چگونه در زمان شیوع ویروس کرونا دمای بدن خود را اندازه‌گیری کنیم؟/ انواع دماسنج را بشناسیم
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۹۹۱۳۸
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، میزان تب برای ویروس کرونا براساس روش اندازه‌گیری در قسمت‌های مختلف بدن به این صورت است؛ درجه تب پیشانی ۳۸ درجه و بالاتر از آن، زیر زبان ۳۷.۸ و بالاتر از آن، زیر بغل ۳۷.۲ و بالاتر از آن. این درجه برحسب سانتیگراد یا سلسیوس است.
دمای بدن انسان در طول شبانه‌روز کمی تغییر می‌کند و معمولا هنگام عصر بین یک تا نیم درجه بالاتر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مهم‌ترین روش تشخیص کرونا تب بالا در افراد است. به همین دلیل در برخی مکان‌های پرتردد مانند فرودگاه‌ها افرادی برای سنجش تب افراد مشغول به فعالیتند و اگر فردی تب بالایی داشته باشد به مراکز درمانی ارجاع داده می‌شود. در ادامه با روش صحیح استفاده از انواع تب‌سنج‌ها آشنا شوید.
آشنایی با دماسنجهادماسنج شیشه‌ای: پیش از استفاده، تب‌سنج را ضدعفونی کنید و رو به پایین تکان دهید تا جیوه لااقل تا سطح ۳۵.۳ درجه سانتیگراد پایین بیاید. سپس آن را زیر بغل یا زیر زبان بیمار قرار دهید، پس از ۳ دقیقه آن را بیرون بیاورید تا خط جیوه را ببینید که روی چه عددی قرار گرفته است.
دماسنج نواری یا پلاستیکی: این نوع دماسنج کاربرد آسانی دارد. روش استفاده از این دماسنج به این صورت است که باید آن را به مدت ۶۰ ثانیه روی پیشانی قرار دهید و سپس از روی تغییر خطوط و رنگ آن‌ها درجه حرارت را بخوانید. به یاد داشته باشید این نوع تب‌سنج چندان دقیق نیست.
دماسنج دیجیتالی: این نوع دماسنج برخلاف دماسنج پلاستیکی، دقیق است و به همین دلیل طرفداران زیادی دارد. برای تشخیص دمای بدن می‌توانید آن را در دهان، زیر بغل و گوش قرار دهید.
دماسنج غیرلمسی: این دماسنج‌ها بیشتر در مراکز درمانی یافت می‌شود و یک دلیل آن هم کارایی بالای آن است. این تب‌سنج از طریق لیزر با کمی فاصله روی پیشانی قرار می‌گیرد و پس از یک تا سه ثانیه درجه حرارت بدن را نشان می‌دهد. خوبی این تب‌سنج این است که با پوست ارتباط مستقیم ندارد و می‌توان به راحتی برای افراد مختلف از آن استفاده کرد.
- پیش از استفاده از دماسنج حتما دستان خود را با آب و صابون به مدت ۳۰ ثانیه بشویید و سپس تب خود یا دیگران را بسنجید
- از دماسنج ضد عفونی‌شده استفاده کنید. مخصوصا در دماسنج‌های لمسی این نکته را لحاظ کنید، زیرا بیشترین تماس در این نوع تب‌سنج‌ها وجود دارد.
- ۵ دقیقه قبل از سنجش دمای بدن، خوراکی و نوشیدنی میل نکنید.
- پس از استفاده از دماسنج حتما آن را تمیز و ضد عفونی کنید.
کد خبر 490901 برچسب‌ها كروناويروس بیماری - تبمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كروناويروس بیماری تب دمای بدن تب سنج سنج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۹۹۱۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا نمی‌توانیم همه زبالههایمان را داخل آتشفشان‌ها بسوزانیم؟
درست است که گدازه آنقدر داغ است که می‌تواند مقادیری از زباله‌های ما را بسوزاند اما همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند و فارغ از دما، موارد دیگری همچون خطرناک بودن، اعتقادات و کمبود آتشفشان وجود دارد که اجازه انجام چنین کاری را نمی‌دهد.
به گزارش ایسنا، هنگامی که آتشفشان کیلاویا(Kilauea) در جزیره بزرگ هاوایی در سال ۲۰۱۸ فوران کرد، جریان گدازه داغ‌تر از ۲۰۰۰ درجه فارنهایت(۱۱۰۰ درجه سانتیگراد) بود. این دما از دمای سطح سیاره زهره نیز بیشتر است و به اندازه‌ای داغ است که بسیاری از سنگ‌ها را ذوب می‌کند. همچنین به اندازه کوره‌های زباله‌سوزی که معمولا زباله‌ها را در دمای ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ فارنهایت(۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد) می‌سوزانند، داغ است.
به نقل از کانورسیشن، با این وجود همه گدازه‌ها دمای یکسانی ندارند. فوران‌ها در هاوایی نوعی گدازه به نام بازالت تولید می‌کنند. بازالت بسیار داغ‌تر و سیال‌تر از گدازه‌هایی است که در آتشفشان‌های دیگر فوران می‌کنند. به عنوان مثال، فوران سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ در کوه سنت هلن یک گنبد گدازه‌ای با دمای سطحی کمتر از حدود ۱۳۰۰ فارنهایت(۷۰۴ درجه سانتیگراد) ایجاد کرد.
به غیر از دما، دلایل دیگری برای نریختن زبالههایمان در آتشفشان‌ها وجود دارد.
در وهله اول اگرچه گدازه در دمای ۲۰۰۰ درجه فارنهایت می‌تواند بسیاری از مواد درون سطل‌های زباله ما از جمله ضایعات غذا، کاغذ، پلاستیک، شیشه و برخی فلزات را ذوب کند اما به اندازه کافی داغ نیست که بسیاری از مواد رایج دیگر از جمله فولاد، نیکل و آهن را ذوب کند.
علاوه بر این آتشفشان‌های زیادی روی زمین وجود ندارند که دریاچه‌های گدازه‌ای یا دهانه‌های کاسه‌مانند پر از گدازه داشته باشند که بتوانیم زباله‌ها را در آن‌ها بریزیم. از میان هزاران آتشفشان روی زمین، دانشمندان تنها هشت مورد را با دریاچه‌های گدازه فعال می‌شناسند. بیشتر آتشفشان‌های فعال دارای دهانه‌های پر از سنگ و گدازه‌های سرد شده هستند.
مشکل سوم این است که ریختن زباله در آن هشت دریاچه گدازه فعال کار بسیار خطرناکی است. دریاچه‌های گدازه با پوسته‌ای از گدازه‌های خنک کننده پوشیده شده‌اند، اما درست در زیر آن پوسته مذاب و به شدت داغ قرار دارد. اگر سنگ‌ها یا مواد دیگر روی سطح دریاچه گدازه‌ای بیفتند، پوسته را می‌شکنند، گدازه زیرین را مختل می‌کنند و باعث انفجار می‌شود.
این اتفاق در کیلاویا در سال ۲۰۱۵ افتاد. بلوک‌های سنگ از لبه دهانه به درون دریاچه گدازه سقوط کرد و باعث انفجار بزرگی شد که سنگ‌ها و گدازه‌ها را به بالا و بیرون از دهانه پرتاب کرد. هر کسی که زباله را به دریاچه گدازه می‌اندازد باید فرار کند و از زباله‌ها و گدازه‌های شعله ور دور شود.
اما فرض کنید می‌شد زباله‌ها را با خیال راحت در یک دریاچه گدازه ریخت. در آن صورت برای زباله‌ها چه اتفاقی می‌افتاد؟ وقتی پلاستیک‌ها، زباله‌ها و فلزات می‌سوزند، گازهای سمی زیادی آزاد می‌کنند. آتشفشان‌ها در حال حاضر تُن‌ها گاز سمی از جمله گوگرد، کلر و دی اکسید کربن منتشر می‌کنند.
گازهای گوگرد می‌توانند مه اسیدی ایجاد کنند که ما آن را «وُگ» یا مه آتشفشانی می‌نامیم. این گازها می‌تواند گیاهان را از بین ببرد و باعث مشکلات تنفسی برای افراد نزدیک به آن شود. مخلوط کردن این گازهای آتشفشانی خطرناک با گازهای دیگر ناشی از سوزاندن زباله‌های ما، بخار حاصل را برای مردم و گیاهان نزدیک آتشفشان مضرتر می‌کند.
در نهایت، بسیاری از جوامع بومی، آتشفشان‌های مجاور را مکان‌های مقدسی می‌دانند. به عنوان مثال، دهانه‌ای در کیلاویا خانه پله Pele، الهه آتش بومی هاوایی در نظر گرفته می‌شود و منطقه اطراف دهانه برای بومیان هاوایی مقدس است. پرتاب زباله در آتشفشان‌ها توهین بزرگی به آن فرهنگ‌ها خواهد بود.
انتهای پیام
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز