تلاش خستگی ناپذیر دختران جهادی فاطمه‌الزهرا(س) یزد برای رفع غصه‌های شبانه مادران روستایی
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۷۳۸۱۸
گروه جهادی فاطمه الزهرا(س) روایتگر دختران و بانوان دانشگاه یزد است که دغدغه‌های زنان روستا را در سر می‌پرورانند. دخترانی که در سودای رشد فرهنگی و اجتماعی مادرانی هستند که فرزندانشان علم ریشه کن کردن فقر فرهنگی و اجتماعی را در روستا بالا خواهند برد.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ حنانه جانمحمدی؛ بخش بزرگی از آینده فرزندان امروز در دستان زنان است، می‌توانند یا در لا به لای روزمرگی‌های بی وقفه حل شوند و یا در جریان زندگی رشد کنند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نه در نزدیکی‌های روستاها مطب روانشناسی دیده می‌شود که غصه‌های شبانه مادران روستایی را شنوا باشد نه کار‌ها و برنامه‌های بعضا فشرده این اجازه را به آنها می‌دهد که بی دغدغه سوار اولین اتوبوس درون شهری بشوند و خودشان را به نزدیک‌ترین مشاور برسانند و سفره دل خود را برای او باز کنند.
گروه‌های جهادی غالبا در چارچوب فعالیت‌های عمرانی به روستاهای محروم پا می‌گذارند اما حضور دختران جهادگر در اردو‌های فرهنگی جهادی را نیز نباید نادیده گرفت. اما مگر غیر از این است که توجه به روحیات درونی افراد به اندازه سلامتی جسمانی آنها اهمیت دارد؟
گروه جهادی فاطمه الزهرا (س) روایت گر دختران و بانوان دانشگاه یزد است که دغدغه زنانه‌های زنان روستا را در سر می‌پرورانند. دخترانی که در سودای رشد فرهنگی و اجتماعی مادرانی هستند که فرزندانشان علم ریشه کن کردن فقر فرهنگی و اجتماعی را در روستا بالا خواهند برد. صادقیان، مسئول این گروه جهادی است که برای درک بهتر موضوع با او به گفتگو نشستیم. صادقیان می‌گوید: در تعطیلات بین دو ترم بهترین فرصت برای اردوی جهادی برای پیش آمد چرا که مدارس باز هستند و ما توانستیم فعالیت فرهنگی خود را در مدارس در قالب برنامه‌های مختلف به نمایش در بیاوریم.
صادقیان در ادامه می‌گوید: در اردوی جهادی اخیر در مدرسه ابتدایی و راهنمایی دخترانه به روشنگری درباره معضلات مطرح روستا رسیدگی کردیم و تمام تلاش و توان خودمان را در آگاه سازی کودکان و نوجوانان نسبت به مسائلی که در پیرامون آنها می‌گذرد به کار گرفتیم و اتفاقات روز فرهنگی را که نیاز درونی تک تکشان بود، با زبانی متناسب سنشان برایشان تبیین کردیم.
این قشر آسیب پذیر که بیشتر از هرچیز نیاز به حمایت تمامی افراد جامعه برای جبران عقب رفت و تسکین درد‌های استخوان سوزشان دارند، در اکثر مواقع به این حال خود راضی اند، به آن تن می‌دهند و در چارچوب نابرابری‌ها حل می‌شوند.
مسئول گروه جهادی فاطمه الزهرا معتقد است: یکی از نیاز‌های رایج روستائیان نیاز به یک مشاور برای نشان راه از بی راه در مسائل همسرداری و زندگی مشترک است ، چرا که پای معضلات اجتماعی به روستا هم کشیده شده است. با کمک مدیران مدارس روستا به مادران نامه فرستادیم و آنها را در مدرسه جمع کردیم و از مشاوری که در اردوی قبلی روستا از او استفاده کرده بودیم خواستیم که برای بار دوم کنار ما باشد.
صادقیان در ادامه صحبت هایش به روند جلسات مشاوره این اردو برای زنان اشاره کرد و گفت: برای ما جالب بود که مادران به قدری از عملکرد مشاور راضی بودند که اکثر آنها در نظرسنجی ما شرکت کردند و از ما خواستند که حداقل ماهی یک بار جلسات مشاوره را در آنجا برپا کنیم.
این شور و حرارتی که در بطن تمامی آنها وجود دارد نشان از میل به حرکت رو به جلو یا عشق به بهتر زیستن است. زنی بزرگ در قالب بانوی روستایی که در سرش رویای پیشرفت را می‌پروراند.
صادقیان می‌گوید: زیر تعداد زیادی از فرم‌هایی که برای نظرسنجی دست مادران داده بودیم، آنها مطالبه برگزاری حداقل یک جلسه مشاوره در ماه را مطرح کردند. برای پیگیری این مسئله و ارجاع مطالبه آنها جلسه‌ای را با مسئولین روستا برگزار کردیم و به بیان نیاز‌های زنان پرداختیم. آنچه در این مسئله برایمان جذاب بود، اعتماد مردم روستا به ما و حمایت از طرح مشاوره بود که با اقبال مواجه شد. خوشبختانه توانستیم این قول را از مسئولین بگیریم که در بازه‌های زمانی مختلف جلسات مشاوره را در روستا برپا کنیم.
وی ادامه می‌دهد: قول تداوم این برنامه‌ها را از مسئولین روستا گرفتیم. جای تاسف بود که آمار طلاق در یک سال ۵ برابر بازه زمانی مشابه سال گذشته شده بود و این تلنگری برای آغاز سری کلاس‌های مشاوره برای استحکام بنیان‌های خانواده است. یکی دیگر از مشکلاتی که در آنجا رایج بود عدم حضور پزشک در روستا بود.
صادقیان می‌گوید: پزشک عمومی روستا مدت زیادی بود که دیر به دیر به آنجا سر می‌زد. همچنین متخصص‌های دیگر رشته‌های پزشکی هم کمتر می‌شد که راهشان به آن طرف بیفتد؛ بنابراین با یکی از دانشجویان یزدی که در اوکراین درسش را تمام کرده بود صحبت کردیم و قرار شد که همراه ما برای انجام فعالیت‌های پزشکی به اردو بیاید و در هر روز تعداد قابل توجهی از مراجعین را ویزیت می‌کرد.
این فعال جهادی دانشگاه یزد در ادامه در خصوص بانوی مبلغ مذهبی که همراه آنها به این سفر رفته می‌گوید: بخشی از زنان روستا در جلسات هفتگی گرد هم جمع می‌شدند و به خواندن قرآن می‌پرداختند و محتوای عمیقی را رد و بدل نمی‌کردند. ما به همراه مبلغ مذهبی خود سری به جلسه آنها زدیم و روند جلسات را از صرفا قرائت قرآن خارج کردیم. این مبلغ مذهبی به بیان جزئیات و زیر و بم احکام و مسائل فقهی برای زنان می‌پرداخت و مسائلی که برای آنها پنهان مانده بود را برایشان روشن می‌ساخت.
مسئول گروه جهادی فاطمه الزهرا ادامه می‌دهد: عنوان برنامه دیگری که به اجرای آن اهتمام داشتیم «کار با کودک» بود که برای عمق بخشیدن به زیربنای عقیدتی کودکان و همچنین آشنایی آنان با شیوه صحیح ارتباط به والدین به فعالیت پرداختیم. با اجرای برنامه‌های عقیدتی به نوع احترام و رابطه حضرت زهرا (س) با رسول اکرم (ص) اشاره کردیم و در قالب بازی و داستان این مسائل را برای کودکان ملموس و قابل فهم کردیم.
پررنگ شدن فعالیت‌های جهادی این چنینی برای افزایش اطلاعات بانوان و کمک به حل و فصل کاستی‌های دانش آنها بخش بزرگی از نیاز‌های آینده کودکان را برطرف می‌کند. حضور دانشجویان دختر برای آسیب شناسی دغدغه‌های زنانه و به کارگیری توان و ظرفیت‌های دانشگاهی برای برداشتن این بار از دوش روستائیان، شاید بتواند قدمی هرچند کوچک برای حرکت رو به جلوی روستا باشد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: گروه جهادی دانشگاه یزد گروه فاطمه الزهرا گروه جهادی فاطمه الزهرا فرهنگی و اجتماعی جلسات مشاوره دانشگاه یزد مبلغ مذهبی زنان روستا برنامه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۷۳۸۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»