راهکارهای جلوگیری از ابتلا به کرونا در محیط‌ کار

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، اهمیت شناسایی عوامل و راه‌های انتقال ویروس در محیط‌های کار بسیار ضروری است و از طریق شناسایی می‌توان از انتقال ویروس کرونا در این قبیل محیط‌ها پیشگیری کرد. بر اساس بررسی‌ها ویروس کرونا اغلب از طریق ترشحات و ذرات ریز تنفسی و لمس اشیا پر تماس منتقل می‌شود. باید برای حفظ سلامت و کاهش مواجه شاغلان یکسری الزامات در ارگان‌ها و اداره‌ها در نظر گرفته شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

‌در اداره‌ها  و ارگان‌ها مهم‌ترین بحث فاصله‌گذاری اجتماعی است که در این خصوص متناسب با نوع فعالیت هر ارگان، یکسری فاصله‌گذاری ها انجام می‌شود. جعفر نوحی، جانشین مدیریت گروه بهداشت محیط و حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: باید میزان مواجه چهره به چهره کارکنان با کارکنان، کارکنان با مراجعان به حداقل ممکن کاهش پیدا کند،  تجمع در محل کار ممنوع است.

همچنین سرویس‌های ایاب و ذهاب کارکنان باید با حداکثر ۵۰ درصد ظرفیت تردد کنند، استفاده از لوازم حفاظت فردی مانند ماسک و مواد ضدعفونی کننده هم باید مدنظر قرار گیرد.

 رعایت فاصله کارکنان در حین سرو غذا در سلف سرویس محیط‌های کاری هم از مسائل مهم است و  توصیه اکید می‌شود که در اداره‌ها و محیط‌های کاری هیچ‌گونه غذایی سرو نشود و کارکنان غذای روزانه خود را به همراه داشته باشند و به صورت انفرادی استفاده کنند.

صندلی‌های مراجعان با فاصله از یکدیگر قرار گیرد و این افراد باید ملزم به استفاده از ماسک در محیط‌های کاری شوند. این اقدامات زمانی مؤثر است که هم کارکنان و هم مراجعان پروتکل‌های بهداشتی را به صورت دقیق رعایت کنند.

به گفته جانشین مدیریت گروه بهداشت محیط و حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان در صورت امکان استفاده از سیستم‌های صوتی برای برقراری ارتباط با مشتریان در دستور کار قرار گیرد و برای حضور و غیاب از سیستم‌های تشخیص چهره استفاده شود و از شیوه اثر انگشت استفاده نشود.

لوازم التحریر مشترک استفاده نکنید

 در محیط‌های کاری به ویژه بانک‌ها باید لوازم التحریر شخصی مورد استفاده قرار گیرد، متأسفانه در برخی مکان‌ها مشاهده می‌شود که از خودکارهای مشترک استفاده می‌شود در صورتی که باید توجه داشت اگر این لوازم به صورت مشترک استفاده شود می‌توانند به وسیله‌ای برای انتقال ویروس تبدیل شوند.

برای کاهش تماس دست افراد با دستگیره درها باید درها به صورت نیمه باز باشد یا از درهایی استفاده شود که به صورت خودکار باز و بسته شوند.

لزوم غربالگری افراد در محیط‌های کاری

نوحی با اشاره به اینکه یکسری الزامات مانند فاصله گذاری، غربالگری، مراقبت و بازتوانی شامل تمامی شاغلان می‌شود، بیان کرد: تمامی افراد دارای علامت‌های مشابه بیماری کووید ۱۹ باید غربالگری شوند و فرم خوداظهاری را تکمیل کرده و مدیران مجموعه باید از حضور این افراد در محیط کار جلوگیری کنند.

همچنین باید به صورت روزانه و تصادفی شاغلان غربالگری شوند و افراد دارای علائم یا کارکنانی که در تماس با بیماران کرونایی هستند را شناسایی کنند.

شناسایی افراد مشکوک در ورودی هر محیط کاری ضروری است، مدیران در خصوص گروه‌های حساس و دارای بیماری زمینه‌ای تمهیداتی به کار گیرند که این افراد دورکاری کنند یا در محیطی دور از مابقی کارکنان قرار گیرند.

جانشین مدیریت گروه بهداشت محیط و حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی کرمان در خصوص بازتوانی افراد مبتلا نیز اضافه کرد: این افراد بعد از بهبود مجدداً در محیط کار حضور پیدا می‌کنند که البته باید ابتدا ارزیابی‌های لازم بهداشتی و پزشکی و آزمایش‌های لازم انجام شود و بعد از تأیید پزشک یا مرکز بهداشتی و درمانی می‌توانند به محیط کار بازگردند.

کد خبر 530786 برچسب‌ها كرونا در ايران استان‌ کرمان

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: كرونا در ايران استان کرمان محیط های کار محیط های کاری قرار گیرد محیط کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۲۳۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.