می‌گوید:« مشکلات ما یکی و دوتا نیست، هر دفعه یک مسئله‌ای داریم. الان یکسری کانال‌ها هستند که پر از فاضلاب شدن، از ترس جونمون مجبوریم که با اکسیژن توی کانال بریم.»
مهرداد بعد از ۵ ماه نتوانسته است حقوق خود را از پیمانکار دریافت کند اما هر روز برای پاکسازی یک کانال و آبراه و به منظور نجات شهر کمر همت می‌بندد:«دردسرهای اصلی برای کانال‌های سربسته‌اس، ارتفاع این کانالا ۱ و نیم تا ۷ مترند، کارگر با طناب و دبه زباله‌ها رو میفرسته بالا. خطرای کار ما خیلی زیاده، مثلا داداشم چند وقت پیش توی یه کانال آب رفت و گاز فاضلاب گرفتش، جوری که بیچاره کارش به بیمارستان کشیده و هنوزم ریه‌هاش مشکل داره.»
کانال‌های شهر مملو از زباله‌ها و اشیاء فاقد ارزش شهر، ردی از بی‌مسئولیتی هر یک از شهروندان تهرانی را به دوش می‌کشند، هر بار که یک زباله کوچک، یک کالای فرسوده و ... راهی مسیل‌ها و آبراه‌ها می‌شوند، این کارگرهای شهرداری هستند که باید بار مسئولیت را به دوش بکشند تا مبادا در بزنگاه‌هایی، این دورریزها منجر به وقوع یک فاجعه شوند.
کد خبر 847004 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها زباله شهرداری تهران پایتخت
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد