ایوب آقاخانی: سریالهای تلویزیونی به اندازه نمایشهای رادیویی، تخیلانگیز نیستند
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۷۱۱۵۸
بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون اعتقاد دارد نمایشهای رادیویی میتواند مرزهای باز نشده و اساساً تجربه نشده و نپیمودهای را در ارتباط با مخاطب و نوع برقراری با این ارتباط ایجاد کند. ۰۲ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۴:۱۵ فرهنگی رادیو و تلویزیون نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این شبها سریالی به نام «سلام آقای مدیر» روی آنتن میرود که ایوب آقاخانی بازیگر آن سریال تلویزیونی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایوب آقاخانی در خصوص ویژگیها و مختصات نمایشهای رادیویی به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: من درباره نمایشهایی رادیویی اعتقاد دارم که ویژگیهای ساختاریاش با ضرورتهای رسانه رادیو بایستی کاملاً منطبق باشد. مثلاً نمیتوانیم اگر با دوربین از یک اجرای صحنهای فیلمبرداری کنیم آن را تلویزیونی و یا صرفاً نمایشی را فقط به دلیل اینکه از رادیو پخش میشود نمایش رادیویی بخوانیم. زیرا حتماً گونههای نمایشی به طریقه و تعریف ساخت و پدیدارشناسی رسانهایشان برمیگردند. زیرا هرکدام از گونههای نمایشی ویژگیها و کارکردهای خاص خودش را دارد.
وی با اشاره به اینکه تنها راه ارتباطی مخاطب با نمایش رادیویی همان صداست، افزود: در سینما، تئاتر و تلویزیون مخاطب به واسطه دیدن و شنیدن با اثر ارتباط برقرار میکند اما در نمایش رادیویی تنها پل ارتباطی همان صداست. به همینخاطر تخیل برای مخاطب نمایش رادیویی بسیار آزادتر و رهاتر اتفاق میافتد.
کارگردان رادیو و تئاتر با اشاره به اینکه سریالهای تلویزیونی اساساً نمیتوانند میزان تخیلانگیزی مخاطب را ارتقاء دهند، خاطرنشان کرد: باورم این است که نمایش رادیویی میتواند مرزهای باز نشده، اساساً تجربه نشده و نپیمودهای را در ارتباط با مخاطب ایجاد کند. به همین خاطر است که اعتقاد دارم سریالهای تلویزیونی اساساً نمیتوانند این کار را انجام دهند و همان حسِّ تخیلانگیزی را برای مخاطب ایجاد و میزان آن را ارتقاء دهند.
وزیر ارشاد در تلویزیون: از ماجرای ادغام موسسات تا مقابله با پولهای کثیف در سینماشروع «زیرخاکی» جلیل سامان/ یک دوگانه برای تلویزیونمعضلات واگذار کردن برنامههای تلویزیونی به افراد خاص از نگاهِ سعید مستغاثیرادیو "محرم و اربعین" در راهندمعرفی بهترین نمایشهای رادیویی در پایانِ «نوایش»/ معاون صدا: رادیو نمایش و میدان ارگ خانه بزرگان رادیوستوی درباره تفاوت میان سریالهای تلویزیونی با نمایشهای رادیویی، تأکید کرد: جالب است بدانید هر نمایش رادیویی را مثل نسخهای به شنونده تجویز میکنیم و او تصویر نهاییاش را خودش میسازد. زیرا در نمایش رادیویی حتی تخیّل مخاطب را هم باید کارگردانی کرد. این هم یک تفاوت دیگر رادیو با تلویزیون و سینماست. در بسیاری از مواقع گفتهام که نمایشنامه رادیویی یک قرابت بیشتری با ادبیات داستانی دارد تا یک درام تلویزیونی و سینمایی!
انتهای پیام/
R1515/P/S4,1430/CT3 واژه های کاربردی مرتبط سینما تئاتر رسانه ملی تلویزیونمنبع: تسنیم
کلیدواژه: سینما تئاتر رسانه ملی تلویزیون سینما تئاتر رسانه ملی تلویزیون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۷۱۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایشهای بدون سلبریتی شگفتانگیز هستند/ تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روزها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی میکند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان میفروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش میکند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقشها این است که یک تیپ را بازی میکنم و از آنجایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قابهای زیبایی روبرو میشود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایشهای دیگر تغییر صحنه است، صحنهها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو میشوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق میافتد.
پریدار به اهمیت نور در این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب میفهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگرهای اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث میشود تماشاگر وقتی به خانه میرود هم ذهنش درگیر این نمایش میماند، پازلها را کنار هم میچیند و از کشفهای جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشتهاند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استانها و شهرستانهای دیگر میآیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده میشوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر میبینند حرفهایتر هستند، چون تئاترهای مختلف ازشهرهای ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را میشناسد خیلی ارزشمند است و باعث میشود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلیها به تماشای آثاری که چهرههای شناخته شده ندارد نمیروند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهرهای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهرهای دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استانها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهرهای دیگر برای اجرا به تهران میآیند سعی میکنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزهای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دستاندرکاران حوزه نمایش درخواست میکنم از پتانسیل شهرستانها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/