به نقل از «دانا»

اولویت با کدام ایده است احداث آسمان خراش یا صادرات گاز به سوریه

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۷۰۸۲۲

درحالی وزیر نفت در گفت وگو با رسانه ها اعلام کرده است ایده احداث آسمان خراش شرکت ملی گاز مربوط به دولت دهم است که دولت دهم ایده صادرات گاز به سوریه و لبینان را نیز داشت اما متاسفانه هنوز بعد از گذشت سالها مسکوت مانده است.

به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این روزها خبر احداث آسمان خراش شرکت ملی گاز ایران در رسانه های مختلف در حالی بازتاب های گوناگون داشته است که وزیر نفت در یک مصاحبه خبری رسما اعلام کرده ساخت این آسمان خراش ایده ای بود که در دولت دهم مطرح شد و در حال حاضر دولت پولی برای ساخت آسمان خراش ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مسئله موجب شد تا نوک پیکان اتهام زنی دوباره به سمت دولت دهم نشانه رود. هرچند که باید در پاسخ به بیژن زنگنه گفت دولت دهم ایده های خوبی برای اجرا داشت تا درآمد های کشور افزایش یابد چرا این ایده ها اجرا نشد و به سراغ اجرایی کردن ایده ای رفتید که هیچ منفعتی برای اقتصاد کشور ندارد که یکی از از این ایده ها موضوع صادرات گاز ایران با خط لوله به عراق، سوریه و لبنان موسوم به خط لوله اتحاد اسلامی است.

هرچند که جناب وزیر نفت اخیرا در گفتوگوی خود اعلام کرده اند طرحی برای صادرات گاز ایران از عراق به سوریه وجود نداشته و فقط در حد یک ایده است.

این گزارش حاکی است وزیران نفت ایران، عراق و سوریه، سوم مرداد سال 1390  تفاهمنامه انتقال گاز ایران به اروپا از مسیر عراق، سوریه و لبنان و از آنجا به اروپا را امضا کردند و افقنامه اصولی سه جانبه این طرح در بیستم اسفند ماه 1391 به تایید نهایی وزرای نفت ایران و عراق رسید که البته برای تایید از سوی مقام های سوریه ارسال شد.

تامین مالی احداث خط لوله انتقال گاز ایران برای صادرات گاز به اروپا از مسیر عراق، سوریه و لبنان، به شیوه بی.او.او اعلام شد و سه کشور پیش بینی کرده بودند بهره برداری از این خط لوله، سال های ٢٠١٣ تا ٢٠١٤ آغاز شود.

بر این اساس، یک خط لوله انتقال گاز 56 اینچ به طول 4 هزار و 900 کیلومتر، گازایران را از طریق عراق، سوریه و دریای مدیترانه به یونان و ایتالیا و بقیه اروپا انتقال می داد. 

اما تغییر دولت در ایران و موضوع برجام و تغییر اولویت های وزارت نفت این طرح یا بهتر است بگوییم ایده از دستور کار خارج شد و دیگر در دستور کار بازنگشت.

به گزارش خبرنگار راه دانا پروژه اصلی این طرح شامل 1500 کیلومتر خط لوله انتقال گاز با ظرفیت 110 میلیون متر مکعب در روز و سرمایه گذاری 10 میلیارد دلاری  بود که گاز را از مبدا عسلویه و  عبور از خاک عراق به دمشق و سپس به بیروت منتقل می کرد اما از این طرح فقط صادرات گاز به عراق اجرایی شد و دیگر خبری از ادامه انتقال گاز به سوریه و لبنان نبود هرچند که باید گفت مسئله داعش و ناامنی های سوریه و عراق در این مسئله بی تقصیر نیست اما اکنون که شرایط منطقه مساعد شده است به نظر می رسد فرصت مانسب است که دوباره این ایده مطرح شود.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: سوریه و لبنان صادرات گاز انتقال گاز آسمان خراش گاز ایران دولت دهم خط لوله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۷۰۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ایران نفت خود را مفت می‌فروشد؟

ادعای فروش ارزان نفت خام (۳۲ دلار) در بودجه ۱۴۰۳ در حالی منتشر شده است که طبق بررسی‌‎ها، ایران وضعیت مناسبی در صادرات نفت خام دارد و طبق جداول بودجه‌ای امسال، قیمت هر بشکه نفت خام بیش از ۸۰ دلار ارزیابی شده است.

به گزارش ایرنا، در روز‌های اخیر یکی از رسانه‎‌ها مدعی شده که دولت در سال جاری قصد دارد هر بشکه نفت را تنها ۳۲ دلار به فروش رساند؛ این مساله با توجه به قیمت روز نفت خام در جهان که بیش از ۸۰ دلار برای هر بشکه است، کمی عجیب به نظر می‎‌رسد؛ البته این رسانه ادعا کرده که علت ارزان بودن پیش‌بینی درآمد نفتی ایران، به دلیل ارائه تخفیف زیاد به کشور چین است.

طبق ماده هفت قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه درآمد‎های حاصل از صادرات نفت و گاز تنها مختص به دولت جمهوری اسلامی ایران نبوده و برخی ارگان‌ها و دستگاه‌های دیگر نیز از عواید صادرات نفت و گاز سهم دارند.

منشأ این ادعا، محاسبه قیمت هر بشکه نفت از میزان درآمد پیش‌بینی شده دولت از طریق فروش نفت خام در بودجه سال ۱۴۰۳ بوده است؛ در جداول بودجه به طور مشخص اعلام شده که دولت قصد دارد، روزانه یک میلیون بشکه نفت به خارج از کشور صادر کند که میزان درآمد این میزان فروش برای دولت بیش از ۱۱ میلیارد دلار در سال پیش‌بینی شده است.

با تقسیم رقم ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار درج شده در جدول‌های بودجه‌ای بر ۳۶۵ روز سال می‌توان گفت که ادعای مطرح شده در زمینه ارزان‌فروشی نفت در سال جاری تأیید می‌شود! اما این تمام ماجرا نبوده و فقدان بررسی دقیق جداول بودجه‌ای موجب انتشار مطالب گمراه‎‌کننده و خلاف واقع شده است.

برای توضیح این مساله باید به ماده هفت قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه دررابطه با فرایند برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی و نظارت بر عملکرد و هزینه‌های دولت اشاره کرد؛ در این ماده قانونی اشاره شده که درآمد‎های حاصل از صادرات نفت و گاز تنها مختص به دولت جمهوری اسلامی ایران نبوده و برخی ارگان‌ها و دستگاه‌های دیگر نیز از عواید صادرات نفت و گاز سهم دارند.

بر اساس این ماده‌قانونی در برنامه ششم توسعه، سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت، میعانات گازی و خالص صادرات گاز در سال اول اجرای قانون برنامه ۳۰ درصد تعیین می‌شود و سالانه حداقل دو واحد درصد به این سهم اضافه می‌شود.

همچنین، «بانک مرکزی مکلف است در طول سال و متناسب با وصول منابع بلافاصله نسبت به واریز این وجوه و سهم چهارده و نیم درصد شرکت ملی نفت ایران از کل صادرات نفت و میعانات گازی و همچنین سهم سه درصد مناطق نفت‌خیز، گاز خیز و توسعه‌نیافته اقدام کند.»

بر اساس تبصره ۴ بودجه سال ۱۴۰۳، سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت، میعانات گازی و خالص صادرات گاز، ۴۵ درصد، شرکت ملی نفت ۱۴.۵ درصد و سهم مناطق نفت‌خیز توسعه‌نیافته ۳ درصد تعیین شده است.

بررسی لایحه بودجه سال جاری نیز نشان می‌دهد که مطابق با ماده هفت قانون برنامه ششم توسعه، دولت سهم صندوق توسعه ملی، شرکت ملی نفت و خود را به مجلس اعلام کرده است. بر اساس تبصره ۴ بودجه سال ۱۴۰۳، سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت، میعانات گازی و خالص صادرات گاز، چهل و پنج درصد، شرکت ملی نفت چهارده و نیم درصد و سهم مناطق نفت‌خیز توسعه‌نیافته سه درصد تعیین شده است.

در نهایت باید گفت که برای محاسبه درآمد دولت از طریق صادرات نفت نه تنها باید به جداول بودجه‎‌ای توجه کرد؛ بلکه نرخ تسعیر ارز و همچنین شرایط بازار نفت نیز عوامل مهم دیگری هستند که در این محاسبه باید مورد مداقه قرار گیرند.

انتشار اطلاعات گمراه کننده در مورد نحوه فروش نفت خام توسط دولت در حالی انتشار می‌یابد که بنا بر اعلام رسانه‎‌های بین‌المللی، ایران بیش از هر زمان دیگری در ۶ سال گذشته نفت صادر می‌کند و درآمد ایران به سالانه ۳۵ میلیارد دلار رسیده است، حتی در شرایطی که کشور‌های غربی درباره افزایش تحریم‌ها در پاسخ به حمله به اسرائیل بحث می‌کنند.

با روی کار آمدن دولت سیزدهم، تاکتیک فروش نفت به سمت بازارسازی نفت تغییر کرد و اکنون نیز طبق آمار بین‌المللی به بیش از ۱.۵ میلیون بشکه در روز رسیده است.

این موضوع سبب افزایش درآمد‌های نفتی نیز شده و طبق آخرین آمار گمرک ایران توانسته درآمد‌های خود را به بیش از ۳۶ میلیارد دلار در سال از طریق فروش نفت برساند و بیشترین رشد اقتصادی کشور نیز مربوط به صنعت نفت باشد.

طبق گزارش فایننشال تایمز، تهران در سه ماه اول سال جاری میلادی به طور متوسط ۱.۵۶ میلیون بشکه در روز نفت فروخته است که تقریباً تمام آن به چین و بالاترین سطح از سه‌ماهه سوم سال ۲۰۱۸ است. از طرف دیگر رئیس خدمات ریسک ژئوپلیتیک در گروه انرژی «راپیدان» در ایالات متحده گفته که ایرانی‌ها هنر دورزدن تحریم‌ها را به دست آورده‌اند.