نکاتی که در مورد ضد آفتاب نمی‌دانید
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۱۹۴۲۴
ما بدون آنکه دانسته‌های چندانی در مورد ضد آفتاب‌ها داشته باشیم، از آنها استفاده می‌کنیم. آگاهی از این نکات لازم به نظر می‌رسد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بر اساس گزارش ای. دبلیو.جی (گروه کاری محیط زیست آمریکا) برای محافظت بدن از آفتاب، ضد آفتاب باید آخرین قدمی باشد که برمی‌دارید. این به معنی بی‌اهمیتی ضد آفتاب نیست؛ مسئله این است که سایر اقدامات احتیاطی نیز نقش بزرگی دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ای. دبلیو.جی می‌گوید، لباس شما می‌تواند خطر آفتاب سوختگی را تا ۲۷ درصد کاهش دهد. همچنین ماندن در سایه به ویژه برای نوزادان از اهمیت زیادی برخوردار است: نگه داشتن نوزادان در سایه می تواند خطر ابتلا به سوختگی‌های متعدد را به میزان ۳۰ درصد کاهش دهد. این گروه همچنین به افراد توصیه می‌کند از عینک آفتابی برای محافظت از چشم در برابر اشعه ماوراء بنفش استفاده کنند. پیشنهاد داده می‌شود برنامه‌ریزی برای خروج از خانه به اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر، هنگامی که خورشید در پایین‌ترین قسمت در آسمان قرار دارد، موکول شود.
SPF بالاتر بهتر نیست
به نظر می رسد صنعت ضد آفتاب هر ساله محصولاتی با SPF بالاتر تولید می‌کند. بر اساس گفته سازمان غذا و دارو (FDA)، SPF یا همان عامل محافظت در برابر آفتاب، عامل اندازه گیری میزان امکان آفتاب گرفتن فرد و در معرض آفتاب بودن با ضد آفتاب خاص، بدون ایجاد آفتاب سوختگی است. اما این سازمان کرم‌های ضد آفتاب با SPF ۵۰ یا بالاتر را ذاتاً گمراه کننده خوانده است. به نظر می‌رسد، کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا ممکن است فقط کمی از نمونه‌های با SPF پایین مناسب‌تر باشد. ضد آفتاب با SPF ۵۰ حدود ۸۹ درصد از اشعه مضر نور خورشید که باعث ایجاد قرمزی و آفتاب سوختگی می‌شود را مسدود می‌کند. در حالی که ضد آفتابی با SPF ۱۰۰ حدود ۹۹درصد از اشعه مضر را دفع می‌کند، در واقع تنها یک درصد بیشتر. بسیاری از مردم فکر می‌کنند با استفاده از محصولات با SPF بالاتر می‌توانند زمان بیشتری را در آفتاب بگذرانند، در حالی که این چنین نیست.
نکته دیگر اینکه، SPF فقط به محافظت از پوست در برابر اشعه UVB که باعث قرمز شدن پوست و سوزش پوست می‌شود، اقدام می‌کند. ممکن است فرد فکر کند که چون پوستش قرمز نمی‌شود، هیچ آسیبی نمی‌بیند، در حالی که گفته می‌شود اشعه UVA نیز می‌تواند آسیب‌رسان باشد، پس سعی کنید زمان زیادی را زیر نور خورشید سپری نکنید حتی با ضد آفتاب.
به پیشگیری از سرطان ربطی ندارد
دانشمندان می‌دانند که قرار گرفتن در معرض آفتاب باعث سرطان پوست می‌شود. بنابراین آیا ضد آفتاب که از پوست در برابر آفتاب محافظت می‌کند، از سران جلوگیری می‌کند یا باعث کاهش خطر آن می‌شود؟ در واقع، گروه‌های بهداشت عمومی، از جمله سازمان غذا و دارو، موسسه ملی سرطان و آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، می‌گویند که داده‌های علمی از این ایده پشتیبانی نمی‌کنند که ضد آفتاب‌ها به تنهایی می‌توانند آمار انواع سرطان پوست را کاهش دهند.
مطالعات نشان داده است افرادی که برای محافظت از پوست خود فقط به ضد آفتاب متکی هستند، بیشتر از افرادی که خود را از راه‌های دیگر محافظت می‌کنند با سرطان پوست ارتباط دارد.
اما عامل دیگر ممکن است این باشد که آفتاب سوختگی تنها موردی نیست که می‌تواند منجر به سرطان پوست شود. پرتوهای UVA که آسیب قابل مشاهده‌ای ایجاد نمی‌کند نیز می‌توانند باعث تغییراتی شوند که منجر به سرطان می‌شود. اگرچه کرم‌های ضد آفتاب در برابر اشعه UVA و UVB محافظت می‌کنند، اما این محصولات محافظت کمتری در برابر اشعه UVA دارند.
کرم ها تنها در برابر آفتاب سوختگی محافظت می‌کنند
آفتاب سوختگی تنها یکی از راه‌هایی است که خورشید می‌تواند به پوست آسیب برساند. حتی اگر پوست شما در معرض نور آفتاب قرار نگیرد، ممکن است آسیب دیده باشد. به عنوان مثال، پرتوهای UVA که ضد آفتاب اغلب به اندازه کافی مانع از تاثیر آن نمی‌شود، می‌توانند به عمق بیشتری در پوست نفوذ کرده و رادیکال‌های آزاد تولید کنند. این رادیکال‌های آزاد می‌توانند با مولکول‌های زیادی در بدن واکنش نشان دهند و حتی می‌توانند به DNA آسیب رسانده و پیری پوست را تسریع کنند.
لازم است که بدانید، بهترین ماده برای مسدود کردن اشعه UVA، اکسید روی است.
مراقب ویتامین A بیش از حد باشید
طبق مطالعاتی که گروه ای. دبلیو.جی انجام داده نزدیک به ۱۴ درصد از کرم‌های ضد آفتاب حاوی نوعی ویتامین A به نام رتینیل پالمیتات است. این ترکیب اغلب برای کمک به مبارزه با پیری پوست به محصولات آرایشی اضافه می‌شود. مطالعات متعددی در حیوانات نشان داده است که این ترکیب خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ بر موش‌های بدون مو نشان داد که این ماده براساس برنامه ملی سم‌شناسی، خطر ابتلا به برخی از تومورها را افزایش می‌دهد. اگرچه این یافته‌ها هنوز در انسان تأیید نشده است اما توصیه می‌شود که مردم از محصولاتی که حاوی رتینیل پالمیتات هستند استفاده نکنند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: خطر ابتلا به سرطان سازمان غذا و دارو محیط زیست مو ویتامین کرم های ضد آفتاب برابر اشعه آفتاب سوختگی ضد آفتاب سرطان پوست اشعه UVA کرم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۱۹۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری‌های خودایمنی که باعث ریزش مو می‌شوند
آفتاب‌‌نیوز :
دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمون‌ها، دارو‌های مصرفی و انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند در به‌وجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماری‌های خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آنها توجه می‌کند.
در ادامه با مهم‌ترین و مشهورترین بیماری‌های خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد.
آلوپسی آره‌آتا
آلوپسی آره‌آتا شایع‌ترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش مو‌ها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی به‌واسطه ریزش موی تکه‌تکه مشخص می‌شود که می‌تواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود.
متاسفانه هیچ درمان تاییدشده‌ای برای مقابله با آلوپسی آره‌آتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص می‌تواند به مقابله با آن کمک کند.
لوپوس
لوپوس می‌تواند سیستم‌ها و اندام‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گسترده‌ای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کم‌خونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را به‌وجود بیاورد.
ریزش مو زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌های شکل‌گرفته توسط بدن به فولیکول‌های مو نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که ساقه مو‌ها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دوره‌های بهبودی معمولا مو‌ها دوباره رشد می‌کنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکول‌ها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد.
بیماری هاشیموتو
هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کم‌کاری تیروئید است، باعث شکل‌گیری التهاب در غده تیروئید می‌شود و درنتیجه عملکرد آن را مختل می‌کند. این اختلال باعث نازک شدن مو‌ها یا ریزش زیاد آنها می‌گردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن می‌تواند ریزش حجم زیادی از مو‌ها را مشاهده کند.
تغییر در بافت مو‌ها (خشکی، زبری یا گره‌خوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک دارو‌ها یا روش‌های درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت.
پسوریازیس
پسوریازیس هم یکی از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنج‌ها، زانو‌ها و بند انگشت‌ها نمایان می‌کند، اما می‌تواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر می‌توانند شدید باشند و باعث پوسته‌ریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند.
پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما می‌تواند قطر مو‌ها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید مو‌ها شود.
بیماری کرون و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در روده‌ها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق می‌تواند باعث ریزش مو‌ها شود.
درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترل‌های تغذیه‌ای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبود‌های تغذیه‌ای و کاهش علائم می‌شود. دارو‌های مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش می‌دهند و تمرکز زیادی بر اصلاح‌های تغذیه‌ای دارند، درحالی که لیزردرمانی، دارو‌های تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت