رد پرواز مگس مدیترانه‌ای در باغ‌های هلو و شلیل شرق مازندران
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۳۴۶۰۴
مگس مدیترانه ای که زمانی تنها در ماه های پایانی تابستان و همزمان با رسیدن نارنگی پیش رس مهمان باغ های مازندران می شد، در سال های اخیر فصل حضورش را گسترش داد به گونه ای که از اواخر اردیبهشت تا اوایل پاییز به خاطر سفره همیشه پهن و پربار مهمان با غ های استان در مناطق مختلف است.
کارشناسان باغداری می گویند که فراهم شدن میزبانی حدفاصل ثمردهی درختان مختلف سبب ماندگاری بیشتر مگس مدیترانه ای شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عبدالرحمن زاغی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به بازدیدهای میدانی از باغ های هلو و شلیل در شهرستان های ساری و نکا و مشاهده علائم خسارت مگس میوه مدیترانه ای به صورت کانونی اشاره کرد و افزود : با توجه به شرایط مناسب آب و هوایی و وجود میزبان های مناسب ، مدیریت مناسب و بموقع آفت در باغ های این مناطق ضروری است.
بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی مازندران وسعت باغ های شلیل و هلو در استان حدود ۱۷ هزار هکتار است که شهرستان های ساری ، جویبار ، نکا و بهشهر کانون تولید این محصولات محسوب می شوند.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی مازندران تسریع در برداشت کامل تمامی میوه های رسیده حتی میوه های ریز و میوه هایی را که ارزش اقتصادی ندارند ، برای قطع پل ارتباطی میزبانی مورد تاکید قرار داد و گفت : رعایت بهداشت کف باغ، بویژه جمع آوری و دفن هرگونه میوه های ریخته شده پای درخت در عمق ۵۰ سانتی متری خاک ضروری است.
وی به اطلاع رسانی گسترده به باغداران برای انجام مبارزه تلفیقی تاکید کرد و افزود : مبارزه به روش شکار انبوه با نصب تله های جلب کننده نظیر مایع سراتراپ یا سراتینکس یا فرمون جلب کننده حشرات ماده به همراه کارت چسبنده یا پروتئین هیدرولیزات به تعداد ۶۰ تا ۷۰ تله در هکتار بر اساس دستورالعمل و طعمه پاشی با پروتئین هیدرولیزات به میزان ۳ تا ۵ لیتر پروتئین
از روش های مبارزه تلفیقی علیه آفت مگس میوه است.
زاغی برای اثر بخشی بیشتر کارت زرد چسبنده در شکار مگس میوه توصیه کرد که تکه ابر آغشته به مایع سراتراپ یا پروتئین هیدرولیزات روی کارت چسبانده و هر ۵ روز با جلب کننده های معرفی شده شارژ شود.
مگس مدیترانه ای در درون میوه های در حال رسیدن تخم ریزی می کند و لارو آن با تغذیه از گوشت میوه سبب پوسیدگی و ریزش شدید محصول می شود.
مازندران ۱۶۰ هزار هکتار باغ انواع میوه دارد که ۱۱۰ هزار هکتار آن از انواع مرکبات بویژه پرتقال است و سالانه حدود ۲ و نیم میلیون تن محصول از این باغ ها برداشت می شود.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: مازندران اراضی کشاورزی بیماری مازندران اراضی کشاورزی بیماری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۳۴۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای اولین‌بار ساخت سلول زنده در آزمایشگاه/ انسان قادر به انجام کار طبیعت می‌شود؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رونیت فریمن، محقق در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، به کمک همکارانش مراحلی را برای دستکاری «DNA» و پروتئین‌ها برای ایجاد سلول‌هایی شبیه به سلول‌های طی کردند؛ برای اولین بار است که چنین تلاشی در زمینه پزشکی رخ داده‌است. دستاورد آنها می‌تواند در پزشکی ترمیمی موثر واقع شود و به عنوان ابزاری برای تشخیص دارو استفاده شود.
آزمایشگاه فریمن در دانشگاه کارولینای شمالی واقع شده‌است؛ این محقق می‌گوید:« با کشفی که اتفاق افتاد، حتی می‌توان با کمک علم مهندسی به سمت بافت‌ها حرکت کرد؛ بافت‌هایی که به تغییرات محیطی حساس باشند و به شکل داینامیک رفتار کنند.»
سلول‌ها و بافت‌ها از پروتئین‌هایی ساخته شده‌اند که برای انجام وظایف و شکل‌دهی به ساختارها با یکدیگر پیوند می‌خورند. پروتئین‌ها برای تشکیل چارچوب یک سلول به نام اسکلت سلولی ضروری هستند. بدون آن، سلول‌ها نمی‌توانند کار کنند. اسکلت سلولی به سلول‌ها اجازه می‌دهد که هم از نظر شکل و هم در پاسخ به محیط خود انعطاف پذیر باشند.
برای انجام این کار، این تیم از روش پیتید DNA استفاده کردند؛ از روی DNA و اطلاعات موجود در آن، پلی پپتید (پروتئین) ساخته می‌شود. در این روش پپتیدها، بلوک‌های سازنده پروتئین‌ها و مواد ژنتیکی را هدایت می‌کنند تا با یکدیگر کار کنند و یک اسکلت سلولی را تشکیل دهند.
بنابر گفته فریمن «DNA» به طور معمول در اسکلت سلولی ظاهر نمی‌شود. ما توالی‌هایی از DNA را دوباره برنامه‌ریزی کردیم تا به عنوان یک ماده پیونددهنده پپتیدها عمل کند. زمانی که این ماده برنامه‌ریزی شده در قطره‌ای آب قرار گرفت، ساختار آن شکل گرفت.
توانایی برنامه‌ریزی «DNA» به این روش، به این معنی است که دانشمندان می‌توانند سلول‌هایی ایجاد کنند تا عملکردهای خاصی را انجام دهند و حتی واکنش سلول را به عوامل استرس‌زای خارجی تنظیم کنند. در حالی که سلول‌های زنده پیچیده‌تر از سلول‌های مصنوعی ساخته‌شده توسط آزمایشگاه فریمن هستند، اما غیرقابل پیش‌بینی‌تر هستند و در برابر محیط‌های متخاصم مانند دماهای شدید حساس‌تر هستند.
فریمن می‌گوید: «سلول‌های مصنوعی حتی در دمای ۵۰ درجه سانتی‌گراد پایدار بودند و امکان ساخت سلول‌هایی با قابلیت‌های خارق‌العاده را در محیط‌هایی که معمولاً برای زندگی انسان‌ها نامناسب هستند، باز می‌کند».
فریمن می‌گوید، مواد آنها برای کار ساخته شده‌است. عملکرد خاصی دارد و سپس خود را تغییر می‌دهد تا عملکرد جدیدی داشته باشد. کاربرد آنها را می‌توان با افزودن طرح‌های مختلف پپتید یا «DNA» برای برنامه‌ریزی سلول‌ها در موادی مانند پارچه یا بافت سفارشی کرد. این مواد جدید می‌توانند با سایر فناوری‌های سلول مصنوعی ادغام شوند، همگی با کاربردهای بالقوه‌ای که می‌توانند زمینه‌هایی مانند بیوتکنولوژی و پزشکی را متحول کنند.
فریمن می گوید: «این تحقیق به ما کمک می‌کند بفهمیم چه چیزی زندگی را می‌سازد. این فناوری سلول مصنوعی نه تنها ما را قادر می‌سازد تا آنچه را که طبیعت انجام می‌دهد، بازتولید کنیم، بلکه موادی را نیز می‌سازد که از زیست شناسی پیشی می‌گیرند.»
این گزارش در sciencedaily منتشر شده‌است.
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898917
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد