به نقل از «ایسنا»

محققان دانشگاه کاشان موفق به تلقیح داروی لانزوپرازول با پلیمرها شدند

تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۹۸۵۱۳

ایسنا/اصفهان محققان دانشگاه کاشان موفق به تلقیح موفقیت آمیز داروی لانزوپرازول با پلیمرها از طریق فناوری دی اکسید کربن فوق بحرانی شدند.

عضو هیات علمی دانشکده مهندسی دانشگاه کاشان از محققان این طرح، اظهار کرد: امروزه داروی لانزوپرازول به منظور کاهش مقدار اسید تولید شده در معده مورد استفاده قرار گرفته و برای بیماری‌هایی نظیر زخم معده و روده، بیماری‌های گوارشی، التهاب مری ساینده و سندروم زولینگرـ الیسون استفاده می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

غلامحسین صدیفیان با بیان اینکه یکی از مشکلات این دارو آن است که حلالیتش در محیط بدن کم بوده و مقدار آن ۰,۰۴۴ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر است، افزود: هدف از انجام این پژوهش، افزایش حلالیت این دارو از طریق نانو ذره کردن و تلقیح همزمان آن در دو پلیمر محلول در آب  است.

صدیفیان خاطر نشان کرد: این روش در زمره فناوری‌های سبز محسوب می شود که مشکلات روش‌های سنتی و  مرسوم نظیر استفاده از حلال‌های سمی و سیستم های ناپایدار را در پی نخواهد داشت.

وی با بیان اینکه در این روش، اندازه ذرات دارو از مقیاس چند میکرومتر به حدود ۱۰۰ نانومتر تقلیل یافت، افزود: از جمله مزایای استفاده از این فناوری، علاوه بر انجام عملیات در دمای پایین، می توان به کاهش زمان فرایند تلقیح نیز اشاره کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی دانشگاه کاشان، تیم تحقیقاتی در دانشگاه کاشان به سرپرستی غلامحسین صدیفیان- عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی و با همکاری سیدعلی سجادیان و آرزو عامری تلاش کردند تا برای اولین‌بار در دنیا با استفاده از فناوری دی‌اکسید کربن فوق بحرانی کار تلقیح این دارو را با موفقیت به انجام رسانند.

خوشبختانه دستگاهی که قادر است این فناوری را به ثمر رساند درحال حاضر در آزمایشگاه سیالات فوق بحرانی و نانوفناوری موجود بوده و جهت انجام امور تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد.

نتایج  این پژوهش نوین، اخیرا در مجله سیالات فوق بحرانی(The Journal of Supercritical Fluids, IF=۳.۴۸۱) در ۱۹ صفحه nv ماه اکتبر ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی مقاله علمی دانشگاه کاشان دانشگاه کاشان فوق بحرانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۹۸۵۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم می‌شود؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟

علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول‌ ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1228542 برچسب‌ها دانستنی ها