به نقل از «ایسنا»

به صورت بوکس لرستان مشت نزنیم

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۴۵۱۵۷

ایسنا/لرستانورزش بوکس با آغاز جنگ جهانی دوم در ایران مورد استقبال قرار گرفت. در اسکله‌های جنوبی کشور، کارکنان کشتی‌های خارجی این ورزش را انجام می‌دادند و جوانان ایرانی با مشاهده بوکس به آن علاقه‌مند شدند و در سال 1321 این رشته در کشورمان رسمیت پیدا کرد که بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی حدود یک دهه در این رشته وقفه افتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بوکس در لرستان نیز حدود هفت دهه قدمت دارد و همواره جزو رشته‌های موفق استان بوده ولی در این مدت با مشکل‌های زیادی مواجه شده که مهم‌ترین آن نبود منابع مالی و کمبود امکانات است.

بوکس لرستان در دهه 70 اوج گرفت و به قطب اول کشور تبدیل شد. زحمت‌کشان بوکس این موفقیت را مرهون زحمات مرحوم ایرج ملک‌حسین‌پور مربی خوزستانی می‌دانند کسی که نقش زیادی در پیشرفت این رشته در لرستان داشته و خیلی از افتخارآفرینان آن زمان شاگرد وی بوده و همواره از مرحوم ملک‌حسین‌پور به نیکی یاد می‌کنند، چون در عرصه ورزش و زندگی شخصی خدمات شایانی به بوکسورهای لرستانی ارائه کرده است و سال‌های زیادی ما حرف اول بوکس را می‌زدیم.

اما در سه چهار سال گذشته افتخارآفرینان بوکس استان بنا به دلایلی که شاید مهم‌ترین آن "بیکاری" باشد از حضور در رقابت‌های بزرگ‌سالان قهرمانی کشور خودداری کرده و همین موضوع سبب شده که نتایج درخور شان بوکس لرستان حاصل نشود.

آخرین قهرمانی لرستان در پیکارهای بزرگ‌سالان کشور سال 93 در بروجرد به دست آمده که با فاصله 18 امتیازی نسبت به تیم دوم حاصل شد و این فاصله امتیازی گویای قدرت لرستان است اما با وجود حواشی و بی‌توجهی دیگر شاهد چنین افتخاراتی نبوده‌ایم و دیگر جزو سه تیم اول قرار نگرفتیم و حتی سال 95 در جایگاه بیست و ششم کشور ایستادیم که ضعیف‌ترین نتیجه تاریخ بوکس لرستان است.

ریاست هیأت بوکس لرستان در چند سال گذشته ثبات نداشته و به‌طور میانگین هر سال یک‌بار رئیس و سرپرست این هیأت تغییر کرده‌ و در برخی مواقع رئیس هیأت با برگزاری مجمع فوق‌العاده برکنار شده و تغییرات زیاد در رأس هیأت باعث "درجا زدن" این رشته شده است.

تغییرات پی‌درپی در رأس هیأت بوکس لرستان شرایط را برای خانواده این رشته سخت کرده و زحمت‌کشان بوکس همواره از این موضوع گلایه دارند و آن را یکی از عوامل نتیجه نگرفتن عنوان می‌کنند. از شواهد و قرائن پیداست که در سال‌ها اخیر هرگز رابطه‌ی حسنه‌ای بین هیأت با اهالی بوکس وجود نداشته و اتحاد در این رشته آن‌گونه که باید و شاید نبوده است.

حسین ثوری، رئیس فدراسیون بوکس مرداد 97 در خصوص تغییرات زیاد در رأس هیأت لرستان طی چند سال اخیر گفت: "من فکر می‌کنم خانواده بوکس لرستان باید جلساتی را با هم برگزار کرده و مشکلات شخصی را کنار بگذارند. در این چند سال روسای این هیأت به چهار سال نرسیده و تعویض شدند و به همین علت شرایط یکی از قطب‌های بوکس ایران این‌چنین است."

خرداد ماه امسال شهریار رحمانی به‌عنوان رئیس هیأت بوکس لرستان انتخاب شد، وی که از افتخارآفرینان این رشته است توانسته موافقان و مخالفان را دور هم جمع کند و اتحاد و همدلی ایجاد کرده و در این مدت موفقیت‌هایی در رده‌های پایه کسب شده؛ تیم‌های نوجوانان و جوانان لرستان در رقابت‌های قهرمانی کشور عناوین دوم و سوم را کسب کرده‌اند. تیم استعدادهای برتر لرستان مقام سوم کشور را به دست آورد و با چهار بوکسور در انتخابی تیم ملی امید شرکت کردیم که همگی به تیم ملی راه یافتند.

هر چند برخی کارشناسان معتقدند با این نتایج بوکس لرستان می‌تواند به جایگاه واقعی‌اش برگردد اما هفته آخر ماه جاری باید در رقابت‌های قهرمانی بزرگ‌سالان کشور شرکت کنیم که عیار بوکس لرستان تا حدود زیادی مشخص می‌شود.

رئیس هیأت بوکس لرستان در حال حاضر به‌عنوان دبیر فدراسیون نیز فعالیت می‌کند که این موضوع می‌تواند در احقاق حق اهالی این رشته در لرستان کمک شایانی کند چراکه همواره از حق‌خوری‌ها گلایه کرده‌اند.

بوکس لرستان در حال حاضر شرایط نسبتاً خوبی دارد و انتظار می‌رود این شرایط ادامه داشته باشد تا بار دیگر به قطب کشور تبدیل شویم نه اینکه با ایجاد حواشی با دست‌های خودمان بوکس لرستان را "ناک‌اوت" کنیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی ورزشی بوكس تيم ملي بوكس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۴۵۱۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد ملی‌پوش بوکس از«تبعیض فدراسیون» و«رفتار عجیب فونتانا»

ملی‌پوش بوکس ایران از رفتار عجیب فونتانا سرمربی کوبایی برای خط زدنش از تیم ملی و رفتار تبعیض‌آمیز فدراسیون بوکس انتقاد کرد. - اخبار ورزشی -

مصطفی ریگی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص اینکه گفته می‌شود در میان بوکسورهای اعزامی به رقابت‌های گزینشی المپیک در تایلند قرار ندارد، گفت: در مسابقات قهرمانی کشور ارومیه در وزن 51 کیلوگرم به مدال طلا رسیدم و با اقتدار تمامی حریفان خود را شکست دادم. در دیدار فینال مهدی پرویزی دوست خوبم را شکست دادم. نه تنها در این مسابقه، بلکه در چند سال اخیر و در مسابقه قهرمانی کشور و انتخابی تیم ملی در رده‌های سنی جوانان و بزرگسالان مقابل پرویزی به برتری رسیدم. پرویزی دوست، رفیق و هم تیمی‌ام است، اما قرار است او بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای و بدون هیچ مبارزه انتخابی به تایلند اعزام شود.

وی در پاسخ به این سوال که چرا در مرحله گذشته گزینشی المپیک در ایتالیا هیچ بوکسوری در وزن 51 کیلوگرم اعزام نشد، گفت: بعد از مسابقات قهرمانی کشور و یک هفته قبل از اعزام گفتند که در ترکیب نفرات اعزامی به ایتالیا قرار ندادم. وقتی دلیل آن را پرسیدم؛ گفتند به خاطر اینکه برادرم(مرتضی ریگی) به همراه تیم ملی از اسپانیا بازنگشت، مسئولان با اعزامم مخالف هستند. از مسئولان فدراسیون خواستم که برای حل این مشکل تلاش کنند، اما متاسفانه هیچ کاری نکردند. این در حالی است که اصلاً مشخص نیست ادعای مسئولان فدراسیون بوکس درست باشد یا دلایل دیگری در عدم اعزامم وجود داشت. گفتند اعزام به ایتالیا حق من است و قول دادند که به سهمیه المپیک تایلند اعزام خواهم شد.

استکی: وضعیت تیم امید بوکس مثل هندوانه در بسته است

 

ملی‌پوش بوکس تصریح کرد: بعد از قول مسئولان فدراسیون بوکس هیچ صحبتی نکردم و دوباره تمریناتم را ادامه دادم تا اینکه 17، 18 روز قبل از تورنمنت بیشکک، فونتانا گفت که در این مسابقات در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. در آن مقطع یک مقدار مشکل وزنی داشتم، اما در 18 روز می‌توانستم به سر وزن برسم، اما خود را به سرمربی تیم ملی سپردم و هیچ حرفی نزدم. یک هفته بعد فونتانا نظرش را تغییر داد و گفت باید در وزن خودم بازی کنم. این در حالی است که در آن زمان 5، 6 کیلو اضافه وزن داشتم و تنها 11 روز نیز زمان باقی مانده بود.

ریگی در ادامه عنوان کرد: وقتی به فونتانا گفتم که در این فاصله کار سختی برای کاهش این مقدار وزن دارم؛ گفت اگر سر وزن نرسم، نه تنها به قرقیزستان بلکه به تایلند هم اعزام نخواهم شد. باز هم به حرف سرمربی تیم ملی گوش کردم؛ در حالی که برای یک سبک وزن کاهش 5 کیلوگرم در 11 روز بسیار سخت است. بدترین لحظات دوران ورزشی‌ام را در این مدت پشت سر گذاشتم و حتی بعد از پایان تمرینات که همه به خوابگاه می‌رفتند، در سالن می‌ماندم تا وزن کم کنم. یک روز قبل از اعزام فونتانا گفت باید بعد از پایان آخرین تمرین به این وزن رسیده باشم و حتی اگر 100 گرم نیز اضافه داشته باشم، اعزام نخواهم شد.

وی افزود: خدا را شکر نه تنها به وزن رسیدم، بلکه 200 گرم نیز زیر وزن بودم. البته برای این اتفاق فشار وحشتناکی را تحمل کردم و بسیار ضعیف شده بودم. تنها امیدم این بود که تا شروع مسابقات ریکاوری کنم و با قدرت به رینگ بروم. روز اعزام متاسفانه سیل دبی اتفاق افتاد و مربیان گفتند که در فرودگاه حق ندارم چیزی بخورم. نکته عجیب این بود که فدراسیون با بی‌برنامگی بدترین نوع بلیت را گرفته بود. ما از تهران به سمت دوبی رفتیم و از آنجا به ترکیه و سپس به قرقیزستان برویم. به خاطر سیل دوبی نیز یک روز کامل در تهران ماندیم و نه جای خوابی داشتیم و نه چیزی خوردم. در نهایت به سمت دوبی رفتیم و نزدیک 24 ساعت نیز پروازها در امارات به تعویق افتاد تا دو روز در ترانزیت باشیم.

ملی‌پوش بوکس ایران خاطرشنان کرد: شرایط به گونه‌ای شده بود که از شدت ضعف فقط می‌گفتم به تهران بازگردیم. در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت و غذا خوردن به بیشکک رسیدیم. زمانی که به قرقیزستان رسیدیم  قرعه‌کشی مسابقات انجام و حتی مسابقات شروع شده بود. بدترین اتفاق این بود که متوجه شدم باید در وزن 54 کیلوگرم مبارزه کنم. این در حالی بود که با بدبختی به وزن 51 رسیده بودم و از قدرت و حجم عضلاتم در زمان کوتاهی کم کرده بودم؛ اما متوجه شدم باید با کسانی که یک وزن بالاتر هستند، مبارزه کنم. متاسفانه در نهایت بعد از دو روز عدم استراحت، فشار روانی و غذا نخوردن در یک وزن بالاتر به مصاف بوکسور ازبکستان رفتم.

ریگی ادامه داد: با این شرایط غیرت کردم و راند یک را نیز 4 بر یک جلو بودم، اما در راند دوم و سوم از لحاظ بدنی خیلی افت کردم و در نهایت باختم. در بازگشت به تهران شرایط را برای فونتانا که همراه ما نبود، توضیح دادم، اما با وجودی که گفته بود این تورنمنت ملاکی برای انتخابی نیست و در مسیر آماده‌سازی است، گفت پرویزی به تایلند اعزام خواهد شد. 7 ماه در اردوها بودم و در نهایت خطم زدند. در قهرمانی کشور حریف خود را شکست دادم، در درون اردویی هم هیچ مسابقه‌ رسمی با هم نداشتیم. اگر در قرقیزستان هم نتیجه نگرفتم به خاطر شرایط اعزام و مسابقه در وزن غیر تخصصی‌ام بود. حتی به فونتانا گفتم بارها حریفم را بردم، اما او گفت ملاک او انتخابی‌ها نیست و مسابقات بین‌المللی است.

بوکسور کشورمان تصریح کرد: مهدی پرویزی در تورنمنت آذربایجان به مدال نقره رسید و در فینال به حریف ازبکستانی باخت که من در تورنمنت بلغارستان باختم، اما با این تفاوت که مبارزه ما بسیار نزدیک بود. به فونتانا گفتم فیلم مبارزه‌ام با حریف ازبکستانی را آنالیز کنند تا ببینند کدامیک از ما مبارزه نزدیک‌تری با حریف داشتیم. دلیل دیگر نتیجه گرفتن پرویزی مبارزه در وزن تخصصی‌اش بود، اما من در قرقیزستان در یک وزن بالاتر بازی کردم.

ریگی در پایان خاطرنشان کرد: مگر ما از این خاک و بوم نیستیم که اینگونه تبعیض قائل می‌شوند. واقعا از هیچ کار این فدراسیون سر در نمی‌آورم و نمی‌دانم چرا من را ابتدا به ایتالیا اعزام نکردند و حالا نیز نمی‌خواهند بگذارند در تایلند مبارزه کنم. اگر من را نمی‌خواستند از ابتدا می‌گفتند و تکلیف را روشن می‌کردند. چرا با روح و روانم بازی کردند.

انتهای پیام/