به نقل از «ایکنا»

چگونه با کودکان بیش فعال رفتار كنيم؟

تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۰۷۰۷۰

رفتار با كودكان بیش فعال یكی از معضلاتی است كه برخی از والدین با آن‌ها مواجه هستند. در این نوشتار نگاهی بر چگونگی رفتار با چنین كودكانی داریم.

به گزارش ایكنا از فارس، بیش فعالی كودكان یكی از معضلاتی است كه برخی از والدین در دوران طفولیت فرزند خود با آن مواجه هستند. برای انجام برخورد صحیح با كودكان بیش فعال می‌توانیم فعالیت كودكان را به دو دوره قبل از مدرسه و بعد از مدرسه تقسیم‌بندی كنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوران قبل از مدرسه

اگر پدر و مادر در این سنین بخواهند مانع جنب و جوش و تحرک کودک شوند و با نزاع و دعوا او را در گوشه‌ای بنشانند، نه تنها موفق نمی‌شوند، بلکه ممکن است عکس‌العمل و رفتار کودک بدتر شود.

اگر کودک بعد از کاری ناگهان تحریک شود و بد خلقی کند و گریه سر دهد، او را برای مدتی آزاد و تنها بگذارید تا گریه کند و شدت گریه او به انتها برسد، سپس او را بغل کنید و تکان دهید تا آرام گیرد.

اگر مادر در چنین شرایطی خود بی‌طاقت شود و او هم مانند کودک دچار بدخلقی شود یا حتی مانند کودک گریه کند، به‌طور قطع کمکی نخواهد کرد و مانند این است که نفت و بنزین روی آتش بریزند، زیرا خشم و بدخلقی کودک را تشدید خواهد کرد، بنابراین همان‌طور که ذکر شد پدر و مادر در هنگام بدخلقی کودک باید صحنه را ترک کنند تا کودک آرامش خود را به دست آورد، سپس در حالی که او در آرامش است، برگردند و کودک را بغل کنند.

همان‌طور که کودکان همه چیز را از پدر و مادر یاد می‌گیرند، کنترل کردن خود را نیز از والدین خود یاد خواهند گرفت. چنین کودکانی ممکن است هر کاری را که می‌خواهند انجام دهند با خشونت و تحریک شدید باشد، مثلاً هنگامی که می‌خواهند غذا بخورند چند تکه به دهان خود بگذارند و بقیه را روی زمین بریزند. مادر باید غذا را کم کم در بشقاب کودک بریزد، در این صورت کودک در غذا خوردن احساس موفقیت می‌کند و بهتر غذا می‌خورد.

پدر و مادر باید به چنین کودکانی کارهایی را واگذار کنند که برای آن‌ها مشکل نباشد و در انجام آن کار موفق شوند و پس از موفقیت در آن کار، آن‌ها را با زبان، تشویق و ترغیب کنند و حتی گاهی به آن‌ها جایزه بدهند.

بعضی از اعمالی که کودک باید یاد گیرد مانند آموزش دفع ادرار و مدفوع، باید کمی دیرتر شروع شود (معمولاً کودکان در سن 2 تا 5/2 سالگی برای این آموزش‌ها آمادگی پیدا خواهند کرد) و موقعی که کودک آمادگی لازم را به‌دست آورد، باید این آموزش‌ها آغاز شود. به چنین کودکانی باید امکان فعالیت و صرف انرژی داد، مثلاً به اندازه کافی اسباب‌بازی در اختیار آن‌ها قرار داد، مخصوصاً سباب بازی‌هائی که فعالیت و تحرک لازم دارد. به‌همین دلیل، بردن این کودکان به پارک‌ها مؤثر و مفید است، زیرا فعالیت زیاد آن‌ها کمتر مورد اعتراض و انتقاد قرار می‌گیرد.

مهد کودک و یا کودکستان‌هائی که در آنجا آرامش زیادی وجود ندارد و انضباط شدید حکم‌فرما نیست، برای چنین کودکانی مفید است و کودک می‌تواند خودش را با کودکان دیگر تطبیق دهد و با آن‌ها سازگار شود. مادر باید روزهای اول را با کودک در کودکستان بماند و همچنین معلم و مربی کودک را با خصوصیات کودکش آشنا سازد. ناگفته نماند کنترل کردن چنین کودکی برای خودش هم بسیار سخت است و کودک نیز تحت فشار قرار می‌گیرد، ولی مادر باید قبل و بعد از کودکستان او را آزاد بگذارد.

اگر والدین چنین کودکی دو موضوع زیر را در نظر بگیرند و عمل کنند به کودکشان کمک کرده‌اند. اول اینکه باید قبول کنند که کودکی با چنین خصوصیاتی دارند. دوم اینکه سعی كنند به او کمک کنند تا خودش به سنی برسد که بتواند مسائلش را درک کند و آن‌ها را حل كند. مادر باید به کودک کمک کند تا کودک برای خودش دوستی پیدا کند. مخصوصاً بعد از آمدن از کودکستان و در خانه دوستی داشته باشد، همچنین به او کمک کند تا آن دوست را برای خودش نگه دارد.

مادر می‌تواند آن یک دوست را با کودک خود به بیرون از خانه به گردش ببرد. هر قدمی که والدین برای کودکشان برمی‌دارند، در آینده او موثر خواهد بود و به طرف سیر طبیعی کشانده می‌شود. پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها نیز می‌توانند در به وجود آوردن شرایط ذکر شده به پدر و مادر کودک کمک کنند. مادر باید بداند بزرگ کردن چنین کودکی بسیار مشکل و مأیوس‌کننده، اما امکان‌پذیر است. مادر باید بسیار صبور باشد.

دوران مدرسه

رفتن به مدرسه از نظر این کودکان ممکن است به دو صورت جلوه کند. کودک ممکن است احساس کند که مدرسه محلی است که می‌تواند تحرک و جنب‌وجوش خود را در آن‌جا به طور آزاد انجام دهد، یا اینکه به علت نظم و انضباط و محدودیت مدرسه، کودک دچار عجز و ناتوانی شود و احساس کند که او را در قفس نگه داشته‌اند.

در هر صورت گرچه معلمین و مدیران دبستان‌ها مخصوصاً کلاس اول، باید از وجود کودکانی با چنین خصوصیاتی آگاهی داشته باشند، ولی پدر و مادر باید معلم و مدیر مدرسه را از خصوصیات کودکشان آگاه سازند. هوش اکثر این کودکان معمولا کم نیست، ولی اشکال دائم در تمرکز حواس آن‌ها اجازه نمی‌دهد که از همه هوش خود استفاده کنند. بنابراین آموزش این کودکان و نگه‌داری آن‌ها در کلاس باید به صورتی باشد که میزان تحریکات نه کم و نه زیاد باشد.

در حقیقت چنین کودکانی باید به مدارس به‌خصوص و به معلمین آگاه به مسائل این کودکان سپرده شوند، ولی در هیچ کشوری چنین مدارسی وجود ندارد. به هر حال آموزگاران و مدیران دبستان‌ها باید به خصوصیات این کودکان آگاه باشند و به این کودکان کمک کنند تا اینکه به تدریج وضع طبیعی خود را به دست آورند.

ادامه تحصیل این‌گونه کودکان بستگی به میزان زیاد فعالی آن‌ها دارد. هر چه بیش فعالی این کودکان شدیدتر باشد، امکان ادامه تحصیل آن‌ها کمتر است و منجر به ترک تحصیل آن‌ها خواهد شد.

انضباط بخشیدن به کودکان بیش فعال

هر کودکی باید انضباط را بیاموزد. کودکان بیش فعال نیز مانند همه کودکان دیگر باید انضباط را یاد بگیرند، ولی با توجه به خصوصیات چنین کودکانی، رعایت اصول زیر برای انضباط بخشیدن آنان مفید خواهد بود:

1- با کودک به آرامی صحبت کنید و سعی کنید رفتار خوبی را که از کودک سر می‌زند به زبان بیاورید و به او آفرین بگوئید و حتی به او جایزه‌ای بدهید، گرچه بسیار کوچک و ناچیز باشد.

2- آنچه را که قبلاً در مورد نظم و انضباط کودک گفته‌اید پیگیری کنید و نظر خود را عوض نکنید.

3- سعی کنید کلماتی مانند «نه، نکن و بس است» را به‌طور دائم تکرار نکنید.

4- وظایف کودک را در خانه برای او مشخص کنید و آن‌ها را به دفعات به او بگوئید تا با آن‌ها آشنا شود و یاد بگیرد. چنین کودکانی ممکن است وظایف خود را به زودی یاد نگیرند، ولی باید با صبر و حوصله آن‌ها را به او یاد دهید.

5- به کودک مسولیت بدهید، زیرا برای رشد هر کودکی عهده‌دار مسولیت بودن لازم است، ولی مسئولیت باید در توان او باشد و اگر کودک آن را حتی ناقص انجام داد، از او قدردانی کنید.

6- اگر کودک با کودکان دیگر مواجه شد و مسئله‌ای پیش آمد، او را بلافاصله به‌طور موقت از محیط برخورد دور کنید تا دچار هیجان نشود.

7- دوستان او را محدود به یک نفر یا دو نفر كنید و بیشتر در خانه و زیر نظر خود قرار دهید و کودکان دیگر و پدر و مادرهای آن‌ها را از خصوصیات کودک خود آگاه کنید.

8- بیش از حد دلسوز و نگران او نباشید، مشکل بیش فعالی او را به تدریج اصلاح خواهد شد.

9- نسبت به عوارض داروئی که به کودک خود می‌دهید، کاملاً آشنا شوید و زیادتر از آنچه توصیه شده است به او ندهید. در دادن دارو نظارت کامل كنید و دارو را در دسترس کودک قرار ندهید مگر اینکه کودک به سنی رسیده باشد که خود کاملا درک کند.

10- با معلم کلاس همکاری دقیق كنید، زیرا توجه شما در خانه و همکاری شما با معلم مدرسه در بهبود کودک بسیار موثر خواهد بود.

 

آمنه سلمانی، كارشناس ارشد روانشناسی بالینی و مشاور كلانتری عباسیه شیراز
برگرفته از کتاب: «رفتار پدر و مادر با کودک و نوجوان»

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: اجتماعي استان فارس كودكان بيش فعال نحوه برخورد کودکان بیش فعال پدر و مادر کودکان دیگر چنین کودکی بیش فعالی برای خودش کودک خود کمک کنند اگر کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۰۷۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز ۳۷ کودک فلسطینی مادر خود را از دست می‌دهند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) با بیان اینکه جنگ در غزه به عنوان جنگ علیه زنان ادامه دارد، افزود: از هفتم اکتبر ( ۱۵ مهر ۱۴۰۲) تاکنون در نتیجه حملات ارتش [رژیم] اسرائیل علیه ساکنان غزه بیش از ۱۰ هزار زن شهید و ۱۹ هزار زن دیگر نیز زخمی شدند.

آنروا در اطلاعیه ای که امروز در شبکه اجتماعی «ایکس» منتشر کرد، افزود که [ رژیم ] اسرائیل همچنان زنان را در جریان حملات مداوم خود به نوار غزه مورد هدف قرار می دهد و به طور متوسط ، روزانه ۳۷ کودک در غزه مادرانشان را از دست می دهند.

این نهاد بین المللی اضافه کرد که شرایط زندگی در نوار غزه به ویژه برای بیش از ۱۵۵ هزار زن باردار یا شیرده وحشتناک است و آنها در دسترسی به آب و تاسیسات بهداشتی با مشکل مواجه جدی هستند.

ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل همچنان با حمایت آمریکا و اروپا به حملات خود علیه ساکنان نوار غزه ادامه می‌دهد و جنگنده های این رژیم بیمارستان‌ها، ساختمان‌ها، برج‌ها و خانه‌های غیرنظامیان فلسطینی را بمباران و آنها را بالای سر ساکنان ویران می‌کنند.

بر اساس اعلام سازمان ملل متحد، تاکنون حملات مداوم ارتش رژیم اسرائیل علیه ساکنان غزه به کشته شدن ۳۴ هزار و ۶۵۴ نفر و مجروح شدن ۷۷ هزار و ۹۰۸ نفر و آواره شدن حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر از جمعیت نوار غزه شده است.