به نقل از «صراط نیوز»

چند باور غلط و آسیب زا بر زندگی مشترک/ رابطه خوب خود به خود اتفاق نمی‌افتد

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۰۶۳۰۵

صراط: گاهی اوقات زوجین در زندگی مشترک، انتظارات غیر منطقی و غیر واقع بینانه‌ای از خود، همسر و رابطه شان دارند، این انتظارات غیر واقع بینانه یا "اسطوره‌ها" باید اصلاح شوند تا اثر منفی آن‌ها بر رابطه و رفتار زوجین کاهش پیدا کند.

انتظارات زوجین از تجربه شخصی آن‌ها گرفته شده است و این تجارب از فرهنگ، جامعه و خانواده کسب شده است، به عبارتی اسطوره‌ها آموخته شده و اکتسابی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از ازدواج بعضی از این اسطوره‌ها حذف شده و بعضی از آن‌ها باقی می‌مانند، در صورتی که اسطوره‌های منفی باقی بمانند، سلامت رابطه زوجین را به خطر می‌اندازند.

بعضی از اسطوره‌ها بقایای پیام‌های خانواده‌های اولیه و اصلی هستند که والدین، آن‌ها را بدون اینکه خود آگاهی داشته باشند، به فرزندانشان آموزش داده‌اند. زوج‌هایی که در ابتدای ازدواج خود و پس از آن با اسطوره‌ها مواجه می‌شوند و نسبت به آن‌ها شناخت پیدا می‌کنند، فرصت مناسب تری را برای بحث درباره آن‌ها پیدا می‌کنند. زوجین هر چقدر پیام‌های غیر واقع بینانه را بیشتر کشف کنند، بیشتر قادر می‌شوند باور‌ها و رسوم مشترک جدیدی را برای رابطه خود خلق کنند.
بعضی از اسطوره‌های متداول در روابط زوجین

اگر یکدیگر را دوست داریم باید همیشه خوشحال باشیم

این تفکر و باور غیرمنطقی است. واقعیت این است که زن و شوهر‌ها می‌توانند یکدیگر را خیلی دوست داشته باشند و در عین حال گاهی اوقات خوشحال نباشند، به عبارتی خوشحال نبودن می‌تواند به دوست داشتن یا دوست نداشتن یکدیگر ربطی نداشته باشد. در زندگی روزمره عوامل زیادی می‌توانند باعث شوند که انسان خوشحالی خود را از دست بدهد، از بین رفتن خوشحالی نیز به معنی دوست نداشتن همسر نیست. افرادی که این باور در ذهن آن‌ها وجود دارد به محض اینکه همسرشان در کنار آن‌ها است و ناراحت به نظر می‌رسد، احساس می‌کنند که همسرشان آن‌ها را دوست ندارد، وگرنه کنارشان احساس ناراحتی نخواهد کرد. این انتظار و باور غیر واقع بینانه نیست که رفتار و احساس فردی را که به آن باور دارد، تحت تأثیر قرار می‌دهد.

ما باید بدون توجه به تأثیری که بر روی همسرمان می‌گذاریم کاملاً با یکدیگر صادق باشیم

صداقت در رابطه زوج‌ها خوب است، اما اعتقاد به اینکه زن و مرد باید در همه مسائل زندگی خود با یکدیگر صحبت کنند، منطقی به نظر نمی‌رسد. این باور باعث می‌شود که زن یا مرد مسائلی را که برای آن‌ها در گذشته اتفاق افتاده، حتی اگر در زندگی امروز و رفتارشان کوچکترین تأثیری ندارد، بی‌کم و کاست برای همسرشان بگویند.

بیان بعضی موارد مربوط به گذشته می‌تواند اثر منفی در ذهن همسر بگذارد، به همین دلیل بیان عواملی که تأثیر منفی بر روابط دارند منطقی به نظر نمی‌رسد. زوجین نباید به یکدیگر دروغ بگویند، اما لازم نیست که همه مسائل مربوط به خود را بگویند. فردی که این باور در او وجود دارد بدون توجه به تأثیر مثبت یا منفی بر همسر خود، مسائلی را بیان می‌کند که می‌تواند رابطه را تخریب کند.

اگر یکدیگر را دوست داریم باید همیشه با هم باشیم

این باور غلط باعث می‌شود فرد احساس کند که اگر همسرش او را دوست دارد باید همیشه و همه جا با او باشد. واقعیت این است که در زندگی زوج‌ها لحظاتی پیش می‌آید که لازم است یا شوهر تنهایی به جایی برود یا به همسرش اجازه بدهد که به تنهایی جایی برود یا حتی لحظاتی را تنها باشد. اینکه زن و شوهر با هم باشند خوب است، اما اگر گاهی با هم نباشند به معنی دوست نداشتن یکدیگر نیست. به عبارتی زن و شوهر می‌توانند یکدیگر را دوست داشته باشند و در عین حال گاهی اوقات در کنار هم نباشند. تنهایی به مهمانی یا مسافرت رفتن نشان‌دهنده عدم علاقه به همسر نیست و با همسر به مهمانی و گردش رفتن نیز به نشانه علاقه مندی نیست. مردی که این باور را دارد در صورتی که همسرش لحظاتی را با او نباشد احساس رنجش و ناراحتی می‌کند و این احساس او در رابطه با همسرش اختلال ایجاد می‌کند.

زمانی که مشکلی پیش می‌آید باید مشخص کنیم مقصر کیست

این موضوع که در مشکلات زناشویی یک نفر مقصر است و باید مقصر مشخص شود، باوری غلط است. در بسیاری از مشکلات زناشویی واقعاً کسی مقصر نیست، بلکه مشکل حاصل تفاوت دیدگاه و نظر زوجین است. زمانی که دیدگاه دو نفر درباره مسأله‌ای متفاوت است و آن‌ها زاویه دید متفاوتی دارند و مشخص کردن مقصر نه مفید است و نه ممکن. فردی که این باور در ذهنش عمیق شده، در اختلافات عقیده دارد که همسرش مقصر است، به همین دلیل تأکید افراطی دارد که مقصر باید مشخص شود، تغییر این تفکر به بهبود ارتباط زوجین کمک زیادی می‌کند.

رابطه خوب خود به خود اتفاق می‌افتد

بعضی از افراد اعتقاد دارند که رابطه خوب با همسر یک شانس است، آن‌ها عقیده دارند اگر زن و شوهر یکدیگر را دوست داشته باشند خود به خود خوشبخت خواهند شد. این یک باور غلط است. رابطه خوب احساس خوشبختی، نیاز به این دارد که انسان برای به دست آوردن آن تلاش کند. احساس خوشبختی به کسی اهدا نمی‌شود، بلکه در اثر تلاش انسان برای ایجاد رابطه خوب با همسرش به دست می‌آید. کسی که باور فوق را دارد، منتظر می‌ماند رابطه خوب با همسرش خود به خود ایجاد شود و اگر این رابطه ایجاد نشود، ممکن است بگوید شانس ندارد یا ما به درد هم نمی‌خوریم، وجود این باور باعث عدم تلاش فرد برای بهبود رابطه و ایجاد رابطه خوب و لذت بخش می‌شود.

زن و شوهر باید همیشه نزدیک هم باشند

اینکه زن و شوهر نزدیک هم باشند خوب است، اما اگر گاهی هم از یکدیگر دور باشند مشکلی ایجاد نمی‌شود. کسی که باور فوق را دارد اگر لحظه‌ای از همسرش دور باشد، احساس می‌کند که او را از دست داده و یا احساس می‌کند همسرش او را دوست ندارد. این باور باعث می‌شود که حتی اگر در یک مجلس مهمانی همسر فرد با او کمی فاصله فیزیکی پیدا کند، احساس بسیار بدی پیدا کند. گاهی حتی لازم است که زن و شوهر از هم فاصله بگیرند، در غیر این صورت ممکن است این احساس ایجاد شود که همسر استقلال فرد را گرفته است. باور فوق در صورتی که تغییر نکند می‌تواند در رابطه زن و شوهر اختلال ایجاد کند.

ما اگر یکدیگر را داشته باشیم، نیازی به خانواده و دوستان نداریم

این باور غیرمنطقی که اگر یکدیگر را داشته باشیم نیازی به خانواده و دوستان نداریم، باعث می‌شود که زن یا شوهر از اینکه همسرش با خانواده و دوستانش ارتباط دارد احساس ناراحتی و نارضایتی کند. این چنین فردی عقیده دارد زن و شوهر باید خود به هم وابسته باشند و به دوستان و خانواده‌ها نیاز نیست. صاحب این باور خانواده و دوستان را عامل ایجاد اختلال در روابط با همسرش تلقی می‌کند. این باور غلط اگر اصلاح نشود می‌تواند روابط زوج‌ها را با هم و با اطرافیان با مشکل مواجه کند. واقعیت این است که ارتباط متعادل با خانواده و دوستان می‌تواند حافظ رابطه زن و شوهری باشد. زن و شوهر علاوه بر اینکه که به یکدیگر نیاز دارند به ارتباط با خانواده‌های خود و دوستانشان نیز نیاز دارند. اگر رابطه با دوستان و خانواده‌ها متعادل باشد، در ایجاد استحکام در رابطه زن و شوهری نقش اساسی دارد، به همین دلیل این باور غلط باید اصلاح شود.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: ازدواج طلاق صراط خانواده و دوستان غیر واقع بینانه یکدیگر را دوست اگر یکدیگر داشته باشند زن و شوهر باعث می شود خانواده ها باید همیشه خود به خود رابطه خوب اسطوره ها باور غلط زوج ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۰۶۳۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طعنه هاشمی‌طبا به رئیسی و کابینه‌اش: فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است؛ برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند

مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدم‌ها روبه‌رو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر می‌شود مردم آدم‌هایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدم‌هایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟

با تأیید اصل خوبی آدم‌ها فقط می‌خواهیم ببینیم این وعده‌ها چه سرانجامی یافته است.

طعنه هاشمی طبا به مدافعان دولت رئیسی: در دولت روحانی، نگران سفره مردم بودید، اما در دولت جدید از پوشیدن لنگ و دمپایی و روزه گرفتن حرف می‌زنید.

۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال

۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل

۳- اصلاح نظام بانکی کشور

۴- تک‌رقمی‌شدن تورم

۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران

۶- اجرای خصوصی‌سازی واقعی

۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور

۸- مداخله‌نکردن دولت در بازارها

۹- حل مشکل حاشیه‌نشینان

۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا

۱۱- جذابیت‌زدایی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های غیرمولد

۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایه‌ها به سمت بازار ارز، طلا و زمین

۱۳- اصلاح چندنرخی‌بودن ارز

۱۴- تولید نهاده‌های دامی مورد نیاز در داخل کشور

۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج

۱۶- وعده‌های وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)

۱۷- وعده‌های وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)

۱۸- وعده‌های وزیر امور خارجه (۲ مورد)

۱۹- وعده‌های دیگر وزرا چند ده مورد

البته فهرست وعده‌ها بسیار است و در نگاه اول هم می‌توان آن‌هایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعده‌ها آن‌قدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته می‌شود که جای تردید باقی نمی‌گذارد. فقط از این تعجب می‌کنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که این‌همه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای می‌گیرد.

اینکه می‌گویند آیا می‌توان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتی‌ها صد میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در کیش می‌کنند و چینی‌ها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بسته‌های امکان سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد بهره‌برداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد.

این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایه‌گذاری‌هایی که قبلا گفته بودند، به‌علاوه سرمایه‌گذار خود باید بداند چه کاری می‌خواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پرده‌برداری این بسته‌های نه‌چندان مورد علاقه سرمایه‌گذاران را رونمایی کنیم. مگر نمی‌شود بدون پرده‌برداری آن‌ها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پرده‌برداری است و نه عمل.

یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاست‌جمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه می‌شود. صرف‌نظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمی‌کند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟

البته ما و مردم به شنیدن این وعده‌های بی‌انت‌ها عادت کرده‌ایم و مردم هم باور ندارند که بتوان این‌همه کار انجام داد؛ ولی از نظر روان‌شناختی مردم دوست دارند وعده‌های شیرین بشنوند و به‌همین‌دلیل رأی آن‌ها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق می‌گیرد. جالب است که نه رئیس‌جمهور، نه معاون اول و نه هیچ‌کدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیست‌محیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکرده‌اند و این می‌رساند که اگر چند درصد به وعده‌های خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز می‌بینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشته‌اند.

از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار می‌خواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمی‌تواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان به‌درستی انجام نمی‌شود و حسب فریادهای روز اظهار نظر می‌کنند.

چه خوب است که مسئولان کلاه‌شان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاه‌شان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز می‌توانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشان‌دادن حوادث یافته‌اند و نه بیان واقعیت‌های روز کشور که مردم به آن‌ها آگاه شوند.

بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاک‌سازی شده‌اند و به کناری رفته‌اند. خوبان هم فکر می‌کنند روز عروسی‌شان است و برای یکدیگر نوشابه باز می‌کنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمین‌مانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه می‌رسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد می‌کنند.

به نظر می‌رسد گروهی به این باور رسیده‌اند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعده‌های‌شان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمی‌گفتند «وعده». اگر خیلی فکر می‌کنند که روز عروسی‌شان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بی‌هنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالی‌که گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند.

ما هیچ‌کدام ابرمرد و قهرمان بی‌انت‌ها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش می‌رود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را می‌توانند انجام دهند و بگویند. بیش‌ازاین از آن‌ها توقع نداریم.