به نقل از «همشهری آنلاین»

برای ظهر @@@@ آغاز اوج گیری کرونا در ایران | دو هفته گوش کنید، تحمل کنید

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۷۹۲۴۷

به گزارش همشهری آنلاین، وقتی که از کرونا صحبت می‌کنیم یعنی از یک ویروس سخن می‌رانیم و هنگامی که از شیوع آن حرف می‌زنیم یعنی درباره اپیمدمی شدن آن صحبت می‌کنیم.

اپیدمی شدن یک ویروس، نه امر تازه‌ای است و نه متخصصان با آن بیگانه‌اند. این رخداد پیش‌تر بارها به وقوع پیوسته و در آینده نیز باید شاهد وقوع آن بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما متخصصان در طی سال‌ها به نوعی از محاسبه و پیش‌بینی وضعیت‌های اپیدمیک رسیده‌اند. آنها می‌توانند در ترکیبی از الگوهای ریاضی و ویژگی‌ها یک ویروس روند گسترش،اوج‌گیری و  افول آن را محاسبه کنند. بر اساس آنچه اعلام شده، ویروس کرونا در ایران به زمان اوج‌گیری خود رسیده است. این وضعیت تا حدود دو هفته باقی خواهد ماند و بعد از آن به سمت افول میل می‌کند. هر چند که این افول به معنی پایان ماجرا نیست و طبق برآورد هایی که شده دست کم تا خرداد یا اوایل مرداد این ویروس در جهان ترک‌تازی خواهد کرد.

از این روی گرچه در هر زمانی لازم است مراقبت‌های خاص جهت جلوگیری از ابتلا به این ویروس، داشت اما در این مدت باید این مراقبت‌ها بیشتر باشد. 

تا آنجایی که ممکن است نباید از خانه خارج شد. احتمالا در واکنش به این موضوع گروهی خواهند گفت که کسب و کار آنها وابسته به خروج از خانه است. احتمالا گروهی خواهند گفت بدون کار کردن منبع درآمد ندارند. اینها واقعیت‌های غیر قابل کتمان است اما متاسفانه ویروس نه شرف دارد و نه عاطفه.

از سوی دیگر به هر میزان که حضور افراد در محیط‌های عمومی کمتر باشد شانس سلامت برای افراد دیگری که ناگزیر هستند در این محیط‌ها حضور یابند بیشتر می‌شود. به عنوان مثال وقتی در یک بانک ده نفر مراجعه کنند احتمال ابتلا به بیماری برای کارکنان آن بانک بسیار کمتر از زمانی است که صد نفر مراجعه می‌کنند. از این روی تا حد ممکن هم برای کمک به خود و هم کمک به دیگران باید در محیط‌های پرتراکم حاضر نشد.

ممانعت از سفرهای بین شهری، دقت در نظافت دست، ضد عفونی کردن محیط و مانند آن از دیگر ضروریات این دوران است.

رعایت جدی‌تر مجموعه توصیه‌هایی که تا کنون شده است حتما لازم است. این موارد را می‌توانید با جستجوی کلمه کرونا در سایت همشهری بخوانید.

کد خبر 490968 برچسب‌ها كرونا در ايران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: كرونا در ايران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۷۹۲۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»