به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تزریق نانوذرات برای تسریع ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده

تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۰۳۲۵۹

به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، شما بیش از ۶۰ هزار مایل شریان و ورید در بدن خود دارید. به کمک قلب، این عروق خونی، خون را به هرکجا که نیاز باشد می‌رسانند. اکثر عروق خونی، پیش از تولد تشکیل شده‌اند. با این وجود توانایی تشکیل عروق جدید هرگز از بین نمی‌رود. تشکیل عروق جدید، فرآیندی است که هنگام آسیب، به ترمیم بدن کمک می‌کند و این فرآیند در درمان شرایطی که عروق خونی دچار مشکل می‌شوند، اهمیت دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان نانوذراتی ساختند که با تزریق به سلول‌های عضلات می‌تواند به ترمیم بافت آن کمک کند. این نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی بوده که با تولید فاکتور رشد، موجب تشکیل رگ در بافت آسیب دیده می‌شود. در پزشکی یک روش درمان ایدئال برای بیمارانی که ماهیچه آن‌ها در اثر کمبود اکسیژن آسیب دیده‌اند، تزریق سلول‌های بنیادی خود بیمار است.

در پژوهشی که به تازگی انجام شده و نتایج آن در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است، پژوهشگران دانشگاه ایلینویز نشان دادند که نانومحرک‌ها، نانوذرات حاوی سلول‌های بنیادی برای التیام زخم، قدرت التیام را در موش‌های آزمایشگاهی افزایش دادند.

بیشتر بخوانید: تولید ۱۷۰۰ لیتر محلول ضدعفونی کننده دست در یک شرکت دانش بنیان شیرازی

هینوجون کونگ از محققان این پروژه می‌گوید: «ما می‌خواستیم از عملکرد طبیعی سلول‌های بنیادی و عوامل تحریک‌کننده برای کمک به کم‌خونی موضعی عضلات موسوم به ایسکمی استفاده کنیم.»

ایسکمی عضلانی یا آسیب عضلات در اثر کمبود اکسیژن یا کاهش خون‌رسانی، منشأ مختلفی در بدن دارد که از آن جمله می‌توان آسیب به عضلات را نام برد.

سلول‌های بنیادی که از بدن خود بیمار مشتق شده است دارای ترکیباتی هستند که به تشکیل رگ‌های جدید خونی در بدن کمک می‌کنند و در نهایت منجر به ترمیم بافت آسیب‌دیده می‌شوند. هر چند آزمایش‌ها نشان می‌دهد که این مزیت از محدودیت‌هایی نیز برخوردار است؛ برای مثال، بعد از تزریق سلول‌های بنیادی به عضله، فعالیت‌های آن‌ها کاهش می‌یابد.

مولکول‌هایی موسوم به فاکتور نکروز تومور آلفا که در بدن به‌صورت طبیعی تولید می‌شوند قادراند تا سلول‌های بنیادی را تحریک کرده و عوامل رشد دهنده را بیشتر تولید کنند.

این گروه تحقیقاتی تصمیم گرفتند تا TNF-alpha را مستقیم به سلول بنیادی متصل کنند و در نهایت، نانومحرک‌هایی بسازند. این نانومحرک‌ها در واقع نانوذراتی هستند که می‌توانند به سطح سلول بنیادی متصل شوند و TNF-alpha را رهاسازی کنند.

مرنی بوپارت، از محققان این پروژه می‌گوید: «فایده اولیه سلول‌های بنیادی در ترمیم بافت‌ها، توانایی جایگزینی آن‌ها به جای سلول‌های آسیب‌دیده نیست، بلکه تولید فاکتور رشد و سیتوکین‌ها است که به این فرآیند کمک می‌کنند. این نانوذرات کمک می‌کنند تا رهایش فاکتور رشد طولانی‌مدت انجام شود. این موضوع زمانی که سلول به فردی اهدا می‌شود یا بافت، بیمار یا کهنسال است، بسیار مفید خواهد بود.»

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: نانوذرات سلول های بنیادی ترمیم بافت آسیب دیده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۰۳۲۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خواص ظرف های ضد سرطانی

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ مس یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای بقا و زنده ماندن است. مس در همه بافت‌های بدن یافت می‌شود و در ساختن گلبول‌های قرمزخون و حفظ و نگهداری سلول‌های عصب و سیستم ایمنی نقش دارد. خواص مس برای بدن، می‌تواند به تشکیل کلاژن و جذب یون کمک می‌کند و در تولید انرژی نقش دارد. مس بیشتر در کبد، مغز، قلب و کلیه‌ها و عضله اسکلتی یافت می‌شود. مصرف کم و زیاد مس می‌تواند بر کارکرد مغز تاثیر بگذارد. کمبود مس با بیماری‌های آلزایمر، ویلسون و منکز (Menkes) ارتباط دارد. کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند منجر به بیماری قلبی-عروقی و دیگر مشکلات شود.

خواص مس برای بدن
مس برای طیف زیادی از کارکرد‌های اعضای بدن ضروری است
کمبود مس بندرت اتفاق می‌افتد بجز در شرایط خاص مثل بیماری منکز (Menkes)
مصرف مکمل‌های مس معمولا ضرورتی ندارد و ممکن است منجر به بهم ریختن تعادل شود.
بهم ریختن تعادل مس با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
به افراد توصیه می‌شود که قبل از مصرف مکمل مس باید با پزشک مشورت کنند.


مزیت‌های مس برای سلامتی
مس یک ماده مفید و ارزشمند است که در موادغذایی یافت می‌شود. مس یک ماده مغذی ضروری برای بدن است. مس به همراه آهن به بدن کمک می‌کند تا گلبول‌های قرمزخون را بسازند و به سالم نگهداشتن استخوان ها، عروق خون، اعصاب و سیستم ایمنی و همچنین به جذب آهن کمک می‌کند. کافی بودن مس در رژیم غذایی می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های قلب و عروق و استئوپورز (پوکی استخوان) کمک کند.

مس برای سلامت قلب و عروق
پایین بودن سطح مس با بالارفتن کلسترول و فشارخون ارتباط دارد. یک گروه از محققان نشان دادند که مصرف مکمل‌های مس ممکن است برای برخی بیماران دچار نارسایی قلبی مطلوب باشد. مطالعات حیوانی، پایین بودن سطح مس را به CVD ارتباط دادند، اما هنوز مشخص نیست که آیا کمبود مس می‌تواند همین اثر را بر انسان‌ها داشته باشد.

فرستادن سیگنال به عصب
مس همانند یک ترمز یا سوییچ است که سلول عصب را کنترل می‌کند. اگر مقادیر زیادی مس وارد یک سلول شود، این ماده مغذی می‌تواند فرستادن سیگنال به عصب را کاهش دهد. وقتی سطح مس در این سلول افت می‌کند، فرایند ارسال سیگنال از سرگرفته می‌شود.

کارکرد سیستم ایمنی
مصرف بسیار کم مس می‌تواند منجر به نوتروپنیا (Neutropenia) شود. این بیماری نوعی کمبود گلبول‌های سفید خون یا نوتروفیل است که با عفونت مبارزه می‌کنند. یک فرد با سطح پایینی از نوتروفیل، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عفونی است.

آشنا شویم با مکمل مولتی ویتامین مینرال: قرص مولتی کامپلیت هلث برست

استئوپورز (پوکی استخوان)
کمبود شدید مس با پایین آمدن تراکم موادمعدنی در استخوان و افزایش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) ارتباط دارد. تحقیقات بیشتری نیاز است تا نحوه تاثیر کمبود مس بر سلامت استخوان و اینکه چگونه مکمل مس می‌تواند به پیشگیری و مدیریت استئوپورز کمک کند، مورد مطالعه قرار گیرد.

تولید کلاژن
مس نقش مهمی در حفظ و نگهداری کلاژن و الاستین دارد. دانشمندان چنین فرض کردند که مس ممکن است از خواص آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و این ماده مغذی همراه با دیگر آنتی اکسیدان‌ها می‌تواند به پیشگیری از پیری پوست کمک کند. اگر سطح مس در بدن کافی نباشد، بدن نمی‌تواند بافت همبند آسیب دیده یا کلاژن که داربست استخوان را می‌سازد، جایگزین کند. این مسئله می‌تواند منجر به طیفی از مشکلات از جمله از کارافتادن مفصل شود، زیرا بافت‌های بدن بتدریج سست شده و تحلیل می‌روند.

آرتروز
مطالعات حیوانی نشان دادند که مس می‌تواند به پیشگیری یا به تاخیر انداختن آرتروز کمک کند و از همین رو مردم دستبند‌های مسی را به دور دست می‌بندند. با این حال هیچ مطالعه انسانی این موضوع را تایید نکرده است.

عمل آنتی اکسیدانی
مس می‌تواند از کارکرد آنتی اکسیدانی برخوردار باشد و به کاهش تولید رادیکال‌های آزاد کمک کند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند به سلول‌ها و DNA آسیب بزنند که این منجر به سرطان و دیگر بیماری‌ها می‌شود.