به نقل از «جماران»

امام حسین(ع)؛ بزرگ پاسدار تاریخ اسلام تقدیر از پاسداران سلامت

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۹۹۹۱۰

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - هیفاء پردل: سومین روز ماه شعبان سال چهارم هجری دومین فرزند امیرالمؤمنین (ع) و حضرت صدیقه طاهره (س) در مدینه چشم به جهان گشود که نمونه یک انسان کامل و الگویی در تمام زمینه‌های رفتاری برای اقشار مختلف جامعه به خصوص پاسداران است.

هنگامی که خبر ولادت این کودک را به پیامبر گرامی اسلام (ص) دادند ایشان وارد خانه حضرت علی (ع) و فاطمه (س) شدند و به «اسما» فرمودند تا کودک را بیاورد؛ وی نوزاد را در پارچه سفیدی خدمت رسول الله (ص) آورد و ایشان در گوش راست نوه گرامیشان اذان و در گوش چپ اقامه گفتند و این نوزاد را «حسین» به معنی خوب و نیکو نامیدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در روایت است که جبرئیل در روزهای نخست پس از ولادت سیدالشهدا (ع) نزد رسول الله (ص) آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا، این نوزاد را به نام ‏پسر کوچک هارون‏ «شبیر» که به عربی «حسین‏» خوانده می‌شود نام بگذار؛ چون علی (ع) برای تو بسان هارون برای موسی بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستی و به این ترتیب نام پر عظمت ‏ «حسین‏» از جانب پروردگار، برای دومین فرزند فاطمه انتخاب شد.

شبر بر وزن حسن و شبیر بر وزن حسین و مشبر بر وزن محسن نام پسران هارون بوده است و پیغمبر اسلام (ص) فرزندان خود حسن و حسین و محسن را به این سه نام نامیده است، این سه کلمه در زبان عبری همان معنی را دارد که حسن و حسین و محسن در زبان عربی دارد.

در مقتل خوارزمی آمده است که سلمان فارسی می‌‏گوید: دیدم که رسول خدا (ص) حسین (ع) را بر زانوی خویش نهاده او را می‌بوسید و می‌فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانی، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستی، تو حجت‏ خدا و پسر حجت‏‬ خدا و پدر حجت‌های خدایی که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان «امام زمان (عج)» می‌باشد.

همچنین در جلد پنجم سنن ترمذی به نقل از انس بن مالک روایت شده است که وقتی از پیامبر اکرم (ص) پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست می‌داری، فرمود: حسن و حسین را؛ همچنین در ذخایر العقبی آمده است که پیامبر گرامی اسلام بارها امام حسن و امام حسین (ع) را به سینه می‌‏فشردند و آنان را می بویید و می‌بوسیدند.

پاسداری از سلامت مردم مانند دفاع مقدس جاودانه است

امام حسین (ع) پس از حضور ۱۰ ساله در کنار برادر بزرگوارشان و به دنبال شهادت مظلومانه آن حضرت به مدت ده سال امامت جهان اسلام را بر عهده گرفتند و سرانجام با رشادت‌های خود در راه دین و پاسداری از آن جان خود و اهل بیت شأن را تقدیم دین کردند.

امام حسین علیه السلام بزرگ‌ترین پاسدار دین و آزادگی هستند و چه فلسفه زیبایی است نامگذاری این روز مبارک به نام روز پاسدار و ارج نهادن به سبزپوشانی که در طول تاریخ انقلاب اسلامی از مرزهای ایران اسلامی پاسداری کردند؛ پاسدارانی که هم در نبرد ۸ ساله انقلاب اسلامی و بعد از جنگ اکنون در عرصه‌های انقلابی، فرهنگی و اجتماعی حضوری پر رنگ دارند.

نمونه تاریخی پاسداری را می‌توان «سردار شهید حاج قاسم سلیمانی» نام برد که در دفاع از کیان اسلام حد و مرزی نمی‌شناخت

رشادت‌های پاسداران فقط به مرزهای ایران اسلامی ختم نمی‌شود بلکه خارج از مرزهای کشور سرافرازانه مدافعان حرم اهل بیت علیه السلام بودند؛ نمونه تاریخی این پاسداری را می‌توان «سردار شهید حاج قاسم سلیمانی» نام برد که در دفاع از کیان اسلام حد و مرزی نمی‌شناخت و در این راه مانند ارباب خود پاسدار دشت کربلا به شهادت رسید.

پاسدار را نمی‌توان تنها در جبهه و خط مقدم نبرد و جنگ با دشمن خلاصه کرد بسته به شرایط زمانی پاسدار می‌تواند با هر اسلحه و لباسی برای ملت و کشور خود پاسداری کند دیروز پاسداران جامه سبز ما با سلاح در مقابل دشمن از مرزهای میهن دفاع کردند امروز در شرایطی که کشور درگیر دشمنی بیولوژیکی و ویروسی خطرناک با نام کرونا است پاسداری معنای دیگری خواهد یافت پاسداری در خط مقدم سلامت؛ حماسه‌ای که مانند دفاع مقدس جاودانه است.

امام حسین (ع) بزرگ پاسدار تاریخ اسلام

یک کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: امام حسین علیه السلام پاسدار بزرگ اسلام و دین الهی بود که برای دفاع از آرمان‌های اسلام ناب محمدی و حفظ اصول دین رشادت‌ها کردند تا جایی که در این راه جان خود و فرزندان و اهل بیت خود را فدا کردند و در صحرای عاشورا با برافراشتن پرچم آزادی و عدالت ارزش‌ها و کرامت‌های انسانی را به نمایش گذاشتند.

حجت الاسلام سیدرضا حسینی می‌افزاید: رشادت‌های امام حسین علیه السلام در نهضت عاشورا در ابعاد مختلف زندگی بشریت به قدری است که بزرگان دنیای علم، ادب و سیاست در سخنان ماندگاری درباره امام حسین علیه السلام و از واقعه کربلا و پاسداری این امام در طول تاریخ نوشته‌هایی را به رشته تحریر آورده و کتاب‌هایی را تألیف کردند.

وی با بیان اینکه گرچه سالیانی از رویداد تاریخی نهضت عاشورا می‌گذرد اما نام امام حسین (ع) همواره زنده و جاوید است، گفت: سومین امام شیعیان برای رادمردان تاریخ الگوی کامل پاسداری از ارزش‌ها است و رفتار امام حسین علیه السلام را می‌توان در تاریخ نقلاب اسلامی ایران یافت، آن هم وجود پاسدارانی که با روحیه شهادت طلبی و خلافیت نظامی در ۸ سال دفاع مقدس حماسه‌ها آفریدند و بعد از جنگ هم در همه عرصه‌ها حضوری چشمگیر دارند.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: نمونه‌ای بازر پاسداران شهید سردار سلیمانی است که امروز نام وی برای آزادی خواهان جهان مانند ارباب بی کفن خود امام حسین علیه السلام نامی آشنا و الگو است که برای بالا بردن پرچم آزادگی و فرهنگ جهاد و شهادت یک میدان بین الملل برای مقابله با یزید زمان تشکیل داد.

گره خوردن زندگی ما با الگوهای تاریخی

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب نیز در گفت وگو با خبرنگار مهر با اشاره به گره خوردن الگوهایی تاریخی و اسلامی در تاریخ و پیشینه زندگی مردم می‌گوید: در زندگی ما ایرانیان یک سنت حسنه‌ای وجود دارد و آن اینکه در وضعیت فعلی ما الگوهایی تاریخی و اسلامی با زندگی ما گره خورده و فلسفه نامگذاری روز ولادت امام حسین (ع) به نام روز پاسدار نمونه‌ای از این الگوها است.

حجت الاسلام مهراب صادق‌نیا با اشاره به فلسفه نامگذاری روز پاسدار با تاریخ ولادت امام حسین (ع) می‌افزاید: به لحاظ تصویری که از امام حسین علیه السلام در طول تاریخ داریم الگویی برای روز پاسدار است، کسی که همه هست و نیست خود و حتی خانواده خود را برای دین فدا کرد.

فرقی ندارد پاسدار در چه لباس و چه موقعیتی باشد؛ پاسداران با هر لباس و سلاحی و موقعیتی می‌تواند الگویشان امام حسین (ع) باشد

وی ادامه داد: ما فرزندانی داریم که در طول ۸ سال دفاع مقدس و حتی در شرایط کنونی با تأسی و الگو گرفتن از این پاسدار بزرگ، رشادت‌ها و جانفشانی‌های بسیاری داشتند پس چه زیبا است نامگذاری نام پاسدار با روز ولادت امام حسین (ع) که با خون خود از دین اسلام پاسداری کرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در بخش دیگری از سخنان خود بیان می‌کند: فرقی ندارد پاسدار در چه لباس و چه موقعیتی باشد در ۸ سال دفاع مقدس پاسداران ما با لباس و فرم ویژه پاسداری خود در مقابل دشمن از مرز و بوم دفاع کردند؛ پاسداران با هر لباس و سلاحی و موقعیتی می‌تواند الگویشان امام حسین (ع) باشد.

حجت الاسلام صادق‌نیا ادامه داد: به لحاظ دینی الگوهای دینی و سیره و زندگانی آن‌ها تقویت کننده شرایط فعلی ما هستند و تنها کسی که با اسلحه و در میدان جنگ است پاسدار نیست بلکه با توجه به شرایط کنونی که کشور با آن درگیر است یعنی بحران کرونایی امروز افرادی که برای نجات بیماران از جان خود گذشته‌اند را می‌توان به عنوان مدافعان سلامت و پاسداران سلامت نام برد که در این راه ایثار و فداکاری می‌کنند.

شادی اعیاد شعبانیه در فضای مجازی

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در پاسخ به سوال خبرنگار مهر درباره نحوه ابراز شادی خود در اعیاد شعبانیه‌ای که به دلیل شیوع کرونا و شرایط کنونی از برگزاری آن محروم هستیم بیان می‌کند: تا قبل از شیوع کرونا اعیاد شعبانیه و جشن‌های شادی اهل بیت علیهم السلام برای ما سنتی حسنه بود و با شکوه خاصی به ویژه در استان قم برگزار می‌شد اما با توجه به اینکه باید حلقه انتشار را شکست تا بیماری شیوع پیدا نکند می‌توان این شادی را در خانه و یا در فضای مجازی هم برگزار کرد.

به گفته حجت الاسلام صادق نیا، می‌توان شادی خود را با ارسال پیام‌های صوتی مسرت بخش، ایجاد گروه‌های مجازی برای جشن و حرمت گذاشتن به این روزها و یا هم‌چنین ایجاد پیام‌های تصویری شادی بخش مناسب در شادی اهل بیت علیهم السلام سهیم شد و از حضور در اجتماعاتی که این روزها برای سلامت ما خطرناک است پرهیز کرد.

منبع: جماران

کلیدواژه: بودجه 99 ویروس کرونا حضرت علی خانواده سال دفاع مقدس شیعیان عضو هیئت علمی دانشگاه بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی امام حسین علیه السلام حجت الاسلام امام حسین ع روز پاسدار دفاع مقدس رشادت ها اهل بیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۹۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر مطهری و مبارزه او با تحجر ادامه داشت...

مرتضی مطهری یک شخصیت تمام نشدنی در گذر زمان است و تا امروز معادلی که جامعیت او را داشته باشد بر افکار عموم و خصوص رخ نکشیده!

من اولین بار نامش را از پدرم شنیدم که با او از سالهای درسهای فقه واصول امام خمینی آشنا بود و در دهه چهل متواضعانه گاه بیگاهی درتهران پای سخنرانی آن بزرگوار حاضر میشد و به یاد دارم مرا که در سن کودکی بودم به سالن سخنرانی او بُرد تا حضرت مطهری را ببینم.

ارتباط مرموزی بین من و استاد مطهری ایجاد شده بود تا سال ۶۰ که با کتاب داستان و راستان او آشنا شدم و در سال های بعد در حد توان ناچیز فکری خود با دیگر آثار استاد شهید آشنا شدم و یک به یک نوشته هایش را غذای مغز و روح خویش نمودم و این سفره فکری و اطعام معرفتی تا امروز ادامه داشته و دارد و خلاصه؛ "با مطهری زندگی میکنم" و حاضر به جایگزین کردن دیگری و دیگران بجای او نیستم چون تا کنون جایگزینی برای مطهری -خداراشاهدمیگیرم- که پیدا نکرده ام!

مطهری که من شناختم با توجه در آمیختگی بیش از سی ساله افکارم با آثارش، کلید شخصیتش؛ در "فهم عمیق او از دین ، و درک درست جامعه ، و عرضه خوبِ یافته هایش" است.

توضیح این ادعا چنین است؛

۱ - شهید استاد مطهری یک شخصیتِ جامعِ علمی بودکه دگراندیشان را تحمل میکرد. او گذشته از اینکه یک فیلسوف بود و فلسفه را هضم کرده بود، در فقه یک فقیه بود، و مهمتر ؛ با آثار نویسندگان دنیای خود ، حتا با دگر اندیشان آشنا بود ودر مواجه با نام یک نویسنده غربی و یا دگراندیش حیرت زده نمیشد.

این جمله شگفت آور که هیچ گاه عملی نشد ، از اوست؛ " می‌باید دانشکده الهیات به هر قیمتی شده فردی مارکسییسم رادر این دانشکده دعوت کندتامسائل مارکسیسم را تدریس کند. بعد ما هم می‌آئیم و حرف‌هایمان ‌را می‌زنیم. هیچ کس هم مجبور نیست‌ منطق ما را بپذیرد."

و میگفت: "من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار میدهم که خیال نکنند راه حفظ معتقدات اسلامی، جلوگیری از ابراز عقیده دیگران است. از اسلام فقط با یک نیرو می شود پاسداری کرد و آن علم است وآزادی دادن به افکار مخالف و مواجهه روشن و صریح با آنها."

۲ - آیت الله مطهری به عمقِ "دین" سفرِ علمی کرد. عمقِ دین بمعنای فهم و اجتهاد در فقه نیست .

اجازه دهید سخنی از استادبزرگوارم آیت الله وحید خراسانی که در درس داشتند تقدیم کنم که فرمودند: "تفقه در دین ؛ متفاوت از تفقه در ابواب فقه، طهارت تا دیات است ، این یک قسمت از دین است نه تمام دین؛ بعض الشیء لیس بالشیء»

در مورد "فقه مطهری" دامنه سخن وسیع است. خلاصه آن این است که او میگفت : "تمام مطالب دو جلد کفایه الاصول را در مشت دارم" ، و در درسهای عمومی آیت الله بروجردی و درسهای خصوصی امام خمینی توانست به رتبه بالای "اجتهاد" برسد و فقیه شود،  ولی نه یک فقیه متعارف مانند دیگران که حداکثر یک حاشیه بر "عروةالوثقی" و یا "مکاسب شیخ انصاری" اضافه کند، بلکه وی فقیهی بود که باید تفقه او درچگونه باز کردنِ گره های کور را از زندگی فردی و اجتماعی مسلمین دیدکه درآثارش مانند؛ کتاب "حجاب" و نیز "نظام حقوق زن" و یا "اسلام و مقتضیات زمان" رصد کرد. او از خاستگاه فقه سنتی با بازاندیشانه، پیوند بین نص و زندگی را رقم زد.

۳ - استادمطهری از تحجر فاصله داشت.

اوتوانست بااین روش درست مراجعه به متون اصیل دینی وعدم دخالت حب و بغض ها، از تحجر و دگم اندیشی وسنت گرایی های نامعقول دور شود.

آقای مطهری بر بافت فرسوده؛ بنایِ فقه و فلسفه و تفسیر بنا نکرد. استاد عزیز آیت الله جوادی در درس میفرمود: "در تمام رشته ‌ها ما تا نقشه جامع علم آن رشته را نداشته باشیم، هر فتوایی که در درون آن بدهیم به صورت بافت فرسوده است؛ مثل کسی که شهر را بخواهد اداره کند، تا نقشه جامع شهر را نداشته باشد، هرگونه ساخت و سازی داشته باشد طولی نمی‌کشد که بافت فرسوده می‌شود." مطهری نقشه جامع "شهرعلم" را داشت.

مطهری عزیز، در حد میسور بین علم و دین را آشتی میداد و عامل همبستگی عالمان و دانشمندان بود. علوم انسانی و تجربی را احترام میگذاشت همانطور که علوم اسلامی را ارج مینهاد تاجاییکه واجب علی کل مسلم  را به تمام علوم بشری سرایت میداد ودر عین اینکه به آداب و فرهنگ و دانش خودی باور داشت، اما هیچ گاه این باور باعث تمسخر و یا بی اعتنایی به ره آور غرب نمیشد. اوهیچ گاه شبهه وشبهه دار را رمیِ به بی دینی نمیکرد و هیچ گاه در مثل تریبون دینی نمازجمعه آنان راتهدید به ارهاب -ترور- نمیکرد.

امروز؛ مادربرابر دوگانگی سازی بین دین و هرچیزی که نیاز بشر است قرار گرفته ایم! مانند علم ویا فلسفه ویا بهداشت ویا تکنولوژی ودانش درغرب .. و نیزازسوی دیگر مواجه با تغییر در مفاهیم بدیهی مانند؛عدالت،عصمت،قدرت و.. هستیم‌!

بگمانم؛اگر مطهری ومبارزه اوباتحجر ادامه داشت، شرائط متفاوتی داشتیم.

۴ - آیت الله مطهری از محو شدنِ در شخصیتها بر حذر  بود و شخصیت پرست نبود. او نه وابسته به فرد، و نه وابسته به هیچ تشکیلات سیاسی و غیر سیاسی بود. او درعین اینکه به امام خمینی عشق داشت و از بردن نام او اشک می ریخت و وابسته عاطفی و تحصیلی به او بود اما وابسته فکری نبود که سرسپرده باشد، مطهری نه تنها خود اهل دست بوسی و پا بوسی نبود ، بلکه ؛ بسی پهلوانانه بر سرسپردگی ، چاکری ، تعصب و اطاعت بی چون و چرا  ، چنان تیغ نقد میکشید که آه از دل مریدبازان به آسمان بلند می شد.

او در نقدِ عالمانه ی دو بخش کوشا بود ، یعنی ؛ نقد "ارباب قدرت"  و نقد "ارباب دیانت".

استاد شهید مطهری چه زیبا گفت: "مقام حکومت، ملازم با مقام قدسی نیست و هر مقام غیرمعصومی که در وضع غیرقابل انتقاد قرار گیرد، هم برای خودش خطر است و هم برای اسلام، من مانند عوام فکر نمی‌کنم که هر که در طبقه مراجع قرار گرفت مورد عنایت خاص امام زمان است و مصون از خطا و گناه و فسق است."

۵ - استاد مطهری در پیدایش انقلاب بهمراه همراه امام خمینی نقش موثر یک مجاهد و نیز یک ایدئولوگ را داشت ، اما این ، باعث نمیشد که چشم بر حقائق و یا نارسائی ها و یا حقوق مردم ببند و مدافه جریان حاکمیت باشد.

او چنین میگفت :

"این انقلاب به شرطی در آینده محفوظ خواهد ماند و به شرطی تداوم پیدا خواهد کرد، که قطعاً مسیر عدالت خواهی را برای همیشه ادامه بدهد. یعنی دولت‌های آینده واقعاً و کلاً در مسیر عدالت اسلامی گام بردارند، برای پر کردن شکاف‌های طبقاتی اقدام کنند. تبعیض‌ها را واقعاً از میان بردارند .. من تأکید می‌کنم اگر انقلاب ما در مسیر برقراری عدالت اجتماعی به پیش نرود، مطمئناً به نتیجه نخواهد رسید و این خطر هست که انقلاب دیگری با ماهیت دیگری جای آن را بگیرد."

استاد مطهری دم از معنویت بدون عدالت نمیزد چون بر این اندیشه بود که ؛ "نبود عدالت در جامعه؛ پایه معنویت را متزلزل خواهد کرد و چون باعث محرومیت‌ میشود ، محرومیت عامل ایجاد عقده‌های روانی است و عقده‌های روانی تولید انفجار خواهد کرد!"

شهید مطهری برای حق به هرگونه رفتار ناروایی که با متن دین و حقوق مردم در تضاد بود را ممنوع میدانست ، چون بر این باور بود: «برای حق باید از حق استفاده کرد و اگر من بدانم که با یک دروغ، امشب همه گناهکارانِ شما توبه میکنند و نمازِ شب خوان میشوند، اسلام به من اجازه چنین کار [دروغی] را نمیدهد.»

بعد از ملاحظه مطالب پنج گانه تقدیم شده ، آیا به نظر شما "مطهریِ امام خمینی" تکرار شد؟