به نقل از «ایکنا»

خانه‌ای کوچک اما پر برکت

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۳۰۸۱۷

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، بعد از ورود به نجف اشرف به سراغ خانواده‌ای می رویم که سال گذشته نیز مهمان آن‌ها بودیم و با پذیرایی بی‌نظیری که داشتند، همه زائران را شرمنده کردند. در میان کوچه‌های خاکی، سمت شارع مدینه در نجف اشرف به دنبال منزلشان هستم که سجاد و مصطفی را از دور مشاهده می‌کنم و با گرمی از ما استقبال می‌کنند، کودکان خردسالی که به عربی خیرمقدم می‌گویند و با صدا زدن پدر خانواده به ما خوش‌آمد می‌گویند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ابومحمد بحرینی با 9 فرزند خود در منطقه شارع مدینه ساکن است، منطقه‌ای بعضا با خانه‌های قدیمی و کوچه‌هایی خاکی که برخی از خانه‌ها را با تانکر آبرسانی می‌کنند و قطعی برق از ویژگی‌های بارز این روزهای عراق است.

مادر خانواده بحرینی خانه‌دار است و دو دختر بزرگ این خانواده ازدواج کرده‌اند و معلم هستند، سجاد و مصطفی دو کودک خردسال او هستند که با شیرین زبانی و با خنده پذیرای مهمانان هستند و علاقه خاصی به نخود و کشمش خراسانی دارند.

خانه آن‌ها کوچک و آجری، اما پربرکت است که با آمدن زائران حسینی هر چقدر جمعیت زیادتر می‌شود، گویی خانه نیز وسعت پیدا می‌کند و دارای دو اطاق پشتی است که پذیرای بانوان زائرهستند و ورودی این قسمت از بخش آقایان جدا است.

به گفته آقای بحرینی، آخر هر هفته در اتاقی که در ایام اربعین پذیرای زائران حضرت علی(ع) و زائران حسینی است، مراسم روضه‌خوانی اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) و دعاخوانی برگزار می‌شود و در ایام پنجم تا بیستم ماه صفر به صورت هر روزه این مراسم برگزار می‌گردد.

حدود ساعت دو بعدازظهر با خانواده به منزل آن‌ها می‌رسیم، در حال ورود به منزل هستیم که یکی از همسفران به آهستگی می‌گوید: «ظاهرا این خانواده خیلی فقیر هستند». پاسخ می‌دهم: «فقیر من و شما هستیم که با جمع کردن اموالمان، بدون آنکه از استفاده کنیم، به فکر وراث هستیم»، اما این بندگان خدا با پذیرایی از زائران اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) ذخیره آخرت برای خودشان جمع می‌کنند.

وقتی سفره غذای شام را پهن کردند در آن از بهترین غذاهای گوشتی به همراه سبزیجات و انواع میوه‌ها وجود داشت و خودشان در کنار مهمانان حاضر نشدند، دوستی که فقیر بودن آن‎ها را متذکر شد، به جز شرمندگی پاسخی نداشت.

در این منزل به غیر از ما چند نفر دیگر از زائران حسینی که از کرج و تهران با کامیون از مرز مهران تا نجف آمده بودند، مهمان این خانواده شدند. سجاد کودک 10 ساله خانواده با پذیرایی از زائران تازه وارد به سراغ یکی از آقایان می‌رود و با ماساژ دادان پشت پا و بدن یکی از زائران کمی خستگی و کوفتگی بدن آن‌ها را که 4 ساعت داخل کامیون سر پا بوده‌اند را برطرف می‌کند.

ساعت 17 با ورود مهمانان عراقی و برخی از همسایه‌ها مراسم روضه‌خوانی برای آقایان آغاز می شود و روحانی مراسم درباره عوامل عدم استجابت دعا برای آن‌ها سخن می‌گوید و بعد از پایان مراسم، روضه‌خوانی به تمام کودکان شرکت‌کننده در مراسم با دادن کیک و کلوچه شیرین از آن‌ها پذیرایی می‌شود، صحنه‌ای که کمتر در مراسم روضه‌خوانی در ایران شاهد هستیم.

بعد از مراسم از سجاد و مصطفی درباره تحصیل در کشور عراق سوال می‌کنم، مصطفی با بیان اینکه تحصیل تا زمان دانشگاه در عراق به همراه تمام کتاب‌های درسی که برای تحصیل هر ساله نیاز است رایگان ارائه می‌شود، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا عنوان می‌کند: تحصیل و انتخاب رشته در دانشگاه براساس معدل دیپلم است و کنکوری برای ورود به دانشگاه وجود ندارد.

وقتی به مصطفی می‌گویم ما در ایران تمام کتاب‌های درسی را هر ساله خریداری می‌کنیم با تعجب می‌گوید: «وضعیت اقتصادی ایران از عراق قوی‌تر است، چه‌طور ممکن است؟»

سجاد کلاس چهارم است و وقتی به کتاب‌های رنگی و بعضا چاپ روغنی آن‌ها نگاهی می‌اندازم، نخستین سوالی که در ذهنم ایجاد می‌شود این است که چرا در ایران بعضی از کتاب‌های درسی را سال به سال کوچکتر کردند و از حجمشان کم شده و بعضا کیفیت چاپشان پایین‌تر رفته است. چرا به دانش‌آموزان عراقی از کودکی زبان انگلیسی آموزش می‌دهند و نکته مهم‌تر اینکه در ایران همیشه برخی از مسئولان بهانه می‌آورند که به دلیل سبک شدن کیف دانش‌آموزان از حجم کتاب‌های درسی کاسته شده است، در حالی که وقتی کتاب‌های درسی عراق در پایه چهارم ابتدایی را مشاهده می‌کنم، به جرات می‌توانم بگویم از نظر حجمی و سنگینی، چند برابر کتاب‌های دانش‌آموزان ایرانی مشابه خودشان است.

نگاهی به آموزش قرآن در پایه چهارم ابتدایی

نگاهی به آموزش قرآن سال چهارم ابتدایی می‌اندازم که با چاپ آیه 255 سوره بقره مشهور به آیت‌الکرسی آغاز شده و در ادامه معانی کلمات بیان شده و در صفحه بعد به صورت عمومی درباره این آیه مطالبی بیان شده است.

در درس سوم حدیثی از پیامبر اسلام(ص) «المؤمن للمؤمنِ كالبُنْيَانِ المرصوص يشدُّ بعضُه بَعْضا» درخصوص وحدت مسلمانان، تعاون و همکاری بیان شده و در ادامه با چاپ تصویری از همکاری کودکان در کاشت درخت به شرح آن پرداخته شده است.

در ادامه این کتاب در درس پنجم که مشابه آن در ایران به اقامه نماز توصیه شده است، در این کتاب قرآن، آیه 185 سوره بقره منتشر و درباره خواص و احکام روزه مطالبی بیان شده و در پایان هر درس سوالاتی از متون درسی چاپ شده که دانش‌آموزان باید به سوالات با توجه به متن درسی پاسخ بدهند.

از دیگر نکات کتاب آموزش قرآن در پایه چهارم ابتدایی عراق چاپ سوره‌های کوچک از قرآن و پرداختن به معانی و مفهوم آن است که در ایران برای آموزش قرآن کریم کمتر به معانی بلند آیات قرآن توجه شده است.

نکته مهم دیگر بیان قصص انبیاء مانند داستان حضرت نوح(ع) و ابراهیم(ع) با توجه به سوره‌های قرآن در کنار یکدیگر است که به همراه انتشار تصاویری زیبا فهم قران را برای کوکان آسان‌تر می‌کند.

گزارش از علی اکبر ملکی؛ خبرنگار اعزامی ایکنا به کربلای معلی

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری ایکنا خراسان رضوی شهرستان ها سبزوار خوشاب عتبات و عالیات اربعین حسینی زائران پیاده نجف اشرف سفر به نور زائر ایرانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۳۰۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اقدامات بی بدیل امام صادق علیه السلام در حفظ و صیانت از روایات

به گزارش خبرنگار مهر، سید صادق قماشی پژوهشگر و نویسنده بنیاد بین المللی امامت به مناسبت شهادت امام صادق (ع) در یادداشتی اختصاصی به تبیین اقدامات بی بدیل امام صادق علیه السلام در اعتبار بخشی به روایات پرداخت.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

۲۵ شوال سالروز شهادت امام صادق علیه السلام فرا رسیده است. همانگونه که می‌دانید شیعیان در اعمال و مناسک مذهبی خود مرهون آموزه‌های حضرت صادق علیه السلام هستند، چرا که بیشترین روایات در کتب حدیثی ما از حضرتشان بیان گردیده است. یکی از سخنانی که توسط دشمنان در جامعه القا می‌گردد اعتبار نداشتن احادیث و سخنان رسیده از امامان علیهم السلام است. مانند آنکه برخی از احکام همچون حکم نجاست سگ از آنجا که در روایات بیان شده و در قرآن نیامده محل تردید و انکار برخی افراد قرار گرفته است. متأسفانه مانند چنین سخنانی امروزه بر زبان افرادی بیان می‌گردد که برای عمل نمودن به فعل باطل خود و فرار از حق، پذیرش دین به صرف دلایل قرآنی را بهانه می‌کنند و احادیث و سخنان امامان را نمی‌پذیرند! به راستی سبب این عملکرد چیست؟ به نظر شما پاسخ این سخنان چیست؟ آیا شما احادیث نقل شده از امامان را می‌پذیرید و یا برای هر حکمی در دین اسلام تنها به دنبال آیه قرآن هستید؟ به نظر شما نیز احادیث قابل اعتماد نیستند؟ اگر شما نیز نسبت به پذیرش سخنان امامان علیهم السلام شک و تردیدی به دل دارید با من در این نوشتار همراه شوید.

اعتبار و اهمیت روایات ائمه علیهم السلام

با توجه به فرا رسیدن ایام شهادت امام صادق علیه السلام و همچنین با توجه به آنکه بیشترین آموزه‌های دینی نزد شیعی کلمات گوهر باری است که از حضرتشان به ما رسیده است، بهتر است دانسته شود امام ششم که مذهب شیعه را همراه با نام ایشان معرفی می‌کنند نسبت به اعتبار و حفظ روایات از تحریف و خطا چگونه عمل نموده است. باید دید آیا به راستی انتقال روایات تنها به صورت شفاهی بوده است؟

چگونگی انتقال روایات در قرون ابتدایی: با توجه به منع حدیث در قرون ابتدایی یکی از اشکالات اساسی در حوزه حدیث چگونگی انتقال روایات به راویان بعدی است. چرا که انتقال به صورت شفاهی سبب انتقال غیر صحیح و تغییر یافتن الفاظ و معانی می شده است.

نسبت به این سخن بیان خواهد شد که انتقال روایات در قرون ابتدایی به صورت شفاهی یکی از دیدگاه‌ها در این زمینه بوده و شاید بتوان گفت دیدگاه صحیح نسبت به انتقال روایات را باید انتقال به صورت مکتوب دانست.

نسبت به صحیح بودن این دیدگاه در زندگانی امام صادق علیه السلام شواهد و دلایل مختلفی وجود دارد:

ترغیب امام صادق علیه السلام به نگاشتن حدیث

در برخی روایات تصریح شده که امامان به اصحاب خود نوشتن و ثبت کردن روایات را توصیه می‌کردند. به عنوان نمونه نقل شده است که امام صادق علیه السلام ابوبصیر را به نوشتن احادیث ترغیب فرمودند. (کلینی، الکافی، ج ‏۱، ص ۵۲، ح ۹) همچنین در برخی روایات فرمان امام به راویان برای نوشتن احادیث نمایان است. (العیاشی، تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۲۶۰، ح ۳۱؛ کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۱۵۹، ح ۱۲)

پیروی اصحاب از امام صادق علیه السلام در مکتوب نمودن روایات

گزارش‌هایی بیان شده است که اصحاب از شیوه نوشتن احادیث و انتشار آن در قالب مکتوب استفاده نموده‌اند.

برای نمونه نسبت به زراره بن اعین بیان شده است: پس از آنکه سوال خود را از امام صادق علیه السلام پرسید لوح خود را گشود تا پاسخ امام را بنویسد. (طوسی، إختیار معرفة‌الرجال، ج ‏۱، ص ۳۵۵، ح ۲۲۶) امام صادق علیه السلام پس از سوال اسماعیل بن فضل هاشمی درباره متعه، او را به عبد الملک بن جریح از فقیهان مکه ارجاع می‌‏ دهند. اسماعیل همه‌ی آنچه را ابن جریج فراگرفته بود، نگاشته و با عرضه نگاشته‌ی خود بر امام علیه السلام، تصدیق و اقرار امام علیه السلام را دریافت می‌کند. (کلینی، الکافی، ج ۵، ص ۴۵۱، ح ۶) یکی دیگر از موارد قابل استناد اصول اربعمائه است. اصول اربعمائه به چهارصد کتاب حدیثی شیعه می‌گویند که راویان نخستین، بی‌واسطه از امامان شیعه شنیده و نگاشته اند. نقل شده است که عادت صاحبان اصول این بوده که هرگاه حدیثی از امام علیه السلام می‌شنیدند از بیم فراموشی، مشغول به ضبط و نگاشتن آن می‌نمودند. محقق حلی در المعتبر می‌نویسد: «از امام صادق علیه السلام علوم فراوانی انتشار یافت که عقل‌ها را به شگفتی و حیرت واداشت! … راویانی که از امام روایت کرده‌اند به شماری نزدیک به چهار هزار نفر می‌رسند… در پاسخ به مسائلی که از امام پرسش شده و امام پاسخ گفته است، چهار صد مصنف (مجموعه حدیثی) نگاشته شد که بعدها به اصول اربعمائه معروف گشت. (المعتبر، ج ۱، ص ۱۶، باب حجیه فتوی الائمه)

عرضه احادیث مکتوب بر امام صادق علیه السلام

حنان بن سدیر روایتی که در مکه به‌همراه پدرش به نقل از امام باقر علیه السلام از جابر بن عبداللّه انصاری شنیده است، به دستور پدر می‌نویسد؛ سپس در مدینه شرح ماجرا و مکتوب را به امام صادق علیه السلام عرضه می‌کند. امام علیه السلام می‌فرمایند: «گمان نمی‌کنم پدرم این حدیث را برای کسی بازگو کرده باشد».(طوسی، الأمالی، ص ۶۴۸، ح ۱۳۴۷)

عرضه منابع مکتوب بر ائمه (علیهم السلام)

عرضه کتب بر ائمه علیهم السلام علاوه بر آنکه به جای عرضه یک حدیث، مجموعه‌های حدیثی و راستی آزمایی آنها را می‌رساند، جایگاه کتابت و کتب در میان اصحاب را اثبات می‌کند.

به عنوان نمونه می‌توان به این موارد اشاره نمود:

الف) عرضه کتاب محمد بن قیس بجلی بر امام باقر علیه السلام (طوسی، الفهرست، ص ۳۰۷، ش ۴۷۱)

ب) عرضه کتاب عبیداللّه حلبی و کتاب تفسیر جابر جعفی بر امام صادق علیه السلام (نجاشی، فهرست‌النجاشی، ص ۲۳۱، ش ۶۱۲؛ طوسی، إختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۱۹۲، ح ۳۳۸)

عرضه کتاب دیات عبد الله بن ابجر و الفرائض بر امام رضا علیه السلام (نجاشی، فهرست‌النجاشی، ص ۲۱۷، ش ۵۶۵؛ کلینی، الکافی، ج ‏۷، ص ۳۳۰، ح ۱؛ طوسی، تهذیب‌الأحکام، ج ‏۱۰، ۲۸۵، ح ۹)

ج) عرضه کتاب یوم و لیله از یونس بن عبدالرحمن بر امام جواد علیه السلام (طوسی، إختیار معرفة‌الرجال، ج ‏۲، ص ۷۷۹، ح ۹۱۳؛ نجاشی، فهرست‌النجاشی، ص ۴۴۷، ش ۱۲۰۸)

د) عرضه کتاب فضل بن شاذان بر امام عسکری علیه السلام (طوسی، إختیار معرفة‌الرجال، ج ۲، ص ۸۲۰، ح ۱۰۲۷)

دلایل دیگری نسبت به اثبات مکتوب نمودن روایات اهل بیت علیهم السلام توسط اصحاب آنان وجود دارد که در این نوشتار به همین مقدار بسنده خواهد شد. برای مطالعه بیشتر در این موضوع می‌توان به کتاب تاریخ مکتوب شیعه در دوران نخسین از عباس مفید رجوع کنید.

استناد به منابع مکتوب

انتشار حدیث به صورت نوشتار و کتاب به اندازه‌ای بوه است که گاهی اصحاب در مقابل امام به آن استناد می‌نمودند.

به عنوان نمونه حماد بن عیسی در ملاقات خود با امام صادق علیه السلام، در پاسخ سوال امام علیه السلام درباره درستی نمازش، به امام می‌گوید که تمام کتاب الصلاة اثر حریز بن عبداللّه، را در حافظه خود جای داده است. (کلینی، الکافی، ج ‏۳، ص ۳۱۱)

چگونگی اعتماد به احادیث:

نسبت به اعتبار بخشی احادیثی که در منابع شیعه بیان گردیده و به این موارد اشاره خواهد شد:

پالایش متنی و سندی:

در طول تاریخ توسط امامان علیهم السلام و بعد از آنان توسط عالمان و بزرگان مذهب، پالایش‌های متنی و سندی گوناگونی صورت گرفته است که سبب اطمینان ما به روایات می‌گردد. عبدالله بن مشکان از اصحاب امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند که حضرت فرمود: «خداوند مغیرة بن سعید را لعنت کند، او پیوسته بر پدرم امام باقر علیه‌السلام دروغ می‌بست، خداوند گرمای آتش را به او بچشاند، خداوند لعنت کند کسی را که درباره‌ی ما چیزی می‌گوید که ما نسبت به خود چنین اعتقادی نداشته باشیم…» (رجال الکشّیّ: ج ۲، ص ۵۹۰) اینگونه روشنگری‌ها، باعث طرد سندها و متونی بود که از این فرد انتقال پیدا می‌کرد. همچنین در دوران بعد بزرگان و عالمان شیعی به مانند امامان خویش عمل نموده و برای حفظ این میراث ارزشمند تمام تلاش خود را به خرج دادند. به عنوان نمونه می‌توان به مکتب حدیثی قم و اخراج روایان از شهر قم به دلیل بیان آموزه‌های غالیانه اشاره نمود. (طوسی، اختیار معرفه الرجال، ص ۵۰۹) نظارت استاد بر نقل روایات شاگردان خود از دیگر روش‌های عالمان و بزرگان شیعه برای حفظ این آثار، اجازه‌ی نقل حدیث بوده است. بدین صورت که اساتید علم حدیث به طور کتبی یا شفاهی اذن روایت احادیث از خود را به شاگردانشان اعطا می‌نمودند و در این اجازات نام اساتید و مشایخ و تألیفات خود را می‌آوردند. به عنوان مثال احمد بن ادریس اشعری قمی فقیه نام‌دار، محدث گرانقدر و یکی از چهره‌های اثرگذار قرن سوم هجری در شهر مقدس قم است که توفیق یافت به محضر پیشوای یازدهم، حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام شرف‌یاب شود.

او روایات متعددی را از ائمه اطهار علیهم‌السلام نقل کرده است. شاگردان دانشمندی در مکتب او تربیت شده‌اند و او به آنان اجازه روایت داد. از مهم‌ترین و مشهورترین شاگردان او می‌توان به محمد بن یعقوب کلینی اشاره نمود که صاحب مطمئن‌ترین کتاب حدیثی شیعه یعنی «کافی» است. با توجه به آنچه بیان گردید هویدا شد امام صادق علیه السلام نه تنها روایات مختلف در علوم گوناگون را برای شیعیان بیان نموده‌اند، بلکه با روش‌های گوناگون نسبت به حفظ و چگونگی رساندن روایات به نسل‌های بعدی نیز، به طور کامل راه بهانه جویی را برای دیگران بستند. در نتیجه می‌توان گفت اعتبار روایات شیعه غیر قابل خدشه بوده و نمی‌توان سخن امامان را به بهانه اعتبار نداشتن کنار گذاشت و تنها به دنبال بیان تمام آموزه‌های مذهبی از قرآن رفت. با این وجود و بعد از مطالب یادشده نظر شما در مورد احادیث اهل بیت علیهم السلام چیست؟ آیا می‌توان گفت تنها باید مناسک مذهبی را از قرآن گرفت؟ باید به این نکته اشاره گردد که اعتقاد به این موضوع که برای پذیرش آموزه‌های مذهبی تنها باید به قرآن استدلال نمود قرآن بسندگی نام دارد. قرآن بسندگان کسانی هستند که در پذیرش مناسک دینی تنها قرآن را قبول و حجت دانسته و به احادیث و سیره اعتمادی نمی‌کنند. جالب است بدانید این اعتقاد ریشه در کجا دارد و اولین بار بر زبان چه کسی جاری شد.

ریشه تاریخی قرآن بسندگی

بر اساس گزارش‌های ثبت شده در منابع تاریخی و حدیثی، ریشه اصلی شکل گیری این تفکر در جریان صدر اسلام به روزهای پایانی عمر مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باز می‌گردد. همان هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در واپسین لحظات عمر شریفشان در بستر بیماری جهت نگارش آخرین وصیت خود درخواست قلم و کاغذ نمودند تا در آن جملاتی نگاشته که هر فردی به آن عمل کند بعد خودشان گمراه نگردد. اما متأسفانه عمر بن خطاب مانع شده و با گفتن سخن «هجر رسول الله» اجازه نداد. او در این زمان مهم و حیاتی اینگونه ندا داد: «عندنا کتاب الله حسبنا» نزد ما کتاب خدا است و ما را همین بس است. (بخاری، ج ۱، ص ۷۳) همانگونه که دیده شد تاریخ قرآن بسندگی و سخنانی که امروزه تنها به پذیرش قرآن و کنار گذاشتن روایات می‌انجامد، به زمان‌های اولیه اسلام یعنی خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بازگشت دارد که اولین بار بر زبان عمر جاری شد. این سخن عمر به روشنی مخالف با بیان رسول الله صلی الله علیه و آله است. چرا که بنابر آنچه در منابع شیعه و سنی بیان شده، در حدیث ثقلین قرآن و عترت در کنار یکدیگر هستند و عمل به هر دو شرط گمراه نشدن است. پس از شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نشانه‌های نپذیرفتن سنت در دوره خلیفه اول با از بین بردن یا سوزاندن نگاشته‌های حدیثی مردم بیشتر نمایان شد.

تا به آنجا که عایشه نقل نموده است: پدرم پانصد حدیث از پیامبر صلی الله علیه و آله جمع کرده بود، بعد از آن شبی که تا صبح خوابش نرفته و به فکر فرو رفته بود، صبحگاهان من را صدا زده و گفت احادیثی که نزد تو گذاشته‌ام بیاور. من آن احادیث را آوردم و او همه را آتش زد. (ذهبی، تاریخ الاسلام، بیروت، ج ۱، ص ۲۳) در گزارش‌های تاریخی بیان شده است این جریان در زمان دو خلیفه بعد یعنی عمر و عثمان نیز ادامه داشته است. در نتیجه با توجه به آنچه بیان گردید می‌توان گفت افرادی که خواهان کنار گذاشتن سخنان امامان علیهم السلام به بهانه‌های بیهوده و سست هستند، در حقیقت خواسته یا ناخواسته در کنار مخالفین مکتب اهل بیت علیهم السلام خود را جای داده و انتشار دهنده اهداف باطل آنان هستند. چرا که روشن است افرادی چون ابوبکر و عمر و عثمان که با انتشار و کتابت سخنان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مخالفت می‌نمودند، خواهان حذف بیانات رسول الله صلی الله علیه و آله نسبت به امامت و جانشینی امیرالمومنین علی علیه السلام بوده‌اند و امروزه نیز سخنانی که به پذیرش دین تنها از قرآن رهنمود می‌سازد، کنار گذاشتن اصل و حقیقت دین یعنی امامان معصوم علیهم السلام را به دنبال خواهد داشت.

کد خبر 6095864 فاطمه علی آبادی