بیدارباش بیست‌و هفتم؛ در کمین لحظه‌های پایانی
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۲۶۱۶۸
أَللّـهُمَّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ صَیِّرْ اُمُوری فیهِ مِنَ الْعُسْرِ اِلَی الْیُسْرِ
وَ اقْبَلْ مَعاذیری وَ حُطَّ عَنّیِ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ یـا رَؤُفـاً بِعِـبادِهِ الصّـالِحـینَ.
در کمین لحظه های نورانی
سعدی گفته است:
«شبها اگر همه «قدر» بودی، شبِ قدر، بی قدر بودی.»[1]
پس، برقی می جهد، خورشیدی می تابد، چهره افقِ دلها و اندیشه ها، روشن می شود، و جلوه الهی، یک لحظه، بر «زمان» می تابد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
باید آن «لحظه نورانی» را درک کرد. لحظه ای که دارای فضیلت بسیار است. شبی که از هزار ماه برتر است، «لیلة القدر»ی که در اثر انتباه، هشیاری، بصیرت، خودآگاهی، زمان آگاهی و...بسیار سرنوشت ساز است و سرنوشت و مقدّرات مردم، در شب قدر، معیّن و معلوم می گردد.
مگر اقبال، چندبار به در خانه انسان می آید؟
مگر در سال، چند شب قدر و سرنوشت آفرین داریم؟!
مگر چه قدر فرصت طلایی و استثنایی فراهم می شود که خدا تصمیم می گیرد که رحمت عام و کرم گسترده خود را شامل حال بندگان کند؟!
شبی که فرشتگان، فوج فوج، از آسمان فرود می آیند، و حامل رحمت الهی و برکات آسمانی و خیرات فراوان و فیض های سرشارند، شبی که قلب ماه رمضان است.[2]
حیف است که ماه رمضان بگذرد، و بی بهره بمانی و در ماه رمضان، از فیض شب قدر، محروم باشی.
حیف اگر در شب قدر، «قدر» خود نشناسی...
شب قدر، مشعلی است فراراه. طوفانهایی هم می وزد.
این چراغ افروخته در رهگذر باد، اگر مورد غفلت قرار گیرد، برقش خاموش می شود و آن «لحظه نورانی» که در کمینش بودی، گم می شود و باز در ظلمت های «گناه» و «خودپرستی» و «روزمرّگی» و «غفلت» و «نفس امّاره» و... ـ ظُلُماتٌ بَعضُها فَوقَ بَعضٍ ـ
امّا اگر چشم بصیرت دل را به روی آن نورانیت «لیله القدر» گشوده باشی، شبت، روشن تر از روز خواهد شد و لحظه های ساکتت، گویای هزاران نجوای عاشقانه...
فقط «تنبّه» لازم است و بیدار دلی و هشیاری!
به قول خواجه عبداللّه انصاری: ـ در مقالات ـ
«تجلّی حق، ناگاه آید، امّا...بر دل آگاه آید.»
به فرموده پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
«شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ الشُّهُورِ وَلَیلَةُ القَدرِ سَیِّدَةُ اللَّیالی.»[3]
ماه رمضان سرور ماههاست و شب قدر، سرور شب ها.
هرکه آیین سروری و سالاری و قرب خدا جوید نباید غافلانه عمر بگذراند.
برای درک فضیلت لیلة القدر، بصیرت و هشیاری و مراقبت لازم است، تا به فضلهای این ایّام و لیالی دست یافت. توفیق برای «توبه»، خود یکی از بزرگترین فضیلتهای این ماه مقدّس است.
گذار از «مشکلات» به «آسانیها»
این خواسته دوّم ماست:
رسیدن از «عُسر»، به «یُسر»، از «شدّت» به «فرج»، از «مشکلات» به «آسانیها».
و این کار خداست که پس از تحمّل سختیها، مؤمن را به راحت و آسایش برساند، و پس از گذراندن ایام «محنت»، به روزگار «نعمت» برساند، و در دل «شداید»، برایش فرجی بیافریند. و جریان کلّی سیر و صیرورت و «شدن» مسلمان و کارهایش را، رو به آسانی و نجات قرار دهد.
و...البتّه که قدر «یسر» را، سختی کشیده می داند.
و...«قدرعافیت، کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید».
و قدر سلامتی را کسی می شناسد که مدّتی رنج بیماری و انزوای بیمارستان و درد و تب و غم و اندوه را به جان خریده باشد.
فَإنَّ مَعَ العُسرِ یُسراً، اِنَّ مَعَ العُسرِ یُسراً...»[4]
آری...هرجا که گنج هست، رنج هست، و آنجا که درّ شاهوار است، نهنگ مردمخوار است...
قبول عذر و ریزش گناه
گناه، بار سنگینی است به دوش گنهکار.
«وِزر»، همان بار سنگین گناه است.
«ذنب»، دنباله ها و پیامدهای اعمال سوء و عواقب معصیت است.
آنچه بال پروازمان را می شکند و پای حرکتمان را باز می دارد و توان عروج و صعود را از ما می گیرد، این بارهای سنگین است.
آنکه زیر این بار مانده، توفیق عمل صالح کمتر می یابد.
آنکه گنهکار است، احساس سنگینی و درماندگی می کند.
معصیتکار، پای خود را به «زمین» بسته می بیند.
یک زنجیری است، یک زندانی و گرفتار است...
تا توبه نکند، سبکبال نمی شود.
تا عذرخواهی نکند، دلش آرام و سبک نمی شود.
تا به خطا اعتراف نکند، وجدانش آسوده نمی گردد.
تا وزرها و گناهانش بخشوده نشود، قلبش به «اطمینان» نمی رسد.
«نفس مطمئنه» از آن کسی است که رضای خدا را جلب کرده باشد.
پس چه باید کرد؟ چه باید گفت؟ چه باید خواست؟
در دعای امروز می گوییم:
پروردگار!... عذرها و پوزش های مرا بپذیر، و گناهانم و بارهای سنگین و بال گردنم را فرو ریز، آنگونه که برگهای زرد پاییزی از درخت ریخته، سبکبال می شود،
آنچنانکه شاخه ها و شاخکهای یک نهال و درخت، زده می شود، تا بهتر رشد کند،
مثل باغی و باغچه ای که علف هرزه های آن را وجین کنند،
توبه ما و توبه پذیری خدا اینگونه است.
زمینه رشد را زیاد می کند و عوامل مانع رشد و حرکت و پویایی را می زداید و گِل و لای ها را از چهره جان می شوید.
طهارت توبه، اینگونه پاک می کند.
خدا مهربان است و به بندگانش، رأفت و لطف دارد. دوست دارد که به درگاهش روی آورده و از او حاجت بخواهند، می خواهد به هر بهانه ای، گناهان عباد صالح خویش را، از نامه اعمال بزداید.
خدا پاک است و پاکی بندگان را طالب است.
خواجه عبداللّه گوید:
«الهی...اگر مجرمم، مسلمانم. اگر گنهکارم، پشیمانم.
اگر عقابم خواهی، مطیع فرمانم و اگر رحمت فرمایی، مستحقّ آنم.
«الهی...اگر تو مرا به «جرم» من بگیری، من تو را به «کَرَم» تو بگیرم.
کرم تو، از جرم من بیش است.
الهی...فرمودی کریمم، امید ما بر آن تمام است. و چون گفتی رحیمم، نومیدی بر ما حرام.
«الهی...اگر توبه به بی گناهی است، پس در این جهان، «تائب» کیست؟!
و اگر به پشیمانی است، پس در جهان، «عاصی» کیست؟!...»
منابع:
[1] ـ گلستان، باب هشتم.
[2] ـ امام صادق علیه السلام: قلبُ شهرِ رمضانَ لیلةُ القدر شهراللّه ، ص 404.
[3] ـ شهراللّه ، ص 35.
[4] ـ انشراح، آیه 4 و 5.
برگرفته از کتاب سینای نیاز اثر حجت الاسلام و المسلمین جواد محدثی
منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ماه رمضان دعا و زیارت ماه رمضان شب قدر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۲۶۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حزب‌الله لبنان کاروان نظامی اشغالگران را در کمین پیچیده‌ای به دام انداخت
مقاومت اسلامی لبنان - حزب‌الله - اعلام کرد که رزمندگان آن ساعت ۲۳:۱۰ پنجشنبه شب در نزدیکی پایگاه «رویسات العلم» در تپه‌های کفرشوبا در لبنان، کمین پیچیده‌ای را تدارک دیدند که از طریق آن یک کاروان مکانیزه اسرائیلی را هدف قرار دادند.
به گزارش ایسنا، مقاومت اسلامی در بیانیه کوتاهی که بامداد روز جمعه منتشر شد، مسؤولیت این عملیات را بر عهده گرفت و توضیح داد که مبارزان آن کاروان اسرائیلی را با موشک‌های هدایت شونده، توپخانه و سلاح‌های راکتی هدف قرار دادند.
در جزئیات بیشتر، مقاومت لبنان فاش کرد که زمانی که کاروان به نقطه کمین رسید، «با سلاح‌های هدایت شونده، توپخانه و موشک هدف قرار گرفت که منجر به انهدام ۲ خودروی آنها شد».
مقاومت لبنان همچنین تاکید کرد که دشمن اسرائیلی برای ایجاد پرده دود جهت بیرون کشیدن تلفات از محل و پاکسازی آنجا تلاش کرد.
قبل از آن مقاومت اسلامی در بیانیه‌ای اعلام کرد که رزمندگان آن، نیروهای ارتش اشغالگر را در پایگاه نظامی در المالکیه اشغالی هدف قرار دادند.
در ادامه این بیانیه آمده بود که پس از مشاهده نیروهای اسرائیلی در مرز و در حالی که نیروهای نظامی آنها وارد مقر المالکیه اشغالی شدند، توپخانه آنها را هدف قرار داد و حملات مستقیماً به آن اصابت کرد.
منابع المیادین نیز فاش کردند که یک کامیون نظامی متعلق به گردان ۱۲ در تیپ گولانی رژیم صهیونیستی در میان نیروهای مکانیزه اسرائیل بود که در نزدیکی مقر رویسات العلم در کمین مقاومت قرار گرفت.
این منابع تاکید کردند که کامیون‌های نظامی اشغالگران «در اثر اصابت مستقیم موشک هدایت‌شونده در مجاورت پایگاه رویسات العلم به طور کامل منهدم شدند».
این منابع افزودند که گلوله‌های شلیک شده توسط مقاومت «در داخل مقر اسرائیلی فرود آمد و تجمع سربازان اشغالگر را دچار جراحات قطعی کرد».
خبرنگار المیادین در جنوب لبنان گزارش داد که در زمان وقوع این رویداد، آتش مستقیم به سمت مقر رویسات العلم رژیم صهیونیستی در تپه‌های لبنانی اشغالی کفر شوبا شلیک شد.
این خبرنگار در آن زمان تاکید کرد که آتش همچنان به سمت مقر اسرائیلی‌ها در پی هدف گیری از جانب رزمندگان مقاومت شلیک می‌شد.
خبرنگار المیادین در جنوب افزود: نیروی مکانیزه اسرائیل تا رسیدن به نقطه کمین تحت نظر بودند و در معرض انواع آتش‌ها قرار گرفتند.
وی اعلام کرد که ارتش اشغالگر با هدف از بین بردن آثار تلفات و خروج آنها از منطقه برای پاکسازی اطراف منطقه اقدام کرد، این همزمان بود با اینکه نیروهای پیاده نظام آن در معرض یک کمین در مجاورت مقر نظامی در المالکیه اشغالی قرار گرفتند.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»