وقوع ۳پدیده نجومی در یک روز
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۴۶۸۵۲
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، مهندس مسعود عتیقی، اظهار کرد: در ساعت ۲ و ۱۳ دقیقه بامداد یکشنبه اول تیرماه ۱۳۹۹، مهر تابان به نقطه انقلاب تابستانی رسیده و بیشترین جدایی زاویهای را با استوای آسمان خواهد داشت.
وی با بیان اینکه در این زمان، تابستان در نیمکره شمالی آغاز میشود، اظهار کرد: این در حالی است که با توجه به انحراف ۲۳.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عتیقی خاطرنشان کرد: علیرغم آنکه زمین به گرد خورشید در حرکت است، اما از دید ناظر زمینی، خورشید ظاهرا در میان صورتهای فلکی منطقةالبروج در آسمان جا به جا میشود. مسیر حرکت ظاهری خورشید دایره بزرگی ترسیم میکند که به آن دایره البروج میگویند.
وی اضافه کرد: از آنجایی که این دایره بر کره آسمان منطبق است و دایره دیگری نیز به نام استوای آسمانی بر روی کره آسمان قرار داشته و کره آسمان را به دو نیمکره تقسیم میکند، دو دایره بزرگ مورد اشاره در آسمان با هم متقاطع بوده و زاویه ۲۳.۵ درجه دارد؛ به نحوی که در دو نقطه یکدیگر را قطع میکنند.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با بیان اینکه طی دو بار در سال خورشید به بیشترین کشیدگی زاویهای با استوای آسمان میرسد، خاطر نشان کرد: به این پدیده با عنوان "انقلابین" شناخته شده که شامل انقلاب تابستانی و انقلاب زمستانی است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران از آغاز انقلاب تابستانی در روز اول تیر ماه خبر داد و گفت: در انقلاب تابستانی از ۲۴ ساعت شبانهروز در ایران، میتوان نزدیک به ۱۵ ساعت از نور روز بهره برد و این مقدار بهجز قطب شمال و مناطق نزدیک به آن، در نقاط مختلف نیمکره شمالی زمین در فصل تابستان متفاوت است.
به گفته وی، از دیدگاه نجومی زمان رسیدن خورشید به نقطه انقلاب تابستانی هر ۴ سال یک بار در آخرین روز خرداد و ۳ بار دیگر در اول تیر ماه رخ میدهد.
مدیر انجمن نجوم آماتوری یادآور شد: خورشید در روز انقلاب تابستانی به اندازه ۲۳.۵ درجه نسبت به استوای آسمانی جدایی پیدا میکند و بر روی مدار راسالسرطان در نیمکره شمالی عمود میتابد.
وی افزود: خورشید در روز اول تابستان از شمال شرق آسمان طلوع و در شمال غرب آسمان غروب خواهد کرد همین امر باعث میشود که منحنی عبور خورشید در آسمان روز اول تابستان نسبت به دیگر روزهای سال بیشترین جا به جایی را داشته و طبیعتا زمین نورگیری بیشتری داشته باشد.
عتیقی خاطر نشان کرد: ستاره شناسان در اقصی نقاط دنیا از گذشتههای دور بناهای متعددی را بنیان میگذاشتند تا بتوانند نسبت به تعیین ماه و فصول با دقت بالایی اقدام کنند که از جمله این بناها در غرب، در امریکای جنوبی و همچنین "استونهنج" در کشور انگلستان و در شرق، در برخی کشورها از جمله ایران با ساخت "چارطاقیها" در برخی نقاط و یا "کعبه زرتشت" در استان فارس متداول بوده است.
این فعال حوزه نجوم آماتوری اظهار کرد: در هنگام انقلاب تابستانی در نیمکره شمالی با کوتاهترین شب و بلندترین روز سال مواجه هستیم و فصل گرما آغاز میشود، شرایط در نیمکره جنوبی عکس این حالت بوده و در پی بلندترین شب سال، کوتاهترین روز و زمستان سرد آغاز میشود.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران یادآور شد: بدیهی است نقاط طرفین انقلابین را "اعتدالین" مینامند که یکی اعتدال بهاری و آغاز نوروز و دیگری اعتدال پاییزی است که در سراسر کره زمین طول روز و شب با یکدیگر برابر هستند.
روز اول تیر علاوه بر آغاز انقلاب تابستانی، پدیده خورشید گرفتگی نیز رخ خواهد داد.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: تابستان خورشید گرفتگی انقلاب تابستانی مدیر انجمن نجوم آماتوری انقلاب تابستانی نیمکره شمالی استوای آسمان روز اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۴۶۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«استونهنج» چه ارتباطی با «ماه» دارد؟ (+عکس)
تاریخدانان مدتهاست میدانند که استونهنج (دایره صخرهای ماقبل تاریخ انگلستان) با در نظر گرفتن مسیر «خورشید» در ذهن ساخته شده است. در هر انقلابین، تماشاگران به تماشای تابش خورشید از میان این سنگهای تاریخی میروند. اکنون، محققان به این فکر افتادهاند که سازندگان استونهنج احتمالاً «ماه» را هم در نظر داشتهاند.
به گزارش فرادید، کارشناسان میراث انگلیسی (English Heritage)، انجمن سلطنتی نجوم و چندین دانشگاه در انگلستان، پروژه جدیدی را آغاز کردهاند که ارتباط احتمالی استونهنج را با یک رویداد آسمانی به نام توقف ماه (Lunar Standstill)، بررسی میکند: دورهای که طلوع و غروب ماه در دورترین فاصله از یکدیگر در امتداد افق قرار دارند. این رویداد فقط هر ۱۸ سال و 6 ماه یک بار رخ میدهد. رویداد بعدی امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت.
کلایو راگِلز، ستارهشناس باستانی دانشگاه لستر، میگوید: «ارتباط معماری اِستونهِنج با خورشید به خوبی شناخته شده، اما ارتباط آن با ماه نه.»
راگلز اضافه میکند که چهار سنگ جلوس اصلی استونهنج (تختههای کوچکی که مستطیلی را در اطراف سازه شکل میدهند) با موقعیتهای ماه همسو هستند. محققان سالها درگیر این بحث بودهاند که آیا این موضوع آگاهانه بوده یا نه و اگر آگاهانه بوده، آنها چگونه به این آگاهی دست یافتند و هدفشان چه بوده است.
رابطه این بنای تاریخی با چرخههای خورشید کاملاً شناخته شده، اما محققان اکنون در حال بررسی ارتباط آن با ماه هستند
استونهنج از حدود ۵۰۰۰ سال پیش در چندین مرحله ساخته شد. این بنای تاریخی که از تختهسنگهای بهم پیوسته ساخته شده، از نظر معماری پیچیدهترین است. بیشتر مورخان موافقند که سازندگان استونهنج آگاهانه آنها را با حرکات خورشید هماهنگ کردند که تثبیت سیستم اعتقادی آنها بوده و آنها تدفین را آنجا انجام میدادند.
محققان فکر میکنند حداقل یک توقف ماه در نخستین مرحله ساخت استونهنج رخ داده که به طور بالقوه بر طراحی و هدف این بنای تاریخی اثر گذاشته است. اضلاع دراز مستطیلِ سنگهای جلوس به سمت جنوبیترین طلوع ماه در حالت سکون اصلی جهتگیری شدند. افزون بر این، بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد، قرنها پیش از نصب این سنگهای بزرگ، مردم بقایای سوزاندهشده مردگانشان را در خوشهای در بخش جنوب شرقی سایت، در جهت جنوبیترین موقعیت طلوع ماه دفن میکردند.
تئوری این است که حرکات ماه ممکن است در مراحل اولیه استونهنج مورد توجه قرار گرفته و بر طراحی بعدی آن اثر گذاشته باشند. تیمی از باستانشناسان (متخصصان درک تاریخی نجوم)، از بهار امسال این ایده را در محل مطالعه خواهند کرد.
آماندا چادبرن، باستانشناس دانشگاه آکسفورد، میگوید: «مشاهده مستقیم این ارتباط در سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ بسیار مهم است. بر خلاف خورشید، ردیابی منتهیالیه ماه کار سادهای نیست و به زمانبندی و شرایط آب و هوایی خاص نیاز دارد. ما میخواهیم تجربه این طلوع و غروب شدید ماه را درک کنیم و جلوههای بصری آنها روی سنگها را مشاهده کنیم.»
توقف عمده ماه هر ۱۸.۶ سال یک بار رخ میدهد
سازندگان استونهنج متعلق به فرهنگهایی بودند که توسط رویدادهای آسمانی هدایت میشدند، بنابراین منطقیست آنها توقف بزرگ ماه را جدی بگیرند. نور ماه احتمالاً برای کارهایی مانند شکار مفید بوده و چرخههای آن، راه ایدهآلی برای نشان دادن گذر زمان و سازماندهی رویدادها و جشنها بوده است.
در طول یک توقف بزرگ، ماه قسمتهایی از افق را لمس میکند که خورشید هرگز به آنها نمیرسد. کارشناسان فکر میکنند این منظرهی غیرمعمول احتمالاً برای فرهنگهایی که حرکات اجرام آسمانی را ردیابی میکردند، مهم بوده است.
راگلز میگوید: «مردم از دهها هزار سال قبل، از چرخه فاز ماه آگاه بودند. آنچه که فکر میکنم در مورد استونهنج اتفاق افتاده و این چیزیست که ما علاقهمند کشف آن هستیم، اینست که در حوالی یک توقف بزرگ، مردم متوجه شدند طلوع یا غروب ماه به طور غیرعادی در شمال یا جنوب است. آنها دریافتند این اتفاق خاص است، در نتیجه به آن ادای احترام کردند و در نهایت جهتهای مربوطه را یادمانسازی کردند. میتوانید تصور کنید بزرگان آن دوران، زمانی را به یاد میآورند که ماه را در جهت مقدسی میدیدند و سپس، یک نسل بعد، مردم از شروع دوباره دیدن آن حیرت کردند.»
از آنجا که سکونهای اصلی ماه به ندرت اتفاق میافتند، ممکن است نشانه جشنهای اجتماعی، معنوی یا مذهبی مانند مراسم بزرگشدن باشند.
جنیفر وکِسلر، مورخ میگوید: «ما هیجانزده هستیم که با یک تیم درخشان از باستاناخترشناسان برای کشف پیوند شگفتانگیز بین استونهنج و سکون اصلی ماه کار میکنیم. این فرصت به ما امکان میدهد در اسرار باستانی این بنای تاریخی و ارتباط آن با پدیدههای آسمانی عمیقتر کاوش کنیم.»
کانال عصر ایران در تلگرام