آیا از فاجعه هم می‌توان برندسازی شهری نمود؟

برندسازی شهری همیشه سودای شهرهای بزرگ دنیای برای توسعه شهری بوده است، برندسازی شهری معمولا مزایایی زیادی مانند جذب گردشگر، جذب سرمایه گذار و صنایع، جذب ساکنان ثروتمند و هزینه کننده، امکان صادرات محصولات، علاقمندی شهروندان به شهر خود، تسریع تجارت و افزایش قیمت دارایی ها را در پی خواهد داشت، اما این زنجیره بزرگی از مواردی شامل قصه و نظام تاریخی شهر ، به رخ کشیدن امکانات و فرصت و دادن یک روح یا فرهنگ خاص برای شهر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در برندسازی شهری معمولا یک شهر بنا به کارآیی های خاصی که دارد معروف می شود، و تاریخ و قصه های آن ، فرهنگ خاص آن ، ماجراهای تاریخی آن، نماد خاص شهری و معماری آن، محصولات غذای یا صنایع دستی خاص آن مورد توجه قرار می گیرد و اصل سمبل پردازی برای آن صورت می گیرد.

نکته‌ای که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که برندینگ شهری همان مارکتینگ شهری نیست. تفاوت عمده میان این دو این است که برندینگ بر خلاف مارکتینگ، تمرکز خود را تنها بر خواسته‌های مشتریان قرار نداده و دیدگاه و هویت از پیش تعیین‌شده‌ای دارد. برای داشتن شهری با برندینگ موفق، فرهنگ، تاریخ، سبک و کیفیت زندگی و تنوع از نکات مهمی‌ هستند که باید در نظر گرفته شوند.

فرآیند برندسازی شهری نیازمند برنامه ریزی منظم، هزینه کرد بالا و استفاده صحیح از منابع و دارایی های شهری می باشد. قدم اول بالا بردن آگاهی از موضوعات برند ، ایجاد شهرت از شهر و در نهایت ایجاد یک تصویر یا برند مثبت همراه با علاقه از این تصویر می باشد. برای مثال شهر نیویورک در دهه 60-70 میلادی شرایط شهری مناسبی نداشت و میزان جرایم درون شهری و نا امنی زیادی را داشت، با اینکه شهر از لحاظ تجاری و جذب سرمایه مخصوصا در منطقه منهتن شرایط خوبی را دارا بود در سطح جذب گردشگر و انتقال نیروی کار با معضلات جدی درگیر بود.در آن موقع یکی از موفق ترین کمپین های برندسازی شهری یا کمپین من " عاشق نیویورک هستم" آغاز شد و با حمایت جدی از پروژه فیلم های سینمایی که در آن تصویری از شهر زیبا، امن و قدرتمند نیویورک به تصویر کشید شد و حتی یکی از پر مخاطب ترین سریال های تاریخ " سریال دوستان" با محوریت این شهر ساخته شد و برنامه های متعددی برای رفع این شهرت منفی به کار گرفته شد تا در نهایت در دهه 90 میلادی تصویری آرمانی از شهر نیویورک در ذهن همه مردم به وجود آمد.

اما آیا همیشه شهرها با توانایی خوب مثل پاریس، لندن و استانبول الزاما می تواند برند گردند؟ گهگاهی محرک های زیادی در نظام شهری می تواند مرحله اول که ایجاد آگاهی و بعد از آن شهرت شهر است به وجود بیاید. بعضی اوقات یک واقعه تاریخی ، یک فیلم یا یک اتفاق شاید ناخوشایند باعث بالارفتن آگاهی مردم از وجود یک شهر یا یک محله گردد.برای مثال در تاریخ جهان زمانی که دیوار برلین برداشته شد و برلین شرقی و غربی دوباره به یکدیگر پیوستند این واقعه باعث معروفیت شهر برلین گردید که بعد از آن به درستی کمپین BE Berlin تعریف گردید و در یک بازه 5 ساله برلین توانست مجددا به عنوان یک شهر توسعه یافته مطرح گردد و خود را معروف کند.

آلمان بعد از جنگ سرد و قبل از کمپین “Be Berlin” ، فقط درصدد بالاکشیدن خود بود و روند اتحاد مجدد را آغاز کرده بود. سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ موجب تحول فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی شد. اگر برلین قصد داشت تصویر منفی را از بین ببرد و بازدیدکنندگان و سرمایه گذاران را جذب کند، تمام این موارد مورد نیاز بود. برلین این کار را با معرفی خود با معماری جدید برای نشان دادن تحولات شهری خود، انجام داد.

برلین نه تنها از معماری برای جذب کارفرمایان و کارآفرینان استفاده کرد، بلکه یک کمپین بازاریابی پیوسته را نیز ایجاد کرد که بر روی خلاقیت تأکید داشت. این کار علاوه بر اینکه حمایت شرکت های خلاق را به دست آورد، بازدید کنندگان را از سراسر جهان جذب کرد تا فرهنگ متنوع و پرطراوتی را تجربه کنند. برلین فرهنگ هنر معاصر خود را به منظور جذب طیف وسیعی از افراد مختلف، از نوجوانان گرفته تا روشنفکران، آغاز کرد و تا به امروز، مرکز پررونقی برای خلاقیت در هر دو حوزه تجاری و فرهنگی محسوب می شود، از یک واقعه تلخ تاریخی و یک فاصله فرهنگی بزرگ توانست یک بازآفرینی جدی و جدیدی برای خود به وجود آورد و امروز به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی اروپا بدل گردد.

یا ایتالیا در بعد از جنگ جهانی دوم درگیری مافیاهای بزرگ مخصوصا در جنوب خود شده بود و همین موضوع به عنوان یک نقطه منفی در جذب سرمایه گذار و گردشگر دوران رکودی را برای مناطق سیسیل ، پالرمو و ناپل و حتی قسمت های از رم رقم زده بود، با سرمایه گذاری و نگاههی که به صورت مشترک با کمپانی فیلم سازی پارامونت صورت گرفت و به دنبال یک ایده خوب به نویسنده متوسطی به نام پزو رسیدند که با عددی پایینی این رمان را خریداری کردند و در نهایت شاهکار سینمایی پدرخوانده 1 در سال 1972 با یک فروش رویایی و نامزدی 11 جایزه اسکار به روی پرده رفت تا تصویر جدیدی از مافیای ایتالیا ایجاد کند و با نمایش واقعیت به صورت زیبا شهرت جذابی را به تصویر بکشد و همین موضوع بعد از آن باعث شد تا مجددا جنوب ایتالیا مورد توجه قرار گیرد و شهرهای جنوبی برای جذب توریست و سرمایه مورد مراجعه قرار گیرند.و در ادامه آن دو قسمت دیگر برای این فیلم ساخته شود تا تصویرسازی این منطقه به اوج خود برسد و برندسازی بزرگی برای این منطقه صورت بپذیرد. البته نمونه های مشابه دیگری نیز برای این قبیل اتفاقات در دنیا تعریف شده است.

اما حالا به سراغ یک مورد امروزی قابل تامل و فرصت آینده برای این کار برویم . امروز دنیا درگیر یک بیماری واگیردار کشنده به نام ویروس کرونا یا کویید 19 شده است، خواستگاه اولین مورد کشف ویروس شهر ووهان چین بوده است. شهر 11 میلیون نفری ووهان شهری تجاری مهمی در قلب چین است که شاهراه بسیاری از حمل و نقل ها و اتفاقات چین است. منطقه ووهان برای نخستین بار پیرامون سه هزار سال پیش مسکونی شد. در روزگار دودمان هان، بندر هانیانگ از بندرهای نسبتاً پرجنب‌وجوش چین بود. در سده سوم پس از میلاد یکی از نام‌آورترین نبردهای تاریخ چین یعنی نبرد صخره‌های سرخ در نزدیکی ووهان رخ داد. این نبرد رویداد اصلی در داستان معروف سه پادشاهی نیز هست.

ووهان بعد از شانگهای، مسکو، پکن و لندن، پنجمین شهر بزرگ دنیاست. به واسطه وسعت شبکه حمل و نقل عمومی در این شهر، گاهی اوقات از ووهان با نام شیکاگوی چین یاد می‌شود. همچنین، دریاچه شرقی با مساحتی برابر با ۳۳ کیلومتر مربع، که بزرگ‌ترین دریاچه شهری در چین می‌باشد؛ یکی از جاذبه‌های توریستی این شهر است. مکان‌های فرهنگی زیادی در ووهان با جاذبه‌های گردشگری فراوان وجود دارد که برای آن‌ها که به تاریخ علاقه‌مندند، بازدید از این شهر فرصتی فوق‌العاده به حساب می‌آید. این شهر با اینکه قدمت زیادی دارد در قیاس با سایر شهرهای معروف چین مانند پکن، شانگهای ، شنزن و گوانجو کمتر شناخته شده است و با این همه دارایی تاریخی و فرصت های معرفی شهری جهان شمول معرفی نشده بوده است و حتی بسیاری از بازرگانان ایرانی که سالهاست با چین کار می کنند شناخت عمیقی از این شهر نداشتند یا در لیست بسیاری از برنامه های توریستی جهان نام ووهان هنوز خالی است ، اما امروز به خاطر ویروس کشنده کرونا همه دنیا نام شهر ووهان را می دانند، فارغ از خوبی یا بدی اتفاق قدم اول که آگاهی از وجود این شهر است محقق گردیده است.

در قدم دوم این شهر به عنوان نماد مقاومت در مبارزه و کنترل این ویروس گردید و باعث شد به عنوان قهرمان پیروز شکست کرونا به شهرت برسد، وبسیاری از روزنامه های بزرگ جهان مانند نیویورک تایمز، گاردین، نیوزویک از آن تعریف و تمجید نماید، همین موضوع فرصتی را به وجود آورد تا بتوانند زیبایی ها و جاهایی دیدنی خاص شهر ووهان در دنیا پخش گردد.پل معروف شهر ووهان تا سایر زیبایی های شهری و ساختمان معماری کهن معروف شهر را جهانی کرده است و شهر فولاد و خودروی چین را به شهری با شناسایی جهانی و شهرت به دو عنوان قهرمان قرنطینه و شهری که توانست خود را بازپروری کند رسیده است البته هنوز در کنار خود شهرت خاستگاه کرونا را هنوز یدک می کشد و البته مقام بیشترین قربانی از کرونا رو به کشورهای دیگر واگذار نمایدو حال باید دید در مرحله سوم و بعد از پایان جهانی بحران کرونا چقدر ووهان می تواند با کمپین ها و برنامه های خود از این شهرت حسن استفاده را نموده و ووهان را نیز به لیست شهرهای بزرگ توریستی جهان بدل سازد؟ برنامه ای که خواسته یا نا خواسته دو قسمت از فرآیند مهم برندسازی شهری آن در اثر یک فاجعه بزرگ صورت پذیرفته است و در صورت موفقیت در ومرحله سوم برنده این بازی خواهد بود.

 

منبع: تابناک

کلیدواژه: ویروس کرونا ابوالقاسم رحیمی انارکی دعای روز سوم رمضان ماهواره نور ووهان برند ویروس کرونا ویروس کرونا ابوالقاسم رحیمی انارکی دعای روز سوم رمضان ماهواره نور برندسازی شهری شهر ووهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۵۱۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاجعه در بیمارستان‌های دولتی/ مهاجرت کادر درمان به بخش خصوصی

به گزارش خبرنگار مهر، بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۸۰ درصد بستری‌ها در بیمارستان‌های دولتی صورت می‌گیرد، یعنی اینکه اغلب مردم به دلیل هزینه‌های سنگین درمان؛ ناگزیر به انتخاب بخش دولتی هستند و این در حالی است که شرایط ماندگاری کادر درمان در بیمارستان‌های دولتی تا حدودی سخت‌تر از بخش خصوصی است. به ناچار شاهد مهاجرت کادر درمان از بخش دولتی به خصوصی هستیم.

آن طور که از اخبار و شواهد امر بر می‌آید، پرداختی مردم در بیمارستان‌های دولتی بین ۱۰ تا ۱۵ برابر کمتر از بخش خصوصی است. پرداختی و ویزیت متخصص یا فوق تخصص در بیمارستان‌های دولتی مبلغی در حدود ۱۵ هزار تومان است، در صورتی که اگر بیمار به متخصص و یا فوق تخصص در مطب رجوع کند، حدود ۲۵۰ هزار تومان باید پرداخت کند.

با توجه به پرداختی بسیار کمتر بیمارانی که به بخش دولتی مراجعه می‌کنند و با عنایت به اینکه اختلاف بسیاری در پرداختی بیماران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی وجود دارد؛ سیاست دولت و مجلس باید به گونه‌ای باشد که کادر درمان تمایلی به تغییر جابجایی از بخش دولتی به خصوصی را نداشته باشند.

جلیل میرمحمدی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، مهاجرت پزشکان و کادر درمان از بخش دولتی به خصوصی را فاجعه پنهان نظام پزشکی دانست و گفت: مهاجرت کادر درمان از بخش دولتی به خصوصی منجر به کاهش نیروی مجرب در سیستم دولتی خواهد شد و مردم بالاجبار برای دریافت خدمات درمانی به سیستم خصوصی مراجعه می‌کنند و در نتیجه پرداختی از جیب مردم بین ۱۰ الی ۱۵ برابر افزایش پیدا می‌کند.

وی با بیان اینکه دولت باید انگیزه و مشوق‌های ماندگاری پرستاران و پزشکان در بخش دولتی را فراهم کند، اظهار داشت: امروز پرداختی کادر سلامت در برابر خدماتی که ارائه می‌دهد کافی نیست و انگیزه لازم برای ماندگاری در سیستم دولتی را فراهم نمی‌کند، از طرفی پرداختی‌های کادر سلامت نیز در سیستم دولتی به قدری با تأخیر انجام می‌پذیرد که انگیزه فعالیت از این گروه را می‌گیرد.

میرمحمدی ضمن انتقاد از اینکه پرداختی کادر درمان با تأخیر ۹ الی ۱۰ ماهه است، گفت: پرداختی کادر درمان به صورت پلکانی و مشمول پرداخت مالیات با عناوین مختلف شده است که نه تنها مشوقی برای پزشکان نیست بلکه انگیزه‌ای برای خروج هرچه سریع‌تر از سیستم دولتی خواهد شد و متأسفانه آسیب این کوتاهی‌ها در خدمات پزشکی را مردم متوسط و مستضعف خواهند دید که به ناچار در بیمارستان‌های دولتی بستری می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه دولت باید از حداکثر توان خود بهره بگیرد تا نیروی متخصص در بدنه دولتی باقی بماند، یادآور شد: امروز دولت با اتخاذ تصمیمات نادرست منجر به خروج کادر درمان از سیستم دولتی می‌شود.

میرمحمدی با اشاره به تلاش مجلس برای ماندگاری نیروی کارآمد پزشکی در بدنه دولتی، ادامه داد: در سال گذشته تلاش شد پزشکانی که دارای مطب در بخش خصوصی نیستند از پرداخت مالیات معاف شوند و طبق مصوبات مجلس ۱۰ درصد مالیات برای آنان تعیین شد، اما تاکنون موفق نشدیم خروجی این مصوبات را بگیریم، البته رئیس مجلس قول قطعی داد که در اولین فرصت این مسئله در داخل صحن علنی به گونه‌ای حل شود تا مصوبه سال گذشته مجلس، امسال نیز ادامه داشته باشد.

وی با بیان اینکه بحث کارانه باید برای پزشکانی که در غیر از مراکز استان در حال خدمت رسانی به مردم مناطق محروم هستند، تغییر کند، یادآور شد: سیاست‌های دولت و مجلس باید به گونه‌ای باشد که مشوق یا انگیزه‌ای برای پزشکان عمومی، متخصص و فوق تخصص شود تا در مناطق محروم و بیمارستان‌های غیر از مراکز استان‌ها خدمات ارائه دهند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان در مجلس تاکید کرد: توجه به این مسئله برای پزشکان هیأت علمی نیز صدق می‌کند چرا که اگر پزشک متخصص هیأت علمی ما انگیزه‌ای نداشته باشد نه تنها آموزش به لحاظ کیفی آسیب می‌بیند بلکه از سیستم نیز خارج خواهد شد و عملاً ما به لحاظ کمی، عضو هیأت علمی نخواهیم داشت تا بتوانیم آموزش‌ها را ارائه دهیم.

در همین حال، همایون سامه یح یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با عنوان این مطلب که امروز کادر درمان در بخش دولتی و خصوصی تحت فشار هستند، گفت: متأسفانه دولت با مشکل تأمین بودجه برای حقوق پرستاران مواجه است و طبیعتأ زمانی که در بخش دولتی پرستاران ما با این مشکلات مواجه هستند در بخش خصوصی نیز از آنان سوءاستفاده می‌شود.

وی با بیان اینکه مشکلات پرستاران منجر به دلسردی آنان می‌شود و سیستم درمانی کشور را دچار مخاطره می‌کند، خاطرنشان کرد: برخی از پرستاران که شرایط مهاجرت دارند استعفا داده و اقدام به خروج از کشور می‌کنند، اما برخی دیگر که شرایط و توان مهاجرت ندارند و به دلایل مختلف از جمله وابستگی به خانواده، عشق به وطن و یا نداشتن مشکلات مالی در کشور ماندگار می‌شوند، اما چنین شرایطی دلسردی و بی‌انگیزگی را برای آنان رقم می‌زند، بی تردید بی توجهی به مشکلات کادر درمان به ویژه پرستاران منجر به ایجاد مخاطراتی برای سیستم درمانی کشور خواهد شد.

کد خبر 6096598 حبیب احسنی پور