گاهی اوقات پارکینسون ریشه در قبل تولد دارد
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۰۱۱۱۶
مطالعات اخیر محققان نشان میدهد شروع بیماری پارکینسون قبل از پنجاه سالگی میتواند دلیلی باشد بر اینکه بیمار با اختلالی در سلولهای مغزی متولد شده و این اختلال چند دهه تشخیص داده نشده است.
برای این مطالعه، محققان سلولهای بنیادی پرتوان القایی را از سلولهای بیمارانی که در سنین قبل از پنجاه سالگی به پارکینسون مبتلا شدند، تولید کردند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهشیافته از پروتئینی به نام آلفا سینوکلین است. این پروتئین در نورونهای تولیدکننده دوپامین تجمع مییابد. جسم سیاه مغز پیامهای عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال میکند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت میگیرد. به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلولهای عصبی مختل شده و سلولها از بین میروند. در این حالت مشکلات حرکتی ایجاد میشود و مراحل اولیه پارکینسون شکل میگیرد.
محققان در سلولهای عصبی تولید شده در محیط آزمایشگاهی دو ناهنجاری تشخیص دادند که یکی تجمع آلفا سینوکلین و دیگری عملکرد ناقص ساختارهای سلولی به نام لیزوزوم است. این نقص منجر به تولید آلفا سینوکلین میشود؛ بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند پارکینسون در برخی افراد میتواند ریشه در قبل از تولد داشته باشد و با این دستاورد میتوان به راهکارهایی برای تشخیص و درمان زودهنگام بیماری دست یافت.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش یک دست آغاز میشود و به تدریج اکثر اندامها را درگیر میکند.
بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به پارکینسون مبتلا هستند. پارکینسون دومین بیماری شایع عصبی پس از آلزایمر است. در حال حاضر هیچ درمانی برای این عارضه وجود ندارد.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پارکینسون آلزایمر بیماری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۰۱۱۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپسها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده میکند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک میکند.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یونهای محلول در آب برای انتقال سیگنالها در نورونها استفاده میکند، الهام گرفته اند.
یکی از ویژگیهای مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورونها اجازه میدهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.
این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد میآورد» و ما را به ساخت سیستمهای مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیکتر میکند.
«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، میگوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانههایی است که نه تنها میتوانند الگوهای ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.
ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانههای الکتریکی باعث حرکت یونها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون میشود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را میتوان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.
طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر میگذارد و این نشان میدهد میتوان کانالها را برای کارهای خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دانها همچنین در تلاش برای یافتن روشهای مختلف ترکیب این سیناپسهای مصنوعی هستند.
اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید میتواند برای طیف وسیعی از کاربردهای آینده مقیاس پذیر باشد.
مجریان این طرح میگویند اگرچه سیناپسهای مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. انها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار میکنند که از محیطی مشابه مغز استفاده میکند.
این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیندها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانهها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.
نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام/