ابطحی: نباید تختی‌های زمانه را فراموش کنیم/ شعب خانه پیشکسوتان در کلانشهر ها احداث می شود
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۷۶۵۹۸
مدیر عامل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان گفت: تحولات بزرگی در صندوق ایجاد کردیم و به دنبال کشف فرصت‌های زیادی برای پیشکسوتان و قهرمانان هستیم و از آنها برای کمک به این دو قشر استفاده کنیم.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ سید مصطفی ابطحی، مدیرعامل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان در نشست خبری ظهر امروز گفت: صندوق یک سازه اجتماعی است و برای این سازه یک مسئولیت خاص و یک مدل مدیریتی تعریف می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: من در ابتدای حضورم مانع تصمیمات هزینه‌بر شدم. نگاه من درآمدزایی و حرکت گذاری است. پیشکسوتان و قهرمانان صاحبان این خانه هستند و باید برای آنها باید حرمت قائل شویم. من معتقدم که خانه پیشکسوتان، حلقه مفقوده است و باید از این موضوع استفاده کرد. این پیشکسوتان لحظه‌های شیرینی در ورزش خلق کرده‌اند و نباید در گیر و دار زندگی فراموش شوند. به همین دلیل خانه پیشکسوتان را تأسیس کردیم.
مدیر عامل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان در ادامه اظهار داشت : برای آنکه ثابت کنم پیشکسوتان را دوست دارم، روزهای تولدشان در کنارشان هستم. با این نگاه تحولات بزرگی در صندوق ایجاد کردیم و به دنبال کشف فرصت‌های زیادی برای پیشکسوتان و قهرمانان هستیم و از آنها برای کمک به این دو قشر استفاده کنیم. پیشکسوتان می‌توانند مراسم‌های خود را در محل واقع در هتل ورزش برگزار کنند. همچنین امکانات خوبی در این هتل برای ورزش‌های آبی فراهم شده است.
وی عنوان کرد: با شورای شهر صحبت کردیم و از آنها کمک گرفتیم و قرار شد بلیت‌های رایگان مترو و اتوبوس در اختیار پیشکسوتان قرار بگیرد. همچنین مقرر شد تعدادی از خیابان‌ها را به نام بزرگان کنیم؛ کسانی که هنوز زنده هستند و باید برایشان احترام قائل شویم. با صداوسیما صحبت کردیم تا برنامه‌های ویژه پیشکسوتان داشته باشیم. با شهرداری‌های برخی کلانشهر‌ها از جمله مشهد تفاهم کردیم که شعبه خانه پیشکسوتان را در آنجا نیز داشته باشیم و امیدواریم تا پایان سال برای پیشکسوتان مشهد نیز مراسم تجلیل داشته باشیم.
مدیرعامل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ادامه داد: کارت‌های پیشکسوتان را فعال و کارت‌های جدیدی را صادر کردیم تا از امکانات ویژه بهره‌مند شوند. ما از کمک مراکز بزرگ اقتصادی بهره می‌بریم تا بتوانیم به پیشکسوتان خدمت کنیم. من همچنین هفته گذشته با معاون قوه قضائیه جلسه داشتم و گفتم که پیشکسوتان سرمایه بزرگ اجتماعی هستند و جایگاه بالایی دارند. چرا قوه قضائیه نباید از پیشکسوتان برای حل و فصل برخی اختلافات استفاده کند؟ ما نباید تختی‌های زمانه را فراموش کنیم و می‌توان از آنها کمک گرفت.
ابطحی درباره شناسایی پیشکسوتان گفت: 10 هزار پیشکسوت در صندوق عضو هستند که از طرف فدراسیون‌ها به ما معرفی شده‌اند. اگر کسی معرفی نشده، یا مراجعه نکرده یا فدراسیون او را حائز شرایط ندانسته است. البته ما تاکنون فقط قهرمانان بین المللی را پوشش می‌دادیم، اما حالا قهرمانان ملی هم تحت پوشش قرار می‌گیرند.
وی درخصوص گلایه قهرمانان گفت: از مرداد پارسال که من آمده‌ام، تاکنون مستمری همیشه به وقت به طور مستمر پرداخت کرده‌ایم. ما کاری به اتفاقات گذشته و پیش از خودمان نداریم و بار دوران خودمان را به دوش می‌کشیم. می‌دانم که مستمری‌ها کم است و من از ابتدای حضورم این دغدغه را داشتم، بر همین اساس هفتاد درصد این مستمری را افزایش دادیم و امیدواریم با درآمدزایی، بخشی از هرم کمک رسانی را وسیع‌تر کنیم. ضمن اینکه ما این مبلغ را به موقع و بدون تبعیض می‌دهیم.
وی درباره تأسیس خانه پیشکسوتان در هتل ورزش و اینکه این هتل پیش از این در اختیار فدراسیون شطرنج قرار داشت، گفت: این هتل از طرف شرکت توسعه و نگهداری برای مدت محدودی در اختیار فدراسیون بود و پس از این مدت، توانستیم هتل ورزش را با رقمی به مدت سه سال در اختیار بگیریم. فکر نمی‌کنم شطرنج هزینه خاصی کرده باشد، مگر اینکه در قرارداد آمده باشد. ما در همین زمان دست به بازسازی هتل ورزش زده‌ایم. ما معتقدیم محیطی که قرار است در اختیار پیشکسوتان باشد، باید در خور آنها باشد. اتاق‌ها و راهرو و ... را بازسازی کرده‌ایم تا خاطرات خوشی برای پیشکسوتان رقم بزنیم. ما این مکان را قانونی از مالک اصلی گرفته‌ایم و مشکلی وجود ندارد.
ابطحی درباره منابع مالی صندوق عنوان کرد: بخشی از بودجه توسط وزارت ورزش و از فصل پنج به صورت ماهیانه با رقم خوبی در اختیارمان قرار می‌گیرد. همچنین شرکت‌هایی داریم که برخی از آنها درآمدزایی داریم که سود آنها حتی به 4 میلیارد تومان نیز می‌رسد. کمترین مبلغ مستمری 300 هزار تومان و بیشترین هم 2.7 میلیون تومان است. این حقوق نیست و مستمری محسوب می‌شود.
وی درباره در اختیار گرفتن مدیریت انجمن بازی‌های رایانه‌ای تصریح کرد: این یکی از فرصت‌سازی‌هایی بود که استفاده کردم. خوشبختانه وزیر موافقت کرد که انجمن بازی‌های رایانه‌ای به صندوق منتقل شود. ما در ایران بیست میلیون بازیکن آماتور فوتبال رایانه‌ای و شش میلیون بازیکن حرفه‌ای داریم. اگر بتوانیم لیگ حرفه‌ای راه بیندازیم، اقدام موثری خواهد بود که منابع خوبی می‌تواند به صندوق برسد. گردش این حوزه 400 میلیون دلار است که حتی اگر یک‌درصد آن به ما برسد، اتفاق بزرگی خواهد بود.
مدیر عامل صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان در پایان تصریح کرد: امیدواریم مدال‌های خوش‌رنگی در المپیک بگیریم و کسانی که روی سکو بروند، با معرفی فدراسیون مربوطه قادر خواهند بود که از خدمات صندوق بهره ببرند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پیشکسوتان سرمایه شورای شهر قوه قضائیه مشهد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۷۶۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمی‌ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می‌سپاریم و برخی دیگر را فراموش می‌کنیم، نزدیک‌تر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه‌های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک‌تر به خاطر می‌سپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه‌های جزئی‌تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوه‌ی عملکرد حافظه‌ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت‌های آنها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده‌ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنی‌ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آنها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی‌تر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی‌ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می‌کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می‌مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می‌توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان‌ها اغلب جنبه‌ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می‌آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته‌ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می‌کند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کار‌هایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می‌آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می‌آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی‌آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت‌هایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی‌های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفته‌ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این‌ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان می‌گویند ما اغلب تصور می‌کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می‌شوند، اما در حقیقت این ویژگی‌های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می‌شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمی‌توانیم همه‌ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفته‌ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی‌تواند هر چه که تجربه می‌کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»