گزارش| فعالیتهای تبشیری در گرجستان و منافع آمریکا
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۱۵۸۸۹
واشنگتن در حال استفاده از کارت دین و مذهب در گرجستان است و در درجه اول گروههای تبشیری غربی در حال فعال تر شدن در جوامع محلی این کشور هستند. ۱۰ مهر ۱۳۹۸ - ۰۹:۴۲ بین الملل ترکیه و اوراسیا نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در سال های اخیر استفاده از عنصر دین و مذهب به ابزاری مشترک برای ترویج انقلاب های رنگی و درگیری های منطقه‌ای در نقاط مختلف دنیا تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واشنگتن در سال های اخیر گام های واضح و آشکاری را در راستای این سیاست ها در گرجستان برداشته و ابزارهایی که در بالا به آن ها اشاره شد را به طور فعال مورد استفاده قرار داده است. پس از استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا از گرجستان که در سایه حمایت های روسیه صورت پذیرفت، تلاش های زیادی از سوی غربی ها برای دمیدن بر اختلافات قومی در گرجستان انجام شده است و هم چنین عنصر دین و مذهب نیز در این زمینه برای ایجاد بی ثباتی در جامعه گرجستان مورد استفاده قرار گرفته است.
در حال حاضر، واشنگتن در حال استفاده از کارت دین و مذهب در گرجستان است و در درجه اول گروه های تبشیری غربی در حال فعال تر شدن در جوامع محلی این کشور هستند. البته لازم به یادآوری است که در طول تاریخ، مبلغین و اعضای فرقه های مذهبی نقش مهمی را در جوامع و ملل مختلف برای توسعه ژئوپلیتیکی و گسترش نفوذ کشورها بر سرزمین های وسیع به وجود آورده اند. به گونه‌ای که فعالیت های تبشیری و استعمار دو روی یک سکه بوده و از اتحاد آن ها چیز مثبتی عاید کشورها و ملل مستعمره نشده است. در واقع فعالیت های تبشیری، سرزمین ها را به صورت معنوی تسخیر می کردند و جوامع محلی را از داخل جذب می کردند و زمینه را برای حضور استعمار خارجی فراهم می کردند. به دلیل نفوذ معنوی مبلغین در جوامع محلی نیز، روحیه لازم برای اطاعت و تسلیم شدن در مقابل دولت های خارجی ایجاد می گردید.
کار مبلغان و فرقه های غربی به یک مشکل جدی تبدیل شده است که صلح و ثبات در منطقه قفقاز، از جمله گرجستان را تهدید می کند. فعالیت های این گروه های مذهبی از نظر ماهیت مشابه بسیاری از کشورهای دیگر و مطابق با اهداف آژانس های اطلاعاتی غربی است.
جان پرکینز جاسوس پیشین سیا در کتاب معروف خود با نام "اعترافات یک جنایتکار اقتصادی" درباره نقش گروه های دینی و فعالیت های تبشیری نیز صحبت کرده است. پرکینز در این کتاب، مواردی را توصیف می کند که سازمان های مذهبی به عنوان جبهه‌ای برای سرویس های اطلاعاتی غربی عمل می کنند. در این کتاب از «سازمان سپاه رستگاری» نام برده شده است که در گرجستان حضور دارد و فعالیت هایش در این کشور به دور از شفافیت است. سپاه رستگاری یک مذهب مسیحی و سازمان خیریه بین‌المللی است که ساختاری نظامی گونه دارد که توسط ویلیام بوث در سال 1865 برای ترویج دین مسیح در میان توده مردم، در انگلستان تأسیس گردید. این سازمان در سراسر جهان 1٫5 میلیون نفر عضو دارد.
شاهدان یهوه و پیروان کلیسای برج نگهبانی نیز یکی از سازمان ها و فرقه های مذهبی بسیار فعال در گرجستان است که شفافیت چندانی از اقدامات آن وجود ندارد. شاهدان یَهُوَه یکی از شاخه‌های مسیحیت است که یکتاپرست هستند. هدف اصلی آنها ستایش یَهُوَه خدا، خدای کتاب مقدّس و آفریدگار عالم است. هر یک از پیروان این فرقه داوطلبانه وقت صرف می‌کنند تا مردم را با کلام خدا آشنا کنند و خبر خوش را بشارت دهند. شاهدان یهوه، دارای یک هیئت اداره‌کننده می باشند که گروهی کوچک از مسیحیان می باشند و شاهدان یَهُوَه را در سراسر دنیا هدایت می‌کنند. آنها دارای 4 میلیون نفر پیرو در بیش از 200 کشور دنیا هستند و رهبری این فرقه همچنان از ایالات متحده اعمال می گردد. آنها موفقیت خویش در تبلیغ را مرهون سیاست خاص تبشیری یعنی تبلیغ خانه به خانه هستند. این فرقه در مقایسه با سایر فرقه ها بیشترین تعداد پیروان را دارد و فعالیت های آن ها از سوی دفتر مرکزی فرقه در ایالت پنسیلوانیا امریکا و هم چنین اروپا پشتیبانی می شود. کلیسای ارتدکس گرجستان، فعالیتهای انجام شده توسط شاهدان یهوه را تهدیدی برای استقلال، فرهنگ، هنجارهای اخلاقی و اجتماعی جامعه و ذهنیت مردم گرجستان می داند. از نظر کلیسای ارتدکس، اعضای این فرقه، نفرت و دشمنی مذهبی را نسبت به هرکسی که اعتقاداتشان را ندارد ترویج می کنند.
در دوره ریاست جمهوری میخائیل ساکاشویلی سیاستمدار غرب گرای گرجستانی، فرقه های مذهبی از نظر قانونی از حمایت برابر و آزادی مذهبی برخوردار شدند. در نتیجه، تعداد این فرقه ها به سرعت افزایش یافت و فرقه های جدیدی از جمله مسیحیت صهیونیست نیز در این کشور ظهور پیدا کردند. حتی شعبه های گرجستانی این فرقه ها، تلاش های خود را بر ایران متمرکز کردند. اعضای این فرقه ها با دادن وعده و وعیدهایی چون اخذ اقامت کشورهای اروپایی و امریکایی سعی در جذب شهروندان ایرانی کردند. هدف استراتژیک این فرقه، ایجاد شبکه‌ای از پیروان در گرجستان است تا طی 10 الی 15 سال آینده بتوانند از طریق آن نفوذ بالایی در این کشور پیدا کنند.
علاوه بر شاهدان یهوه، فرقه های غربی و عموما آمریکایی دیگری هم چون پنطیکاستیسم، مورمون ها یا کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان، کلیسای ادونتیست‌های روز هفتم و کلیسای باپتیست انجیلی در گرجستان مشغول به فعالیت های تبشیری هستند. نکته مهم این است کههمه این سازمان ها و فرقه ها، اعتقادات ارتدکس و همچنین کلیسای خودمختار ارتدکس رسالتی گرجستان را رد می کنند.
کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان (نام رسمی فرقه مذهبی مورمون ها) یکی از ثروتمندترین سازمان های مذهبی حال حاضر جهان است. بر اساس کم ترین تخمین ها، ثروت این کلیسا حداقل 30 میلیارد دلار پیش بینی می شود. این میزان ثروت، می تواند برای اهداف مختلفی از جمله اهداف سیاسی یا برای فعالیت های تبشیری مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از شرکت های مطرح جهان و گروه های صنعتی و مالی تحت کنترل پیروان این فرقه مذهبی قرار دارد. شرکت ها و گروه هایی چون هتل های بین المللی ماریوت به عنوان یکی از بزرگ ترین هتل های زنجیره ای جهان، امریکن اکسپرس (یک شرکت بزرگ امریکایی برای ارائه خدمات مالی)، لوفتانزا (بزرگ ترین شرکت هواپیمایی اروپا) و پرایس واتر هاوس کوپرز (شرکت چندملیتی خدمات حرفه ای) از جمله این سازمان های اقتصادی هستند. بانک اطلاعاتی (دیتابیس) مورمون ها به طور فعالانه از سوی سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد. مورمون ها در گرجستان همانند سایر کشورها، لزوما دنبال جذب پیروان جدید نیستند بلکه به جمع آوری اطلاعات در کشورهایی که در آن ها مشغول فعالیت هستند می باشند. هنگامی که مبلغین جوان مورمون پس از فعالیت های تبشیری به امریکا بر می گردند، بسیاری از آن ها به دلیل تسلط به زبان های خارجی و تجربه های کاری از سوی سیا و اف بی آی استخدام می شوند. از این گذشته، آژانس های اطلاعاتی متوجه شده اند که تجربه مبلغین می تواند به طور موثری در جهت منافع ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد.
در اصل، هدف فعالیت های تبشیری این فرقه های مذهبی، براندازی و تضعیف حاکمیت کشورها در قالب فعالیت های دینی است. جنبش های مذهبی در طول تاریخ خصوصا در دوره های تغییر و بی ثباتی پدید آمده اند. با این حال، هرگز چنین ساختارهای سازمان یافته، دسترسی به بودجه های گسترده از غرب، تمایل به رشد و گسترش اقتصادی در سراسر جهان و چنین جاه طلبی های سیاسی در دوران گذشته به مانند دوران مدرن وجود نداشته است.
به طور کلی امروزه، استفاده از فرقه های دینی و مذهبی بخشی از یک سیاست برنامه ریزی شده غربی است که هدف آن ایجاد بی ثباتی در جوامع و کشورهای مستقل است. واشنگتن به طور جدی به دنبال به کارگیری از عنصر دین برای تامین منافع خود در جوامعی است که هنوز تحت کنترل امریکا قرار ندارند.
آینده کلیسای ارتدوکس گرجستان؛ روس گرایی یا غرب گرایی؟انتهای پیام/
R7650/P36446/S8,1414/CT7منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۱۵۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره رابطه ایران با گرجستان و ارمنستان!
جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر مساله قره باغ کوهستانی وگرجستان به تنهایی بر سر جدایی طلبی استان خودمختار اوستیای جنوبی (در مرکز کوههای قفقاز هم مرز با جمهوری اوستیای شمالی در داخل فدراسیون روسیه) و جمهوری خودمختار آبخازیا در ساحل دریای سیاه و دارای مرز زمینی در شمال با روسیه.
اشغال نظامی این دو قسمت از گرجستان و کمک به جدایی طلبان در اعلام استقلال در سال ۲۰۰۸، و برقراری روابط دیپلماتیک با این دو جمهوری خودخوانده،موجب واگرایی جمهوری های قفقاز از مدار روسیه شده است. روسیه در راستای جلوگیری از گسترش ناتو بسوی شرقی از طریق گذر از دالان قفقاز از قلمرو گرجستان و جمهوری آذربایجان، دریای خزر و رسیدن به آسیای مرکزی و مجاورت با غرب چین، با چالشهای بزرگ و عمیقی روبروست که در راستای برپایی دوباره اتحاد شوروی و این بار در چارچوب اندیشه سیاسی «نئواوراسیاگرائی» و «دنیای روسی» است.
ورود روسیه به بحران قره باغ پس از پیشروی نوامبر ۲۰۲۰ ارتش جمهوری آذربایجان با کمک‌های لجستیکی و تاکتیکی ترکیه (و بنابر گزارشهایی مساعدتهای گروههای تکفیری از سوریه) و باز پس گیری اراضی اشغالی قره باغ از ارمنستان، معادلات منطقه را بر هم زد.
ورود روسیه به مناقشه و فراخواندن هر دو جمهوری به امضای آتش بس در مقطع ورود نیروهای نظامی جمهوری آذربایجان در دهانه منطقه قره باغ در شهر شوشا، تمامی معادالات را بر هم زد و امضای موافقتنامه آتش بس که مفاد آن بنا به اظهار شخص پوتین توسط خود وی تنظیم شده بود نه تنها مساله را حل نکرد بلکه مشکلی بر مشکلات دیگر افزود.
استقرار ۲۰۰۰ نیروی مسلح پاسدار صلح روسی بیبن منطقه تماس و تعریف دالان لاچین(در حاکمیت جمهوری آذربایجان برای ارتباط ارامنه محاصره شده قره باغ با ارمنستان) و کریدور ترانزیتی در جنوب به موازات مرز با ایران (در حاکمیت ارمنستان) برای ارتباط خاک اصلی جمهوری آذربایجان (در شرق) با نخجوان(برونگان جمهوری آذربایجان) در غرب، معادله ای پیچیده و غیرقابل پیاده سازی را بوجود آورد.
بر اساس سند شورای امنیت سازمان ملل پس از برقرارری آتش بس بین دو جمهوری در ماه می سال ۱۹۹۴، امور حقوقی منازعه به گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری در اروپا سپرده شد که ریاست آنرا سه عضو دائم شورای امنیت(ایالات متحده، فرانسه و روسیه) بعهده داشتند. ورود روسیه به آتش بس سال ۲۰۲۰ و تهیه و تدارک مفاد موافقتنامه توسط شخص پوتین بدون مشارکت دو عضو ریاست گروه مینسک نتوانست به صلحی پایدار منتهی شود.
دالان لاچین توسط ارتش آذربایجان ناکارامد شد و کریدور ترانزیت از خاک ارمنستان در پاسخ به کارشکنی های جمهوری آذربایجان برای ارتباط ۱۲۰ هزار ارمنی بومی ساکن در قره باغ با ارمنستان اجرایی نشد.
تنها نقشه (کروکی کذایی) در باره دالان و کریدور یاد شده از سوی سایت خبرگزاری روسی به نام «کامرسانت» بود که آتش فتنه را شعله ور کرد و بر اشتیاق اردوغان برای تاسیس دالان به اصطلاح «زنگه زور» در قلمرو ارمنستان و سلب مالکیت و حاکمیت کریدور از ارمنستان و پیوند مستقیم زمینی «جهان ترک» از اروپا تا غرب چین افزود.
جهان روسی و جهان ترک در اینجا در شمال غربی ایران رو در روی هم قرار گرفتند که در نهایت با حمله روسیه به خاک اوکراین در آغاز سال ۲۰۲۲، روسیه را از قفقاز دور و موجب ترکتازی بیشتر اردوغان و علی اف شد. با هوشیاری دولت ارمنستان و پیگیری های جمهوری اسلامی ایران، فتنه کریدور به اصطلاح زنگه زور خاموش و ابتکار «چهارراه صلح» ارمنستان و تعریف «کریدور ارس» ایران، نقشه های پان ترکیستها را برهم زد و خواب آنان را آشفته کرد.
محاصره قره باغ و ورود ارتش جمهوری آذربایجان به آن و عدم جلوگیری نیروهای حافظ صلح روسی از تعرض به ارامنه بومی ساکن در قره باغ، موجب کوچ اجباری آنان از سرزمین آبا و اجدادی به ارمنستان شد. ارمنستان با بحران ارامنه قره باغ و اسکان آنان روبروست و این مهم بر مشکلات دولت پاشینیان افزود. ناگزیر ارمنستان دست به اقدامات جدی در برابر متحد استراتژیک خود روسیه زد که بزعم ارمنستان از تعهدات خود عدول کرده بود.
بنابراین ارمنستان با اعلام ناکارآمدی همکاری در پیمان امنیت دسته جمعی بریاست روسیه خواستار خروج از پیمان شده است. همچنین ارمنستان با پیوستن به جرگه کشورهای عضو دادگاه بین المللی جنایات جنگی به نوعی در جبهه مقابل روسیه (در جنایتکار جنگی خواندن پوتین به علت حمله نظامی به اوکراین) قرار گرفته است.
خروج ۲۰۰۰ نیروهای نظامی روسیه از قره باغ که در چارچوب تفاهمنامه آتش بس از سوی روسیه در منطقه برای نظارت بر آتش بس مستقر بودند، نشان دهنده ناتوانی روسیه در ایفای نقشی بود که خود برای حضور در منطقه قفقاز تدارک دیده بود.
این نیروها آن طور که گزارش شده برای بکارگیری آنان در جبهه جنگ اوکراین، موجب خلأ حضور روسیه در ارمنستان شده است، هر چند روسیه در دو منطقه اوستیای جنوبی و آبخازیا حضوری چشمگیر دارد. در همین برهه وزارت دفاع جمهوری آذربایجان در بیانیه‌ای از برگزاری رزمایش نیروی هوایی ارتش این کشور در منطقه نخجوان خبر داده است.
با پشتیبانی اتحادیه اروپا از سیاست خارجی ارمنستان در تجدید نظر عضویت ارمنستان در پیمان امنیت جمعی، به دلیل عدم ایفای نقش نیروهای پاسدار صلح روسی برای محافظت از ارامنه بومی ساکن در قره باغ در برابر محاصره طولانی مدت و حملات نظامیان آذربایجان، موجب خشم روسیه از ارمنستان شده است.درگیری های بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر مساله ارامنه قره باغ و حقوق قانونی آنان برای بازگشت به قره باغ و تامین امنیت آنان، تحدید حدود مرزهای بین المللی و برقراری صلح همچنان ادامه خواهد داشت.
این نوع مرزبندی های سیاسی و انسانی در محدوده اتحاد شوروی که میراث شوم این دولت کمونیستی بوده است، قفقاز را همچنان درگیر خواهد کرد. جمهوری آذربایجان با تکیه بر روابط گسترده با ترکیه و اسرائیل، و ثروتهایی که از تولید و صادرات انرژی بدست می آورد، در صدد تحمیل اراده خود بر ارمنستانی است که در شرایط دشوار اقتصادی و بی ثباتی سیاسی ناشی از بحران کوچ اجباری ارامنه قره باغ به خاک اصلی ارمنستان، روبروست.
ورود هند به صحنه قفقاز و تامین سلاح‌های دفاعی ارمنستان می تواند به تغییر موازنه نظامی ارمنستان با جمهوری آذربایجان منجر شود و آمادگی فرانسه به همکاری با ارمنستان و در ابعاد نظامی-اقتصادی چهره قفقاز را دگرگون خواهد کرد.
در نهایت ارمنستان بدنبال یافتن همکاران و متحدانی است که در زیر ساخت‌های اقتصادی و بخش‌های تولیدی سرمایه گذاری کنند تا موجب افزایش اشتغال و تقویت بنیه اقتصادی این کشور شود. ناگفته پیداست که روابط ایران و ارمنستان بسیار دیرپاست ولی بدون بهبود روابط ایران با گرجستان، قلمرو ارمنستان برای ایران بن بستی بیش نیست.
۳۱۱۳۱۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899481
سقوط مرگبار ون در محور صیدون به امامزاده عبدالله