بیحسی وزارت ارشاد در کنترل ابتذال!
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۴۴۵۱۵
به گزارش خبرگزاری بسیج، در اواخر دهه ۸۰ یکی از انتقادهایی که به تولید فیلم در مؤسسه منحله رسانههای تصویری به عنوان مرکزی زیرمجموعه سازمان سینمایی میشد، مشارکت در ساخت برخی فیلمها بود که به عنوان «شانه تخممرغی» خوانده میشدند. اینکه یک مؤسسه دولتی که آنزمان تحت مدیریت ابراهیم داروغهزاده اداره میشد برای ساخت فیلمهای صرفاً تجاری وارد میدان شود، موضوعی بود که مورد انتقاد جدی قرار داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جالب است که مدیرانی، چون داروغهزاده که در آن مقطع زمانی بودجههای دولتی را به سمت مشارکت در فیلمهای بیکیفیت کمدی روانه میکردند در این سالها هم عهدهدار مسئولیت بوده و هستند. در اینباره جلالالدین دری، کارگردان سینما از شیوه اعطای پروانه ساخت و مجوز اکران فیلمها از سوی وزارت ارشاد انتقاد کرده و به باشگاه خبرنگاران میگوید: در سیاستگذاری امروز سینمای ما، قطعاً هر فیلم غیرکمدی که دارای مفهوم و موضعگیری باشد، محکوم به اکران نشدن است. فیلم خود من با عنوان «نرگس مست» مدتهاست پشت در اکران مانده، چون موضوع اصلی فیلم موسیقی است، مانند کاراکترهایش مظلوم واقعشده و در انزوا قرار دارد. ما همچنان پیگیر اکران آن هستیم، اما هنوز به نتیجه نرسیدهایم.
این کارگردان درخصوص نقش سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در صدور پروانه ساختها عنوان میکند: حداقل کار سازمان سینمایی این است که ۱۰ درصد از پروانه ساختها را به فیلمهای مفهومی با پتانسیل اکران عمومی اختصاص دهد، اگر قرار باشد سالانه ۱۵۰ پروانه ساخت صادر شود، حدود ۸۰ اثر کمدی میشود. پس از آنجا که ظرفیت اکران سینمای ما در یک سال بیش از همین تعداد نیست، جایی برای فیلمهایی، چون «نرگس مست» نمیماند. وزارت ارشاد با این کار عملاً میگوید فیلمهایی بهجز آثار کمدی بیکیفیت، اجازه اکران نمیگیرند و این یعنی روبهروی سینمای واقعی و مؤثر ایستادن است. متأسفانه هر حرکت و دیالوگی در فیلمهای کمدی گفته شود، اتفاقی نمیافتد، اما کافی است یک دیالوگ خاص در اثری اجتماعی دیده شود، آنجاست که با تیغ اصلاحیه و اکران سخت روبهرو میشویم.
این فیلمساز میافزاید: در سازمان سینمایی یک بخش نظارت و بخشی دیگر ارزشیابی است، متأسفانه نظارت از بین رفته و از معنی ارزشیابی هم فقط کلمه آن باقی مانده است. در کل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حامی صددرصدی فیلمهای بفروش به هر قیمتی است و این چیزی نیست جز تضاد مستقیم با محتوایی و دستورالعمل کاری این وزارتخانه. جای سؤال است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار است با چه فیلمهایی سطح فرهنگ عمومی مردم را بالا ببرد؟! وی تصریح کرد: آیا وظیفه وزارت ارشاد حمایت از آثار جدی نیست؟ من را به جایی رساندهاند که حاضرم بگویم اشتباه کردم، چنین فیلمی ساختم و تعهد بدهم دیگر نمیسازم، اما فقط فرصت اکران به آن بدهند. من بارها به آقایان مسئول گفتم چرا نباید راجع به دهخدا و شخصیتهای بزرگ در ادبیات و موسیقی فیلم بسازیم؟ اما متأسفانه انگار انگیزهای برای ساخت فیلمهای با ارزش و دارای نماد اصیل ایرانی، وجود ندارد.
دری در پایان بیان کرد: از دهه ۶۰ تا اواسط دهه ۸۰ برای سطح ارتقای فرهنگی مردم از طریق سینما تلاشهای زیادی شد و موفق هم بود، اما از آن به بعد تا به امروز با سرعت رو به افول هستیم. این ما هستیم که سلیقه مخاطب را میسازیم، اما به نظر میرسد یک نفع و سودی در این اتفاق است که باعث میشود، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به جای نظارت کیفی به هر فیلمی با نام کمدی پروانه ساخت بدهد و فیلمهای با ارزش و محتوا را ته صف نگه دارد.
منبع: جوان
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۴۴۵۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدمستی در برابر مست عشق
اصل ماجرا چیست؟ مثل این سالها که تبلیغ فیلمهای ایرانی در شبکههای فارسی زبان ماهوارهای نادیده گرفته میشود، در دهه نود نیز با توجه به تحولات فناوری در مسیر ساخت فیلم بلند و به چالش کشیده شدن ساختارها و ترتیبات اداری، دولت در برابر ساخت فیلمهای بلند بدون مجوز نرمش نشان داد.
تا قبل از تصویب و ابلاغ دستورالعمل جامع صدور پروانه نمایش در ۱۳ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ توسط وزیر وقت ارشاد در دولت دوازدهم، با جلب موافقت موردی وزیر ارشاد در دولت یازدهم تدبیری اندیشیده شده بود که اولا برخورد سلبی و انضباطی اولین گزینه برای برخورد با فیلمهای بلند نباشد ثانیا در صورت جلب موافقت شورای پروانه نمایش فیلمهای غیر سینمایی برای اینگونه فیلمها پروانه نمایش غیر سینمایی صادر شود و فیلم در کارنامه تهیهکننده و کارگردان به عنوان اثر سینمایی محسوب نشود.
به این خاطر به هنگام تجمیع مقررات در بند ۳ ماده ۶ دستورالعمل صدور پروانه نمایش، عینا موافقت پیشین به منزله یک تجربه مدیریتی مستندسازی شد و شکل رسمیتری به خود گرفت. به عبارتی تنها تنبیه سازندگان فیلمهای بدون مجوز آن بود که از دریافت پروانه نمایش سینمایی محروم شوند و به دنبال آن از راهیابی به جشنواره فیلم فجر و اکران در سینماها(به جز گروه هنر و تجربه) باز بمانند.
فیلم سینمایی «مست عشق» ساخته حسن فتحی نیز چنین وضعیتی داشت. گروه سازنده بدون اخذ مجوز فیلمبرداری پروژه را در ترکیه مشغول شده بود و فقط زمانی که تهیهکننده نسبت به بروز مشکلاتی در داخل احساس نگرانی کرد، تقاضای پروانه ساخت نمود. همانطور که توضیح داده شد، مقررات اجازه بررسی تقاضا را نمیداد و همه چیز به بعد از ساخت فیلم و بازبینی آن برای صدور پروانه نمایش موکول گردیده بود.
پس اولا فیلمنامه مست عشق مورد بررسی قرار نگرفته بود که با ساخت آن مخالفت شود. ثانیا تصویربرداری پروژه از مدتها قبل کلید خورده بود و تیم سازنده معطل پروانه ساخت نمانده بود.
نکته جالب آن است که فیلم مست عشق سال گذشته موفق به دریافت پروانه نمایش سینمایی شد که خبر از نرمش مرجع نظارتی و مدیریت اقتضایی آن برای برخورد با پدیده فیلمهای بدون مجوز ساخت است. اما طبق مقررات جاری مست عشق باید پروانه نمایش غیر سینمایی میگرفت و برای نمایش عمومی مسیر دیگری را طی میکرد. چرا فیلم از این قاعده مستثنی شد؟
به نظر میرسد رویکرد مثبت سازمان سینمایی در صدور پروانه نمایش سینمایی یا ناشی از اصلاح و ویرایش مجدد دستورالعمل یادشده است و یا انکه دلایل و توجیهات دیگری مثل اعتبار و حسن شهرت کارگردان در بین بوده است که ما از آن بیخبر هستیم.
آنچه اهمیت دارد آن است که در مجموع این اتفاق به نفع سینما و مخاطب تمام شد تا با استقبال نسبتا خوب از فیلم در هفته اول اکران، کفه فیلمهای جدی در برابر فیلمهای کمدی اندکی سنگین شود.
۲۲۰۵۷