به نقل از «ایلنا»

خرید و فروش اینترنتی به ۴.۵ درصد می‌رسد/ چرا مردم به خرید آنلاین اعتماد ندارند؟ / بیمه‌ها خرید مردم را تضمین کنند

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۲۵۶۴۹

رضا الفت‌نسب در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره لزوم گذار از کسب و کارهای سنتی به اینترنتی اظهار داشت: البته این اتفاق یک شبه نمی‌افتد، نیاز به زیرساخت داریم که مهمترین آن اینترنت، میزان دسترسی و سرعت آن است، در ایام کرونا با پیکی از کاربر اینترنتی مواجه شدیم، با توجه به احتمال شیوع مجدد ویروس کرونا در فصول پاییز و زمستان لازم است زیرساخت‌ها برای پاسخگویی به تقاضای بیشتر اینترنت فراهم شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برنامه‌ریزی برای افزایش یک میلیون مشترک خانگی

وی افزود: طبق اعلام وزارت ارتباطات قرار است یک میلیون مشترک خانگی اینترنت افزایش یابد و روستاها هم در حد مناسبی به اینترنت دسترسی داشته باشند و به بازار دیجیتال متصل شوند.

چرا مردم به خرید اینترنتی اعتماد ندارند؟

دبیر انجمن صنفی کسب و کارهای اینترنتی ایران با تاکید بر اینکه بخش خصوصی و حوزه لجستیک باید در زمینه کسب و کارهای اینترنتی فعال‌تر ظاهر شوند، گفت: در بخش لجستیک پست می‌تواند کمک کند و مهمترین بخشی که باید به آن پرداخته شود خود بازار است اکنون این مارکت در کشور ما کوچک است، مردم اعتماد کافی به خرید اینترنتی ندارند و این موضوع مهمی است که باید به آن نگاه ویژه داشت.

بیمه‌ها خرید مردم را تضمین کنند

 وی با اشاره به لزوم ورود بیمه‌ها به بخش خرید و فروش‌های اینترنتی خاطرنشان کرد: در حال حاضر این بازار بخصوص خرده‌فروشی در کشور ما در حد 1.5 درصد و بشدت کوچک است و  98 و نیم درصد خریدهای مردم همچنان سنتی است، بنابراین بیمه این روش از خرید و فروش، موجب اعتماد بیشتر مردم می‌شود.

خرید و فروش اینترنتی به 4.5 درصد می‌رسد

الفت‌نسب پیش‌بینی کرد که در طول شیوع احتمالی کرونا در فصل سرما سهم 1.5 درصدی بازار خرید و فروش آنلاین به حدود 4. تا 4.5 درصد برسد.

150 هزار میلیارد تومان سرمایه نیاز داریم

وی با بیان اینکه اینترنتی شدن بخش بازار کشور نیاز به 150 هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری دارد، افزود: شدت حجم سرمایه‌گذاری آنلاین چه در بخش دولتی و چه خصوصی بسیار ضعیف است و نیاز به یک عزم جدی برای توسعه زیرساخت در این بخش داریم.

مقایسه کسب و کار غیر سنتی ایران با دیگر کشورها

دبیر انجمن صنفی کسب و کاهای اینترنتی ایران در مقایسه ایران با دیگر کشورها در زمینه الکترونیکی شدن بخش بازار بیان کرد: اکنون بزرگ‌ترین کشور در این حوزه چین است، قبل از کرونا 20 تا 25 درصد بازار این کشور اینترنتی بود و اکنون به نزدیک 50 درصد رسیده‌اند، ترکیه کشوری است که به لحاظ جمعیت با ما قابل مقایسه است که عدد خرید و فروش آنلاین در این کشور قبل از کرونا 5.5 تا 6 درصد بوده است، حتی مبلغ سرمایه‌گذاری روی 2 استارتاپ در ترکیه به اندازه کل سرمایه‌گذاری آنلاین ایران است، بنابراین وضعیت ما در مقایسه با کشورهای دیگر شبیه خودمان خوب نیست. ما سال‌ها است که روی یک و نیم درصد مانده‌ایم، البته وضعیت اقتصاد هم بشدت تاثیر داشته و مردم نگران معیشت خود هستند، کرونا هم باعث شده بیشتر به سلامت رسیدگی کنند و کسب و کارهای آنلاین در اولویت مردم ما نیست.

آیا کرونا منشاء خیر می‌شود؟

وی یادآور شد: شاید جدای از ایجاد زیرساخت و سرمایه‌گذاری، کرونا باعث شود عدد 1.5 درصد افزایش یاید و مردم مجبور باشند خرید اینترنتی را دائما تجربه کنند تا تبدیل به عادت شود. چه بسا که اکنون هم تلنگری به تولیدکنندگان و اصناف خورده که وارد این بازار شوند البته لازمه آن این است که حمایت‌های لازم از سوی دولت صورت گیرد و ناهماهنگی‌ها هرچه زودتر برطرف شود.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: بازار خرید و فروش ترکیه خرید و فروش زمستان کرونا آنلاین خرید اینترنتی مشترک خانگی سرمایه گذاری کسب و کارهای خرید و فروش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۲۵۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تبعات فروش اینترنتی دارو/ تهدید جدی سلامت خانواده با طرح عرضه اینترنتی دارو

در عصر دیجیتال، فروش اینترنتی کالا موضوع عجیبی نیست؛ اما در رابطه با کالای حساس و استراتژیکی مثل دارو این طرح باید با آماده شدن زیر ساخت‌ها و روشن شدن مسیر عرضه دارو به مردم همراه باشد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری، تقریبا یک دهه است که فروش اینترنتی اقلام مختلف از لباس و وسایل بهداشتی گرفته تا لوازم برقی در کشور مرسوم شده و در چندسال اخیر پای کالا‌های دیگری همچون مواد خوراکی و حتی اقلام ارزشمند نیز به این مدل فروش باز شده است. اما چیزی که اخیرا خیلی در میان مردم و صاحبان نظر سر و صدا کرده و نظرات متناقضی در رابطه آن منتشر می‌شود، فروش اینترنتی دارو‌های مختلف است.

خطر جدی سلامت عمومی

این جدل‌ها در صورتی است که سازمان جهانی بهداشت و سازمان غذا و دارو آمریکا از خرید دارو به شکل اینترنتی دو تعریف دارند و از آن به عنوان خطری جدی برای سلامت عمومی و بحران جهانی برای بهداشت عمومی یاد می‌کنند. در کشور‌های مختلف تحقیقاتی انجام و مشخص شده که بیش از ۵۰ درصد از دارو‌هایی که در فضای اینترنت خریداری می‌شود تقلبی بوده و یا استاندارد لازم را نداشته است.

سازمان جهانی بهداشت معتقد است که ۴۸ درصد از قصور پزشکی مربوط به قصور دارویی است. آیا می‌خواهیم با فروش اینترنتی دارو سهم قصور دارویی را بیشتر کنیم. فروش اینترنتی دارو تا کنون به هیچ عنوان شفافیت و مجوز لازم از سازمان غذا و دارو را نداشته است. محرمانگی اطلاعات بیماران ارزش بالایی دارد که در صورت خدشه به آن و دسترسی دستگاه‌ها و پلتفرم‌ها به جز وزارت بهداشت، خطرات جدی را ایجاد می‌کند.

فعالیت‌های حوزه سلامت رقابت پذیر نیست

اقتصاد دارویی توسط ۱۵ هزار داروخانه، ۳۲ هزار داروساز و تعداد زیادی از شرکت‌های تولیدی دارو چرخانده می‌شود. وابستگی دارو به خارج از کشور به حداقل رسیده است. مشخص نیست که چرا برخی پلتفرم‌ها در عرضه دارو می‌خواهند ورود کنند. بر خلاف استناد برخی از پلتفرم‌ها، اما بر اساس ماده ۳ بند ج تبصره ۲ قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ عنوان می‌کند که فعالیت‌های حوزه سلامت، آموزش و تحقیقات و فرهنگ مشمول اصل ۴۴ نیست، چون رقابت پذیر نیست و نمی‌توان مصرف القایی دارو را تشویق کرد.

خرید داروی سقط جنین در فضای اینترنت نیز نمونه‌ای دیگر از دخالت پلتفرم‌ها در حوزه سلامت است. کار این پلتفرم‌ها بازی با جان و سلامت است که نباید اسم آن را استفاده از تکنولوژی در حوزه سلامت بگذاریم. از تکنولوژی استقبال می‌کنیم، اما مبدا ارسال کننده بر اساس قانون تجارت الکترونیک باید مشخص باشد چرا در برخی پلتفرم‌ها، مبدا ارسال کالا‌ها مشخص نیست؟ این کار خلاف قانون است. همچنین بر اساس این قانون، فروش دارو به مصرف کننده نهایی از طریق فضای اینترنتی و مجازی، ممنوع است.

پول در کیف پول داروخانه

قبل از شروع به کار پلتفرم‌ها در فروش دارو، از چندین سال قبل ضابطه‌ای نوشته شد و پیشنهادی را به سازمان غذا و دارو ارائه شد و چندین پایان نامه در این زمینه تدوین شده تا چارچوبی برای عرضه دارو در بستر الکترونیک وجود داشته باشد. چارچوب مورد نظر این است که مالکیت داده‌ها در اختیار سازمان غذا و دارو باشد و به پرونده الکترونیک سلامت یا سپاس، متصل باشد. همچنین ماهیت موتور جستجوگر داشته باید وجود داشته باشد و به نزدیک‌ترین داروخانه متصل باشد و قائم به داروخانه بوده و پول، وارد کیف پول داروخانه شود.

قانون تجارت الکترونیک به صراحت گفته که فروش دارو به مصرف کننده نهایی از مسیر مجازی یا اینترنتی ممنوع است و اگر با این قانون مشکل دارند، آن را اصلاح کنند. لایحه اصلاح این قانون یک بار در مجلس رأی نیاورده، چون فروش دارو به مصرف کننده نهایی در بستر الکترونیک ممنوع است که باید قانون، اصلاح شود.

متاسفانه در کنار تمامی این مسائل، به دلیل مشکلات متعدد تا شهریور ۱۴۰۲ با اقداماتی که از سوی برخی دستگاه‌های خارج از حوزه سلامت انجام شد، ۷۰۰ داروخانه از مناطق محروم تعطیل شده و به سمت مراکز شهر‌ها منتقل شدند.

طرح عرضه اینترنتی دارو

تیرماه سال ۱۴۰۱ معاونت علمی و کارگروه اقتصاد دیجیتال، مصوبه‌ای را در خصوص فروش اینترنتی دارو داشت که به تصویب هیئت وزیران هم رسید. براساس مهلت دو ماهه آن، مقرر شد وزارت بهداشت دستورالعملی را در این خصوص تدوین کند، اما با توجه به بحران دارو و تغییرات مدیران سازمان غذا و دارو در آن زمان این امر محقق نشد.

در شهریورماه سال ۱۴۰۲، طبق مصوبه وزارت امور اقتصاد و دارایی، قانونی بودن فروش دارو از طریق پلتفرم‌ها اعلام و سازمان غذا و دارو مکلف شد دستورالعمل نظارت بر فرایند فعالیت و همکاری داروخانه‌ها با پلتفرم‌ها برای رسیدن دارو از داروخانه به مصرف کننده نهایی را طی چهار ماه تدوین و ابلاغ کند.

این در حالی است که رئیس سازمان غذا و دارو همان زمان از مخالفت این سازمان با طرح فروش اینترنتی دارو گفت. زیرا وی معتقد بود پلتفرم‌های فعلی فعال در این عرصه غیر قانونی فعالیت می‌کنند و مجوزی از وزارت بهداشت ندارند.
بعد از اعتراض سازمان غذا و دارو مصوبه هیئت مقررات زدایی باطل شد و طبق ستاد تنظیم بازار مقرر شد این مسیر از کانال خود طی شود.

لازم به ذکر است این طرح به صورت پایلوت با ارسال دارو به منازل جانبازان و برخی بیماران خاص در حال انجام است و تصمیم بر این شد که سازمان و غذا و دارو دستورالعملی را برای ساماندهی فروش اینترنتی دارو تا پایان سال گذشه تدوین کند.

اما اخیرا نیز بعد از کلی بحث و جدل بر سر اجرایی شدن طرح عرضه اینترنتی دارو؛ سرانجام آیین نامه این طرح از سوی وزیر بهداشت ابلاغ شد. در همین حال، ابلاغ آیین نامه عرضه اینترنتی دارو یا همان پلتفرم‌ها، همچنان جای سئوال است که آیا قرار است مسوولیت توزیع دارو به صورت کامل در اختیار پلتفرم‌ها قرار بگیرد یا خیر. در این آئین نامه گفته شده است که این نامه توزیع اینترنتی دارو، به مدت ۶ ماه در یکی از استان‌ها اجرا شود و بعد از آن، شکل سراسری به خود بگیرد.

رئیس سازمان غذا و دارو، در توضیح محتوای آیین نامه توزیع اینترنتی دارو نیز گفته است که «آئین‌نامه حمل دارو از طریق سکوی اینترنتی است» و به هیچ‌وجه فروش اینترنتی دارو مطرح نیست.

دارو در دست مصرف کننده

اما چیزی که قابل واضح و قابل ملاحظه است، این مسئله است که در حال حاضر برخی «پلتفرم‌ها» به فروش اینترنتی دارو مشغول هستند و این خدمت محدود به حمل دارو نمی‌شود. به گفته مشاور عالی انجمن داروسازان ایران، دارو‌های تحت کنترل و دارو‌هایی که نیاز به نسخه دارند در حال حاضر از طریق پلتفرم‌ها به فروش می‌رسند و نکته مهم و عجیب این است که مبدأ ارسال کالا هم پنهان است. طبق قانون باید مبدأ ارسال کالا و این که دارو تحت نظر دکتر داروساز ارسال شده یا خیر، مشخص باشد.

این پلتفرم‌ها در این بستر برخی دارو‌های قاچاق را به فروش می‌رسانند و طی ثبت یک مورد مشخص شد داروخانه‌ای که توسط آن دارو به دست مصرف کننده می‌رسد مشخص نیست. ضمن این که مانند سایر کالا‌ها از کد تخفیف برای دارو استفاده می‌کنند.

تأیید اصالت دارو باید توسط فرد متخصص (مسئول فنی) صورت بگیرد که این امر در فروش اینترنتی در پلتفرم‌های کنونی اصلا شفاف نیست. در این پلتفرم‌ها مشخص نیست که به عنوان مثال شرایط نگهداری و اصل بودن دارو توسط مسئول فنی بررسی می‌شود یا خیر.

علی‌رغم این که فروش اینترنتی دارو یک نیاز است، اما این طرح در حال حاضر بسیار نپخته و خام است و لازم است که درست طرح‌ریزی شود. در ابتدا باید امنیت فضای مجازی برای فروش دارو تأمین شود و چون دارو در ارتباط مستقیم با سلامت مردم است باید مسیر فروش و عرضه دارو به دست بیمار کاملا شفاف باشد. چون عده‌ای در این میان قطعا دنبال سودجویی هستند و با شرایط کنونی رقابت ناسالم بین برخی داروخانه‌ها برای جلب مشتری وجود دارد.

فروش اینترنتی باید از یک پروتکل درمانی تبعیت کند، زیرا هر دارو دارای شرایط نگهداری خاصی است و نظارت مسئول فنی برای تأیید اصالت دارو ضروری است و برخی از دارو‌هایی که از این طریق به دست متقاضی می‌رسد، با اینکه تولید داخل نیستند و باید برچسب تی‌تک داشته باشند فاقد آن هستند.