تقسیم مدارس به دو نوع دولتی و غیردولتی، مصداق بی‌عدالتی است

معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش در واکنش به طرح تقسیم مدارس به دولتی و غیردولتی گفت: اگر مبنای تلاش دنبال کنندگان این طرح، عدالت است بدانند که اتفاقا تقسیم مدارس به دو نوع دولتی و غیردولتی، مصداق بی‌عدالتی است.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بیست و یکم مهرماه جاری مصوبه‌ای را از سرگذراندند و دولت را مکلف کردند که حداکثر تا پایان سال تحصیلی جاری کلیه واحدهای آموزشی تحت مدیریت خود را منحصرا به دو صورت دولتی و غیردولتی اداره کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 طرح حذف تنوع مدارس طی دو هفته اخیر با واکنش موافقان و مخالفان بسیاری همراه شده است. هرچند در سال‌های گذشته نیز تلاش‌هایی از سوی وزرای وقت آموزش و پرورش و سایر سیاستگذاران برای کاهش تنوع مدارس صورت گرفته، اما با موفقیت‌های عملی روبرو نشده است.

اکنون نمایندگان مجلس قصد دارند به موضوع تنوع مدارس خاتمه داده و موضوع طبقاتی شدن و شکاف‌های آموزشی ایجاد شده در جامعه را حل کنند. معاون دبیرکل شواری عالی آموزش و پرورش از دریچه یک کارشناس به موضوع ورود کرده و نگاه متفاوتی به آن دارد. وی راهکار استقرار عدالت در نظام آموزشی کشور را ورود معلم با کیفیت و افزایش سطح کیفی دیگر مدارس دولتی می‌داند.

احمد عابدینی در این باره اظهار کرد: اولین و مهم‌ترین موضوعی که باید در بحث حذف تنوع مدارس به آن توجه کنیم مروری بر فلسفه وجودی و دلایل به وجود آمدن مدارس مختلف است. چه دلیلی وجود داشته که این مدارس به وجود آمدند؟ بدون توجه به این موضوع نمی‌توان چندان ریشه‌ای به حل مشکلات پرداخت.

برداشت فعلی از تنوع مدارس صحیح نیست

وی افزود: به نظر می‌رسد برداشت ارائه دهندگان طرح درست نبوده و این میزان تنوع مدارس به شکلی که اکنون مطرح شده است، نداریم. ما دو نوع مدرسه داریم؛ دولتی و غیردولتی که برای برخی مدارس دولتی شیوه‌های متفاوتی برای اداره پیش بینی شده است؛ از هیئت امنایی گرفته تا برخی مدارس خاص چون نمونه دولتی. بنابراین برداشت فعلی از تنوع مدارس درست نیست و ما ۱۸ نوع مدرسه نداریم بلکه دو نوع مدرسه با شیوه‌های اداره متفاوت وجود دارد.

معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش با اشاره به اینکه موافقان این طرح استدلال می‌کنند که در دنیا این تعداد مدارس متنوع نداریم، در حالی که این استدلال چندان پایه و اساس درستی ندارد، گفت: اگر مدارس ما دارای استانداردهای لازم باشند و بتوانیم معلمان واجد صلاحیت را به تعداد کافی به مدرسه بفرستیم، مدارسی را بسازیم که استاندارد بوده و حداقل‌های استحکام بنا و تجهیزات را داشته و برنامه درسی استاندارد و متناسب با اقتضائات محیطی و سنی طراحی شده باشد، اصل موضوع تنوع مفهومی ندارد.

وی افزود: اگر مدرسه‌ای در نزدیکترین محل سکونت خانواده‌ها به شیوه خوبی اداره شود، دیگر چه نیازی است اولیا فرزندشان را به مدرسه دورتری ببرند و هزینه کنند؟ متاسفانه نظام آموزشی ما نتوانسته است به علت مشکلاتی که داشته مدارس استانداردی را تاسیس کند و توسعه دهد.

عابدینی با اشاره به افراد دارای استعدادها و توانمندی‌های برتر عنوان کرد: برخی افراد به دلیل هوش و استعدادشان توانایی حرکت سریع‌تر دارند، آیا عدالت ایجاب می‌کند زمینه حرکت سریع‌تر این افراد را فراهم کنیم یا به آنها بگوییم که شما بایستید تا دیگران به شما برسند؟ این عدالت نیست. عدالت به معنای توزیع مساوی امکانات بین همه انسان‌ها نیست. دو دانش آموز که یکی شبانه روز تلاش می‌کند و دیگری این کار را انجام نمی دهد را در نظر بگیریم. آیا به لحاظ عدالت آموزشی باید دانش‌آموزی را که سریع‌تر حرکت می‌کند را نگه داریم؟

تقسیم مدارس به دو نوع دولتی و غیردولتی، مصداق بی‌عدالتی است

معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش با بیان اینکه اگر مبنای تلاش دنبال کنندگان این طرح، عدالت است بدانند که اتفاقا تقسیم مدارس به دو نوع دولتی و غیردولتی، مصداق بی‌عدالتی است، گفت: در مدارس غیردولتی پول حاکم است و هر کس وضعیت مالی بهتری دارد می‌تواند بهترین مدرسه را انتخاب کند.  

وی ادامه داد: این کار دقیقا مغایر با تعاریف عدالت است. هرچیزی باید سرجای خودش قرار گیرد. با هرکسی باید به اندازه ظرفیت و توانمندی‌اش برخورد کرد. نکته دیگر آنکه چرا می‌خواهیم مفهوم عدالت را فقط در آموزش و پرورش پیاده کنیم؟ استدلال طراحان این است که قصد سوا کردن و جداسازی ندارند؛ چرا در فوتبال برای افرادی میلیاردها هزینه می‌شود؟ یا در آموزش عالی این اتفاق رخ نمی‌دهد، مگر تنوع دانشگاهی نداریم؟

عابدینی با طرح این پرسش که اگر این طرح اجرا شود در واقعیت چه اتفاقی می‌افتد؟ گفت: دو راهکار بیشتر نداریم. نخست اینکه چون مدارس تیزهوشان و نمونه دولتی امکانات خوبی دارند و بهترند، مابقی مدارس را به این سطح برسانیم یا اینکه این امکانات را از مدارس خوب بگیریم تا شبیه دیگر مدارس شوند. نمی‌توان با گرفتن موقعیت خوب برخی مدارس، سطح میانگین مابقی مدارس را بالا برد. در این صورت چه خدمتی به جامعه کرده‌ایم؟

معاون دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش با بیان اینکه هنر این است که مجلس و دولت و در کل حاکمیت کمک کنند که مثلا هر سال درصدی به تعداد مدارس خوب که اکنون به ۱۰ درصد کل مدارس هم نمی‌رسد، اضافه و شرایط خوبی را برایشان فراهم کنیم، اظهار کرد: اگر می‌بینیم مدرسه‌ای خوب پیش می‌رود، نباید جلویش را بگیریم. همواره تاکید کرده‌ایم اگر نمایندگان مجلس علاقه‌ای به ارتقای آموزش و پرورش دارند هر سال آموزش و پرورش را ملزم به استخدام افرادی نکنند که ۳۰ سال بر سرنوشت فرزندان ما حاکم هستند. راه برقراری عدالت جلوگیری از ورود افراد بی‌کیفیت به سیستم تعلیم و تربیت است.

وی اضافه کرد: متاسفانه فشارها باعث می‌شود نیروهایی وارد سیستم شوند که همه آنها از کیفیت خوبی برخوردار نیستند. درست است که نزدیک انتخابات است اما معتقدم اگر به عاقبت جامعه فکر می‌کنیم نباید اجازه دهیم حتی یک معلم بدون صلاحیت وارد آموزش و پرورش شود.

همه مدارس دولتی در یک سطح نیستند

وی در ادامه با بیان اینکه البته همه مدارس دولتی ما هم در یک سطح نیستند، گفت: در داخل مدارس دولتی هم کیفیت مدارس از صفر تا صد با یکدیگر متفاوت است و نباید تصور کنیم اگر تابلوی مدارس را تغییر دادیم، در داخل مدارس دولتی همه بچه‌ها از امکانات و شرایط برابر برخوردار می‌شوند. این موضوع ابعاد گسترده‌ای دارد و باید از ظاهر قضیه بیرون آمده و به عمق نگاه کنیم تا راهکار مناسبی برای افزایش کیفیت مدارس بیابیم./ایسنا

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۲۱۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کمبود ۷۰ هزار نیروی پرورشی و مشاور در مدارس

 

به گزارش خبرگزاری صداو سیما؛حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین پورثانی افزود: در نتیجه این غفلت‌ها امروز تقریبا ۴۵ هزار نیروی پرورشی و مشاور در مدارس فعال هستند و قریب به ۷۰ هزار نیرو کمبود داریم.

پورثاني:گفت: تقریبا از سال ۱۳۶۳ که معاونت پرورشی در وزارت آموزش و پرورش شکل گرفت و تا ۱۳۸۰ ادامه داشت، که در دولت دوم اصلاحات، معاونت پرورشی منحل شد. خیلی کار اشتباهی بود با این توجیه که معلم مدرسه باید در کلاس درس، کار تربیتی انجام دهد؛ حرف درستی که کار غلطی با آن انجام شد و حضرت آقا هم در دیدار اخیر با معلمان دقیقا به همین موضوع اشاره کردند.

وی ادامه داد: در سال ۱۳۸۵ قانون احیای معاونت پرورشی و تربیت‌بدنی در مجلس شورای اسلامی به تصویب می‌رسد. بعد از ۱۸ سال که از این قانون می‌گذرد هنوز که هنوز هست، معاونت پرورشی آن‌چنان که باید باشد، نیست.

حجت‌الاسلام پورثانی گفت: در این ۱۸ سال بعد از قانون احیا، ما تقریبا یکبار جذب مربی پرورشی داشتیم و بقیه جذب‌هایی که در حوزه مربی پرورشی و مشاور صورت گرفته، در حد سالی ۷۰۰ سالی ۸۰۰ نفر بوده است. اوضاع به جایی رسیده که امروز تقریبا ۴۵ هزار نیروی پرورشی و مشاور داریم و قریب به ۷۰ هزار نیرو کمبود داریم؛ یعنی مدرسه‌ای که ۱۲۰۰ دانش آموز دارد، مدرسه‌ای که ۹۰۰ دانش‌آموز دارد، مدرسه‌ای که ۶۰۰ دانش‌آموز دارد، ما یک عنصر فعال پرورشی در آن نداریم. اگر اسم این را خیانت نگذاریم، چه باید بگذاریم؟!.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش اضافه کرد: من امروز توئیت یکی از وزرای سابق وزارت آموزش و پرورش را می‌خواندم، یاد حرف رئیس‌جمهور وقت افتادم که می‌گفت من از هر چیزی نگذرم از آن کسانی که گفتند ما ۲۰۳۰ را اجرا می‌کنیم نخواهم گذشت. معاون اول دولت، قانون اجرای ۲۰۳۰ را در دو ماه ابلاغ می‌کند، در حالیکه سند تحول به قول حضرت آقا در کشو‌های میز می‌ماند و سند تحول اجرا نمی‌شود. خیلی جالب است که در کنار عدم اجرای سند تحول، در دولت قبل، نیروی پرورشی در مدارس گرفته نمی‌شود و حتی اداره کل امور تربیتی که قلب معاونت پرورشی است، ادغام می‌شود تا کارایی خود را از دست بدهد. 

حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی پس از اعلام وضعیت نیروی پرورشی و وضعیت ساختاری، درباره فضا‌های پرورشی نیز افزود:
تقریبا اکثر فضا‌های پرورشی در سال‌های اخیر و قبل از روی کار آمدن این دولت، به یک متروکه تبدیل شده بودند.
ما تقریبا ۳۴۶ اردوگاه دانش‌آموزی داریم. اردوگاه‌هایی داشتیم که مثل برخی از مغازه‌ها بعد از ۲۰ و ۳۰ سال کرکره مغازه را بالا می‌کشند، واقعا کرکره اردوگاه بالا کشیده شد و مدیران اردوگاه‌ها می‌گفتند تازه پس از سال‌ها این اردوگاه‌ها، دانش‌آموز به خود دیده‌اند. 

وی گفت: در بحث محتوا هم حوزه پرورشی نه به طور صد درصدی، اما خیلی از جا‌ها به یک حوزه کناردستی و کیفیت‌بخشی تبدیل شده و دیده شده است. یعنی دیدی که به یک عنصر موثر تربیتی در مدرسه بوده به یک عنصر کناردستی تبدیل شده بود که نه کلاسی در مدرسه دارد و نه هیچی. 

آموزش و پرورش در سه ضلع اصلی کار تربیتی با مشکل مواجه است

حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی تصریح کرد: مربی پرورشی ما در مدرسه از ابزار لازمی که باید برای تربیت دانش آموزان بهره‌مند باشد، نیست؛ لذا عنصر محتوا، نیروی انسانی و فضا، سه ضلع اصلی کار تربیتی، امروز در هر سه این موارد مشکل داریم، کمبود داریم و احساس می‌کنیم تا رسیدن آن جایی که مطلوب است، فاصله بسیار زیادی داریم.

معاون وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه آموزش و پرورش امروز قریب ۱۱۲ هزار مدرسه یعنی ۶۰۰ هزار کلاس درس و قریب ۱ میلیون همکار فرهنگی دارد، گفت: ظرفیت به این بزرگی حتما به تنهایی توسط آموزش و پرورش قابل جمع کردن نیست. آقا فرمودند دستگاه آموزش و پرورش با بقیه دستگاه‌ها قابل مقایسه نیست، بقیه دستگاه‌ها نیرو را استفاده می‌کنند ولی وزارت آموزش و پرورش نیروی انسانی را تربیت می‌کند. حضرت آقا فرمودند مصالح کشور و نکات دیگر را معاونت پرورشی با رویکرد عقلانی برای دانش‌آموزان جا بیاندازد؛ بنابراین ما نه فقط گروه‌های مردمی بلکه از نهاد‌های انقلابی و گروه‌هایی که دغدغه تربیت را دارند استقبال می‌کنیم.