شبنم مقدمی (بازیگر): حتی با رعایت پروتکل های بهداشتی فعلا کار نمیکنم
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۸۱۴۹۰
شبنم مقدمی که در سریالهای دوپینگ و هیولا ایفای نقش داشته است، می گوید: این روزها مشغول کار نیستم. تصمیم گرفته ام حتی با رعایت پروتکل های بهداشتی هم یک مدتی را کار نکنم. امیدوارم زودتر این بلا از سر جهان رخت بربندد.
به گزارش ایسنا، این بازیگر سینما و تلویزیون که مهمان تلفنی برنامه «پنجشنبه جمعه» رادیو ایران بود، در پاسخ به اینکه آیا تا به حال از کسی متنفر بوده ای که بعد از برخورد با او نظرت عوض شود، گفت: واژه تنفر برای من خیلی بزرگ است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقدمی همچنین در پاسخ به این سوال که تا به حال نامه خداحافظی برای کسی نوشته است، توضیح داد: بله نوشته ام. در روزگاری که نامه رایج بود. پیش از اینترنت، ایمیل، مسیج و ربات، آدم ها برای هم نامه می نوشتند. کسانی بودند که وقتی می خواستی از آنها خداحافظی کنی باید برایشان نامه می نوشتی.
بازیگر سریالهای «چرخ فلک» و «مدینه» یادآور شد: خیلی علاقه مند به نامه هستم. در ادبیات جهان رایج است که نامه های فلان نویسنده به فلان نویسنده منتشر می شود. یا مثلا نامه های فلان شاعر به فلان نقاش، فکر میکنم نسل بعدی ما اینها را نخواهد داشت. چون هیچ مسیجی را نمی شود منتشر کرد. حتی ایمیل ها شاید از بین بروند. دیگر کاغذ و قلمی وجود ندارد. ما البته هنوز در منزل می نویسیم. دفترچه یادداشت داریم. سنت گرایی در این زمینه در من هنوز هست.
مقدمی همچنین در پاسخ به این پرسش که تا به حال سفری رفته ای که همان ابتدا دلت بخواهد برگردی، گفت: بله. به مالزی رفته بودیم. نمی دانم چرا، ولی رسیدم فرودگاه و گفتم نمی شود همین الان برگردم. نسبت به جو آنجا، محیط و گارد حفاظتی احساس عجیبی داشتم. حدود ۱۰ سال پیش بود و گفتم یعنی چه چرا شهر «ایپوه» اصلا اصالت ندارد. من اینطور هستم که با همه چیز اول حسی برخورد می کنم. اول با احساسم با همه چیز برخورد می کنم، شعورم برخورد نمی کند. نور و رنگ فرودگاه را دوست نداشتم. گفتم من باید این را برگردم که نشد.
«پنجشنبه جمعه» با اجرای منصور ضابطیان و به تهیه کنندگی زهرا قائدی هر هفته پنجشنبه و جمعه ساعت ۲۲ همزمان با پخش صوتی از رادیو ایران به صورت تصویری نیز از سایت این شبکه رادیویی پخش می شود.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: شبنم مقدمی کرونا تا به حال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۸۱۴۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵۴۳ میلیون دلار، ارزش خدمات باغ ملی گیاه شناسی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش های مجلس، این مرکز در گزارشی موضوع زوال باغ ملی گیاه شناسی بر اثر توسعه شهری نامتوازن را بررسی کرد.
در این گزاش آمده است:
باغهای گیاهشناسی، مکانهایی هستند که مجموعههایی از گیاهان زنده را با اهداف پژوهش، حفاظت، نمایش و آموزش نگهداری میکنند. باغهای گیاهشناسی نقش مهمی را در حفظ تنوع زیستی ایفا میکنند. این باغها که عموماً در فضاهای شهری قرار گرفتهاند؛ باعث ایجاد پیوند دوباره انسان و طبیعت شده و به بخشی از اکوسیستم شهری بدل شدهاند. باغ گیاهشناسی ملی ایران با قدمت طولانی ۵۵ساله در زمینی به وسعت ۱۴۵ هکتار بالغبر ۴۰۰۰ گونه گیاهی بومی، انحصاری، نادر و در معرض خطر انقراض را در خود جای داده است و طی دهههای اخیر به یک اثر ملی منحصربهفرد در موضوع حفاظت از ذخایر ژنتیکی در مجاورت پایتخت تبدیل شدهاست. این باغ در مقایسه با دیگر باغهای گیاهشناسی ملی در جهان در رتبه سوم از منظر تعداد گونههای مورد حفاظت و در رتبه پنجم از منظر وسعت قرار دارد. این باغ در دامنه جنوبی رشته کوه البرز در اراضی چیتگر، در شمال غربی تهران واقع گردیده است. طی سالیان اخیر توسعه نامتوازن شهری در منطقه ۲۲ و بلندمرتبهسازیها در مجاورت این باغ، نگرانیهایی را بابت زوال این باغ ایجاد کرده که در این راستا گزارش حاضر سعی کرده است، ضمن بررسی ارزشهای مختلف این باغ اعم از ارزشهای اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، مروری بر ضوابط حریم باغهای گیاهشناسی در جهان و ایران داشتهباشد و پیامدهای مختلف عدم رعایت حریم را به برنامهریزان شهری گوشزد کند. ارزشهای باغهای گیاهشناسی در نگاه کلی به دو دسته ارزشهای بهرهبرداری (شامل موجودیت، میراث آیندگان و نوعدوستی) و ارزشهای غیربهرهبرداری (شامل استفاده مستقیم و غیرمستقیم) قابل طبقهبندی است. درخصوص باغ ملی گیاهشناسی ایران اگرچه تاکنون ارزشگذاری اقتصادی رسمی توسط هیچیک از دستگاههای متولی در کشور انجام نشده است، اما براساس مطالعات پیشین درصورتیکه این باغ بهعنوان ثروت ملی کلی ایرانیان در نظر گرفته شود، صرفاً ارزش خدمات تفرجی - حفاظتی این گنجینه ملی برابر با ۵۴۳،۸۳۵،۸۵۰ دلار در سال برآورد میشود. رعایت حریم باغهای گیاهشناسی بهواسطه حفاظت از این باغها بهعنوان زیستگاههای انسانساخت در سطح جهان همواره مورد توجه بوده است. بهطور مثال در باغ گیاهشناسی کیو در لندن که ۱۳۲ هکتار وسعت دارد، یک منطقه حائل با وسعت ۳۵۰ هکتار در نظر گرفته شدهاست که نشان از اهمیت منطقه حائل برای حفظ کارکرد و حفاظت فیزیکی باغهای گیاهشناسی دارد. در ایران نیز مطابق با رویه انجام گرفته در سایر کشورها، حریم باغ ملی گیاهشناسی در سال ۱۴۰۱ به تصویب رسیده است که براساس آن ضلع شمالی باغ گیاهشناسی در جنوب اتوبان شهید همدانی جزء حریم باغ بوده و حداکثر ارتفاع مجاز ساخت برای کاربریهای مجاز در این محدوده با رعایت سایر ضوابط حریم ۱۵ متر تعیین شدهاست. بلندمرتبهسازی در مجاورت باغ ملی گیاهشناسی میتواند پیامدهای ناگواری نظیر کاهش شدید سفرههای آب زیرزمینی منطقه و باغ، خزان زودرس گونههای گیاهی بهدلیل کاهش وزش باد و جریانهای خنککننده، تشکیل جزایر حرارتی و افزایش دما در میکروکلیماهای باغ و خشکیدگی گیاهان حساس و نیمهحساس، افزایش میزان و گستره گردوغبار، اخلال در تبادل گازی و فتوسنتز و بروز ضعف در گیاهان، افزایش آلودگیهای صوتی و درنتیجه کوچ و نابودی جانوران موجود در این اکوسیستم، بههم خوردن تعادل نوری و اکولوژیکی و درنهایت زوال درختان و نابودی منظر را بههمراه داشتهباشد. با توجه به اینکه درختان و گیاهان باغ ملی گیاهشناسی ایران، دارای تنوع زیادی در بافت، شکل و رنگ هستند، ازاینرو هسته مرکزی بومشناختی یک چشمانداز را رقم میزنند و علاوهبر جنبههای زیباییشناسی، منفککننده کاربریهای مختلف و از بین برنده سیمای نامطلوب عوامل مصنوع هستند. در شرایطی که ساختمانهای بلندمرتبه و تودههای فشرده بناهای سیمانی و فولادی، نمای این پهنه سبز ارزشمند را از بین ببرند، لذا امکان خلق و تأکید بر توجه و نگاه به عناصر طبیعی که در به نظم کشیدن سیمای محیط، تأثیر روانشناختی دارد، از بین خواهد رفت. با توجه به این نکته مهم که در صورت بدعتگذاری صدور مجوز بلندمرتبهسازی در حریم باغ گیاهشناسی، زمینه برای دستاندازی بیشتر و صدور مجوزهای جدید هموار خواهد شد، پیشنهاداتی برای جلوگیری از زوال تدریجی باغ ملی گیاه شناسی ایران مطرح ارائه میشود: حفظ حریم و رعایت ضوابط استقرار واحدهای گروه خدماتی در اطراف باغ ملی گیاهشناسی، توقف ساختوساز و ابطال پروانههای صادره با رعایت حقوق و جلوگیری از ضرر مالکان، آموزش، آگاهیرسانی و تبیین جایگاه باغ گیاهشناسی بهعنوان یک سرمایه و گنجینه ملی برای عموم مردم ایران اسلامی، ثبت باغ ملی گیاهشناسی بهعنوان میراث جهانی یونسکو، تصویب ضوابط حریم برای دیگر باغهای گیاهشناسی کشور.