حفاری، خط مقدم استخراج نفت/ زندگی و کار سخت کارکنان اقماری در گرمای سوزان بیابان

به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، غیور مردانی از جنس فولاد که در گرمای نفس بر و و پر خطر بر روی دکل های حفاری مشغول کارند.

دکل هایی که فقط با نگاه کردن به آنها اوج آسمان را حس می کنی و فکر اینکه نصف عمرت را در کنار این سازه های لوله ای بی رنگ و ضمخت بگذارنی دیوانه ات می کند.

دکل هایی که به گفته محمدرضا جوان ترین نیروی دستگاه 86 فتح شرکت ملی حفاری "رفتن  روی این دکل ها با خودشان است و برگشت شان باخدا".

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علی 26 ساله می گوید: خیلی از جوان ها به خاطر سختی کار صنعت حفاری تمایلی ندارند به این شغل وارد شوند، اما من به خاطر علاقه ای که به امور فنی داشتم وارد این شغل شده ام و کارم را دوست دارم.

آری! افرادی که در این شغل هستند سختی های زیادی باید تحمل کنند. از دوری خانواده تا استرس کار با مواد شیمیایی و راه رفتن برروی آهن های داغ و خطرات ناشی از کار در ارتفاعات بالا، چراکه یک لحظه غفلت ممکن است حادثه آفرین باشد.

محمد رضا هیهاوند مکانیک ارشد این دکل  هم 29 سال از عمرش را در کار  حفاری چاه گذرانده و چند سالی است عمل قلب انجام داده است. هرچند کار در مناطق عملیاتی و هوای گرم برایش مضر می باشد، اما شغل او حفر چاه و  شرایط کاری نیز سخت است.

وی می گوید: در زمین داغ و تفته ای که به سختی می توان بر روی آن راه رفت تعمیر موتورهای دستگاه ها که دمای بسیار بالایی دارند را انجام می دهم. گاهی هم با کمبود قطعات مواجه می شویم، ولی باید کار را راه انداخت و قطعه را تعمیر یا بازسازی کنیم.

غلامرضا کمک حفار دستگاه 86 فتح هم  16 سال سابقه کار دارد. یک انگشتش سال های گذشته حین کار در یکی از دکل های حفاری قطع شده و مهمترین آرزویش سربلندی ملت ایران در برابر تحریم های ناعادلانه غرب است.

وی می گوید: در این گرمای طاقت فرسا تنها دلخوشی ما همین فضای همدلی و همراهی موجود بین همکاران است که باعث می شود خستگی از تن مان درآید و به سختی ها کمتر فکر کنیم.

دیگر تلاشگر این عرصه معتقد است: شرکت ملی حفاری در خط مقدم تولید و استخراج نفت قرار دارد. بین کسی که شغلش در بیابان است و کسی که چنین شرایط سختی را تجربه نکرده تفاوت زیادی وجود ندارد. کار کردن در این صنعت عشق می خواهد و علاقه، پشتکار، شب نخوابی و استرس کار.

کریمی می افزاید: کارکنان اقماری به علت نوع الگوی شغلی مجبورند از خانواده دور باشند و بیشترین لحظه های عمرشان در کنار سازه های فولادی سخت به سر می برند و به این لحاظ  بعد از مدتی دچار فرسودگی شغلی می شوند که باید انگیزه شغلی آنها  تقویت شود.

نگاهش را خیره به سازه های آسمان خراش فولادی کرده و با عجله از پله های دکل بالا میرود. ارتفاع سازه های دکل از زمین بیش از 40 متر به نظر می رسد. نگاه به سازه ها حتی از پایین قابل تحمل نیست و حالت سرگیجه به آدم دست می دهد چه برسد که هر روز بخواهی این پله ها را بالا و پایین بروی، اما صادق دکل بان دستگاه 86 فتح  باید در دمای بیش از 50 درجه از این سازه های آهنی بالا برود.

از او می پرسم خسته نمی شوی هر روز در این هوای گرم باید از دکل بالا بروی؟ پشیمان نیستی از اینکه به این شغل وارد شدی؟ آرام و متین پاسخ می دهد: کار خستگی ندارد. همه شغل ها سخته، شغل ما هم سخت تر و بالاخره یک نفر باید این کار را انجام دهد.

از خانواده اش سوال می پرسم؛ لحظه ای دلتنگ می شود و می گوید آخرین بار که فرزند یک ساله اش را دید 14 روز قبل بود که مدام از رفتن او گریه و زاری می کرد؛ چراکه نمی خواست پدر از او دور شود.

تهیه گزارش آن هم در روزی که تایم ادارات به علت گرمای بیش از حد ساعت  12 ظهر اعلام شده و هوای گرم و عرق زیاد در این بیابان اجازه نمی دهد بیش از یک ساعت در کنار کارکنان تلاشگر صنعت حفاری در دکل 86 فتح بنشینیم؛ اما این غیورمردان، بی ادعا برای سربلندی کشورمان تلاش می کنند تا خودکفایی و استقلال اقتصادی کشورمان برای همیشه  محقق شده و در برابر دشمنان سر تسلیم فرود نیاوریم.

 مردانی که در طرح اقماری مشغول به کارند، طبق الگوی این طرح ٢ هفته در محل کار حاضرند و ٢ هفته استراحت می کنند. شرایطی که برای بسیاری از آنها قبل از ورود به این شغل یک جاذبه محسوب می شد و بعد از مدتی تبدیل به جدی ترین دغدغه در زندگی شان می شود.

نظر زاده کارشناس ایمنی دستگاه 86 فتح دیگر صاحب نظر گزارش ما می گوید: کار در صنعت حفاری سخت است هر لحظه امکان وقوع حوادث وجود دارد، ولی توانسته ایم با حمایت های مدیریت و برگزاری دوره های آموزشی برای کارکنان اقماری آمار حوادث را به حداقل برسانیم.

وی می گوید: امروز جزء روزهای گرم و طاقت فرساست که اکثر ارگان ها کاهش ساعت کاری داشتند، اما کارکنان اقماری در اوج گرما در حال کار هستند و تعطیلی معنا ندارد.

آرش از کارکنان بخش حراست دستگاه 86 فتح نیز می گوید: به جز مسائل  و مشکلات جسمی که ممکن است در حین کار به کارکنان اقماری وارد ‌شود؛ در یک دوره اقماری و  14 روز از خانواده دور بودن، همیشه نگران خانواده هستند و مدیریت خانواده باید توسط خانم خانه انجام شود که این خود کار آسانی نیست و خلاءهای نبود پدر در کنار فرزندان برای مادر بسیار سخت است.

وی می گوید: صنعت نفت در  اقتصاد کشور  بسیار تاثیر گذار است؛ از این رو تنها انتظار ما از مسئولان وزارت نفت این است که قدر کارکنان اقماری را بدانند و به رفاه و آسایش آنها و خانواده شان توجه بیشتر کنند.

جهانبخشی مکانیک دستگاه 86 فتح هم از نیروهای پیمانکارشرکت ملی حفاری که 12 سال در این دکل کار می کند و می گوید انتظار ما توجه بیشتر مسئولان است.

وی می افزاید: اگر شرایطی فراهم شود که حداقل در روزهای گرم سال فشار کاری کارکنان اقماری کاهش یابد خیلی خوب است.

گرمای هوا بیداد می کند؛ خورشید با تمام توان بر خاک تفته زرخیز خوزستان می تابد و قدرت خود را به رخ می کشد! کارکنان اقماری؛ از گرمای هوا بی تابند و با این وجود تمام هم و غم خود را در سبد اخلاص گذارده و توسعه صنعت نفت را نشانه رفته اند.

کارکنان اقماری حفاری مردانی از جنس فولادند! آرمان ایرانی قدرتمند و آزاد را در سر می پرورانند و در این مسیر حتی از بذل جان مضایقه ندارند و این تنها دلیلی است که این همه سختی را تاب می آورند و دم نمی زنند.

کارکنان اقماری سنگربانان خط مقدم جبهه اقتصادی هستند

تولید نفت حاصل زحمات کارکنان صنعت نفت و حفاری است. اینجا خط مقدم جبهه اقتصادی است و کارکنان اقماری سنگربانان این خط مقدم هستند که از جانشان برای سربلندی و افتخار کشور مایه می گذارند.

این دلاور مردان 14 روز با آهن، فولاد، گرما و سرما، ریزگرد و عطش و دلتنگی خانواده هایشان دست و پنجه نرم می کنند و زمانی که باید خستگی از تنشان بیرون برود مجبورند چند روز تمرین کنند تا بی حوصلگی و فشار کاری را با خود برای خانواده هدیه نبرند.

در گرمای 50 درجه حتی آب سرویس بهداشتی کارکنان اقماری در مناطق عملیاتی حرارت بالایی پیدا می کند بطوریکه می توان با آن چای درست کرد. کارکنان پس از ساعت ها کار طاقت فرسا به دلیل گرمای زیاد نمی توانند استحمام درستی کنند تا خستگی و عرق چند ساعته از تن شان درآید، ولی حتی  کلمه ای از خستگی بر زبان نمی آورند.

این بخشی از صحبت های رئیس دکل حفاری 86 فتح ناوگان شرکت ملی حفاری ایران است که 29 سال از زندگیش را در دکل های حفاری گذارنده و معتقد است کسانی که به صنعت حفاری وارد می شوند باید از لحاظ جسمی و روحی سخت کوش با استقامت باشند تا بتوانند در این شغل فنی و پیچیده و سخت با توجه به ماهیت کار اقماری دوام بیاورند.

حافظی اظهار می کند: نیروهای سکوحفاری و گل حفاری 12 ساعت کار و 12 ساعت در استراحت به سر می برند، ولی حین استراحت در کمپ دستگاه هم بطور آماده باش هستند.

وی می گوید: ماحصل تلاش کارکنان اقماری، دستیابی کشور به اهداف اقتصادی است و می توان گفت شرکت ملی حفاری خط مقدم جبهه اقتصادی است. حلقه اول تولید نفت توسط کارکنان اقماری بر روی دکل های حفاری انجام می شود و علیرغم پیشرفت‌های تکنولوژی در دنیا هنوز هم مته حفاری حرف اول صنعت نفت را می زند، چون این ابزار اولیه است که باید به مخازن نفت در زیر زمین دسترسی پیدا کند.

وی می افزاید: شب ها به خاطر استرس کار خواب نداریم که مبادا دستگاه دچار مشکل و یا کارکنان دچار حادثه شوند. همکاران ما در این بخش زحماتی زیادی می کشند و سختی های زیادی را تحمل می کنند. اگر نگاهی به پوست آنها بیندازی همه در اثر گرما آفتاب سوخته  شده اند.

حافظی تصریح می کند: کار در صنعت حفاری شب و روز، گرما و سرما و طوفان نمی شناسد و کسانی که به این عرصه وارد می شوند مثل آهن و فولاد محکم باشند.

دنیای بیابان کارکنان اقماری را گریبان گیر خود می کند

دو هفته زندگی در کاروان و بدور از امکانات شهری در هر شیفت کاری تکرار می شود و تا بازنشستگی استمرار دارد.

کار و تلاش در یک دکل حفاری از جمله مشاغل سخت و طاقت فرسا است. کار و زندگی کارکنان اقماری چنان به هم گره خورده که گاه تفریح کردن و کنار خانواده بودن را فراموش می کنند. اینجاست، وقتی یکی از آنها می گوید 30 سال اقماری کار کرده یعنی 15 سال  از دوره کاری خود را در بیابان گذرانده است.

 وجه دیگر زندگی مردان اقماری، همسرانی هستند که قبل یا بعد از اشتغال آنها در این طرح، شریک زندگی شان شده اند؛ شریکی که در لحظات مهم زندگی کنارشان نیست و مسئولیت مدیریت خانواده و تربیت فرزندان بر دوش آنهاست و همسران کارکنان اقماری بخش زیادی از وظایف را خود بر عهده دارند.

بهرامی سرپرست خدمات پشتیبانی دکل 86 فتح ناوگان شرکت ملی حفاری ایران با بیان مطالب فوق می گوید: اردوگاه استراحتی کارکنان اقماری در فاصله 7 کیلومتری از دستگاه 86 فتح قرار دارد و در این اماکن همه خدمات رفاهی از نانوایی تا درمانگاه و تمام نیازمندی یک شخص در محل اسکان وجود دارد و کلیه امور رفاهی و مالی و پشتیانی به کارکنان ارائه می شود.

وی می افزاید: پزشک عمومی و آمبولانس هم در این جا مستقر است، ولی خدمات درمانی ضروری اینجا ارائه می شود.

در بخش انتهایی گزارش از امیدها و آرزوهای کارکنان اقماری می پرسیم که بیشتر آنها آرزویشان این است که شغل آنها به زودی در لیست مشاغل سخت آورده شود.

اگر چه فصل مشترک همه آنها دوری از خانواده است، اما آنچه در میان آرزوها موج می زند، «امید» است. امید به فردایی بهتر، توسعه و تعالی صنعت نفت، امید به خودکفایی و آرامش برای مردم ایران.

آری مردان اقماری ساده و سخت کوش وبی ادعا وکم حرفند، می گویند تا پای جان در برابر مشکلات ایستاده اند و نهایت تلاش خود را بکار گرفته اند تا نیاز کشور را تامین نمایند.

گزارش از شهرزاد امیری

منبع: ایلنا

کلیدواژه: نفت خوزستان کارگران حفاری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۸۸۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ چیزی که فقط افرادی که در خانواده ای با روابط سمی بزرگ شده اند درکشان می کنند

نحوه بزرگ شدن شما تا بزرگسالی، چه خوب و چه بد، بر رفتارتان تأثیر می گذارد.

تجربیات مخرب اولیه زندگی زخم های عاطفی ماندگاری از خود به جای می گذارند.

آنها اغلب روابط شما را به گونه ای تحت تاثیر خود قرار می دهند که درک آن دشوار است.

به گزارش روزیاتو، در ادامه به بررسی ۷ چیز در زندگی می پردازیم که طبق اصول روانشناسی، افرادی که در خانواده ای با روابط سمی بزرگ شده اند درکشان می کنند.

۱) زندگی در تنش مداوم

بزرگ شدن در یک خانواده سمی می تواند به معنای زندگی در یک تنش دائمی باشد. هرگز نمی دانید که درگیری بعدی چه زمانی رخ خواهد داد.

روانشناسان خاطرنشان می کنند که اعضای سمی خانواده ممکن است معتاد به درگیری های مداوم باشند.

در نتیجه، آنها از نظر احساسی بیش از حد واکنش نشان داده و در جمع یا در فضای خصوصی عصبانیتشان را نشان می دهند.

بزرگ شدن در چنین محیط ناآرامی مانند حرکت در میدان مین بوده که در آن هر قدم مملو از خطر است.

از لحظه‌ای که از خواب بیدار می‌شوید، تا زمانی که به رختخواب می‌روید، یک حس تنش وجود دارد؛ مانند طوفانی که در حال وقوع است.

شما در چنین شرایطی مجبور هستید که همیشه رفتارها و سخنان خود را بررسی کنید و هرگز نمی دانید که یک نظر ظاهراً بی ضرر چه زمانی طوفانی را برمی انگیزد.

این حالت حتی پس از مستقل شدن به سختی از بین می رود.

۲) احساس می کنید که در افت و خیز احساسی هستید

اعضای سمی خانواده همیشه در آستانه انفجار نیستند.

گاهی اوقات، آنها آرام، دوست‌داشتنی و خوب به نظر می رسند. درست پیش از اینکه بدون هیچ هشداری وارد حالت سمی خود شوند.

این دقیقاً همان چیزی است که باعث می شود احساس کنید که انگار در یک ترن هوایی احساسی هستید.

درست زمانی که فکر می کنید در امانید، یک طغیان شما را به قلمروی دلواپسی پرتاب می کند.

این تغییرات سریع خلق و خو باعث ایجاد حس بی ثباتی می شوند.

بچه‌هایی که در چنین شرایطی بزرگ می‌شوند و نمی‌دانند که چه چیزی انتظارشان را می کشد، ممکن است دچار اضطراب شده و دائماً خود را برای حمله عاطفی بعدی آماده کنند.

۳) مراقبت از دیگران

کودکان در خانواده‌های سمی ممکن است خود را در نقش هایی بیابند که معمولاً برای بزرگسالان تعریف شده اند؛ مانند نقش مراقب.

این امر آنها را وادار می کند که خیلی سریع بزرگ شوند و کودکی و معصومیت آنها را می رباید.

بر اساس اصول روانشناسی، اگر مجبور باشید از همان ابتدا نقش مراقب را بازی کنید، این احتمال وجود دارد که هویت خود را با انجام کارهایی برای دیگران پیوند دهید.

در حالی که کمک کردن خوب است، با داشتن چنین ذهنیتی این کار را بیش از حد و بدون تعیین مرزهای سالم و توجه به نیازهای خود انجام می دهید.

در این صورت، عزت نفس شما آسیب می بیند. به خصوص اگر این باور را داشته باشید که تنها در صورتی شایسته عشق و احترام هستید که بتوانید به دیگران کمک کنید.

۴) عزت نفس پایین

افرادی که در خانواده های سمی بزرگ شده اند، اغلب در دوره بزرگسالی با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می کنند.

اگر در دوران کودکی خود مجبور بودید که با انتقادات بی وقفه کنار بیایید، همان افرادی که باید به شما عشق بی‌قید و شرط می‌دادند، باعث شدند که احساس بی ارزشی کنید.

هنگامی که متقاعد شدید بی ارزش هستید، از بین بردن این باور دشوار است.

حتی در موقعیت هایی که به طور عینی موفق هستید، ممکن است دچار احساس بی کفایتی و شرم شوید.

بنابراین، اهداف بزرگ تری را برای خود تعیین کرده و اگر نتوانستید به آنها دست یابید، خودتان را سرزنش می کنید.

۵) کمال‌گرایی

فرزندان خانواده های سمی می توانند دچار کمال‌گرایی شوند.

شاید پدر و مادرتان اشتباهات شما را به‌ عنوان یک نقص، به ‌جای بخشی از زندگی عادی تلقی می‌کردند.

بنابراین، ممکن است این رفتار باعث شده باشد که شما در دوره بزرگسالی فکر کنید که باید از اشتباهات به هر قیمتی اجتناب کرد و تلاش برای کمال‌گرایی یک هنجار است؛ نه یک استثنا.

تمایل به کمال‌گرایی همچنین می تواند ناشی از نیاز به کسب تایید یا اجتناب از انتقاد در یک محیط خانوادگی سمی باشد که در درازمدت باعث استرس مزمن و نارضایتی از زندگی خواهد شد.

۶) سرکوب احساسات

محیط‌های سرکوب‌کننده عاطفی در دوران کودکی، بیان آشکار احساسات را برای افراد چالش‌برانگیز می کنند.

روانشناسان خاطرنشان کرده اند که سرکوب احساسات یک راهبرد معمول مقابله ای است که توسط اعضای خانواده های سمی استفاده می شود.

کودکان در چنین خانواده هایی این باور را دارند که ابراز احساسات می تواند منجر به نادیده گرفته شدن یا حتی خشونت و شرمندگی شود.

بنابراین آنها احساسات خود را سرکوب می کنند که باعث می شود ایجاد روابط عمیق در دوره بزرگسالی چالش‌برانگیزتر شود.

اگر نتوانید به طرف مقابل بگویید که واقعاً چه احساسی دارید، چگونه می توانید به او نزدیک شوید؟

۷) مکانیسم های مقابله ای ناسالم

بزرگ شدن در یک شرایط سمی می‌تواند باعث شود مکانیسم‌های مقابله‌ای دیگری در شما شکل گیرند:

کناره‌گیری از تعاملات اجتماعی به عنوان راهی برای محافظت از خود در برابر رنج های عاطفی بیشتر سوء مصرف مواد مخدر یا الکل برای از بین بردن درد عاطفی یا مقابله با استرس انجام رفتارهای خودآزاری در تلاش برای مقابله با احساسات طاقت‌فرسا یا به دست آوردن حس کنترل صرف زمان بیش از حد در شبکه های اجتماعی یا خیالبافی به عنوان وسیله ای برای فرار از واقعیت های زندگی ناکارآمد خانوادگی کانال عصر ایران در تلگرام