به نقل از «آنا»

قوانین جدید فدراسیون تکواندو ما را به سمت کار گلخانه‌ای می‌برد/ خانواده تکواندو نگرانی و دلواپسی دارند

تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۰۲۷۶۲

کارشناس تکواندو گفت: خیلی از ورزشکاران در تمام دنیا دچار افزایش وزن می‌شوند و اگر جامعه تکواندو نگران این موضوع هستند به این خاطر است که ملی‌پوشان المپیکی در سن رشد هستند.

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، فدراسیون جهانی تکواندو ضریب امتیاز مسابقات جهانی و گرندپری را افزایش داده است و به همین خاطر تکواندوکاران کار سختی پیش رو دارند چرا که در صورت ناکامی در این دو مسابقه امتیازهای زیادی از دست می‌دهند و کار برای کسب سهمیه المپیک سخت خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیژن مقانلو در گفتگو با خبرنگار آنا، درباره تصمیم فدراسیون جهانی تکواندو مبنی بر افزایش امتیاز مسابقات جهانی و گرندپری گفت: این تصمیم از سوی فدراسیون جهانی تکواندو اتخاذ شده است و برای تمامی تکواندوکاران در سراسر دنیا یکسان است و به نظرم باید آنها خودشان را با این شرایط و قوانین وفق بدهند. مهم‌ترین هدف در راستای این افزایش ضریب امتیاز مسابقات جهانی و گرندپری در راه کسب سهمیه المپیک، دوراندیشی است و ما باید طبق یک برنامه‌ریزی و چشم‌انداز بلندمدت، نفرات جوان را به تکواندو اضافه کنیم تا بتوانند در مسابقات گرندپری که یکی از رقابت‌های استاندارد در جهان هست شرکت کنند.

وی گفت: انتقال نوجوانان به رده بزرگسالان و حفظ و نگهداری این پتانسیل، باید اصلی‌ترین هدف ما باشد. دنیای نوجوانان و بزرگسالان دو دنیای کاملاً متفاوت است. در رده نوجوانان بحث تکنیک و تاکتیک مطرح است و در رده بزرگسالان، تجربه حرف اول را می‌زند. بنابراین ما باید شرایطی را فراهم کنیم که این نفرات حفظ شوند و در صورت شایستگی به مسابقات آسیایی و رسمی اعزام شوند تا بتوانند به مسابقات گرندپری و جهانی برسند. ما در گذشته هفت قهرمان جهان در رده نوجوانان داشتیم اما الان از هیچ‌کدام از آنها چندان خبری نیست. با توجه به قوانین جدید فدراسیون تکواندو این یک نیاز است که به صورت گلخانه‌ای کار کنیم. یکی از اهداف فدراسیون جهانی این است که تکواندوکاران از رده پایه تا بزرگسالان حفظ شوند تا بتوانند مجوز حضور در گرندپری را به دست بیاورند.

کارشناس تکواندو اظهار کرد: ما اگر چشم‌انداز روشنی در این خصوص نداشته باشیم و تکواندوکاران ما از مسابقات مختلف جا بمانند به طور حتم از افتخارات آنها کم خواهد شد. یکی از مشکلات تکواندو بعد از المپیک 2021 است که باید از همین الان برای آن برنامه‌ریزی کنیم تا در آن زمان دست‌مان خالی نباشد. به نظرم به جای گله‌مندی از تغییر قوانین، انرژی خود را صرف برنامه‌ریزی و ترسیم آینده کنیم تا در آینده حسرت نخوریم.

مقانلو همچنین در مورد تعویق المپیک و شرایط تمرینی ملی‌پوشان اظهار کرد: این اتفاق هم برای همه تکواندوکاران در سراسر دنیا یکسان است و نمی‌توانیم بگوییم تنها شامل تکواندوکاران ایران می‌شود. در خیلی از کشورها تکواندوکاران المپیکی تست اولیه کرونا را داده‌اند و در قرنطینه به سر می‌برند. به این صورت که در یک محیط امن تمرینات خود را پیگیری می‌کنند و از لحاظ بهداشتی هم تمام پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند. در مورد تکواندوکاران ایران هم باید چنین شرایطی فراهم شود. ملی‌پوشان ما و به خصوص المپیکی‌ها باید تمرینات منظم خود را داشته باشند و اگر هم المپیک به تعویق افتاده یک بحث یکسان برای همه کشورهاست اما ما می‌توانیم از این خلأ نهایت استفاده را ببریم تا بتوانیم برای مسابقات پیش رو شرایط قابل قبولی داشته باشیم. مهم‌ترین هدف، برنامه‌ریزی بلندمدت است.

وی در مورد افزایش وزن ملی‌پوشان المپیکی عنوان کرد: به هر حال خانواده تکواندو در این خصوص نگرانی و دلواپسی دارند. خیلی از ورزشکاران در تمام دنیا دچار افزایش وزن می‌شوند و اگر جامعه تکواندو نگران این موضوع هستند به این خاطر است که ملی‌پوشان المپیکی در سن رشد هستند و ممکن است با این مشکل روبه‌رو شوند. در هر صورت برای عزیزان آرزوی بهترین‌ها را دارم.

انتهای پیام/4057/

منبع: آنا

کلیدواژه: تکواندو فدراسیون جهانی تکواندو تیم ملی تکواندو بیژن مقانلو گرندپری مسابقات جهانی تکواندو فدراسیون جهانی برنامه ریزی ملی پوشان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۰۲۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی از کاهش سطح دینداری و افزایش بی اعتمادی در جامعه در یادداشت عباس عبدی

به گزارش خبرآنلاین عباس عبدی در اعتماد نوشت:پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان که در آبان ماه گذشته انجام و اتفاقا زیرنظر و با مدیریت کلان نیروهای طرفدار وضع موجود اجرا شد، نشان می‌دهد که گرایش به دینداری به عنوان مهم‌ترین هدف رسمی حکومت در همه زمینه‌ها، با افول و تغییری کیفی و کمی نسبت به گذشته روبه‌رو شده است. حجاب فقط یکی از نمودهای آشکار آن است.

تقلیل جایگاه نهاد دین نزد مردم و نیز تمسک به مناسک سطحی و بی‌ارتباط با دین و تقویت و رشد خرافه‌های دینی به جای حقیقت دین، آشکارتر از آن است که قابل انکار باشد.

در واقع این فرآیند از متولدین دهه ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ در حال سرایت به نسل‌های قبل نیز هست. نه اخلاقیات، نه معنویات، نه عبادات و نه نهاد مرجعیت دین، هیچ کدام در جایگاه گذشته قرار ندارند، سهل است که به‌ شدت افول کرده‌اند و با وضعیت موجود قابل احیا نیز نیستند.

درباره عدالت و رفع تبعیض و فقدان فساد چه چیز جدیدی می‌توان گفت که تاکنون گفته نشده باشد؟ استقلال قضایی و بی‌طرفی کیفری رکن رکین عدالت است که در فقه و سیاست‌های اسلامی تاکید شده است و بازتاب وجود این ویژگی را در هر جامعه‌ای می‌توان در نبود فساد و رواج شفافیت و پاسخگویی و حاکمیت قانون دید که متاسفانه هیچ کدام آنها در جامعه ما در سطحی نیستند که رضایت خاطر مردم را فراهم کند.

نمونه‌های فسادی که در ماه‌های گذشته دیده شده است، مو را بر تن شنونده سیخ می‌کند. مساله 3.7 میلیارد دلار چای دبش که به نظر می‌رسد از دستور کار اطلاع‌رسانی رسمی خارج شده، نشان‌دهنده عمق فاجعه است. مساله‌ای که پیرامون آقای صدیقی پیش آمده و هیچ اطلاع‌رسانی رسمی و نیز بدون ابهامی، درباره موارد گوناگون آن نمی‌شود و مشمول برخورد مومنانه شده؛ هر دو مورد ابعاد جدیدی را در این‌گونه مسائل آشکار کرده است که در گذشته به تصور افراد هم در نمی‌آمد.

شنیده‌های فراوانی از این نوع فسادها وجود دارد که به علت عدم شفافیت و فقدان پاسخگویی داده‌های جزیی آن به آگاهی عمومی نمی‌رسد.

کجاست آن آرمان‌های عمومی سال ۱۳۵۷ که عدالت علی را آرزو می‌کرد و نهج‌البلاغه معیار عملکردهای رسمی بود؟ وضع کنونی جامعه با آن آرمان‌ها فرسنگ‌ها فاصله دارد. شاید همه امیدها به مهم‌ترین نقطه قوت جامعه و انقلاب ایران، یعنی مشارکت عمومی ختم شود که آن نیز در جریان سه انتخابات اخیر زایل شد و تصور نمی‌رود که بدون تحولی جدی در سیاست‌های داخلی، این ویژگی نیز قابل بازسازی و احیا باشد.

در نتیجه با وضعیتی هستیم که همه به آن اعتراض دارند و ضمنا چشم‌اندازی نیز پیش روی جامعه گشوده نمی‌شود. نهادهای اصلی جامعه شامل دولت، خانواده، اقتصاد، رسانه، آموزش و دین به ‌شدت ناکارکرد و حتی کژکارکرد هستند. از میان نهادهای فوق به ترتیب دین، آموزش و رسانه در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارند. نهاد اقتصاد همچنان فعال و دارای پایه‌های قوی، ولی فاقد چشم‌انداز امیدبخش است. نمونه آن سرمایه‌گذاری و بهره‌وری اقتصادی است.

این دو پایه رشد اقتصادی و رفاه هستند. هر دو عامل در جا زده و تکان جدی نمی‌خورند. نهاد خانواده بار کاستی‌های نهادهای دیگر را به دوش نحیف خود می‌کشد. لطفا توجه کنید! اتفاقا یکی از علل پرهیز از شکل‌گیری این نهاد (ازدواج و فرزندآوری) همین سنگینی بار آن است. نهاد دولت نیز وضعیت دوگانه‌ای دارد. از حیث سخت‌افزاری و امنیت اعم از داخلی و خارجی کارکرد خود را کمابیش انجام می‌دهد، هر چند شواهدی از ضعف در این زمینه هم دیده می‌شود، ولی از حیث نرم‌افزاری، از جمله برنامه‌ریزی توسعه، سیاستگذاری برای پیشرفت و رفاه و اجرای سیاست‌های لازم برای آنها و فعال کردن نهادهای زیرمجموعه خود یا تحقق اهداف تعیین شده مثل سند چشم‌انداز در شرایط غیرکارکردی قرار دارد.

ادامه روند کنونی موجب ناپایداری بیشتر خواهد شد. این سیاست‌ها عموما مبنی بر تخیلات و فشار و تقابل با جامعه است. شاید بتوان با تسلط سخت‌افزاری و توسل به زور مردم و زنان را مجبور به انجام یا تن دادن به برخی رفتارها کرد ولی از این طریق نه عقیده آنان مطابق ارزش‌های رسمی می‌شود، سهل است که مخالف‌تر هم می‌شوند و نه حتی جامعه بهتری ساخته خواهد شد. به‌طور قطع نتیجه حاصل از توسل به چنین سیاست‌هایی خلاف اهداف اولیه خواهد بود.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901574