واشنگتن، بازیگر غیرمسوول عرصه بین‌الملل

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری، «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در بیش از دو سال و نیم حضور در اتاق بیضی کاخ سفید رویکردهایی خاص و کاملا متفاوت با هنجارهای بین المللی را نشان داده است.

اگرچه آمریکای دوره ریاست جمهوری ترامپ دیوانه وار به بسیاری از قواعد مقبول و شناخته شده بین المللی می تازد اما در مقابل بسیاری از عرصه ها در عرصه دیپلماسی عمومی و افکارعمومی جهان را هم از دست می دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از طرف دیگر ادامه این مسیر می تواند پیامدهای خطرناکی را برای همه کشورها و جهان به همراه داشته باشد. به تازگی «سیدعباس عراقچی» معاون سیاسی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران هم ضمن تقبیح رویکرد مخرب و یکجانبه آمریکا و تلاش این کشور برای تغییر قواعد پذیرفته شده نظام بین‌الملل، اظهار داشت چنین اقدامات نامشروعی نه تنها آینده خطرناک و غیرقابل پیش بینی را برای کشورهای درحال توسعه ترسیم کرده، بلکه وضع فعلی و تحمیل خواست و اراده یک قدرت بر سایر ملت های جهان، رفاه و توسعه نسل های آینده را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.

ترامپ و پیامدهای دکترین خروج

بی دلیل نیست که «ریچارد هاس» رئیس شورای روابط خارجی آمریکا جوهره اصلی سیاست خارجی دولت ترامپ را «دکترین خروج» نامید. نمود بارز این نامگذاری را می توان به عینه در خروج وی از پیمان ها و رژیم های بین المللی همچون ترانس پاسفیک، نفتا، پیمان اقلیمی پاریس، یونسکو و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، یا پیمان های موشکی با روسیه و برجام دید.

به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران مسائل بین الملل، این سیاست های ظاهرا بی منطق و گاه متناقض، تنها برای جبران عقب ماندگی واشنگتن از جریان قدرت در عرصه جهان اتخاذ می شود. کاخ سفید سال ها است که دریافته برخی کشورهای درحال توسعه در کنار بلوکی از کشورهای توسعه یافته اروپایی آینده هژمونی آمریکا را تهدید می کنند. به همین دلیل واشنگتن با توجه به ویژگی های شخصیتی ترامپ تلاش می کند تا با تغییر قواعد بازی و حتی زدن به زیر میز بازی قدرت (سیاسی و اقتصادی) مانع از رشد خیره کننده رقبا شود.

به نظر می رسد ترامپ خودرای است و اعتقادی به چندجانبه گرایی ندارد و تاکید می کند در تعاملات نباید سودی که نصیب واشنگتن می شود کمتر یا به اندازه بقیه کشورها باشد. در این شرایط، کاخ سفید بهترین راه را برهم زدن قواعد و توافق های جمعی می بیند. البته به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران غربی، این رویکرد به زیان واشنگتن تمام خواهد شد زیرا از نگاه کشورهای جهان، ایالات متحده مخصوصا در موضوعات حساس و حیاتی به عنوان بازیگری قابل اعتماد و مسئولیت پذیر شناخته نخواهد شد و همین وضع به تدریج از اعتبار واشنگتن در عرصه های بین المللی و افکار عمومی می کاهد.

ترامپ دشمن چندجانبه‌گرایی

خروج از معاهده های بین المللی، پشت کردن به مصوبات سازمان ملل و خروج از سازمان های زیرمجموعه این نهاد تنها گوشه ای از سیاست های نامتعارف کاخ سفید در دوره اخیر است. ایالات متحده به ویژه شخص دونالد ترامپ در این دوره نسبتا کوتاه حتی توافق هایی را که رهبران پیشین کاخ سفید امضا کرده بودند مردود ساخت و امضای روسای جمهوری این کشور پای این تعهدات را بی اعتبار کرد. ترامپ آمریکا را از پیمان موشک های میانبرد که بیش از سه دهه قبل (۱۹۸۰) میان مسکو و واشنگتن به امضا رسیده بود به دلایل نامشخص خارج ساخت. علاوه بر آن که توافق های چند دهه ای که به هنجار تبدیل شده بودند از تیررس سیاست های ترامپ مصون نماند، رئیس جمهوی آمریکا اجرای توافق هسته ای با ایران (برجام) را که رئیس جمهوری پیشین این کشور به نتیجه رسانده بود، تنها دو سال تحمل کرد و در سال ۲۰۱۸ به طور کامل از آن خارج شد.  

نوع رفتار کاملا حمایتگرایانه ای که ترامپ در بیش از یک سال گذشته از رژیم صهیونیستی به کار بسته است هم نمونه دیگری از بی اعتنایی وی به هنجارهای پذیرفته شده بین المللی به شمار می رود. به رغم صدور چندین قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل، وی سفارت آمریکا را از تل آویو به بیت المقدس انتقال داد و این شهر را پایتخت اسرائیل اعلام کرد. همچنین کاخ سفید در اقدامی کاملا غیرمعمول و برخلاف موضع بیشتر کشورهای جهان، رویکرد تجاوزکارانه این رژیم را با پذیرش حاکمیت آن بر بخش های اشغال شده جولان سوریه مورد تایید قرار داد.

علاوه بر این، یکی از نخستین اقدامات ترامپ در خروج از پیمان های بین المللی، صدور فرمان خروج ایالات متحده از پیمان تجاری فرا آتلانتیک (یا ترانس پاسیفیک) (TPP) بود. این پیمان که پس از مذاکرات فراوان میان آمریکا و اروپا حاصل شد، ۱۲ عضو داشت و به شدت از سوی فعالان اقتصادی آمریکا حمایت می شد. این پیمان بیش از همه با هدف مقابله با نفوذ چین طراحی شده بود. توجیه ترامپ برای خروج آن بود که توافق به نفع آمریکا نیست و برای این کشور بهتر است وارد توافق های دوجانبه شود.

ترامپ همچنین بازبینی و فسخ پیمان «نفتا» یا پیمان «تجارت آزاد منطقه آمریکای شمالی» را مطرح و این توافق را بدترین پیمان طول تاریخ آمریکا اعلام کرد. به اعتقاد وی توافق فوق که میان آمریکا، کانادا و مکزیک امضا و اجرا شده بود، موجب از دست رفتن فرصت های شغلی و منافع آمریکا در حوزه های اقتصادی و صنعتی می شد.

یکی از پر سروصداترین اقدامات ترامپ خروج از پیمان آب و هوایی پاریس بود. رئیس جمهوری آمریکا این پیمان را برای واشنگتن غیرمنصفانه ارزیابی کرد و خواستار آن شد که ایالات متحده در زمینه رعایت مقررات زیست محیطی  مستثنی شود. به باور ترامپ برنامه های این نهاد زیر مجموعه سازمان ملل جهت کاهش گازهای زیانبار، بر رشد اقتصادی آمریکا و میزان اشتغال در این کشور و توانایی آن در تامین امنیت انرژی تاثیر منفی دارد.

در کل استدلال ترامپ این بود که متعهد بودن به پیمان آب و هوایی پاریس از نظر اقتصادی به آمریکا لطمه می زند.

رئیس جمهوری آمریکا همچنین از سازمان علمی، فرهنگی ملل متحد (یونسکو) هم به بهانه رویکردهای ضداسرائیلی آن خارج شد. این در حالی است که واشنگتن از بنیانگذاران اصلی این نهاد بود.

آمریکا حدود یک سال قبل از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هم خارج شد. کاخ سفید دلیل این تصمیم را سخت گیری نکردن سازمان در مورد برخی کشورها همچون ایران و ونزوئلا، و داشتن رویکرد تند نسبت به اسرائیل اعلام کرد. جالب اینجا است که «مایک پومپئو» وزیر امور خارجه آمریکا  این شورا را ریاکار و بی شرم خطاب کرده بود.

همچنین راه اندازی جنگ تجاری با بسیاری از کشورهای جهان و برقراری تعرفه بر واردات به آمرکا از جمله دیگر اقدامات خارج از عرف ترامپ به شمار می رود که در تضاد با مقررات سازمان تجارت جهانی در آزادی تعاملات اقتصادی و تجاری است.

رئیس جمهوری آمریکا حدود یک ماه قبل حتی تهدید کرد اگر مجبور شود آمریکا را از سازمان تجارت جهانی خارج می کند. وی تغییر شرایط و رویکردها به منافع آمریکا در این سازمان را مهمترین شرط خود برای ادامه حضور واشنگتن در آن عنوان کرد. یکی از مهمترین دلمشغولی ها ترامپ مطرح شدن موضوع پذیرش چین به عنوان یکی از اعضای این سازمان بوده است.

آمریکا، بازیگر غیرمسوول جهان

همه این تصمیم گیری ها مسئولیت پذیری واشنگتن در عرصه های بین المللی را به شدت زیر سوال برده است. تردید در پایبندی آمریکا به تعهدات خود تاثیر مخرب دیگری را هم برای واشنگتن به همراه می آورد. بسیاری از کشورهای در تعامل با کاخ سفید نسبت به آینده با شک رفتار می کنند زیرا ممکن است همان کاری را که ترامپ با توافق های گذشته آمریکا انجام داده است، رئیس جمهور بعدی با اقدامات ترامپ انجام دهد. بنابراین از نگاه کشورهای جهان طول عمر هر توافقی با آمریکا ۴ سال یا حداکثر ۸ سال و به اندازه مدت زمان ریاست جمهوری یک فرد باید طراحی شود. شاید به همین دلیل باشد که «کیم جونگ اون» باوجود دیدارهای چندگانه با ترامپ، به دلیل بی اعتمادی به نظام سیاسی ایالات متحده نتوانسته است به توافقی با کاخ سفید دست یابد.

برخی کارشناسان بر این باورند که پشت پا زدن به هنجارهای پذیرفته شده جهان اقدامی نیست که یک قدرت بزرگ انجام بدهد بلکه این نمونه ای از رفتار یک بازیگر شرور و سرکش است که قدرت خود را رو به زوال می بیند و بهترین راه برای حفظ حضور در عرصه ها را شلوغ کاری  و ایجاد بی نظمی و سر وصدا می داند.

در این چارچوب هنگامی که آمریکا خود را از جایگاه اصلی در یک فرایند یا ساختار بین المللی کنار می کشد ممکن است در دوره زمانی کوتاهی هرج و مرج حادث شود و نظم برقرار نباشد اما سیستم خود را به تدریج با شرایط انطباق می دهد و پس از مدت زمانی اندک، بازیگران دیگری که دارای قابلیت و توانایی نسبی هستند به صورت موضعی و در حوزه های مختلف جایگزین قدرت فائقه یا بازیگر اصلی می شوند. تکرار این فرایند در چند حوزه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی به طور کلی اعتبار و جایگاه واشنگتن را در جهان زیرسوال می برد.   

منبع: ایرنا

کلیدواژه: بيت المقدس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد يونسكو شورای امنیت سازمان ملل دونالد ترامپ سازمان تجارت جهانی ایالات متحده آمریکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۸۸۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهان اسنوکر شوکه شد! اسطوره‌ها حذف شدند، فینال بین دو غافلگیرکننده

برترین اسنوکربازان جهان و برترین نماینده ایران، از گردونه فینال رقابت‌های جهانی این رشته باز ماندند.

به گزارش ایرنا، مسابقات قهرمانی جهان، تور حرفه‌ای اسنوکر که مهم‌ترین تورنمنت‌ این رشته است، از اول اردیبهشت آغاز شده و تا هفدهم همین ماه در شفیلد انگلیس ادامه دارد.

رقابت‌های انتخابی این مسابقات از ۲۰ فروردین آغاز شده و تا ۲۹ اردیبهشت ادامه دارد. حسین وفایی و امیر سرخوش ۲ نماینده ایران در رقابت‌های انتخابی قهرمانی جهان هستند. سرخوش اولین تجربه خود را پشت سرگذاشت و پس از شکست در رقابت اول از صعود به مرحله بعد باز ماند.

وفایی با رتبه جهانی ۱۹، اولین بازی خود را در جدول مقدماتی به پایان رساند. بخش اول این بازی برابر مارکوفو از هنگ‌کنگ با رنکینگ ۸۳ جهان با نتیجه ۶ بر ۳ به نفع وفایی به پایان رسید و رقابت در بخش دوم نیز باز هم با برتری وفایی با نتیجه ۱۰ بر ۴ به پایان رسید. او با این پیروزی در یک قدمی حضور در جدول اصلی و یک‌هشتم این مسابقات قرار گرفت.

وفایی توانست با پیروزی در مرحله مقدماتی به جمع ۳۲ نفر برتر مسابقات برسد و پس از صعود به جدول اصلی، با جاد ترامپ، نفر دوم اسنوکر جهان و برترین بازیکن این فصل تور اسنوکر حرفه‌ای‌ها روبه‌رو شد.

در بخش اول وفایی با نتیجه ۶-۳ از حریف انگلیسی عقب افتاد و در بخش دوم نیز نتوانست بر او غلبه کند. نهایتا این بازی با نتیجه ۱۰-۵ به سود ترامپ به پایان رسید و وفایی از یک هشتم رقابت‌های قهرمانی جهان حذف شد. ترامپ با عبور از وفایی، در مرحله یک چهارم نهایی با جک جونز، رتبه ۴۱ جهان رو به رو شد. ترامپ که خود را برای رویارویی با سالیوان، اسطوره جهان اسنوکر در نیمه‌نهایی آماده کرده بود، در عین ناباوری مقابل جونز با نتیجه ۱۳ بر ۹ شکست خورد و از رقابت‌ها حذف شد.

رونی اُسالیوان نیز در مرحله یک چهارم با استوارت بینگهام روبه‌رو شد ولی نتوانست پیروز میدان باشد. تقریبا تمام مخاطبان به این امید بودند که این اسطوره تاریخ اسنوکر، یک پای فینال باشد اما حذف او و تمام بازیکنان برتر رنکینگ جهانی، مخاطبان این رشته را بسیار شگفت‌زده کرد.

نهایتا جک جونز که با رنکینگ ۴۴ وارد این رقابت‌ها شد، پس از صعود به رتبه ۱۶ جهان، به فینال مسابقات رسید و با کایرن ویلسون با رتبه ۱۲ جهانی روبه‌رو شد. جونز در مسیر صعود خود توانست جاد ترامپ را شکست دهد و ویلسون نیز سالیوان را پشت سر گذاشت. این ۲ بازیکن توانستند برترین اسنوکربازهای جهان را شکست دهند و رقابت فینال این ۲ می‌تواند حساسیت و جذابین خاص خودش را داشته باشد.

کانال عصر ایران در تلگرام