کشاورزی در ایران نمی تواند محور توسعه باشد
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۲۶۸۴۳
جواد حسین زاد، اظهار کرد: در صورت ادامه وضعیت کنونی نامناسب آب، در ۲۰ الی ۳۰ سال آینده مشکل آب بسیار مهمتر میشود و برای پیشگیری از مشکلات آتی باید با استفاده از تکنولوژی، آب با بازدهی و راندمان بالا مصرف شود.
وی با تاکید بر اهمیت کسب سود در فعالیتهای کشاورزی، گفت: تمامی واحدها، کارگاهها و کارخانهها فقط در صورت سودآور بودن تولید، به فعالیت خود ادامه میدهند تا بازدهی لازم جهت تشویق افراد برای درآمدزایی ایجاد شود و این امر زمینه را برای رونق تولید و توسعهی کشور فراهم میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با تاکید بر این که توسعه بدون تولید میسر نمیشود، افزود: تولید هر محصولی که هزینههای تولیدآن بالا بوده و باعث نابودی منابع کشور شود، فقط یک ضرر است که در آینده گریبان نسلهای بعدی را میگیرد.
حسین زاد با اشاره به کمبود منابعی همچون آب و خاک در دنیا، بر لزوم تخصیص بهینهی این منابع در بین فعالیتهای مختلف کشاورزی تاکید کرد و افزود: نگاه و عملکرد اقتصادی به کشاورزی امری ضروری بوده که در صورت عملی نشدن آن، در بلند مدت و میان مدت شاهد هدر رفت منابع کشور و تولید محصولات بی صرفه خواهیم بود.
وی با اشاره به زحمات بالای استخراج آب و ارزش این منبع خدادادی، گفت: بهای آب در برخی نقاط کشور مانند آذربایجان شرقی، حداقل پنج هزار تومان در هر متر مکعب آب محاسبه میشود اما ممکن است محصول تولیدی از هر متر مکعب آب به بهای دویست تومن به فروش برسد که تامین کننده حداقل هزینه برآورد شده برای به دست آوردن یک متر مکعب آب هم نمیشود، استفاده آب در فعالیتهای بی ارزش کشاورزی تبعاتی مانند رانش زمین یا بیایان زایی را در پی خواهد داشت.
وی با تاکید بر اینکه سهم صادرات محصولات کشاورزی نسبت به پتانسیل کشور بسیار اندک است، اظهار کرد: در بیشتر زمینهای دیم کشور، حدود ۵۰۰ الی ۶۰۰ کیلوگرم گندم در هر هکتار از زمین تولید میشود و در زمینهای آبی این تعداد به ۳ الی ۳.۵ تن میرسد که این تولید، اقتصادی نبوده و فقط باعث هدر رفت منابع میشود.
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی در دانشگاه تبریز با بیان اینکه واردات محصولات کشاورزی کشور خیلی حساب شده نیست، گفت: محصولاتی مانند آناناس که هزینههای تولید بالایی دارند را میتوان وارد کرده و محصولاتی با هزینه تولید اندک را در داخل کشور تولید کرد اما با این وجود در بسیاری از مواقع، وارد کردن برخی محصولات کشاورزی همچون پرتقال همزمان با برداشت همان محصول در داخل کشور انجام می شود.
وی با تاکید بر اینکه صادرات خوب، تعامل خوبی با سایر کشورها را میطلبد، بیان کرد: برای داشتن صادرات مطلوب باید کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی مطابق با استاندارد صادرات جهانی باشد، از سوی دیگر اقتصاد ایران در شرایط کنونی به مسائل سیاسی گره خورده که باعث مشکلات بسیاری در این حوزه شده است.
وی با بیان اینکه بازارهای محصولات کشاورزی رقابتی هستند، گفت: عرضهی محصولاتی با کیفیت بالا، بسته بندی خوب و قیمت ارزان تر، خریداران زیادی را جلب میکند، از سویی صادرکردن نیاز کشور باعث کاهش عرضه محصول و افزایش بسیار بالای قیمت محصول در داخل کشور میشود که در برخی موارد شاهد این امر در کشور هستیم.
حسین زاد افزود: دشتهای ممنوعهای در بسیاری از مناطق ایران وجود دارد که تراز آب زیرزمین در این مناطق به طور متوسط ۵ الی ۶ متر پایین تر از آستانه بحرانی است که این امر خسارتی بیش از یک زلزله هفت ریشتری را در پی دارد.
وی در خصوص بحران آبی کشور گفت: این امر فقط در خصوص کمبود مقدار آب نیست و تبعاتی بعدی همچون نشست زمین، رانش زمین، بیابان زایی، گردوغبار و ریزگردها مشکلات دیگری را ایجاد میکند، تخلیه آبخانهها و خشکی آبهای سطحی تبعات برگشت ناپذیر درمحیط زیست خواهد داشت.
وی افزود: برداشت نکردن در برخی از نقاط کشور بسیار به صرفه است اما این امر باعث بیکاری برخی کشاورزان میشود که باید در خصوص آنان فکر دیگری بکنیم، بازدهی آب در بخش کشاورزی به طور متوسط ۳۰ الی ۳۵ درصد بوده که به عبارت دیگر ۶۵ درصد از مقادیر آب مصرفی در زمینهای کشاورزی هدر میرود.
حسین زاد با اشاره به اقلیم خشک و نیمه خشک کشور، گفت: مصرف چهار هزار متر مکعب آب برای تولید سه تن گندم قطعا غیرعقلانی است، دلیل ندارد که در تولید بسیاری از محصولات کشاورزی خودکفا شویم زیرا به صرفه و اقتصادی نیست.
وی در خصوص خودکفایی گندم، اظهار کرد: امکانات و منابع آبی بسیاری در راستای خودکفایی گندم به هدر رفت که در این راستا همراه با نابودی منابع آبی و خاکی، تولید بسیاری از محصولات دیگر کاهش یافت زیرا به هیچ وجه ایده درست و اقتصادی نبود.
وی افزود: با وجود هزینههای بالای واردات گندم باید در راستای خودکفایی به پتانسیلهای منابع آبی کشور هم توجه داشت.
عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در خصوص دلیل قطعه قطعه شدن زمینهای کشاورزی، گفت: زمینهای کشاورزی از قوانین ارثی تبعیت میکرد، به خاطر غیرمکانیزه بودن فعالیتهای کشاورزی، استفاده از زمینهای کشاورزی کوچک به صرفهتر بود، در برخی از مناطق روستایی، زمینها بیشتر از آنچه که باید قطعه قطعه میشوند که هزینهی زیادی برای مدیریت این تعداد زمین لازم است و با افزایش تعداد قطعات، زمینها در بین مرزها از بین میرود.
وی در خصوص ماشین آلات مورد استفاده در بخش کشاورزی ایران، اظهار کرد: این ماشین آلات بیشتر برای استفاده در زمینهای وسیع کشاورزی همچون کانادا و آمریکا با مساحتی بالغ بر ۵۰ هکتاری مناسب هستند که استفاده از آن برای زمینهای کوچک خیلی به صرفه نیست که در این راستا باید ابزارآلات را به تناسب زمینها استفاده کنیم.
وی در خصوص هوشمندسازی کشاورزی گفت: این اقدام برای کشاورزی کشور اولویت ندارد.
۴۶
کد خبر 1312742منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: کشاورزی محصولات کشاورزی استان آذربایجان شرقی توسعه پایدار باشگاه پرسپولیس لیگ برتر نوزدهم سوریه ترکیه کردهای سوریه ایالات متحده آمریکا باشگاه استقلال تیم ملی فوتبال ایران پیاده روی اربعین سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۲۶۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکمل خارجی و وارداتی نداریم | بیشترین تقلب در این مکملهاست | روش های تشخیص مکمل اصل از تقلبی
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: مکملها بازار پرمصرفی دارند و خیلیها هم به دنبال برند خارجی محصولات مورد نظرشان هستند. شاید همین مساله هم باعث شده که سودجویان محصولات تقلبی را با نام برند خارجی به مشتریانشان عرضه میکنند و هزار و یک آسیب برای سلامت آنها رقم میزنند. همین چند روز پیش بود که معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی اراک از کشف ۲۲۰ قوطی مکمل ورزشی قاچاق و غیر مجاز در این شهر خبر داد.
پیشتر هم رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران بزرگ از کشف ۵۴۳ قوطی پودر و ۶۱۶۰ عدد قرص بدنسازی تقلبی و قاچاق در ساختمانی واقع در بازار تهران خبر داده بودند. آن هم در حالی که چند سالی میشود، تمام مکملهای موجود در کشور در کارخانههای داروسازی ایران تولید میشوند و تقریبا هیچ وارداتی برای این محصول در کشور وجود ندارد.
این نکته را سیدمحمد ناصری، دبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران هم تأکید میکند و به همشهری آنلاین میگوید: اگر در داروخانهها، محصولی را تحت عنوان برند خارجی عرضه میکنند، همانهایی هستند که تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی از سوی شرکتهای داخلی تولید شدهاند و ادعای تولید آن توسط شرکت خارجی در کشور دیگر مورد تأیید نیست.
او تأکید میکند که تنها مرکز معتبر برای عرضه این محصولات هم داروخانهها هستند و اگر در محلی خارج از این اصناف عرضه شوند، قاچاق و فاقد اصالت خواهند بود.
وضعیت تولید مکمل در کشورناصری با بیان این که تولید مکملها در کشور از حدود سال 98رونق جدیتری گرفت، عنوان میکند: مکملها پروسه قیمتگذاری بهتری نسبت به دارو دارند و به همین دلیل بسیاری از شرکتهای داروسازی به این سمت آمدند که در کنار محصولات دارویی مکملها را هم تولید کنند.
به گفته این فعال حوزه دارویی، ایران جزو کشورهایی است که تمام مکملهایش در کارخانههای داروسازی تولید میشوند و چند شرکتی هم که هنوز تولید دارو ندارند، استانداردهایی که وزارت بهداشت از شرکتهای دارویی مطالبه میکند را دارا هستند. این در حالی است که در سطح دنیا مکملها در سطح نزدیکتر به صنایع غذایی تولید میشوند.
محدودیت وارداتدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران درباره بازار واردات مکملها هم توضیح میدهد: رشد تولید مکملها در داخل کشور و همزمان محدودیتهای منابع ارزی، وزارت بهداشت و وزارت صنعت و معدن را در این مسیر قرار داد که جلوی واردات مکملها را بگیرند. این تصمیم کاهش ارزبری برای کشور داشت چون تعداد زیادی از محصولات با وجود 10 تا 15تولیدکننده ضرورتی به واردات نداشتند.
خیلیها در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارند اما نمیدانند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است
او ادامه میدهد: البته این الگویی است که در کشورهای همسایه ایران هم وجود دارد. به جز واردات تعدادی از مکملهایی که مربوط به برندهای معتبر دنیا هستند، آنها هم به سمت خودکفایی در تولید مکملها حرکت کردهاند. بر این اساس تقریبا هیچ واردات مکملی در کشور ما هم وجود ندارد.
داستان تولید مکملهاناصری با بیان این که مکملها شامل ویتامینها، مواد معدنی، ترکیبات ویتامینها و مواد معدنی با عصارههای گیاهی، آمینواسیدها و پروتئینها هستند، بیان میکند: تولید این محصولات به 2 صورت انجام میگیرد؛ آنهایی که با دانش فنی و فرمولاسیون شرکتهای داخلی تولید میشوند و گروه دوم هم تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی در حال تولید هستند. این محصولات هم همان برندی هستند که شرکت خارجی سازنده اولیه، ساخت و دانش فنی آن را به شرکت ایرانی منتقل کرده و درنهایت محصول با همان نام و برند خارجی تولید میشود.
البته به گفته این فعال حوزه دارو، واردات مواد اولیه مکملها همچنان انجام میشود و در این باره توضیح میدهد: همانقدر که در حوزه تولید محصولات آمادهمصرف پیشرفت کردهایم در حوزه مواداولیه مکملها پیشرفتی نداشتیم. در بسیاری موارد مولتی ویتامین مینرال که محصول تولیدشده یک شرکت ایرانی یا تحت لیسانس یک شرکت خارجی است، مواداولیه با احتمال زیاد وارداتی هستند.
ماجرای فروش خارجیها در داروخانههااو درباره عرضه مکملهای خارجی در بازار مصرف هم میگوید: یکی از مشکلات این حوزه تقاضای مردم برای خرید مکملهای خارجی است که البته به فرهنگ مصرف کالای خارجی در مردم ایران مربوط میشود و فقط شامل مکملها نیست. مردم ما زمانی که میخواهند کفش هم بخرند، اگر پول کافی داشته باشند، ایرانی نمیخرند.
ناصری ادامه میدهد: این فرهنگ زمانی مشکل ایجاد میکند که فرد در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارد اما نمیداند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانهها بهعنوان مکمل خارجی عرضه میکنند، همان محصولات تحت لیسانس است که تحت نام برند یک شرکت خارجی در داخل کشور تولید میشود. اما روی جعبه تمامی این محصولات، ساخت ایران قید شده است.
بیشترین تقلب در این مکملهاناصری درباره محصولات تقلبی موجود در بازار هم بیان میکند: بیشترین سهم قاچاق و تقلب در این محصولات درباره مکملهای ورزشی است که خارج از چرخه اصلی عرضه این محصولات یعنی داروخانهها فروخته میشوند. این مکملها بهصورت پودر تهیه میشوند و به تکنولوژی پیچیده برای ساخت هم نیاز ندارند.
تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند
او با بیان این که تخلفات درباره مکملهای ورزشی بهدلیل مصرف از سوی جوانها و اثربخشی برخی از آنها بیشتر است، عنوان میکند: آنها یک پودر پروتئینی قاچاق میخرند و آن را مؤثرتر میدانند اما آگاه نیستند که دلیل این اثربخشی، داروها و مواد نیروزای غیرمجازی است که به این پودرها اضافه شده، اما این اثربخشی جذابیت محصول را برای مصرفکننده بیشتر میکند
روشهای تشخیص مکمل اصل از تقلبیدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران در پاسخ به این سؤال که آیا راهکاری برای تشخیص محصول تقلبی از اصل وجود دارد، به سه نکته اشاره میکند و میگوید: اول اینکه تمام محصولات ایرانی و تحت لیسانس که در کشور تولید میشوند در سامانه وزارت بهداشت از طریق برچسب اصالت قابل رهیابی هستند. نکته دوم اینکه عرضه مکملها شامل قرص، کپسول، قرص جوشان و پودرهای بدنسازی خارج از داروخانه ممنوع است و هر کدام از آنها اگر خارج از داروخانه خریداری شود فاقد اصالت است؛ یعنی براساس سیکل قانونی وارد یا تولید نشده است.
او درباره نکته سوم هم بیان میکند: داروخانهها اجازه فروش اقلام قاچاق را ندارند و این کار یک تخلف بسیار جدی و با جرایم سنگین است. آنها اجازه ندارند حتی محصولی که از طریق چمدانی و مسافران وارد شده را عرضه کنند. نکته مهم اینکه بسیاری از محصولاتی که در سطح عرضه خارج از داروخانهها فروخته میشوند، تقلبی هستند و از مجرای قانونی هم به کشور وارد نشدهاند.
البته به تاکید ناصری، تقاضا برای نمونه خارجی مکملها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان بهدنبال نمونههای تقلبی این مکملها در کشورهای همسایه هستند.
ناصری تأکید میکند: اگر داروخانهای اقدام به تحویل مکملی کند که برچسب اصالت وزارت بهداشت را نداشته باشد، این اقدام تخلف است اما مشکل اینجاست که هر قدر داروخانهها میخواهند داروی مجاز عرضه کنند، مردم با وجود تقاضای بالا، آنها را به این سمت هل میدهند و این مشکل درباره سایر محصولات مثل داروها و لوازم بهداشتیها هم وجود دارد. البته این تأیید چنین تخلفی از سوی داروخانهها نیست.