تبدیل شدن سادهترین مسائل در خاورمیانه به یک بحران!
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۷۶۸۴۵
فیلم سینمایی «توهین / The Insult» اثر زیاد دویری که سینمای لبنان را در بخش اسکار غیرانگلیسی زبان نمایندگی میکرد یکی از مهمترین و بحث برانگیزترین آثار سینمای لبنان محسوب میشود؛ اثری که با تمرکز بر اختلافات در لبنان و تنشهایی که ریشههای عمیقی دارند، بر این واقعیت دست گذاشته که سادهترین مسائل در جغرافیای خاورمیانه میتواند به یک بحران عمیق تبدیل شوند و این خاصیت نیز در اینکه این منطقه هیچگاه روی خوش به خود نبیند، بیتاثیر نبوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«تابناک»؛ زیاد دوئیری فیلمساز لبنانیتبار با فیلم «حمله / The Attack» به عنوان یک فیلمساز دارای نگاه جدی در ژانر سیاسی خود را معرفی کرد و در تداوم همین نگاه فیلم سینمایی «توهین / The Insult» را ساخت که در کشور لبنان با عنوان «پرونده شماره سیزده» اکران شد. او کوشید در این بستر به واکاوی شرایط کشورش و چالشهای خاورمیانهای بپردازد و با ریشهیابی شرایط کنونی لبنان که تا جنگهای داخلی این کشور و پیش از آن قابل پیگیری است، پاسخ به پرسشهایی دهد که در درجه نخست برای خود او مطرح است.
فیلم توهین که، در جشنواره ونیز مورد استقبال قرار گرفت و کامل ال باشا موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد از این جشنواره شد. برای آن دسته از تماشاگرانی که به درامهای دادگاهی علاقمند هستند تماشای این فیلم میتواند تجربه خوبی باشد هرچند که در چنین ژانری، اغلب نمایش سکانسهای متعدد در دادگاه میتواند خسته کننده باشد و فیلمهای کمی در این ژانر هستند که در تمام لحظات جذاب میمانند.
یاسر مسلمانی فلسطینی که در بیروت برای یک کارگاه ساختمانی کار میکند. او لولهکشی آب بالکن آپارتمان یک مسیحی به نام تونی را که به خیابان آب میدهد و شکسته را به روش خود درست میکند. همین مساله باعث عصبانیت و درگیری این دو نفر میشود. تونی پیش کارفرمای او میرود و درخواست عذرخواهی میکند. یاسر ابتدا از این کار خودداری میکند اما سرانجام برای عذرخواهی نزد تونی میآید. او پس از شنیدن جملاتی از تلویزیون در تعمیرگاه تونی از تصمیم خود منصرف شده و تونی نیز جملهای را بر زبان میآورد که صرف نظر از کینه قدیمیاش نسبت به فلسطینیها، بیشتر تحت تاثیر رسانه تبلیغات سیاسی است. این موضوع خود بهانهای میشود تا درگیری شخصیتها بالا بگیرد و این مسئله به ظاهر ساده، رفته رفته عمیق شود.
شکستن یک لوله آب و نزاع میان دو نفر چگونه تبدیل به یک نزاع ملی و جنگ میان احزاب میشود؟ واقعا چگونه امکان دارد؟ در دل همین سوال نیز نقطه نظرات و کنایات کارگردان قرار گرفته است، مسائل کوچک و بیاهمیتی که در خاورمیانه به راحتی بزرگ میشوند و از دل آنها آشوبی به پا میشود، دو نفری که در اینجا نماد دو ملت، دو تفکر، دو ایده و دو سیاست مختلف هستند و خیلی مستقیمتر اشارهای به اینکه مسئله فلسطین امروز چگونه به همچنین معظلی تبدیل شده این که داستان فیلم و اشاراتش به شدت سیاسی است در آن هیچ شکی وجود ندارد اما مساله اصلی اینجاست که کارگردان سعی در تعریف یک واقعه تاریخی و مرور تاریخ برای نشان دادن ریشه بعضی معضلات داشته، اما او به جای اینکه مستقیم به سراغ روایت داستان برود این واقعه تاریخی را در دل یک داستان امروزی جا داده و آرام آرام به سمت آن حرکت میکند به گونهای که در زمان رو نمایی از این واقعه تاریخی و فاجعه بشری بتواند نهایت تاثیر را بر بیننده بگذارد.
نکتهی دیگر، رنگ بندیهای ابتدایی فیلم است که ترکیبی از رنگهای قرمز، سفید و سبز به معنای رنگهای استفاده شده در پرچم لبنان در قاب بندیها جلوه میکنند. نگاه دوئیری در ابتدای فیلم برای ما روشن میشود که او به دنبال آن است که جریان سیاسی لبنان را از دل یک سخنرانی شروع کند و به زندگی آدمهای فیلمش بیاورد تا ما را با تاثیرات آن همراه سازد. طراحی صحنه نیز در خدمت القای یک اتمسفر سیاسی در فضای فیلم است.
در همان لحظات ابتدایی، فیلم سعی کرده خیلی تیتر وار اطلاعاتی اولیه از جغرافیای داستانی، شخصیتها و هویت افراد و حتی مشکلات میان آنها را بدهد تا کمی جلوتر و با یک پیش آگاهی مناسب بیننده را وارد یک درام دادگاهی کند و آنجا او را درمقام قضاوت قرار دهد. (هر چند که خود کارگردان به نظر جهت خود را از ابتدا مشخص کرده و با آن رنگبندیها اولیه فیلم و بعد فضاسازی استادانهاش در لفافه رای خود را اعلام میکند) یکی از مشکلات اصلی فیلم طولانی بودن صحنههای مربوط به دادگاه و کشدار کردن پرونده قضائی است، البته اینکه در کشورهای همسایه ما چنین دادگاههایی برای احقاق حق و مشابه کشورهای اروپایی برگزار گردد خود کمی دور از ذهن است اما حتی با فرض درست بودن آن، بازهم تحمل این همه سکانسهای اضافه کمی دشوار است.
البته درست است که در آخرین جلسه و با رو کردن آن هویت تاریخی اشاره شده این کشدار کردن داستان توجیه پذیر است اما شاید مشکل به اینجا برگردد که در جلسات دادگاه دوربین و زمان از دو طرف دعوا که هر دو بازی فوق العادهای دارند گرفته میشود و در اختیار موکلین آنها و جدال میانشان قرار میگیرد که از جذابیت اثر کاسته چرا که بازهم هرجا خارج از این محیط دو شخصیت اصلی با هم روبه ور می شوند نبض داستانی تندتر میزند اما در انتها، «توهین» فیلم ارزشمندی است که به خوبی توانسته سیاستهای حاکم بر منطقه، افراد و پشتیبانان آنها و حتی جهت و تفکرات سیاسی و تاثیرات آنها بر مردم عادی و نابه سامانتر کردن اوضاع را نشان دهد و هم پیامهایی برای رفع آن بدهد و هم به ریشهیابی آن بپردازد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: کردستان سوریه تعطیلی پنجشنبه ها جنبش عدم تعهد طرح ملی مسکن خانه پدری فیلم سینمایی توهین نقد فیلم کردستان سوریه تعطیلی پنجشنبه ها جنبش عدم تعهد طرح ملی مسکن خانه پدری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۷۶۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایران دومین مصرف کننده لوازم آرایشی در خاورمیانه / کدام برندها حاوی فلزات سنگین هستند؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، صنعت لوازم آرایشی در کشور ما، صنعت پولسازی است چراکه تقاضا برای مصرف بسیار زیاد است. موسی احمدزاده، نایب رئیس انجمن واردکنندگان لوازم آرایشی و بهداشتی ایران، میگوید که ما در مصرف لوازم آرایشی رتبه هفتم در جهان و رتبه دوم را در منطقه داریم تا جایی که آمار ۲۹درصدی مصرف مواد آرایشی در منطقه خاورمیانه متعلق به کشور ماست و ایران پس از عربستان، بیشترین میزان مصرف لوازم آرایشی را در خاورمیانه دارد. از مجموع هفت میلیارد دلار هزینه مربوط به مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی خاورمیانه، یک میلیارد دلار آن مربوط به ایران است.
مصرف لوازم آرایشی در ایران | |
رتبه جهان | ۷ |
رتبه در خاورمیانه | ۲ |
هزینه مصرف در خاورمیانه | ۱میلیارد دلار |
میزان قاچاق | ۸۵% |
آمارها از این حکایت دارند که بخش مهمی از لوازم آرایش موجود در بازار قاچاق هستند و این مسئله خطر تقلبی بودن و ایجاد آسیب و عوارض متعدد را دوچندان میکند. محمدعلی گرجی، رئیس کمیسیون انجمن صنایع شوینده، آرایشی و بهداشتی در این باره میگوید: در حوزه آرایشی، بیشتر با محصولاتی نظیر رژ لب جامد و مایع، سایه چشم، پنکک، کرم پودر و محصولاتی از این قبیل مواجهیم و ۸۵درصد نیاز کشور در این زمینه در اختیار محصولات قاچاق و تقلبی است. قاچاق این محصولات برای واردکنندگان غیرمجاز به صرفه است و معمولا نیز از آنها استقبال میشود.
دفتر نظارت بر اجرای استاندارد صنایع غیرفلزی هم از غیراستاندارد بودن ۱۰ برند رژلب در کشور خبر داده و اعلام کرده در فرآیند ارزیابی انطباق از ۲۰ نمونه رژلب موجود در بازار (۱۰ نمونه جامد – ۱۰ نمونه مایع) آزمونهای فساد پذیری، وضعیت ظاهری، نقطه نرمی (مربوط به نمونههای جامد)، پایداری حرارتی، وجود ذرات خارجی، فلزات سنگین و آرسنیک صورت گرفت. نکته جالب اینجاست که در میان این اسامی نام برخی برندهای معروف داخلی هم به چشم میخورد.
کدام محصولات مشکل دارند؟بر اساس اعلام این دفتر، در این ارزیابی، رژلبهای مایع با برند flormar، ROOBYSIMA،LUXURY،DAMAS، BIO، ARCANCIL، NSTYLE، LIDO، KAPRA، JUXI و رژلبهای جامد با برند GOLDENROSE، DOOB، JINO، MAJULAN، SIORE، BARISH، BKA، CALISTA، CONFEST، RUBISUN مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت ویژندهای جامد شامل RUBISUN، CONFEST، CALISTA، BKA، BARISH و ویژندهای مایع شامل ARCANCIL، BIO، DAMAS، LUXURY و ROOBYSIMA در آزمون مهم فسادپذیری که با سلامت مصرفکننده در ارتباط است، مغایر با استاندارد ملی مربوطه اعلام شدند.
| |
| RUBISUN |
CONFEST | |
CALISTA | |
BKA | |
BARISH | |
| ARCANCIL |
BIO | |
DAMAS | |
LUXURY | |
ROOBYSIMA |
استفاده از محصولاتی که تقلبی هستند یا درصد بالایی از فلزات سنگین دارند، میتواند عوارض جبرانناپذیری داشته باشد، تا حدی که محمدرضا بحیرایی، رئیس انجمن واردکنندگان فرآوردههای بهداشتی و آرایشی ایران گفته که براساس گزارشهایی که سازمان مبارزه با کالای قاچاق در کشور جمعآوری و منتشر کرده، برخی افراد به دلیل استفاده از محصولات فیک و قاچاق مرتبط با چشم نابینا شدهاند.
رکسانا فرخی مهندس بهداشت محیط در گفتوگو با ایسکانیوز درخصوص وجود فلزات سنگین در لوازم آرایشی گفت: از فلزات مورد استفاده سرب است که در رژلبها استفاده میشود. کادمیوم هم به عنوان نگهدارنده در کرمهای روشن کننده صورت مورد استفاده قرار میگیرد. سازمان استاندارد در اقدامی با کمک سه دستگاه فلزات سنگین را در محصولات آرایشی موجود در بازار اندازهگیری کردند.
وی ادامه داد: در این بررسی مشخص شد که برخی محصولات آرایشی بیش از میزان استاندارد از فلزات سنگین استفاده میکنند. این بررسی از ۲ جنبه وجود فلزات سنگین و میزان فسادپذیری انجام شده است. این آزمایش روی ۲۰ نمونه رژ لب انجام شده است و حدود ۱۰ مورد از این آیتمها مشکل فسادپذیری داشتند.
آزمون فسادپذیری چیست؟فرخی درخصوص آزمون فسادپذیری توضیح داد: در مورد لوازم آرایشی ۲ خط قرمز داریم که یکی اکسیداسیون و دیگری موضوع عوامل میکروبی است. فسادپذیری آیتم مهمی است و به همین جهت لوازم آرایشی زمان نگهداری دارند. بعد از این زمان، فاسد میشود. برندهای مورد بررسی حتی در در دوره مصرف دچار فساد شده بودند یعنی با وجود اینکه مثلا ۲۴ ماه زمان ماندگاری یک محصول است اما زودتر از آن فاسد شده است. این موضوع نشان دهنده فرمولاسیون نامناسب و کیفیت پایین آن است.
وی با بیان اینکه محصولات مورد استفاده در بازار به صورت رندوم مورد بررسی قرار میگیرد، عنوان کرد: اما ما یکی بزرگترین واردکنندههای محصولات آرایشی هستیم. در بانه و شهرهای مرزی مرتب محصولات آرایشی وارد میشود و مردم هم به دلیل هزینه پایینتر آنها از هر جایی بدون بررسی خرید میکنند. حتی بسیاری از افراد به تاریخ انقضا توجه نمیکنند. تعداد زیادی از محصولاتی که در بازار به نام برند معروف فروخته میشوند، تقلبی هستند؛ مانند شامپوهای برند کلیر که در کارگاهی زیرزمینی در ورامین تولید شده بودند و حتی بستهبندی شکیلی هم داشتند.
عوارض وجود فلزات سنگین در لوازم آرایشی برای بدنمهندس بهداشت محیط بیان کرد: استفاده از فلزات سنگین مانند سرب، جیوه، آلمینیوم و کروم عوارض جبرانناپذیری دارد. دلیل استفاده از آنها هم افزایش ماندگاری محصولات آرایشی است. استفاده مدام از رژ لب باعث ورود سرب به بدن میشود و در دوران بارداری از جفت عبور کرده و منجر به مرگ جنین، زایمان زودرس و تولد نوزاد با وزن کم میشود.
وی ادامه داد: کادمیوم هم قابلیت جذب از پوست را دارد و حتی میتواند روی جذب کلسیم تاثیر بگذارد. یکی از عوارض آن هم تخریب استخوانها است. زنانی که مدام آرایش میکنند به طور متوسط ۱/۸ کیلوگرم در عمر خود رژ لب میخورند و در خاورمیانه ایران و عربستان هم بزرگترین مصرف کنندههای لوازم آرایشی هستند. این مقدار قابل توجه است و با وجود استعمال دخانیات و شیوع آن در زنان، آلودگی هوا همه باعث شده تا بیماران مبتلا به سرطان در کشور افزایش پیدا کند. یکی از مهمترین دلایل سرطان هم فلزات سنگینی است که از طریق بلع، استشمام و لمس وارد بدن میشود.
به کدام محصولات اعتماد کنیم؟کارشناس بهداشت محیط در پاسخ به این سوال که چطور از سلامت یک محصول مطمئن شویم، بیان کرد: تنها راهی که میتوان از صحت و سلامت محصول مطمئن شد، توجه به پروانه بهداشت است. تمام محصولات مورد تائید وزارت بهداشت دارای پروانه هستند و سیب سلامت دارند. یکی از مشکلات ما این است که نظارت درستی نسبت به فضای مجازی وجود ندارد و صفحههای مختلف بدون مجوز محصولات آرایشی میفروشند.
وی اضافه کرد: علاوه بر این محصولات خارجی که توسط شرکتهای مجوزدار دارخلی وارد میشوند، از فیلتر وزارت بهداشت میگذرند. این شرکتها موظف هستند که نمونه محصولات خود را بیاورند تا در سازمان غذا و دارو آزمایش شود. این محصولات پروانه بهداشت ورود کالا دارند. این محصولات کد ۱۶ رقمی دارند که میتوان با پیامک کردن آن از صحت آن کالا مطمئن شوید. در مجموع مردم نباید از هر جایی محصولات آرایشی بخرند بلکه باید از مراکزی اقدام به خرید کنند که تحت نظر بازرسان وزارت بهداشت است و مدام بررسی میشود. هر محصولی باید تاریخ تولید و انقضا و مجوز غذا و دارو داشته باشد.
به گزارش ایسکانیوز، وقتی تقاضا در بازار زیاد باشد، فعالان عرصه لوازم آرایشی هم ترغیب میشوند که محصولات بیشتری وارد بازار کنند و در شرایطی که مردم به کالاهای قاچاق اعتماد میکنند، ورود آنها از مرزهای مختلف کشور هم بیشتر میشود. برای بهبود شرایط ابتدا باید بررسی کرد که دلایل استفاده افراطی از لوازم آرایشی در زنان ایارن چیست و چطور میتوان مردم را آگاه کرد که اولا مصرف را کاهش دهند و بعد به کالای قاچاق اعتماد نکنند؟
انتهای پیام /
پرستو خلعتبری کد خبر: 1229601 برچسبها وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی