«بنیان خانواده» از بین رفته است/موفقیت فرد در ازدواج و اشتغال به وجود اعتماد در خانواده برمیگردد
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۳۲۶۰۸
محمد مهدی تندگویان (معاون ساماندهی امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان) در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، درباره مشکلات جوانان گفت: اغلب مشکلات جوانان به این دلیل است که ما به یکی دو نسل اخیر تعهدپذیری، بهرهبرداری درست از جامعه، روابط اجتماعی، نحوه حضور در اجتماع، نحوه درست برخورد کردن با اشتغال و... را به خوبی آموزش ندادهایم، از این رو جامعه با کاهش اعتماد عمومی مواجه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معاون ساماندهی امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان گفت: درست است که اقتصاد، اشتغال و مسکن در جامعه ما اوضاع خوبی ندارد و از نظر من دغدغه اصلی جوانهای کشور همین است، ولی جوانانی که دارای هویت هستند و خودشان را باور کردند و حتی تحصیلات علمی آن چنانی هم ندارند، روی پای خودشان ایستادند و زندگی و اشتغال خود را مدیریت کردند. ما در حال حاضر تشکلهای زیادی داریم که جوانهای کارآفرین در آنها نقش مهمی ایفا میکنند. به عنوان مثال در استان فارس جوان کارآفرینی داریم که با راه اندازی یک کارگاره توانست 270 نفر را مشغول به کار کند.
تندگویان اضافه کرد: همچنین یک تشکل دیگر در خراسان جنوبی داریم که ساعتهای تولیدی آنها امروز به کانادا صادر میشود. اینها جوانهای هستند که هویت دارند و خودشان را باور کردند. در واقع مشکل اصلی ما این است که به یکی دو نسل اخیر هیچ چیزی از مهارتها آموزش ندادهایم و آنها را به سمت علم آموزی بیش از حد کشاندیم.
وی توضیح داد: چندی پیش یک جوان با مدرک دکترا پس از فارغ التحصیلی شرکتی را تاسیس کرد اما بعد از شش ماه دستگیر شد، به این دلیل که این شخص چک کشیده بود، اما چکهایش پاس نشده بود و برداشت این جوان از چک کشیدن این بوده که چک را ما میکشیم و بانک آن را پرداخت میکند. برخی جوانان ما نسبت به حوزه اشتغال، مسائل اجتماعی و ارتباطی آگاهی لازم را ندارند، زیرا ما به آنها این موارد را نیاموختیم و در دوران آموزشی تنها به علمآموزی تاکید داشتیم.
معاون ساماندهی امور جوانان به نقش آموزش و پرورش در آموزش مهارت تاکید کرد و گفت: به نظرم باید در این زمینه یک تحول در آموزش و پرورش ایجاد شود، البته این تغییرات شروع شده و برخی بخشها تغییراتی هم داشتهاند. آموزش و پرورش ما باید از دانشآموز محوری کمی خارج شده و خانواده محور شود. وقتی به یک دانشآموز همه فشارها را میآوریم و توجه نمیکنیم که در خانوادهاش چه میگذرد؛ طبیعتا این روش دستاوردی نخواهد داشت.
وی ادمه داد: برخی مواقع پدر، مادر و خواهر و برادر بزرگتر توجهی به بچهها ندارند، حتی یک جلسه داخلی هم در خانواده تشکیل نمیشود تا اعضای آن خانواده با هم مشورت کنند. به دلیل اینکه ما در سیسم آموزشی اولیا و خانواده را برای رشد بچهها درگیر نمیکنیم.
تندگویان گفت: همانقدر که یک دانشآموز مسئولیت دارد، برای علمآموزی به مدرسه بیاید، یک خانواده ایرانی هم مسئولیت دارد در کنار فرزندش باشد و کمک کند او روی پای خودش بایستد. امروزه روابط خانوادگی ما به شدت سست شده است.
معاون وزیر وزرش تاکید کرد: من جوانانی را میبینم که در امر ازدواج تا لحظه آخر به خانواده خود هیچ اطلاعی نمیدهند، ولی حاضرند به دفاتر مشاوره ما بیایند و با آنها مسالهشان را مطرح کنند. این یعنی بنیان خانواده کاملا از بین رفته است، زیرا در زمان رشد آن بچه ما از خانواده هیچ کمکی نگرفتیم و هیچ وقت آنها را احضار نکردیم.در کشورهای دیگر یک مددکار اجتماعی در مدرسه وجود دارد که علاوه بر دانش آموزان, خانوادههای آنان را نیز مورد بررسی و مشاوره قرار میدهد. اگر ما یک اخلاق نامناسب از دانش آموز میبینیم، او مقصر نیست بلکه باید پدر و مادرش هم مورد مشاوره قرار بگیرند. به نظر من این اتفاق هم باید در آموزش و پرورش ما هم رخ بدهد.
تندگویان معاون ساماندهی امور جوانان در پایان اظهار داشت: اینکه میگویم آموزش و پرورش باید خانواده محور باشد، یعنی اینکه باید خانوادهها از سوی مدرسه فراخوانده شوند و درباره اخلاقهایی که فرزندشان دارد، صحبت شود. در ادمه اگر مشاورین احساس کردند خانواده هم نیاز به مشاوره دارد این کار را انجام دهند تا پیوند و اعتماد در میان خانوادهها شکل بگیرد. تا در آینده بچهها در اشتغال، ازدواج و... موفق شوند.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: آموزش و پرورش وزارت ورزش و جوانان محمد مهدی تندگویان گفتگو با ایلنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۳۲۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانوادههای ژاپنی
خبرگزاری مهر _گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: ارتباطات دانشگاهها در سراسر جهان، راهی است برای آشنایی دقیق و علمی با قوانین و فرهنگها و موضوعات مبتلابه مردم در سرزمینهای دیگر؛ و گاهی همین ارتباطات باعث شکوفایی و دریافت اهمیت یا ایدههای جدید برای حل موضوعات غالباً مشترک زندگی انسان میشود. روز شنبه هشتم اردیبهشت ماه به همت گروه زبانها و ادبیات آسیای شرقی، نشستی با عنوان نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانوادههای ژاپنی در دانشکده زبانهای خارجی دانشگاه تهران برگزار شد که سخنران آن خانم دکتر توکویو موریتا، دانشیار دانشگاه کاگوشیما بود؛ این سخنرانی به زبان فارسی انجام شد.
صرف نظر از عنوان طولانی این نشست، میتوان کلید واژه بحث را هویت فردی زنان در مقابل هویت اجتماعی و قانونی در جامعه ژاپن دانست، به طور خلاصه اینکه نام چقدر اهمیت دارد. در فرهنگ ما اهمیت نام بسیار زیاد است، به طوری که در شاهنامه میبینیم پهلوانی مانند بهرام برای آنکه نامش _که بر دسته تازیانه حک شده_ به دست دشمن نیفتد جانش را فدا میکند. زنان و مردان هرکدام به نام خود شناخته شده و هویت فردی خود را در عین داشتن تعلقات اجتماعی و خانوادگی حفظ میکنند.
خانم موریتا که فارسی را به شیرینی صحبت میکرد، سخن خود را با نام و نام خانوادگی خود آغاز کرد، جایی که علیرغم ساده به نظر آمدن محل اختلاف بود. در قوانین ژاپن، خانواده محور همه چیز است و تعاریف قانونی ذیل این عنوان شکل میگیرد، طبق قانون همه افراد یک خانواده باید یک نام خانوادگی داشته باشند. به صورت سنتی، هر زن پس از ازدواج با نام خانوادگی همسر شناخته میشود؛ و این نام خانوادگی جدید به این معناست که نام او از برگه هویتی خانواده پدری حذف میشود و به جایش ردیفی با عنوان X نوشته میشود. سپس برگه هویتی جدید _با ستونی برای مرد و ستونی برای زن و ستونی برای فرزند یا فرزندان_ صادر میشود. به این ترتیب تمامی مبادلات بانکی یا کارتهای هویتی مثل گواهینامه رانندگی، مسائل مربوط به تأمین اجتماعی و اشتغال و بازنشستگی و کارهای قانونی او باید با نام جدید صورت بپذیرد. به این صورت نام خانم موریتا پس از ازدواج با آقای یونِدا از Tokoyo MORITA تبدیل به Tokoyo YONEDA شده بود. در صورت جدایی زن و شوهر، این نام دوباره به حالت قبل برگشته و همه مدارک باید تغییر کند؛ و برای عوض کردن آنها باید مبلغ ۲,۲۵۰ ین (معادل ۵۰۰ دلار) پرداخت شود. نرخ طلاق در جامعه ژاپن ۳۰ درصد است.
به گفته خانم موریتا در سال ۱۹۹۵ میلادی لایحهای به مجلس ژاپن ارائه شده برای اینکه زنان بتوانند نام خانوادگی خود را انتخاب کنند و در کارهای قانونی از همان نام استفاده کنند، اما با وجود گذشت ۲۹ سال هنوز به نتیجه نرسیده است. زنان میتوانند با درخواست از محل کار یا کارفرما و توافق به صورت مشروط از نام خانوادگی خود که به آن شناخته و با آن بزرگ شده اند استفاده کنند، اما در مورد کارهای بانکی و امور مالی باید از نام خانوادگی شوهر که در قانون به آن شناخته میشوند استفاده کنند.
او در ادامه افزود در گذشته و تا قبل از جنگ جهانی دوم سیستم خانوادگی ژاپن به این صورت بود که پدر مسئولیت تصمیم گیری همه چیز را داشت، حتی ازدواج دخترانش. اما بعد از ۱۹۴۷ و تغییر قانون دختران بعد از سن ۱۸ سالگی میتوانستند خودشان برای ازدواج خود تصمیم بگیرند. هرچند واحد خانواده همچنان به صورت جدولی باقی بود و افراد به صورت جداگانه و فردی شناسنامه ندارند. این سیستم هنوز در چین و ژاپن و تایوان برقرار است. این تغییر نقش تا دهه ۱۹۹۰ به سیستم سرمایه داری و اقتصاد ژاپن بسیار کمک کرد، چرا که به این ترتیب زنان میتوانستند پس از ازدواج به کار بیرون خانه ادامه بدهند. تا قبل از آن مردان در بخش عمومی و بیرون خانه کار میکردند و نقش زنان در بخش خصوصی خانواده در کنار پدربزرگ و مادربزرگ و فرزندان تعریف میشد، چنانچه به گفته ایشان برنامههای تلویزیونی سالها در حال پخش است که خانواده ایده آل ژاپنی را نمایش میدهد: پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و دو یا سه فرزند. و این برنامه سالهاست با همین صورت در حال پخش است و بر عکس جامعه ژاپن تغییری نکرده است.
به گفته خانم موریتا قبل از جنگ جهانی دوم ۳۰ درصد از زنان ژاپنی بیرون خانه کار میکردند، اما امروز این رقم به ۷۰ درصد رسیده است. ۲۸ درصد مردان ژاپنی هرگز ازدواج نمیکنند، این رقم در مورد زنان ۱۷ درصد است. اما در مورد کسانی که در مشاغل رسمی شاغلند این نسبت معکوس میشود، به این ترتیب که ۲۴ درصد زنان و ۱۹ درصد مردان تا پایان عمر مجرد میمانند، در واقع زنان تمایلی به ازدواج با مردانی که حقوق کمتری میگیرند ندارند. چون قوانین مالی خانواده محور است، زنان و مردانی که تک نفره زندگی کرده و ازدواج نمیکنند برای مسائل تأمین اجتماعی و بازنشستگی دچار مشکل میشوند. نداشتن هویت فردی قانونی و تعریف هر فرد ذیل عنوان خانواده مشکلاتی به وجود میآورد، به عنوان نمونه سابقاً بیمه سلامت برای خانواده به صورت دفترچه بوده و در صورتی که دو نفر از اعضای خانواده همزمان نیاز به بستری در بیمارستان یا کارهای درمانی پیدا میکردند دچار مشکل میشدند؛ که برای حل این مشکلات امروز برای هر نفر یک کارت بیمه سلامت صادر میشود.
تغییر الگوی زندگی خانوادگی و اشتغال بیشتر زنان بیرون از خانه، اهمیت مسئله هویت فردی برای زنان را بیشتر نشان میدهد؛ بسیاری از زنانی که در سمتهای دانشگاهی کار میکنند و دارای تالیفات و مقالههایی هستند، نسبت به این تغییر نام معترض اند؛ چراکه به نام خانوادگی خود شناخته شده اند و در صورت تغییر این نام تمامی فعالیتهای علمی و شغلی شأن تحت تأثیر قرار میگیرد. الگوی مالی خانواده از حالتی که مرد عهده دار همه هزینهها باشد به حالتی تغییر کرده که زن و مرد شاغل پس از ازدواج حساب مشترکی برای خانواده دارند، و باقی حقوق در اختیار خودشان باقی میماند.
در پایان نشست چند نفر از حاضران و دانشجویان پرسشهایی مطرح کردند، خانم موریتا در پاسخ اولین سوال که از آمار زنان معترض و فعالیت آنان و راه قانونی برای بیان این اعتراض بود گفت مجلس ژاپن هر سال نظرسنجی می کرده و نتایج امسال این نظرسنجی نشان میدهد که ۷۰ درصد زنان ژاپنی درخواست حفظ نام خانوادگی خود پس از ازدواج را دارند. هرچند به لحاظ اجتماعی اگر زنی درخواست این را داشته باشد که نام خانوادگی خود را حفظ کند، والدین شوهر ناراحت میشوند؛ اما موردی بوده که زن شکایتی در دادگاه مطرح کرده و درخواست کرده که برای خود نام خانوادگی پدربزرگ و مادربزرگ مادری خود را انتخاب کند تا نامشان از میان نرود.
وی در پاسخ این پرسش که آیا شده تا به حال مردی نام خانوادگی خود را تغییر دهد؟ گفت در ۹۵ درصد موارد از نام خانوادگی شوهر استفاده میشود، در ۵ درصد موارد و در صورتی که خانواده زن نامدار و بزرگ و اصطلاحاً جزو اشراف باشند، شوهر نام خود را به نام خانوادگی زن تغییر میدهد.
کد خبر 6094260 طاهره تهرانی