حجاریان: نیازمند برجام موشکی و اصلاحات ساختاری در داخل هستیم/ بجای ساخت مترو، اسم خیابانها را عوض می‌کنیم؛ علی برکت الله!
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۴۶۰۶۳
برای شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران اصلا مهم نیست که مردم در دوران کرونا در ازدحام مترو و اتوبوس، در معرض خطر هستند. برای این جماعت صرفا «سیاسی بازی» و «سیاسی کاری» اولویت دارد.
سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
*******
**حجاریان:نیازمند برجام موشکی و اصلاحات ساختاری در داخل هستیم
«سعید حجاریان» فعال سیاسی اصلاح طلب و از دستگیرشدگان فتنه 88 در یادداشتی در روزنامه شرق با عنوان «خشمگین از امپریالیسم، ترسان از انقلاب» نوشت: «در سال‌های گذشته، از سر تغافل یا شاید خوش‌بینی از ارتباط تنگاتنگ سیاست خارجی و سیاست داخلی چشم‌پوشی می‌شد و گمان می‌رفت می‌توان یکی را بدون دیگری مدیریت کرد و سامان داد؛ اما مدتی است این دو فاکتور به‌شدت به یکدیگر پیوند خورده‌اند تا حدی که می‌شود ادعا کرد هر پروژه اصلاح‌جویانه‌ای باید توأمان از سیاست داخلی و خارجی سخن بگوید...واقعیت آن است که سیاست خارجی ما، الگویی مشابه سیاست داخلی‌مان دارد. نتیجه آنکه می‌بینیم چه در خارج و چه در داخل با نوعی تعلیق مواجه هستیم».
حجاریان در ادامه نوشت: «در بررسی ربط و نسبت سیاست داخلی و خارجی با چهار متغیر تأثیرگذار مواجه هستیم؛ «داخل»، «خارج»، «مذاکره» و «جنگ» ...در این شرایط به‌گمان من باید به‌طور عاجل و در دو جبهه مذاکراتی صورت بگیرد. در الگوی مذاکره با خارج، ابتدا باید پذیرفت بر نفس مذاکره ایرادی مترتب نیست چه با جمهوری‌خواهان چه با دموکراتها، چه بی‌واسطه و چه باواسطه. مهم آن است که مذاکره شفاف باشد، پیش‌شرطی از جانب غرب پذیرفته نشود و منافع ملی هم کاملا لحاظ شود».
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: «از تقاطع دو متغیر «خارج» و «مذاکره»...مقرر است میان دولت‌های خارجی و نظام مذاکراتی صورت بگیرد که اولا در رفتار نظام تغییراتی ایجاد شود و ثانیا بر سر مسائلی از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای، موشکی و اتمی توافقاتی حاصل شود».
حجاریان در ادامه تصریح کرد: «در داخل نیز باید جمعی از اصلاح‌طلبان متشکل از کارشناسان اجرائی، سیاست‌مداران حرفه‌ای و نخبگان آکادمیک مذاکره را در دستور کار قرار دهند و با بیانی منطقی و مبتنی بر داده‌های کارشناسی مسائل را موشکافی کنند و راهبردهایی را برای اصلاح ذهینت تصمیم‌سازان و سپس بهبود وضعیت پیشنهاد دهند. جنس این فعالیت از سنخ نامه‌های سرگشاده نخواهد بود اما ضرورت دارد با دقت و صراحت به قلب ماجرا وارد شد. به‌عنوان مثال این جمع یک موضوع عاجل و استراتژیک را بررسی خواهد کرد، آسیب‌ها و ضعف‌هایش را استخراج می‌کند و بسته خروج از بن‌بست را ارائه می‌دهد. اگر پذیرفته شد، گامی به سود کشور برداشته شده است و اگر نشد، لااقل می‌توان فشارهای اخلاقی مبنی بر عدم اجرای مسئولیت ملی را از دوش اصلاح‌طلبان برداشت... بخشی در داخل معتقد است که نباید از سطح اصلاحات نمایشی فراتر رفت. غافل از آنکه چنانکه گفته شد، زمان به ضرر کشور در حال سپری‌شدن است و چنانچه اصلاحات ساختاری کلید نخورد، شاید خیلی زود دیر شود! ».
وی در ادامه نوشت: «طرفداران نیمه پایین نمودار معتقدند باید به ایران فشار وارد کرد تا حدی که سرانجام تغییر رژیم صورت بگیرد. این نگاه برآمده از تحلیلی است مبنی بر اینکه در زمانه فشار اقتصادی استعداد جنبشی‌شدن افزایش پیدا می‌کند. درحالی‌که آنها التفات ندارند که جامعه مدنی ضعیف و مردم فرسوده شده‌اند و اساسا میل به خروج از منزل از بین رفته است چه رسد به خروج از حاکمیت! بنابراین باید گفت آمریکا و همفکران آن به اشتباه تحلیلی دچار شده‌اند ولی همچنان بر آن اصرار می‌کنند... امکان رخ‌دادن انقلاب مخملی و کلاسیک در بعضی کشورها و وضعیت‌ها از جمله ایران بعید و حتی غیرممکن است».
طیف تندرو اصلاح طلب به شدت تمایل دارد که به عنوان «یار داخلی آمریکا» به ایفای نقش پرداخته و نقشه های ضدایرانی آمریکا را به نتیجه برساند. مقامات آمریکایی(هم اوباما و هم ترامپ) بارها تاکید کردند که شرط رفع تحریم ها، پایبندی ایران به «روح برجام» است. در ادامه نیز به صراحت اعلام کردند که منظور از روح برجام «تغییر اساسی رفتار ایران در داخل و خارج» است.
حجاریان پیش از این دقیقا با بازی در پازل آمریکا تاکید کرد که «هدف از برجام، نرمال سازی(رفتار ایران) در داخل و خارج بود» . اساسا برای طرف غربی(آمریکا و تروئیکای اروپا) و طیف تندروی اصلاح طلب، رفع تحریم ها و همچنین گشایش اقتصادی برای مردم ایران، به هیچ عنوان اهمیت و موضوعیت ندارد. فصل مشترک خواسته طرف غربی و طیف تندرو اصلاح طلب، وادارکردن ایران به امتیازدهی یکطرفه و خالی شدن دست ایران از تمامی توانمندی های اساسی و دست کشیدن از تمامی اصول و آرمان ها در داخل و خارج است. به عبارت دیگر، هدف مشترک این دو، استحاله جمهوری اسلامی ایران و تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر آن و تبدیل شدن ایران به لقمه ای راحت الحلقوم برای کشورهای غارتگر و سلطه گر غربی است.
حجاریان و همقطاران وی با نقش آفرینی در پروژه آمریکایی «استحاله جمهوری اسلامی ایران»، از یکسو بر کلیدخوردن مذاکرات جدید(چه با جمهوری خواهان و چه دموکرات ها) حول صنعت موشکی و توان دفاعی و قدرت منطقه ای ایران تاکید کرده و از سوی دیگر تاکید دارند که در داخل باید اصلاحات ساختاری صورت گیرد.
نکته قابل تأمل اینجاست که حجاریان در یادداشت مذکور با اشاره به کلیدواژه «نامه سرگشاده» بر ضرورت ورود صریح و بی پرده اصلاح طلبان به «قلب ماجرای داخلی» تاکید می کند. ناگفته پیداست که منظور وی، مسئله ولایت فقیه و رهبری است. همان مسئله ای که موضوع اصلی «نامه سرگشاده موسوی خوئینی ها» بود. و البته همان مسئله ای که طیف تندروی اصلاح طلب در فتنه 88 بر آن دست گذاشت.
این طیف در سال 88 با دروغ تقلب، علیه جمهوریت و سپس اسلامیت شورش کرده و به پیاده نظام دشمن در کودتای مخملی بدل شد. این رفتار طیف تندرو اصلاح طلب در سال 88 با استقبال سران رژیم صهیونیستی و ذوق زدگی سرکرده گروهک تروریستی منافقین مواجه شد و حتی «عبدالمالک ریگی» نیز برای حجاریان و همقطاران وی سوت و کف و هورا کشید. اما در نهایت مردم فهیم و عزیز ایران، کودتای مخملی فتنه گران را ناکام گذاشتند. برای همین حجاریان در یادداشت مذکور، فرمول کودتای مخملی در ایران را غیراجرایی نامیده است.
حجاریان در پشت پرده به «تجارت گندم» و برداشت سودهای کلان و هنگفت حاصل از آن مشغول است و در این سو، خود را «تئوریسین سیاسی و حامی حقوق مردم» جا زده و راه حل گشایش اقتصادی را برجامیزه کردن صنعت موشکی و قدرت منطقه ای ایران می نامد.
حجاریان و همفکران وی همواره از پاسخ به این سوال طفره می روند که «مگر قرار نبود بنابر وعده شما، با توافق هسته ای، گرانی و بیکاری و رکود از کشور رخت بربسته و آنچنان رونقی ایجاد شود که نگو و نپرس و هم چرخ کارخانه ها بچرخد و هم چرخ سانتریفیوژها و ارزش هر دلار به هزارتومان کاهش یابد و...»
حجاریان و طیف اصلاح طلب بانی اصلی دلار 20 هزارتومانی و پراید 90 میلیونی و سکه 11 میلیونی و گرانی 6 برابری مسکن و اجاره بهای مسکن هستند. اما با بی اخلاقی و بی مسئولیتی، خود را بی تقصیر جلوه داده و اصرار دارند که مردم ایران از یک سوراخ، چندین بار گزیده شوند.
**بجای ساخت مترو، اسم خیابانها را عوض می کنیم؛ علی برکت الله
روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «تهران هم مصدق دارد و هم بازرگان...» نوشت: «تهران حالا هم خیابان مصدق دارد و هم بازرگان. از اسفند سال 96 که خیابان نفت به نام مصدق درآمد تا به امروز که خیابان سازمان آب به بازرگان تغییر نام داده است بیش از دو سال گذشته است. در این مدت نام‌های زیادی برای شهر انتخاب شده که روزی دیدن آنها روی تابلوهای آبی شهری به رویا شبیه بود. اینکه روزی شورای شهر تهران خیابانی را به نام محمدرضا شجریان نام‌گذاری کند و با وجود سهم اندک خانم‌ها در میان نام‌گذاری‌ها در یک روز هم نام سیمین بهبهانی هم نام سیمین دانشور و هم فروغ فرخزاد را برای نام معابر تهران مصوب کند. حالا این نام‌ها ننشسته باشد روی خیابان‌های شهر. از شورای دوم تا پنجم زمان برد تا نام‌گذاری خیابانی به نام مصدق در تهران در صحن علنی شورا مطرح شود. خواستی که رسانه‌ها هر مرداد و هر اسفند از اعضای شورای شهر داشتند اما همیشه بی‌نتیجه مانده بود».
اکنون سه سال از آغاز به کار شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران سپری شده است. در هفته های گذشته، «محسن هاشمی» رئیس شورای شهر تهران گفت: « شما مسئله توسعه مترو را در نظر بگیرید. دستگاه‌های حفار مدرنی که برای کندن تونل‌های مترو و ساخت سازه تونل در دوره گذشته از سوی خودم تأمین و به کشور وارد شده بود، الان سه سال است که بی‌کار افتاده و در این سه سال حتی یک کیلومتر مترو در تهران ساخته نشده است؛ درحالی‌که اصولا ساخت تونل مترو بسیار کم‌هزینه است و مشکل مالی یا اجرائی ندارد و می‌توان اعتبار آن را از طریق بودجه غیرنقد تأمین کرد. اگر این دستگاه‌ها در سه سال گذشته فعالیت می‌کردند، الان سه خط جدید مترو داشتیم یا در حوزه تکمیل و راه‌اندازی ایستگاه‌ها هم با وجود آنکه هزینه سنگینی نداشت و قرار بود ماهانه یک ایستگاه مترو افتتاح شود، متوسط هر سه ماه یک بار هم شاهد افتتاح ایستگاه مترو نیستیم».
محسن هاشمی در ادامه تصریح کرد: «در حوزه اتوبوس‌رانی، از گذشته دولت ناوگان اتوبوس‌رانی شهرها را خود عمدتا تأمین می‌کرد که در دولت‌های سازندگی، اصلاحات و مهر این اتفاق افتاد؛ اما در هفت سال سپری‌شده از این دولت، حتی یک اتوبوس هم به تهران تحویل داده نشده است. عمر اتوبوس‌های شرکت واحد در این دولت از پنج سال به ۱۱ سال افزایش پیدا کرده و تعداد آنها از حدود هفت هزار به پنج هزار دستگاه کاهش پیدا کرده است و به همین خاطر حجم مسافر جابه‌جاشده با اتوبوس در تهران به دو میلیون نفر رسیده و وسایل نقلیه شخصی عمدتا جایگزین آن شده‌اند».
شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران در سه سال اخیر، بجای ساخت و توسعه مترو، تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی شهر، توسعه فضای سبز، کاهش ترافیک، توسعه معابر شهری، نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده، زیباسازی شهر، توسعه اماکن ورزشی و...صرفا مشغول تغییر اسامی خیابان های شهر هستند.
همین رفتار عجیب و قابل تأمل موجب شده است که کارشناسان، شورای شهر اصلاح طلب تهران را «شورای اسم و فامیل» بنامند.
برای شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران اصلا مهم نیست که مردم در دوران کرونا در ازدحام مترو و اتوبوس، در معرض خطر هستند. برای این جماعت صرفا «سیاسی بازی» و «سیاسی کاری» اولویت دارد.
اصلاح طلبان در شهرداری تهران هیچگاه به گرد پای «مدیریت جهادی قالیباف» هم نمی رسند. برای همین است که این بغض و خشم را با هجمه روزانه علیه مجلس یازدهم و قالیباف بروز می دهند.
**مقاومت در مقابل آمریکا هم حد و مرزی دارد
«سهیلا جلودارزاده» نماینده اصلاح طلب مجلس دهم و کاندیدای ناکام انتخابات مجلس یازدهم- که 67 هزار رای آورد- در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «هنوز نمی‌توان درباره عملکرد کلی مجلس یازدهم صحبت کرد؛ باید زمان بیشتری بگذرد. با این وجود نمایندگان مجلس یازدهم معتقدند باید به‌جای مذاکره در مقابل آمریکا مقاومت کـــــرد. ما امیدواریم این سیاست نتیجه‌بخش باشد. به همین دلیل نیز منتظریم که نتیجه عملکرد نمایندگان مجلس یازدهم را ببینیم. به هر حال مقاومت در مقابل گفت‌وگو و مذاکره با جهان نیز دارای حد و مرز است. اگر این حد و مرز رعایت نشود نمی‌توان منتظر نتایج مطلوبی از این مقاومت بود. ما نمی‌توانیم همچنان با رویکرد تهدید به تعامل به کشورهای جهان ادامه بدهیم. تجربه تاریخی نشان داده این نوع سیاست‌ورزی نتیجه مطلوبی به بار نمی‌آورد».
جلودارزاده در این مصاحبه تاکید کرده است که مقاومت در مقابل خوی سلطه گری و غارتگری آمریکا هم حد و مرزی دارد! اکنون در هشتمین سال فعالیت دولت روحانی قرار داریم. دولت آقای روحانی با شعار تعامل با جهان، برجام را کلید زد. اما این توافق خسارات زیادی به کشور تحمیل کرد.
چندی پیش عراقچی صراحتا اعلام کرد که یکی از درس های برجام این بود که مقاومت بهتر از روش فعلی دولت در سیاست خارجی جواب می دهد. روزنامه اصلاح طلب اعتماد نیز چندی پیش در اعترافی دیرهنگام با نقد سیاست خارجی دولت روحانی نوشته بود: «به نظرم بسیاری از افراد درک درستی از ماهیت روابط بین‌الملل و سیاست واقع‌گرایانه ندارند و روابط بین‌الملل را به گفت‌وگو و صلح‌خواهی تقلیل می‌دهند، در حالی که روابط بین‌الملل در اصل متکی به قدرت است و بس».
رویکرد سیاست خارجی باید بر پایه «عزت، حکمت و مصلحت» باشد. اما متاسفانه دولت روحانی در اجرای این سه اصل مهم دچار قصور و تقصیرهای فراوان شد.
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا انفجار بیروت قرارداد ایران و چین ویژه های مشرق دموکراتها مصدق اوباما امریکا اصلاح طلبان ویژه های مشرق محمدرضا شجریان کودتای مخملی جلودارزاده ترامپ شورای شهرتهران محسن هاشمی موسوی خوئینی ها عبدالمالک ریگی سیدعباس عراقچی سعید حجاریان رژیم صهیونیستی صنعت موشکی روح برجام مجلس یازدهم سهیلا جلودارزاده دولت روحانی گروهک تروریستی منافقین قالیباف برجام موشکی روزنامه آرمان روزنامه شرق برجام مجلس اخبار داغ شورای شهر و شهرداری اصلاح طلب تهران اصلاحات ساختاری سیاست خارجی اصلاح طلبان مجلس یازدهم سیاست داخلی سه سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۴۶۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همراهی دولت و شهرداری باعث شکستن قفل واردات واگن‌های مترو
همزمان با تلاش‌های شبانه‌روزی برای تحقق قرارداد خرید ۶۳۰ واگن، به واسطه ارتباط خوب شهردار تهران با دولت و همت آقای رئیسی، ۱۵ درصد پیش پرداخت خرید واگن‌ها پرداخت شده و بزودی واگن‌ها به تهران می‌رسند. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، مدیریت شهری ششم تهران و دولت سیزدهم بالاترین سطح همکاری دو نهاد مهم و خدمتگزار را دنبال می‌کنند، به طوری که نه تنها علیرضا زاکانی؛ شهردار تهران در جلسات مداوم و هفتگی هیئت دولت شرکت می‌کند بلکه رئیس‌جمهور، حکم نماینده ویژه برای شهردار تهران صادر کرد.
اما در این میان مخالفان تلاش کردند که اختلاف‌نظر فنی یکی از مدیران میانی وزارت کشور با مدیریت شهری بر سر تایید صلاحیت واگن‌های وارداتی را به اختلاف دو نهاد تعمیم دهند. برخلاف نظر این مدیر، مهدی چمران؛ رئیس شورای شهر تهران می‌گوید: متروی تهران پیش از این کارشناس تایید واگن‌ها بوده و اگر شرکت دیگری بخواهد کار تایید را انجام بدهد باید دو تا سه میلیارد تومان هزینه شود و ما نمی‌خواهیم هزینه اضافی صرف شود.
رسانه‌های اصلاح‌طلب در حالی روی فراموشی مردم حساب باز کردند که گویا از یاد برده‌اند که این محسن هاشمی؛ رئیس شورای شهر تهران در دوره اصلاحات بود که بارها و حتی در تلویزیون، حسن روحانی و دولتمردان دولت قبل را به باد نقد گرفت؛ هاشمی حتی در آذر ماه سال 1399 درباره عدم تامین پول واگن‌ها، رفتار دولتمردان گذشته را «خیلی کودکانه» خواند و گفت: «...چرا دولت مردان ما نمی‌فهمند، وقتی ما سیستمی را هزینه کردیم، تونل و تجهیزات ثابت را ساخته‌ایم، اما چرا واگن خریداری نمی‌کنیم ...».
مشکلات واگن‌های مترو با ورود رئیس‌جمهور حل می‌شود؟آتش اختلاف در شورای شهر دوره پنجم آنقدر شعله‌ور بود که هر دو طرف بارها علیه یکدیگر صحبت کردند و ابایی هم از اعلام آشکار اختلافات نداشتند البته این شکاف، به موضع گیری‌های آشکار رسانه‌ای محدود نشد، بلکه آنقدر وسعت گرفت که رئیس جمهور دوره قبل حتی اجازه ورود پیروز حناچی؛ شهردار سابق تهران به جلسات هیئت دولت را نمی‌داد.
ماجرای واگن‌ها چیست؟
پیروز حناچی؛ شهردار سابق تهران چند ماه پیش در روزنامه اعتماد مدعی شده بود «قرارداد 630 واگن مترو، اساساً مرتبط با مدیریت شهری فعلی شهر تهران نیست و به تلاش‌های مدیریت قبلی باز می‌گرد» هرچند که صحبت‌های اولیه به آن سال‌ها بر می‌گردد اما باید از پیروز حناچی پرسید که برای این قراردادی که از سال 97 ابلاغ شده چه قدمی برداشته است؟
واقعیت این است که نه تنها در دوره قبل اقدام عملی در این باره انجام نشد بلکه شهردار تهران همزمان با تلاش‌های شبانه‌روزی برای تحقق قرارداد خرید 630 واگن، به واسطه ارتباط خوب با دولت و همت آقای رئیسی، 15 درصد پیش‌پرداخت خرید واگن‌ها را پرداخت و حتی با افزایش 25 درصدی این تعداد را به 791 دستگاه رساند.
همچنین این دوره مدیریت شهری توانست در اتفاقی کم‌نظیر رکورد افتتاح میانگین ماهانه یک ایستگاه مترو را ثبت کند و آن و در اختیار مردم قرار دهد.
این درحالیست که در آن دوره مدیریتی نه تنها واگن و اتوبوسی به ناوگان حمل و نقل اضافه نشد بلکه 1600 اتوبوس کمتر از آنچه تحویل گرفته شد به دوره زاکانی تحویل داده شد و در موضوع مترو حتی انبارهای قطعات یدکی مترو خالی به دوره مدیریت ششم تحویل داده شد.
همچنین طبق آنچه در کتابچه تحول و تحویل (که مدیران دوره قبل برای کارنامه عملکردشان چاپ کردند)، تنها برنامه‌ریزی برای تهیه 200 دستگاه اتوبوس (80 دوکابین و 120 تک کابین) دیده می‌شود که با 826 اتوبوس جدید، 428 دستگاه اتوبوس اورهال شده و قرارداد 2500 دستگاه اتوبوس 12 متری، 25000 دستگاه تاکسی سدان برقی، 2500 دستگاه تاکسی شاسی‌بلند (suv)، 10 هزار دستگاه ون و 150 هزار دستگاه موتورسیکلت برقی قابل مقایسه نیست.
انتهای پیام/
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد