لیست ایده آل اصلاح طلبان برای انتخابان مجلس یازدهم چیست؟ +جدول
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۷۶۲۱۴
رویداد۲۴ ثبت نام انتخابات مجلس یازدهم به پایان رسید. هر چقدر دست اصولگرایان برای بستن لیست اصلی و آلترناتیو باز است، اصلاح طلبان با کمبود نفرات مواجه شدهاند. البته تعدادی از چهرههای موثر اصلاح طلب نامزد انتخابات شدند، اما تعداد این افراد به حدی کم است که در صورت رد صلاحیت آنها در شورای نگهبان (که رویه جاری این نهاد در سی سال گذشته بوده) لیست اصلاح طلبان در تهران با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سرلیستها
در دوره قبلی انتخابات ریاست جمهوری، چند چهره شاخص که سابقه وزارت داشتند نامزد ورود به مجلس شدند. از جمله محمدرضا عارف از تهران و مصطفی معین از شیراز. این بار، اما شاخصترین فرد، مجید انصاری است که در مجلس هشتم هم (در کنار اسحاق جهانگیری و محمد صدر) سرلیست اصلاح طلبان بود. با عکس و تیتر روزنامه سازندگی مشخص میشود این جریان تمایل دارد انصاری همچنان سرلیست اصلاح طلبان باشد.
علی مطهری نایب رئیس مجلس قبلی، قاسم میرزایی نکو نماینده دماوند که در دفاع از مواضع اصلاح طلبان شجاعانه رفتار کرده بود، شهیندخت مولاوردی معاون سابق رئیس جمهور که در نبود سلحشوری میتواند پرچم دفاع از حقوق زنان را به دست بگیرد، دیگر افرادی هستند که توانایی قرار گرفتن در ردیفهای بالایی لیست اصلاح طلبان را دارند.
سهم دبیران کل در لیست
در ردیف بعدی ۵ دبیرکل قرار میگیرند. علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت، الیاس حضرتی البته قائم مقام حزب اعتماد ملی، جواد امام دبیرکل مجمع ایثارگران، محمود صادقی دبیرکل انجمن اسلامی اساتید دانشگاه و علی صوفی دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات همگی دبیران کل احزاب اصلاح طلب هستند که در سهم آنها معمولا در بستن لیستها محفوظ است.
در ردیف بعدی مجدد ۵ دبیرکل دیگر قرار خواهند گرفت. فاطمه راکعی دبیرکل جمعیت زنان نواندیش، علیرضا محجوب دبیرکل خانه کارگر، داود محمدی دبیرکل انجمن اسلامی معلمان، ابراهیم اصغرزاده دبیرکل انجمن اسلامی مهندسان و مصطفی کواکبیان دبیرکل مردمسالاری.
البته احمد حکیمی پور در همین دسته بندی جای میگیرد که از حوزه انتخابیه زنجان نامزد انتخابات مجلس یازدهم شده است.
سهم زنان
به گزارش رویداد۲۴ زنان اصلاح طلب در مجلس عملکرد موفقتری از مردان داشتند و در این دوره هم باید تعداد قابل توجهی از کرسیها را به خود اختصاص دهند. با توجه به سهمیه سی درصدی زنان، فرض کنیم هفت نفر از زنان موثر جریان اصلاح طلب نیز (در کنار مولاوردی و راکعی) در فهرست این دوره قرار خواهند گرفت.
سهیلا جلودارزاده (خانه کارگر و مجمع زنان)، فاطمه سعیدی، پروانه مافی (هر دو از کارگزاران سازندگی) طیبه سیاوشی، آذر منصوری (اتحاد ملت)، فریده اولاد قباد و الهام امین زاده میتوانند در این لیست قرار بگیرند.
چهره هایی مثل فاطمه ذوالقدر در اکثر کنشهای موثر مجلس غایب بودند، بنابراین شانسی برای قرار گرفتن در لیست اصلاح طلبان ندارند. فاطمه حسینی هم اصلا نامزد انتخابات نشده و احتمالا به فعالیت اقتصادی خانوادگی بازخواهد گشت و در آنجا تلاشهایش را برای رونق اقتصادی ادامه خواهد داد.
چهرههای اجرایی
محمدعلی افشانی استاندار پیشین فارس و شهردار سابق تهران و همچنین نصر الله جهانگرد رئیس سازمان فناوری اطلاعات و دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات کشور از چهرههای اجرایی هستند که شانس زیادی برای قرار گرفتن در لیست دارند.
محمد علی افشانی جایگزین مناسبی برای احمد مازنی است تا لااقل فردی با صراحت کلام بیشتر و کارنامه روشنتری در کنار الیاس حضرتی، از رهبران جریان اعتماد ملی در مجلس یازدهم باشد.
بیشتر بخوانید: کارنامه نمایندگان برای قرار گرفتن در لیست انتخابات مجلس یازدهم +جدول
سهم جوانان
جوانان زیادی برای انتخابات مجلس ثبت نام کردهاند. اگر فرید موسوی نتواند از سهم نمایندگان سابق در لیست قرار بگیرد، احتمال حضور از طریق سهمیه جوانان برای او وجود دارد.
چهره دیگر عماد بهاور است که طرح سرا ایده او برای انتخابات بوده است. اگر قرار باشد اصلاح طلبان بدون حذفیات شورای نگهبان و با همه توان لیست خود را منتشر کنند، عماد بهاور میتواند به عنوان چهره جوان لیست معرفی شود. عماد بهاور میتواند نماینده نهضت آزادی در مجلس باشد؛ حزبی که به دلایلی اعضای ارشد آن تمایل به حضور در انتخابات را نداشتند. حسین نقاشی نیز از دیگر چهرههایی است که میتوان از او یاد کرد. او میتواند نماینده جریان دانشجویی در لیست اصلاح طلبان باشد.
سهم نمایندگان مجلس
محمدعلی وکیلی عضو هیات رییسه مجلس توانسته در لابیهای پارلمان موفق عمل کند و به هیات رییسه راه یابد. علیرضا رحیمی چهره دیگری است که مواضع او برای اصلاح طلبان امیدوارکننده بوده است.
بهروز بنیادی نماینده استان خراسان امسال از حوزه تهران ثبت نام کرده است و با توجه به موضع اصلاح طلبانه او، شانس زیادی برای قرار گرفتن در لیست سی نفره تهران دارد و از این جهت بهروز بنیادی میتواند جایگزین خوبی برای پزشکان این دوره لیست امید باشد.
اقتصاددان
تنها چهره اقتصاددانی که در تهران ثبت نام کرده، حسین راغفر است. راغفر در انتخابات شورای شهر لیست جداگانه منتشر کرد و این انتخابات نشان داد اتفاقا بین عموم مردم هم طرفداران خوبی دارد بنابراین شانس زیادی برای قرار گرفتن در لیست دارد.
خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 انتخابات مجلس یازدهم لیست امید مجلس یازدهم لیست اصلاح طلبان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۷۶۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارلاتانبازی نشریات توقیفشده به روایت اصلاحطلبان
روزنامه هممیهن، توقیف نشریات زنجیرهای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را «شکستن بال دوم اصلاحات» وانمود کرده و حال آن که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هممیهن مینویسد: «توقیف فلهای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاهمدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاحطلبان شد، ولی در میانمدت و بلندمدت نظام رسانهای کشور که یکی از مهمترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانههای کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت میتوان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانهای کشور بهطور کامل و بالای ۹۵درصد در داخل کشور بود. مهمترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاریهای دارای مجوز، فعالیت گستردهای میکردند. در مرحله سوم مطبوعات، بهویژه روزنامهها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاحطلب بود.»
درباره ادعای هممیهن مبنی بر اصلاحطلب بودن نشریات مذکور و شکسته شدن بال اصلاحات گفتنی است که اولاً اصلاحطلبی (reformism) در همهجای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام میشود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیرهای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانههای معاند- حتی معاند با اصل ایران-
سر درآوردند. از BBC انگلیس که بیسیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانیطلب «ایران اینترنشنال» وابسته به موساد که سردبیریاش برعهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی(سردبیر روزنامه زنجیرهای آفتاب امروز) است.
از این واقعیت گذشته، برخی فعالان طیف مدعی اصلاحطلبی بارها به تندروی، قانونشکنی و ساختارشکنی نشریات یادشده اعتراف کردهاند؛ چنان که مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیرهای و بیبیسی) چند سال قبل گفت: «تازگیها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که در آن دوره (اصلاحات) همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود میگفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».
همچنین عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره کارکرد روزنامههای زنجیرهای جامعه و توس گفته بود: «آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامهنگاران رژیم شاه، دنبال تشنجآفرینی هستند و خاتمی را گورباچف و خود را یلتسین تلقی میکنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه میدهند. آنها با کسانی همکاری میکنند که با نفس دین مسئله دارند. به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروههایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تکتک داشتند در این رشته گرد میآمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروههای مارکسیست».
علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیفشده خرداد هم تیرماه سال گذشته در گفتوگو با روزنامه شرق اظهار کرد: «همیشه به بچههای تحریریه میگفتم که حرف تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود. ما باید میتوانستیم حرفهای اساسی و تند بزنیم، اما روزنامهنگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعهاش کند. ما سه جور روزنامهنگار داریم؛ یکسری چریک هستند. قلم در دست گرفتهاند، ولی همان کارکرد ژ-3 و کلاشینکف را از آن میخواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد. من بهعنوان سردبیر خرداد، دربهدر دنبال فضائی منطقی هستم که کسانی که دستاندرکار مطبوعات دوم خرداد- یا به قول آقای شریعتمداری «مطبوعات زنجیرهای»- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما اشتباهات زیادی داشتیم؛ فرهنگ با چریکبازی هیچوقت نمیتواند کنار بیاید»...
در همین حال، روزنامه جوان نوشت: روزنامه هممیهن به مدیرمسئولی کرباسچی، در سرمقالهای بدون نام نویسنده (فقط میدانیم کل سرمقالههای ۱۴۰۲ و بدون نام این روزنامه در مجلدی به اسم عباس عبدی منتشر شد!)، به موضوع توقیف نشریات زنجیرهای پرداخته.این یادداشت، فضای رسانهای را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانههای زنجیرهای در سال ۷۹ دانسته است.
سال ۷۹ تلویزیون بیبیسی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکههای اجتماعی نبود؛ پیامرسانهای مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توئیتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه، اتفاق
۲۴ سال قبل را بیتوجه به رسانههای نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانهای به فضای کنونی رسانهای ربط بدهد؟ یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوبهای تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانههای داخلی و در واقع روزنامههای زنجیرهای آن زمان بود. چه آنکه به قول هممیهن کسی توجهی به رسانههای خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاههای دشمناند؛ همان کاری را میکنند که رادیو و تلویزیونهای بیبیسی و آمریکا و رژیم صهیونیستی میخواهند بکنند.»