پدیدارشناسی بیمرزی در داستانهای کودکانۀ احمدرضا احمدی
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۵۰۵۲۴
به گزارش خبرنگار مهر، نشر ماه و خورشید کتاب «پدیدارشناسی بیمرزی در داستانهای کودکانۀ احمدرضا احمدی» نوشته فاطمه کاسی را با شمارگان ۵۰۰ نسخه، ۱۴۰ صفحه و بهای ۲۴ هزار تومان منتشر و روانه کتابفروشیها کرد.
در معرفی این کتاب ضرورت دارد که مختصری درباره مفهوم پدیدارشناسی نوشته است. محور اصلی پدیدارشناسی به زبان ساده این است که بین ذات پدیده و نمودها و تجلیهای آنکه در اصطلاح «پدیدار» نامیده میشود، تفاوت وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نمود پدیدارشناسی در داستانهای احمدرضا احمدی
این اثر پژوهشی در نظر دارد به پدیدارشناسی بیمرزی در داستانهای کودکانۀ احمدرضا احمدی بپردازد. پدیدارشناسی معتقد است که بین ذات و نمودها و تجلی آن (پدیدار)، تفاوت وجود دارد و بودریار نیز به این تفاوتها اشاره میکند. بنابراین پدیدارشناسی و دنیای پستمدرن نیز نوعی تفاوت را بین اصول و نمود، تجربه میکنند و نمودهها جای اصل را میگیرند و اصل تلقی میشوند. همین امر باعث میشود که فرق بین اصل و فرع چندان روشن نباشد. احمدرضا احمدی از شاعران و نویسندگان ایرانی است که از سال ۱۳۴۹ داستاننویسی برای کودکان را آغاز کرده است. خوانندۀ آثار احمدی همواره در دنیای خیال و واقعیت، کودکی و بزرگسالی، مرزها و بیمرزیها لغزان است.
بیمرزیها در آثار احمدرضا احمدی به دو دستۀ کلی تقسیم میشوند: معنامند و بیمعنا. نویسنده در بیمرزهای معنامند از شگردهای فرمالیستی و رئالیستی، و در بیمرزیهای بیمعنا از شگردهای پستمدرنیستی استفاده میکند. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که وانمودههای آثار او از طرف جامعۀ مصرفزده به دنیای او تحمیل نشدهاست. بلکه او در نظر دارد از طریق این وانمودهها از ترس، تنهایی و نبود هر چیزی که آزاردهنده است هم خود را برهاند و هم کودک را. او گاه چالش خواننده را مهمتر از دستیابی به معنا میداند بنابراین گسترۀ خیال را وسیعتر میکند. خواننده در آثار منفعل نیست بلکه همواره با چالشهای زبانی، تصویری و معنایی روبهروست. او قصد سهیم کردن تخیلات خود با خواننده را دارد. به نظر میرسد آثارش خوانندگان دارای تخیل وسیع را سیراب میکند و خوانندگان نوپا را شگفتزده و به چالش دعوت میکند.
رابطۀ پدیدارشناسی و پست مدرنیسم و نظریات بودریار در کتاب حاضر
لازم به توضیح است آنچه سبب حلقۀ اتصال پدیدارشناسی و بیمرزی بودریار در این اثر پژوهشی شده است این است که پدیدارشناسی معتقد است که بین ذات پدیده و نمودها و تجلی آن (پدیدار)، تفاوت وجود دارد و بودریار نیز تا حدی به این تفاوتها اشاره میکند. او معتقد است که پسامدرنیسم وضعیتی است که تصویر، وانموده و فراواقعیت جای خود واقعیت را میگیرند و درجامعۀ مصرفی نه با اصل مفاهیم، بلکه با بدل، تمثال یا ایماژ یا رونوشت آنها روبهرو هستیم. بنابراین پدیدارشناسی دنیای پستمدرن نیز نوعی تفاوت را بین اصل و نموده تجربه میکند و نمودها جای اصل را میگیرند و اصل تلقی میشوند و همین امر باعث میشود که فرق بین اصل و فرع چندان روشن نباشد.
اگر در پدیدارشناسی امکان دیدن همۀ ابعاد واقعیت وجود ندارد، پدیدارشناسی پستمدرن از گونۀ دیگری است؛ بدین معنی که پستمدرن توهمی از دستیابی به واقعیت به انسان معاصر میدهد که وانمودهای بیش نیست و نشانههای امر واقع جایگزین خود امر واقع میشود. بدینطریق واقعیت رخت برمیبندد و تنها ظاهری از آن بر جای میماند. بودریار معتقد است: «هیچ مدلول، واقعیت و هیچ سطحی در وجود ساده که دلالتگرها به آن اشاره داشته باشد، وجود ندارد، بلکه به گفتۀ بودریار صرفاً دالهای بدون مدلول وجود دارد؛ صرفاً صندلیهایی وجود دارد بیآنکه صندلیهای واقعی وجود داشته باشد یا به آنها اشاره شود. او این جدایی دال از مدلول را بدیلسازی مینامد». او حتی پا را فراتر از آن قرار مینهد و میگوید وانمودهها نیز بازتولید یا تقلید یا کپی واقعیت نیستند: به گفتۀ بودریار آنها خود واقعیتاند.
پدیدارشناسی جهانی که در بوتۀ نیت، توجه و ادراک احمدی قرار میگیرد، شاهد تجربۀ دنیای بیمرزی است که بین واقعیت و خیال لغزان است. اما تفاوت این بیمرزی با بیمرزی که در دنیای پستمدرن دیده میشود این است که این بیمرزی نسبتی با بیمرزی دنیای پستمدرن که به زعم بودریار مذموم تلقی میشود، ندارد. وانمودههایی که در آثار کودکانۀ احمدرضا احمدی دیده میشود، از طرف جامعهای که درگیر مصرفزدگی است، به دنیای او تحمیل نشده است، بلکه او سعی دارد به کمک این وانمودهها از ترس، تنهایی و نبود هر چیزی که آزاردهنده است هم خود را برهاند و هم کودک را؛ او خود را از تهیدستیهای کهنسالی میرهاند و کودک را از ناتوانیهای دوران کودکی. در دنیای وانمودههای احمدی، هیچ امر غیرممکنی وجود ندارد. دنیای رنگین بیکرانی که این وانمودهها میسازند، به کلی با دنیای وانمودههای پستمدرنیستی که جای واقعیت و اصل را گرفتهاند فاصله دارد.
این وانمودههای مذموم خود را به عنوان واقعیت جا زدهاند و وجودی تخیلی دارند. درحالیکه وانمودههای کودکانۀ احمدی شیرین، رنگارنگ و پذیرفتهشده هستند. وانمودههای پستمدرنیستی رابطۀ انسان با واقعیت را قطع میکنند، اما وانمودههای احمدی هیچگاه این رابطه قطع نمیشود. کودک با حضور موقت از دنیای وانمودهها مسلحتر و رشدیافتهتر به دنیای واقعی بازمیگردد. احمدرضا احمدی درصدد است تا با استفاده از این وانمودهها از قدرت و سلطۀ واقعیات تلخ بکاهد. بنابراین به موازات دنیای واقعی، که چارهای جز تسلیم در برابر آن ندارد، دست به آفرینش دنیای خیالین میزند که فرمانروای واقعیش خود اوست، بدین گونه و با این خلاقیّت، او این واقعیات را به سخره میگیرد و دنیا را هم برای خود و هم برای کودکان قابل تحملتر میسازد. او برای رسیدن به این مقصود از شگردهای متنوعی استفاده میکند: پارهای از بیمرزیهای او معنامندند بدین معنی که او از شگردهای سورئالیستی و فرمالیستی برای رسیدن به این مقصود استفاده میکند و دستهای از بیمرزهای او بیمرزیهای نامعنایی هستند که او از شگردهای پسامدرنیستی، نمادشکنی و اسطورهشکنی بهره میجوید.
کد خبر 4975133 محمد آسیابانیمنبع: مهر
کلیدواژه: احمدرضا احمدی تازه های نشر بازار نشر ادبیات کودک و نوجوان ویروس کرونا ادبیات کودک و نوجوان گردشگری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کتاب و کتابخوانی ترجمه بازار نشر تازه های نشر ادبیات جهان معرفی کتاب رایزنی فرهنگی سازمان اسناد و کتابخانه ملی کتاب نهاد کتابخانه های عمومی کشور بی مرزی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۵۰۵۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۸ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۸ اردیبهشت برابر ۲۷ آوریل را ورق میزنیم.
***
عمل جراحی برداشتن آپاندیس
۲۷ آوریل ۱۸۸۷ میلادی برابر با ۸ اردیبهشت ۱۲۶۶ خورشیدی، در ایالات متحده، جرج توماس مورتون، پزشک آمریکا در بیمارستان پنسیلوانیا در یک جوان ۲۶ ساله نصاب کاغذدیواری التهاب آپاندیس را بهدرستی تشخیص داد و روی او جراجی برداشتن آپاندیس را اجرا کرد. این جراحی که در نوع خودش اولینبار بود جان بیمار را نجات داد و این جوان تا زمان ترخیص زنده گزارش شد. مورتون در سال ۱۸۹۰ این مورد را در گزارشی باعنوان التهاب آپاندیس کرمیشکل با دیگران به اشتراک گذاشت.
عنصر ۱۰۵
۲۷ آوریل ۱۹۷۰ میلادی برابر با ۸ اردیبهشت ۱۳۴۹ خورشیدی، آلبرت گیورسو از آزمایشگاه تابش لارنس در برکلی گزارش سنتز عنصر ۱۰۵، با همجوشی هستههای کالیفرنیوم و نیتروژن را در نشست انجمن فیزیک آمریکا در واشنگتن دیسی اعلام کرد. جرم اتمی این عنصر مصنوعی ۲۶۸ و نیمهعمرش حدود ۱.۶ ثانیه بود و در برابر ادعای آزمایشی روسیه در سال ۱۹۶۸، که تیم ایالاتمتحده آن را ثابتنشده میدانست عدله بهتری داشت. دانشمندان آمریکایی نام هانیوم در بزرگداشت اتو هان، دانشمند آلمانی کاشف شکافت هستهای را پیشنهاد کردند اما درنهایت، اتحادیه بینالمللی شیمی محض و کاربردی تصمیم گرفت که نام آن را دوبنیوم برگرفته از شهر دوبنا در روسیه بگذارد و اینگونه، ادعای قبلی کشف تیم دانشمندان روس به سرپرستی گئورگی فلروف را در موسسه مشترک تحقیقات هستهای روسیه در شهر دوبنا در سال ۱۹۶۸که آمریکیوم را با نئون بمباران کرده بودند به رسمیت شناخت.
فردیناند ماژلان
۲۷ آوریل ۱۵۲۱ میلادی برابر با ۸ اردیبهشت ۹۰۰ خورشیدی، فردیناند ماژلان، دریانورد و اکتشافگر پرتغالی که در خدمت دولت اسپانیا بود درگذشت. او اولین نفری بود که از جهت غرب اروپا به آسیا رفت و در اقیانوس آرام کشتی راند. ماژلان همچنین نخستین کسی بود که با هدف دور زدن کرهزمین هدایت یک ناوگان اکتشافی را به عهده گرفت. ماژلان و ملوانانش اولین مردم اروپایی بودند که گذرگاه میان دو اقیانوس اطلس و آرام (تنگه ماژلان) را کشف و از آن عبور کردند. گذرگاهی که امروزه با نام تنگه ماژلان شناخته میشود. در آمریکای جنوبی «شتر بیکوهان» دیدند که احتمالا همان لاما، گواناکو، شترچه یا آلپاکا بوده است. براساس نوشتههایشان نوعی «غاز» سیاه یافتند که به جای پَر کندن باید پوست آن کنده شود که درواقع آنچه دیده بودند پنگوئن بود. دو مورد از نزدیکترین کهکشانها به ما یعنی ابر ماژلانی بزرگ و ابر ماژلانی کوچک را که فقط از نیمکره جنوبی رویت میشوند رصد کردند و دریافتند کسانی که از سمت غرب دور کره زمین میگردند یکروز از تقویم واقعی عقب میمانند. ژولورن بعدها از این کشف ماژلان و گروهش در نوشتن رمان دور دنیا در ۸۰ روز بهره برد.
کارل پیرسون
۲۷ آوریل ۱۹۳۶ میلادی برابر با ۸ اردیبهشت ۱۳۱۵ خورشیدی، کارل پیرسون، ریاضیدان انگلیسی که یکی از بنیانگذاران علم آمار مدرن بود بهدنیا آمد. سخنرانیهای او بهعنوان استاد هندسه در سال ۱۸۹۲ به نگارش «گرامر علم»، پرخوانندهترین کتاب او و کتاب کلاسیک در فلسفه علم تبدیل شد. روشهایی که او توسعه داد برای هر کاربرد جدی آمار ضروری است. از سال ۱۸۹۳ تا ۱۹۱۲ او مجموعهای متشکل از ۱۸مقاله را با عنوان مشارکتهای ریاضی در نظریه تکامل نوشت که حاوی بسیاری از ارزشمندترین آثار او، ازجمله آزمون کایدو اهمیت آماری بود. بیشتر کارهای او درحوزه روشهای تحلیل دادههای آماری با ریاضیات ازجمله روش تحلیل مولفههای اصلی بود که تحلیل مجموعه دادههای بزرگ با تعداد زیادی بعد یا ویژگی و افزایش تفسیرپذیری دادهها را با حفظ حداکثر مقدار اطلاعات و تجسم دادههای چند بعدی میسر میکند.
انتهای پیام/