مقاومتی اقتصاد یا برنامه؟!
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۵۱۷۶۵
اندیشمندی در سفر به یکی از استانهای محروم کشور گفته بود: اگر در استان شما کار خاصی صورت نگرفته نگران نباشید.
اکنون می توانید با چشم باز با مطالعه و در نظر گرفتن مزیتهای بومی دست به کار شوید و با استفاده از تجربه استانهایی چون اصفهان و مرکزی(اراک) و... و آثار زیانبار دودکش هایی که در آنجا علم شده اند، به پی ریزی توسعه پایدار استان خود قیام کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدتهاست دغدغه افرادی که کارکرد نظام برنامه ریزی کشور را زیر نظر دارند این بوده است که به واقع چرا جمهوری اسلامی ایران همچنان فاقد یک برنامه استراتژیک و بلند مدت برای توسعه پایدار کشور است؟!
تکلیف مطالعات آمایش سرزمین و سند توسعه ملی بالاخره چه می شود؟!
چگونه است که این بزرگترین کاستی ملی نزد مجلس و مقامات ارشد کشور اصلا به حساب نیامده است !!؟
گفتمان عقلانیت و توسعه با هدف شناسایی گلوگاهها و ابرچالشهای ملی ایجاد شد تا از انحرافات و آدرسهای غلطی که دستگاهها می دهند جلوگیری و مطالبات مردم را به الویت های اصلی بالغ گرداند.
تلاش پیوسته ای صورت داد تا مطالبات مردم و نخبگان را از مسائل روزمره به این سوال اساسی ارتقاء دهد که چرا مجلس و دولت ما چنین نقص بزرگی را طی چهل سال گذشته یدک کشیده و متوجه قبح این ماجرا آنهم در دنیای تقابل استراتژیها نشده اند؟!
چرا وقتی کره جنوبی برنامه ۵۰ ساله ، ژاپن دویست ساله و امریکا در تدارک برنامه ۵۰۰ ساله است، ما اساسا فاقد برنامه استراتژیک و جامع توسعه با بازه زمانی ده سال به بالا هستیم؟!
البته برای اولین بار و در احکام برنامه ششم توسعه به این مقوله پرداخته شده است، لیکن تا این مصوبه به عرصه عمل در آید و بتواند جایگزین برنامه های غیر مفید، کوتاه مدت و بخشی پنج ساله شود راهی طولانی در پیش داریم.
اکنون کشور با چالشهای بزرگی چون تحریمهای گسترده مواجه است؛ در چنین شرایطی بنا به توصیه رهبر معظم انقلاب، ایده اقتصاد مقاومتی برای مقابله با تروریسم اقتصادی غرب مطرح می شود.
این رویکرد هوشمندانه و استراتژیک اینک پشت خاکریز برنامه های ضعیف و نا متعادل پنج ساله متوقف گردیده است.
بدین معنی که بودجه و منابع کشور عملا طبق ضوابط و احکام برنامه های پنج ساله تخصیص می یابند و امکان تغییرات اساسی در این زمینه وجود ندارد.
به عبارت دیگر برنامه های پنجساله و بودجه ملی راه خود را می روند. لذا منابعی برای هزینه کردن در اقتصاد مقاومتی باقی نمی ماند.
بنا بر این بنظر می رسد اکنون کشور به برنامه ای استراتژیک و بلند مدت تحت عنوان " برنامه مقاومتی " نیاز مبرم دارد تا بودجه ملی نیز اتوماتیک برمبنای احکام آن تخصیص یابد نه اینکه مسئولین کشور از اقتصاد مقاومتی سخن بگویند ولی منابع کشور در مسیر برنامه های مصوب و احیانا غیر مقاومتی هزینه شوند.
چنین برنامه ای علاوه بر اقتصاد، عرصه هایی چون امور اجتماعی ، فرهنگی ، نهادی ، زیست محیطی و حتی دفاعی را نیز با منطق مقاومت تعریف و سامان خواهد داد.
این تغییر رویکرد از ضرورتهای حتمی کشور است ، چون دست اندرکاران امور در سطح وزارتخانه ها با ادبیات برنامه های ناقص پنج ساله پرورش یافته و عمل می کنند نه با منطق اقتصاد مقاومتی که ممکن است با سایر اسناد بالا دستی قانونی تناقض یا تفاوت داشته باشد !!
با تدوین " برنامه ملی مقاومت" هم تضاد فوق مرتفع می شود و هم درخت واره نظام برنامه ریزی کشور از بی قوارگی فعلی بیرون خواهد آمد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: کروناویروس کرونا در ایران بیمارستان کامکار پنومونی ایرج حریرچی محسن طاهری حسنی مبارک برنامه ریزی اقتصاد مقاومتی مقاومتی اقتصاد برنامه سند توسعه ملی کروناویروس کرونا در ایران بیمارستان کامکار پنومونی ایرج حریرچی محسن طاهری حسنی مبارک اقتصاد مقاومتی پنج ساله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۵۱۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اقتصاد کشور را نباید دولتی مدیریت کرد
ایسنا/هرمزگان عضو مجمع نمایندگان استان هرمزگان گفت: وقتی اقتصاد کشور دولتی مدیریت میشود یعنی آمار و ارقام در حوزههای نرخ بیکاری و اشتغال و در شاخصهای اقتصادی نیز توسط خود دولت ارائه میشود.
احمد مرادی در حاشیه یازدهمین کنفرانس ملی ماهی شناسیایران در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اهمیت و جایگاه استان هرمزگان در اقتصاد دریامحور، اظهار کرد: استان هرمزگان پایه اقتصاد دریامحور محسوب میشود و بیش از ۶۰ درصد از فعالیتهای مرتبط با اقتصاد دریا محور در استان هرمزگان شکل میگیرد. به همین جهت باید با یک نگاه ویژه به این فرصتها برای توسعه متوازن اقدام شود.
وی، با اشاره به ارزش افزوده عظیم فعالیتهای اقتصادی دریا از جمله صید و صیادی، گردشگری، حمل ونقل و ...، عنوان کرد: تنها نباید مسائل امنیتی و استراتژیک دریا را در نظر داشته باشیم بلکه میتوان بهرههای عظیم اقتصادی از آن برد.
عضو مجمع نمایندگان استان هرمزگان، بیان کرد: در اغلب برنامههای توسعه، درآمدهای حاصل از فعالیتهای دریایی پیشبینی شده است که اگر بتوانیم آن را محقق کنیم، به راحتی میتوان برای ایجاد پالایشگاههای مختلف در راستای جبران ناترازی انرژی در کشور گام برداشت که اقدامی بسیار مهم و توسعهای محسوب میشود.
مرادی خاطرنشان کرد: مجلس به دولت تکلیف کرده بود که ۲۰۰ هزار تن ماهی در قفس پرورش داده شود. با بررسیهای بنده در بهترین حال ۲۰ هزار تن حاصل شد که نشان دهنده فاصله عظیم و گسترده عمل تا هدفگذاری است. وقتی این موضوع از وزیر جهاد کشاورزی سوال شد، مسائلی مانند وابستگی صنعت شیلاتی کشور از جمله قفس، تور و بچهماهی به کشورهای خارجی را از جمله این مطرح شد.اعلام کردم که شرکتهای دانشبنیان و شرکتهای جوان کشور توانایی ساخت قفس و تور را در داخل کشور را دارند که مورد توجه قرار نمیگیرند.
وی، با ذکر این نکته که نباید اقتصاد کشور را دولتی مدیریت کرد، گفت: دلیل بروز این چالشها، مدیریت دولتی اقتصاد است. مقام معظم رهبری در شعار سال به جلب مشارکت مردم در فعالیتهای اقتصادی اشاره کردند و اگر میخواهیم این چالشها در حوزه اقتصاد برطرف شود باید با عمل فرمایشات مقام معظم رهبری، دولتها از تصدیگری در اقتصاد فاصله بگیرند.
عضو مجمع نمایندگان استان هرمزگان بیان کرد: وقتی اقتصاد کشور دولتی مدیریت میشود یعنی آمار و ارقام در حوزههای نرخ بیکاری واشتغال و در شاخصهای اقتصادی نیز توسط خود دولت ارائه میشود. در چندین برنامه توسعهای، رشد اقتصادی ۸ درصد هدفگذاری شد که این رشد اقتصادی صرفا با برگزاری جلسه و کنفرانس محقق نمیشود بلکه باید این باور را در سطوح مختلف جامعه بگسترانیم.
انتهای پیام