به نقل از «مهر»

هوبر مَنگارلی رمان‌نویس فرانسوی درگذشت

تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۹۶۷۶۴

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از لوفیگارو، هوبر مَنگارلی نویسنده فرانسوی و برنده جایزه مدیسی در سال ۲۰۰۳ که آخرین رمانش هم در بخش انتخابی گنکور ۲۰۱۹ دیده شده بود، در سن ۶۴ سالگی بر اثر بیماری از دنیا رفت.

این‌نویسنده ۲۰ رمان نوشته است و خانه نشر بوشه-شاتل ناشر آثار وی با اعلام این‌خبر گفت: «این خبر خیلی غم‌انگیزی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هوبر منگارلی بعد از یک مریضی طولانی مدت از دنیا رفته است.»

منگارلی در کنار آنی ارو تنها نویسنده فرانسوی است که سال گذشته وارد بخش انتخابی جایزه معتبر من بوکر بین‌المللی شد. آخرین رمان او یعنی «سرزمین نامرئی»، سال گذشته توسط هیأت داوران جایزه گنکور انتخاب شد و به مرحله دوم این رقابت راه پیدا کرد. او که سال ۲۰۰۳ با «چهار سرباز» جایزه مدیسی را برده بود، سال ۲۰۱۴ هم توانست با «مردی که تشنه بود» جایزه‌های لاندرنو و لوی-گوییو را از آن خود کند.

این‌نویسنده سفرهای زیادی داشت که به فاصله کمی پس از ترک مدرسه آغاز شدند. او پس از چند سفر در قاره‌های مختلف در سال ۱۹۹۰ شروع به نوشتن کرد. نخستین کتابش هم به‌عنوان یک مجموعه کودکان منتشر شد. قهرمانان او اغلب کودکان بودند و در کتاب «چهار سرباز» هم یکی از چهره‌های اصلی هنوز در دوران نوجوانی بود. تنش‌ها و جنگ‌ها هم نقش بزرگی در داستان‌های او داشتند. داستان «چهار سرباز» با فاصله کمی پس از به پایان رسیدن جنگ جهانی اول در روسیه بلشویک به وقوع می‌پیوندد و بعد وارد دوران جنگ داخلی می‌شود. داستان «مردی که تشنه بود» هم در پایان جنگ جهانی دوم و چند ماه پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناگازاکی صورت گرفت. پایان جنگ جهانی دوم، اما این بار در آلمان، پس‌زمینه آخرین رمان او هم بود.

یکی از شاخصه‌های مهم آثار منگارلی این است که در آن‌ها از صفت استفاده نمی‌شود، انگار که تلاش برای کمی‌سازی، اندازه‌گیری و قضاوت کردن بیهوده است. به نظر می‌رسد نویسنده فقط به اندازه‌گیری فضا و زمان، آسمان و زمین و تکرار همیشگی صبح‌ها و عصرها و ماه و خورشید اهمیت می‌دهد. به باور او حداقل می‌توان به این چیزها اتکا کرد.

در پایان آخرین رمان منگارلی، راوی نزدیک یک خانه به خواب فرومی‌رود. او می‌گوید: "با بوی زنبور عسل به خواب رفتم، بعضی مواقع با صدای گریه نوزادی بیدار شدم که در نهایت با صدای مادرش آرام شد."

با این‌حال این‌لحظه شیرین دوام ندارد. اما این لحظات آرامش هر چقدر هم که فرار باشند این امید را تقویت می‌کنند که صلح جایی برقرار خواهد بود. به یاد می‌آوریم که شخصیت کلنل همیشه به سربازانش چه چیزی می‌گفت: "خدا را دوست داشته باشید پسرانم، سریع‌تر می‌گذرد."

کد خبر 4838634

منبع: مهر

کلیدواژه: درگذشت چهره ها نویسنده جهانی ادبیات جهان کتاب و کتابخوانی گردشگری رایزنی فرهنگی ترجمه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ادبیات میراث فرهنگی خانه کتاب بازار نشر ادبیات کودک و نوجوان سردار سلیمانی جایزه کتاب سال ادبیات جهان کتاب سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۹۶۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پل آستر درگذشت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، پل آستر نویسنده مشهوری که ۳۴ عنوان کتاب در کارنامه دارد و تقریبا بیشترشان به فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند، بر اثر ابتلا به سرطان در ۷۷ سالگی از دنیا رفت.

وی علاوه بر کتاب‌هایی چون «سه گانه نیویورک»، فیلمنامه نویس «دود» وین وانگ و کارگردان فیلم «لولو روی پل» بود.

آستر با انتشار اولین کتابش با عنوان «اختراع انزوا» با تحسین منتقدان روبه رو شد.

جایگاه او به عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان آمریکایی با مجموعه‌ای از سه داستان مرتبط با هم که به عنوان «سه‌گانه نیویورک» منتشر شد، تثبیت شد. این ۳ کتاب شامل «شهر شیشه ای» (۱۹۸۵)، «ارواح» (۱۹۸۶) و «اتاق قفل شده» (۱۹۸۶) هستند. کتاب‌های سه‌گانه برای پرداختن به پرسش‌های اگزیستانسیال، با موضوع رمان پلیسی بازی می‌کنند.

جویس کارول اوتس، رمان‌نویس، در سال ۲۰۱۰ نوشت، آستر برای «داستان‌های پست مدرنیستی بسیار شیک و معمایی‌اش که در آن راوی‌ها بندرت قابل اعتماد هستند و بستر داستان دایم در حال تغییر است، شناخته شد».

داستان های او اغلب با مضامین تصادف، شانس و سرنوشت بازی می کنند. بسیاری از قهرمانان او خود نویسنده هستند و مجموعه آثار او خودارجاعی است و شخصیت‌هایی از رمان‌های اولیه دوباره در رمان‌های بعدی ظاهر می‌شوند.

منتقد مایکل دیردا درباره آثار آستر می‌نویسد: از زمان «شهر شیشه‌ای»، اولین جلد از سه‌گانه‌اش در نیویورک، آستر سبکی شفاف و اعترافی را به کمال رساند، سپس از آن برای نشان دادن قهرمانان سرگردان در دنیایی به ظاهر آشنا استفاده کرد که به تدریج با تهدیدهای مبهم و توهم احتمالی، مملو از ناراحتی فزاینده می‌شوند.

آستر خالق ۱۸ رمان بود که از این میان چندین عنوان به فیلم تبدیل شده اند که «موسیقی شانس» از آن جمله است.

او بعدها خودش فیلمنامه‌هایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو شروع شد. وی با این فیلمنامه جایزه معتبر ایندپندنت اسپرایت را برای بهترین فیلمنامه اول کسب کرد.

همکاری او با وانگ ادامه پیدا کرد و این دو به طور مشترک دنباله‌ای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کردند که دوباره کایتل و اسپوزیتو به همراه لو رید، میرا سوروینو و مدونا در آن بازی کردند. آستر در نوشتن فیلمنامه «مرکز جهان» اثر وانگ نیز نقش دارد.

سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.

رمان «۴۳۲۱» آستر در سال ۲۰۱۷ در فهرست نهایی جایزه من بوکر قرار گرفت.

کد خبر 6093756