خداحافظی خالق ژانر داستانی «نوآر اسکاندیناوی» با زندگی
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۲۶۸۶۰
به گزارش واشنگتن پست، مای شوئوال (Maj Sjöwall) در خلق آثار تاریک خود که معمولا با رگه‌هایی از طنز همراه است، از کار جنایی نویسانی چون اد مک باین نویسنده مجموعه داستان‌های پلیسی ناحیه هشتاد و هفتم، دشیل همت خالق شخصیت کارآگاه سم اسپید و ژرژ سیمنون خالق شخصیت داستانی جذاب کارآگاه ژول مگره، الهام گرفت. یکی از شناخته شده ترین آثار این رمان نویس سوئدی مجموعه ۱۰ قسمتی از داستان‌های مارتین بک کارآگاه میانسال، تلخ و بدخلق سوئدی است که آن را با کمک همسرش پر والو (Per Wahlöö) خلق کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زمان وقوع داستان در مجموعه رمان‌های بک به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی برمی‌گردد. اما به تصویر کشیدن مناظر تاریک، شخصیت‌های پیچیده، افسران پلیس درگیر با اختلالات شخصیتی و تمرکز بر موضوعاتی چون تجاوز و نژادپرستی هنوز مخاطبان عصر مدرن را به خود جذب می‌کند.
این مجموعه از داستان‌های جنایی که به ۴۰ زبان مختلف ترجمه و ده‌ها میلیون نسخه از آن منتشر شده است، الهام بخش ابداع یک زیرژانر ادبی محبوب درباره پلیس‌های ضدقهرمان بود که از آن با عنوان نوردیک نوآر یا داستان‌های جنایی اسکاندیناویایی یاد می‌شود.
با وجود دیدگاه های مختلفی که درباره ریشه ژانر نوردیک نوآر وجود دارد؛ صاحب نظران درباره این که این ژانر در دهه ۹۰ میلادی جایگاه خود را به عنوان یک سبک ادبی تثبیت کرد، اتفاق نظر دارند. هنینگ مانکل نویسنده سوئدی که گاها از وی با عنوان پدر نوردیک نوآر یاد می‌شود، معتقد است که مجموعه رمان‌های مارتین بک اثر شیوال و والو الگوهای موجود در سبک داستان‌های جنایی را شکستند و سبکی جدید را ابداع کردند؛ این دو نویسنده دریافتند که رمان‌های جنایی می‌توانند چارچوبی برای داستان‌های حاوی نقد اجتماعی باشند.
ژانر نوآر یکی از زیر شاخه‌های ژانر جنایی است که وقوع جنایات بی‌رحمانه را در جوامع آرام و به ظاهر امن، روایت می‌کند. قهرمانان، یا ضدقهرمانان این سبک از داستان‌ها، اغلب کارآگاه‌هایی با گذشته‌ای دردناک و اسرارآمیزند که در گذشته مورد شکنجه روحی یا جسمانی قرار گرفته اند. داستان‌های نوشته شده در این سبک به درون‌مایه جنایی سیاه همراه با توصیفات جذاب از طبیعت و مناظر دلگیر حوزه اسکاندیناوی شناخته می‌شوند.
قتل در کپنهاگ (The Killing)، پل (The Bridge) و شهرمرزی (Bordertown) از جمله سریال‌های تلویزیونی هستند که در این سبک ساخته شده‌اند.
برچسب‌ها ادبیات جهان سوئد نویسنده کتابمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ادبیات جهان سوئد نویسنده کتاب ادبیات جهان سوئد نویسنده کتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۲۶۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنده یاد آتیلا پسیانی خالق خاطرات دهه شصتی‌ها بود
آتیلا پسیانی که با بازی در «محله بر و بیا» خالق خاطرات دوست‌داشتنی برای دهه شصتی‌ها بود، در تمامی سال‌های بلند فعالیت هنری خود در گونه‌های رنگارنگِ جدی تا کمدی به ایفای نقش پرداخت، نقش‌هایی که نمود آن‌ها در فیلم‌های بسیاری پیدا بود.
«کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز» و «روز شیطان» از جمله آثاری بود که او از میانه دهه شصت تا سال ۷۳ در آن‌ها نقش‌آفرینی کرد. تا بعد از آن نوبت به همکاری با رسول ملاقلی‌پور و تهمینه میلانی در فیلم‌هایی چون «هیوا»، «دو زن» و «نسل سوخته» برسد. بعد از آن بود که در حوالی سال ۸۰ نوبت به همکاری‌اش برای بازی در آثار فریدون جیرانی و کمال تبریزی در فیلم‌های «آب و آتش»، «شام آخر» و «گاهی به آسمان نگاه کن» رسید.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیفرزاد موتمن که آتیلا پسیانی سابقه بازی در دو فیلم او به نام‌های «آخرین‌بار کی سحر را دیدی» و «صداها» را دارد، بازی این هنرمند عرصه‌های سینما، تئاتر و تلویزیون را تکنیکی و با تمرکزی بالا در صحنه می‌خواند که قادر بود نقش‌های پیچیده و روان‌شناختی را به گونه‌ای ادراک‌پذیر ایفا کند.
گرچه «کما»ی آرش معیریان فیلمی در ژانر کمدی به‌شمار می‌رفت، اما پسیانی ایفاگر نقش جدی در آن بود تا در «اسپاگتی در ۸ دقیقه» توانایی‌های بازی در زمینه کمدی را نیز به رخ بکشد. بازی در «آتش بس»، «پاداش سکوت»، «یک عاشقانه ساده»، «پل چوبی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «غلامرضا تختی» و «سیانور» را از جمله دیگر نقش‌آفرینی‌های به یاد ماندنی این بازیگر فقید می‌توان خواند.
آتیلا پسیانی که آخرین نقش‌آفرینی او بازی در مجموعه «بی‌گناه» به کارگردانی مهران احمدی بود، بعد از مدتی مبارزه با بیماری سرطان، در میانه نخستین ماه پاییزی سال ۱۴۰۲ دیده از سرای ناپایدار فرو بست.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور