علائم خونریزی مغزی

علائم خونریزی مغزی شامل سردردهای شدید، تاری دید، ضعف در یک سمت بدن و سفتی گردن می شوند. خونریزی مغزی یک وضعیت اضطراری پزشکی است که به درمان در بیمارستان نیاز دارد.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصر ایران، خونریزی در مغز به نام هموراژ شناخته می شود که نوعی سکته مغزی است. نوع خونریزی به مکان وقوع آن در مغز بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عنوان مثال، اگر ضربه ای به سر فرد وارد شده باشد، ممکن است یک هماتوم ساب‌دورال (زیر سخت‌شامه) را تجربه کند. در این شرایط، خون از رگ های آسیب دیده به غشائی که مغز را پوشش می دهد، نشت کرده و موجب افزایش فشار می شود.

اگرچه خونریزی مغزی می تواند مرگبار باشد، اما امکان بهبودی نیز وجود دارد. فرد ممکن است عوارض بلند مدتی مانند صرع یا مشکلات حافظه را تجربه کند.

علائم

ممکن است هیچ نشانه هشداردهنده ای از خونریزی در مغز وجود نداشته باشد. به عنوان مثال، این شرایط می تواند پس از زمین خوردن یا وارد شدن ضربه به سر رخ دهد.

اگر ضعفی در دیواره رگ خونی وجود داشته باشد می تواند دچار برآمدگی یا تورم شده که به نام  آنوریسم  شناخته می شود. آنوریسم ها می توانند به طور ناگهانی و بدون هشدار قبلی پاره شده و موجب خونریزی در مغز شوند.

فعالیت بدنی یا فشار می تواند موجب پارگی یک آنوریسم شود. بر همین اساس است که بلند کردن جسمی سنگین یا در زمان تجربه احساسی شدید مانند خشم که موجب افزایش فشار خون می شوند، امکان خونریزی در مغز وجود دارد.

علائم می توانند متفاوت باشند و به مکانی که خونریزی رخ داده است، بستگی دارند. بخش های مختلف مغز مسئول عملکردهای مختلفی مانند گفتار، حافظه یا حرکت هستند.

فرد مبتلا به خونریزی مغزی ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

- سردرد شدید ناگهانی

- سفتی گردن

- احساس بیماری یا بیمار شدن

- سردرگمی

- حساسیت به نور

- دشواری در حرکت و راه رفتن

- لرزیدن

- تشنج

- غش کردن

فرد می تواند دارای علائم سکته مغزی نیز باشد. افراد باید نشانه های این شرایط و این که باید چه کاری انجام دهند را به خاطر داشته باشند:

- افتادگی صورت

- ضعف دست

- گفتار مبهم

- زمان تماس با اورژانس

سکته مغزی یک وضعیت اضطراری پزشکی است. اگر فردی علائم خونریزی مغزی یا سکته مغزی را تجربه می کند باید همواره با اورژانس تماس بگیرید.

خونریزی مغزی ناشی از زمین خوردن

یک آسیب دیدگی جدی سر می تواند موجب خونریزی مغزی شود. تمام تروماهای جدی سر نیازمند توجه پزشکی فوری هستند. افرادی با این نوع از آسیب دیدگی ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

- غش کردن

- سردرگمی

- دشواری در تکلم

- بیمار بودن

- خروج خون یا مایع از گوش ها

- دشواری در بیدار ماندن

آنوریسم پاره شده

پارگی آنوریسم می تواند موجب خونریزی در مغز شود. تشخیص آنوریسم ها تا پیش از این که پاره شوند می تواند دشوار باشد، اما از علائم شایع آنها می توان به سردرد و دوبینی اشاره کرد. آنوریسم می تواند به واسطه یک آسیب سر یا افزایش سطوح فشار خون پاره شود.

عوامل خطر

هر چیزی که به رگ های خونی آسیب برساند می تواند خطر آنوریسم را افزایش دهد. از عوامل خطر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- چاقی

- سیگار کشیدن

- مصرف بیش از حد الکل

- فشار خون بالا

- سن

- جنسیت

- نژاد

- سابقه خانوادگی سکته مغزی

افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای سکته مغزی قرار دارند، اما این شرایط می تواند بسیاری از افراد زیر 65 سال را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

بارداری، استفاده از داروهای ضد بارداری، و روش درمان جایگزینی هورمون ممکن است همگی در افزایش خطر سکته مغزی نقش داشته باشند.

در آمریکا، خطر تجربه نخستین سکته مغزی برای افراد سیاه پوست دو برابر بیشتر از افراد سفید پوست است. این ممکن است به دلیل خطر دیابت و چاقی بیشتر در جمعیت سیاه پوستان باشد.

فردی که قبلا سکته مغزی را تجربه کرده است در معرض خطر بیشتری برای تجربه یک سکته مغزی دیگر قرار دارد. فردی که قبلا یک سکته قلبی را تجربه کرده است نیز در معرض خطر بیشتری برای تجربه سکته مغزی قرار دارد.

بیماری کبد  یکی دیگر از عواملی است که می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. فردی با کبد آسیب دیده ممکن است با خطر بیشتر خونریزی در بدن مواجه باشد.

ژن ها نیز ممکن است در این زمینه نقش داشته باشند. آنژیوپاتی آمیلوئید سربرال یک بیماری ژنتیکی است که می تواند موجب از دست رفتن عملکرد مغز با افزایش سن شود. انباشت پروتئین ها اطراف دیواره سرخرگ مغز ممکن است خطر زوال عقل، سکته مغزی و صرع را افزایش دهد.

تشخیص و آزمایش

با توجه به علائمی که فرد دارد، ممکن است این که با خونریزی مغزی مواجه شده است، مشهود باشد. دلایل و عوامل خطر واضح مانند آسیب دیدگی سر یا سکته مغزی پیشین نیز می توانند به تشخیص یک خونریزی مغزی کمک کنند.

فرد به طور معمول نیازمند انجام آزمایشات در بیمارستان برای تشخیص خونریزی مغزی است. رایج‌ترین روش تصویربرداری سی‌تی اسکن است.

در مورد آنوریسم، پزشک می تواند یک ماده رنگی را درون رگ های خونی تزریق کند که به تعیین موقعیت این شرایط در تصویربرداری پرتو اکس کمک می کند.

پونکسیون نخاعی نیز می تواند به بررسی نشانه های خونریزی کمک کند. در این روش نمونه گیری از مایع مغزی نخاعی انجام می شود.

اگر این آزمایشات نشان دهند که فرد خونریزی مغزی دارد، آزمایش هایی که در ادامه صورت می گیرند می توانند اطلاعات بیشتری را برای کمک به طراحی برنامه درمان در اختیار پزشک قرار دهند.

درمان

گزینه های درمان می توانند متفاوت باشند. در ادامه با برخی روش های درمان با توجه به دلیل خونریزی مغزی بیشتر آشنا می شویم.

آنوریسم پاره نشده

اگر فردی با آنوریسم پاره نشده مواجه باشد، جراح از روش قرار دادن کویل استفاده می کند. وی از یک کاتتر برای هدایت کویل های فلزی کوچک به سمت آنوریسم استفاده می کند. این وسیله از ورود خون به رگ جلوگیری کرده و اتصال آن به سرخرگ اصلی را مسدود می کند تا از تورم و ترکیدن آنوریسم در آینده جلوگیری شود. این روش در طول زندگی فرد چندین بار قابل انجام است.

جراح می تواند از روش قرار دادن کلیپ نیز استفاده کند که در آن یک کلیپ فلزی برای پیشگیری از ورود خون به آنوریسم در پایه آن قرار داده می شود.

خونریزی های مغزی

درمان فوری پس از خونریزی مغزی استفاده از دارو است. این ممکن است درد را تسکین داده و از تشنج مرتبط با پارگی آنوریسم پیشگیری کند.

اگر یک آنوریسم دلیل خونریزی مغزی باشد، فرد ممکن است نیازمند عمل جراحی برای ترمیم رگ خونی پاره شده باشد.

انواع خونریزی در مغز

دو نوع خونریزی در مغز وجود دارند که شامل هموراژ درون مغزی، خونریزی در بافت مغز رخ می دهد، و هموراژ زیر عنکبوتیه، خونریزی در سطح مغز رخ می دهد، می شوند.

آسیب دیدگی های سر که به خونریزی مغزی منجر می شوند معمولا از نوع هموراژ زیر عنکبوتیه هستند در شرایطی که فشار خون بالا از دلایل شایع هموراژ درون مغزی است. هر دو نوع خونریزی مغزی دارای علائم مشابه هستند.

عوارض

خونریزی مغزی می تواند موجب عوارض مختلفی شود و برخی طولانی‌تر از موارد دیگر هستند.

عوارض اولیه

یک آنوریسم ممکن است دوباره پاره شود و موجب خونریزی دیگری شود. خطر در روزهای نخست پس از نخستین خونریزی بالاتر است. علائم مشابه با خونریزی مغزی اولیه هستند، اما اغلب از شدت بیشتری برخوردار هستند.

پس از یک خونریزی مغزی، رگ خونی می تواند دچار اسپاسم شده و باریک شود. این شرایط جریان خون به مغز را کاهش می دهد و می تواند موجب آسیب مغزی شود. علائم شامل خواب آلودگی، و نشانه های مشابه با سکته مغزی می شوند.

پس از یک خونریزی مغزی، مایع می تواند در مغز جمع شود. این می تواند فشار بر مغز را افزایش داده و موجب تجربه علائمی مانند سردرد، استفراغ و تاری دید شود.

عوارض بعدی

عوارض دیگر ممکن است مدت زمانی بیشتری طول بکشد تا ظاهر شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- مشکلات حافظه

- تمرکز 

- اختلالات خلق و خو

- تغییرات رفتاری

پیشگیری

برخی اقدامات را می توانید برای پیشگیری از تجربه خونریزی مغزی انجام دهید. با این وجود برخی عوامل از جمله ژنتیک زیر کنترل ما قرار ندارند.

از جمله اقداماتی که می توانید برای پیشگیری از خونریزی مغزی انجام دهید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ورزش

- مصرف یک رژیم غذایی سالم

- کاهش استرس

- محدود کردن مصرف نمک و چربی

- ترک سیگار

- پرهیز یا محدود کردن مصرف الکل

پربیننده ترین ۲۱۶ نفر فوتی کرونا در ۲۴ساعت گذشته ۸خوراکی که باید قبل از خواب بخورید چرا گلو درد دارم؟ به جای نمک از این سبزی استفاده کنید! کدام کشورها در رقابت برای تولید واکسن کرونا حضور دارند؟

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: سکته مغزی مغز خشم سکته مغزی فشار خون بالا مغز خونریزی مغزی قیمت طلا قیمت لوازم خانگی سهام عدالت خونریزی در مغز تواند موجب موجب خونریزی خونریزی مغزی آسیب دیدگی موارد زیر خطر بیشتر سکته مغزی فشار خون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۸۶۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناهنجاری گوژپشتی چگونه تشخیص و درمان می‌شود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، اختلال کیفوز یا قوزپشتی، یک نوع انحراف در ستون فقرات است که باعث خم شدن بخشی از آن به سمت بیرون می‌شود. این مشکل ممکن است برای افراد در سنین مختلف رخ دهد، اما اغلب در دوران بلوغ اتفاق می‌افتد. اگرچه این بیماری معمولاً مشکلات جدی را ایجاد نمی‌کند، اما در صورت شدت بالا می‌تواند باعث تغییر شکل ستون فقرات و درد شود. همچنین ممکن است منجر به فشار به قفسه سینه شده و باعث مشکلات تنفسی شود. کیفوز بیشتر در سنین نوجوانی ظاهر می‌شود و گاهی ممکن است مادرزادی یا در سنین بالاتر نیز رخ دهد.

افراد مبتلا به کیفوز ممکن است با قوز قابل توجه در ناحیه پشت روبه‌رو شوند. در صورت شدت بالا، درد کمر و التهاب ناحیه ستون فقرات همراه با ضعف قسمت پایین بدن و حتی فلج پا نیز ممکن است رخ دهد؛ بنابراین تشخیص به موقع و در صورت لزوم، درمان مناسب می‌تواند از عوارض جدی این بیماری جلوگیری کند. این اختلال ممکن است از علل مختلفی نظیر عوامل مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب‌های فیزیکی، عفونت ستون فقرات یا حتی وجود تومور نخاعی ناشی شود. در ادامه، قصد داریم درباره انواع کیفوز، علائم آن، روش‌های تشخیص و راه‌های درمان اطلاعات بیشتری منتقل کنیم.

کیفوز یک اختلال نسبتاً شایع است که معمولاً در جوانان و بزرگسالان رخ می‌دهد. در این اختلال، بخشی از مهره‌های منطقه توراکس از حالت عادی خود خارج می‌شود و شکل مثلثی به خود می‌گیرد، که منجر به خم‌شدن ستون فقرات به سمت جلو می‌شود. عوامل تغییر حالت توراکس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

نشستن طولانی مدت پشت میز یا خم شدن و قوزکردن‌های طولانی و همچنین نشستن، ایستادن و خوابیدن در وضعیت نامناسب، تأخیر در رشد و مشکلات مربوط به رشد بدنی،  که ممکن است ابتلا به کیفوز را زمینه‌ساز کند، به خصوص در دوران کودکی، پیری که منجر به ضعف و سستی ستون فقرات شده و باعث تحول در حالت آن شود. فشردگی مهره‌ها بر روی هم ناشی از شکستگی در ناحیه ستون فقرات، علل دیگر ابتلا به کیفوز ممکن است شامل عفونت دیسک کمر، روماتیسم ستون فقرات، دیستروفی عضلانی و تومور نخاعی باشد.

علائم بیماری کیفوز

همانطور که گفتیم کیفوز یا گوژپشتی یک بیماری شایع است که دو نوع اول آن (انواع آن شرح داده خواهد شد) در بسیاری از افراد رخ می‌دهد. در اغلب موارد کیفوز مشکلی را برای فرد ایجاد نمی‌کند و با ورزش، فیزیوتراپی و قرار دادن بدن در وضعیت نرمال، قابل درمان است. در صورت مشاهده هرکدام از علائم بالا و هم‌چنین خم‌شدنی در قسمت شانه‌ها یا کمر، حتما به کارشناس تربیت بدنی و حرکات اصلاحی، مربی آمادگی جسمانی و یا بدنسازی، و در موارد حاد پزشک مراجعه کنید تا هرچه سریع‌تر تحت درمان قرار گیرید. در صورت عدم درمان، بیماری کیفوز می‌تواند شدت پیدا کرده و عوارضی را در پی داشته باشد. این عوارض عبارتند از:

 -قوز همیشگی در قسمت ستون فقرات

-کمر درد مداوم

 -احساس ضعف یا بی‌حسی در بازو‌ها و پا‌ها

 -تنگی تنفس و ایجاد مشکلات تنفسی

-از دست دادن کنترل مثانه

-بارزترین علائم کیفوز نیز می‌تواند خمیدگی قسمت بالاتنه فرد بیمار به جلو باشد

علائم دیگر این بیماری شامل: وضعیت غیر عادی قرار گرفتن سر، از بین رفتن انعطاف ناحیه فوقانی پشت، سفت شدن همسترینگ، ضعف و بی حسی در پا‌ها و فرسایش دیسک می‌شوند. به هر حال، هرگونه تغییر غیرطبیعی در وضعیت بدن و همچنین علائم فوقانی مورد نظر، نشانگر وجود بیماری کیفوز می‌باشد و در صورت مشاهده آنها، به مربی مراجعه نمایید.

تشخیص

در مرحله اول، در خصوص مراجعین و ورزشکاران به معاینه بیمار می‌پردازیم و سابقه پزشکی یا سلامتی او را بررسی می‌کنیم. از مراجعه کننده می‌خواهیم تا چند حرکت کششی انجام دهد تا وضعیت ستون فقرات و دامنه حرکتی آنرا بررسی نماییم. ابتدا فرد را در صفحه شطرنجی قرار می‌دهیم و از جانب به بررسی وضعیت ستون فقرات می‌پردازیم. سپس فرد بر روی یک سطح صاف دراز می‌کشد. اگر ستون فقرات به حالت نرمال باشد، شدت ناهنجاری در حد متوسط می‌باشد و درمان مناسب قابل انجام است. اگر ستون فقرات همچنان منحنی باشد، باید به دنبال روش‌های درمانی پیچیده‌تر بگردیم. در موارد شدیدتر، آزمایشات تکمیلی مانند تصویربرداری با اشعه ایکس و ام آر آی و یا آزمایش عملکرد ریه نیز مورد نیاز است. تصویربرداری با اشعه ایکس، امکان نمایش استخوان‌های ستون فقرات از زوایای متفاوت را فراهم می‌کند و به ما کمک می‌کند تا وضعیت خمیدگی را مشخص نماییم. ام آر آی همچنین به منظور بررسی وضعیت اعصاب و کانال نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد، و آزمایش عملکرد ریه نیز برای بررسی دستگاه تنفسی به خصوصاً در مراحل بعدی تشخیص نقش مهمی دارد که این موارد اخیر باید زیر نظر پزشک باشد.

درمان

برای درمان کیفوز، مربی یا پزشک نکات مختلفی را به‌حساب می‌آورد از جمله سن بیمار، وضعیت سلامتی، نوع کیفوز و شدت خمیدگی. اگر بیمار وضعیت شوئرمن یا شدید داشته باشد، از روش‌های غیرجراحی استفاده خواهد شد. این روش‌ها شامل فیزیوتراپی برای تقویت ماهیچه‌های شکم و کمر، دارو‌های ضدالتهابی مانند ایبوپروفن و آسپرین برای کاهش درد، و همچنین استفاده از بریس برای پشتیبانی از ستون فقرات و به حالت صحیح برگشتن بدن و از همه مهمتر انجام حرکات و تمرینات اصلاحی است.

انتهای پیام/