به نقل از «فرارو»

راهکارهایی برای حفظ روابط در دوران قرنطینه؛ چگونه با فاصله گذاری اجتماعی کنار بیاییم؟

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۷۲۸۷۰

فرارو- در این مطلب چند راهکار به منظور تحکیم روابط برای افرادی که از نظر جسمی به دلیل کروناویروس از یکدیگر فاصله گرفته اند، وجود دارد.

همه گیری ویروس کرونا بسیاری از ما را از عزیزانمان جدا کرده است - در برخی موارد حتی خانواده ها و همسران. یکی از بیماران که از کادر درمان و پزشکی است و هر روز با بیماران مبتلا به کرونا در تماس است، تصمیم دارد زندگی جداگانه‌ای از همسر خود داشته باشد تا خانواده اش را در معرض این بیماری قرار ندهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در رابطه ای دیگر، زوجی که در شرایط بحرانی ویروس کرونا به طور جداگانه سفر می‌کردند دیگر توانایی بازگشت به خانه مشترک شان را نداشتند، بنابراین اکنون در فاصله ۵۰ مایلی از یکدیگر زندگی می‌کنند.

جدا ماندن از شریک زندگی خود در مواقع بحرانی، در اکثر موارد بسیار چالش برانگیز است. اما حفظ ارتباطات با یکدیگر همچنان می‌تواند به شکلی دیگر ادامه داشته باشد. در اینجا چند استراتژی برای حل این مشکل ارائه شده است: ۱. قرنطینه را بپذیرید وقتی اکثر کشور سیاست‌های قرنطینه شدن را شروع کردند، زمان زیادی برای تصمیم گیری در مورد محل اقامت وجود نداشت. بسیاری از افراد تصمیم گیری سخت و دشواری را برای هم خانه بودن با اعضای خانواده یا ماندن در کنار هم اتاقی‌ها در پیش رو داشتند. کادر پزشکی در مورد برداشتن شیفت‌های اضافی یا مسافرت به مناطقی که نیاز به پرسنل بیشتری دارند، با تصمیمات دشواری روبرو شدند. ممکن است از شریک زندگی تان برای ایجاد این فاصله ناراحت شده باشید. کاملا قابل درک است که خواهان یک زندگی مشترک به همراه آرامش باشید. با این وجود، مهم است که بدانید چنین تصمیم گیری نیز برای شریک تان که تحت فشار کار زیاد است، بسیار دشوار است. ناامیدی خود را با آرامش ابراز کنید، اما به آینده امیدوار باشید و به سمت جلو حرکت کنید. نا امیدی هیچ کمکی در تغییر تصمیم گیری صحیح نمی‌کند. ۲. به دیگران احترام بگذارید اگر جدا از شریک زندگی خود و یا با هم اتاقی یا اعضای دیگر خانواده زندگی می‌کنید، باید امنیت دیگران را در نظر بگیرید. رویکرد‌های مختلف برای حفط فاصله در قرنطینه وجود دارد و همه افراد در یک خانه باید برای پیروی از یک رویکرد موافقت کنند. اگر می‌خواهید وارد خانه‌ای شوید که افراد دیگری به غیر از شریک زندگی یا دوستان شما در آنجا زندگی می‌کنند، یا وقتی آن‌ها با افراد دیگر در ارتباط هستند، باید برای حفظ سطح راحتی تمامی افراد ساکن در آن خانه صاف و صادق باشید و ببینید آیا آن‌ها با حضور شما در شرایط کنونی و حفظ فاصله مشکلی ندارند. اینکه از شریک زندگی تان دور باشید سخت است، اما حفظ ایمنی و رعایت فاصله اجتماعی در حال حاضر از اهمیت بیشتری برخوردار است.
۳. از مزایای تکنولوژی و فناوری استفاده کنید واقعیت این است که هیچ وقت روش بهتری برای تماس با دوستان خود در طی فاصله گذاری اجتماعی وجود نداشته است. می‌توانید از تماس تصویری برای داشتن اوقات خوش روزانه لذت ببرید، برخی از کار‌های روزمره خود (مانند پخت و پز یا تماشای نمایش و فیلم مورد علاقه) استفاده کنید. توصیه کارشناسان این است به جای تماس تلفنی یا پیام، از تماس تصویری استفاده کنید، زیرا بر قراری ارتباط چهره به چهره بسیار مفید‌تر خواهد بود.
۴ -در طول زمان با هم در ارتباط باشید احتمالا قبل از ویروس کرونا، شما و شریک زندگی تان زمان زیادی را در کنار هم گذرانده بودید، اما در این مدت به طور خاص در کنار یکدیگر حضور نداشته اید. شاید احساس کنید که شریک زندگی تان اغلب مواقع گوشی به دستش چسبیده یا از زمان بندی برنامه خود خارج شده است.

ایجاد فاصله اجتماعی فرصتی برای داشتن اهداف بلند مدت در مورد بازگرداندن "کیفیت" به زندگی را فراهم می‌کند. وقتی در حال گپ ویدیویی با دوست خود هستید، سعی کنید حداقل ۱۵ دقیقه در روز در حد امکان برای این تماس‌ها اختصاص دهید. هنگام صحبت کردن خود را سرگرم کار دیگری مانند شستشوی ظروف یا اتو کردن لباس‌ها نکنید. اگر چنین مشکلی دارید، در این مطلب چند روش برای ادامه دادن گفتگو وجو دارد که عبارتند از:
• از شریک زندگی یا دوست خود ابراز قدردانی کنید.
• از ویژگی‌های مثبت دوست خود بگویید.
• در مورد خاطرات مورد علاقه‌ای که با یکدیگر دارید صحبت کنید.
۵. خلاق باشید اوضاع فعلی فرصتی را برای ایجاد راه کار‌های جدید برای ارتباط با یکدیگر ایجاد کرده است. در مورد روش‌های مورد علاقه خود برای گذراندن زمان هنگامی که در کنار فردی هستید، فکر کنید و ببینید که چطور می‌توانید با تماس تصویری یک سرگرمی جدید ایجاد کنید. اگر بر روی یافتن راه‌های خلاقانه متمرکز شده اید، وجود فاصله از یکدیگر معنایی نخواهد داشت. در اینجا چند ایده آورده شده است:

• یک روال جدید در زندگی خود ایجاد کنید.
• به صورت مجازی و آنلاین از یک موزه دیدن کنید.
• کتاب بخوانید و با دوست دیگر خود درباره آن کتاب صحبت کنید.

۶.برای آینده خود برنامه ریزی کنید‌ نمی‌توان منکر شد که فاصله گذاری اجتماعی در حال حاضر دشوار است. می‌توانید با خیالی آسوده برای آینده خود برنامه ریزی کنید. یا تدارک یک تعطیلات رویایی را برای بعد از قرنطینه فراهم آورید، لیستی از رستوران‌هایی که بازدید خواهید کرد تهیه کنید یا به دنبال مکان‌های تفریحی جدید بگردید. کمی امید می‌تواند انگیزه داشتن زندگی هدفمند را زنده نگه دارد.

منبع: nytimes

منبع: فرارو

کلیدواژه: فاصله گذاری اجتماعی روابط شریک زندگی تان شریک زندگی تصمیم گیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۷۲۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم

معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.

به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:‌« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.

 چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

 ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

 حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.

 خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»

انتهای پیام