به نقل از «پارسینه»

علائم افتادگی مثانه چیست؟ + روش درمان

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۴۰۸۲۲

افتادگی مثانه مشکلی است که گاه بسیار آزاردهنده می‌شود و حتی بیمار را به اتاق عمل می‌کشاند. مثانه عضوی تو خالی است که وظیفه ذخیره ادرار را به عهده دارد.

مثانه توسط قسمت جلویی واژن حفظ می‌شود. گاهی به دلایلی این دیواره شل می‌شود و مثانه به سمت پایین می‌آید. شل شدن عضلات لگنی باعث بروز افتادگی رحم و مثانه می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به طور دقیق‌تر اگر عضلات دیافراگم لگنی شل شود، افتادگی مثانه و با شل شدن عضلات لگنی و همچنین رباط‌های نگهدارنده افتادگی رحم رخ می‌دهد که هردو تقریبا یکی‌اند.

در ادامه دکتر طاهره افتخار، فوق تخصص فلوشیپ اختلالات کف لگن و استاد دانشگاه تهران درباره علل بروز این بیماری، راه‌های درمان و شیوه‌های پیشگیری، اطلاعات مفیدی در اختیارتان می‌گذارد.

کدام نشانه‌ها را جدی بگیریم؟

ابتدا بهتر است بگوییم واژن دارای سه قسمت است؛ قسمت قدامی که شامل مثانه و گردن مثانه، قسمت میانی، مربوط به رحم و دهانه رحم (اگر فرد عمل شده باشد همان قسمت سقف واژن) و قسمت آخر که مربوط به روده است. مشکل افتادگی رحم درجات مختلفی دارد، اما ممکن است با نشانه‌های مختلفی بروز کند و بیماران با نشانه‌های مختلفی مراجعه کنند: احساس خروج توده از واژن، اختلال در ادرار کردن، ناتوانی تخلیه ادرار، تکرر ادرار یا بی‌اختیاری ادرار، اختلالات دفع، درد زیر شکم.

چه کسانی در معرض خطرند؟

برخی عوامل، احتمال بروز بیماری را افزایش می‌دهند که از آن جمله می‌توان به:

- زایمان طبیعی (بخصوص خانم‌هایی که تعدد زایمان داشته‌اند.)

- جراحی‌های بزرگ

- بیماری آسم (بیماران آسمی زمانی که دچار تنگی نفس می‌شوند با زور به ناحیه شکم تنفس و مدام سرفه می‌کنند که با این کار فشار روی کف لگن وارد می‌آورند.)

- مشکلات یبوست (این گروه برای دفع، فشار زیادی به داخل شکم وارد یا تنقیه می‌کنند یا مدت طولانی در دستشویی می‌نشینند و دچار مشکلات زیادی می‌شوند که همه این رفتار‌ها احتمال بیرون زدن دیواره خلفی واژن را بیشتر می‌کند.)

- وزن بالا

- ژنتیک (در برخی افراد بافت ناحیه فاشیا به صورت ژنتیک ضعیف است.)

این درد درمان دارد؟

در مرحله اول، تشخیص با معاینه صورت می‌گیرد، اما در مراحل بعد نیاز به آزمایش‌های تکمیلی یا تست‌های خاص مانند تست یورودینامیک یا نوار عصب مثانه است. گاهی نیز ممکن است از ام. آر. آی یا سونوگرافی هم بهره گرفت. نوع درمان به عوامل زیادی بستگی دارد؛ سن بیمار، این که بیماری تا چه درجه‌ای پیشرفت کرده باشد، شرایط سلامت عمومی او و این که به بیماری‌های زمینه‌ای مانند مشکلات قلبی، دیابتی مبتلاست و دارو استفاده می‌کند یا خیر. به طور کلی درمان‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

درمان‌های غیرتهاجمی: این شیوه برای زنانی که سن زیاد یا بیماری دیابت دارند یا قبلا عمل قلب باز انجام داده‌اند، استفاده می‌شود.

جراحی: انواع مختلفی دارد. جراحی ممکن است ازطریق شکم یا واژن صورت بگیرد.

کدام شیوه درمان بهتر است؟

بیماری با توجه به شرایط فرد، نیاز به درمان‌های مختلفی دارد. گاه فردی به سطح یک یا دو بیماری دچار است یا تنها دو ماه یک بار با بی‌اختیاری ادرار رو‌به‌رو می‌شود که با مراجعه به فیزیوتراپ درمان می‌شود. ما به بیماری که مشکل خفیفی از افتادگی مثانه دارد، توصیه به جراحی نمی‌کنیم.

اما اگر بیمار بسیار دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شود یا یک توده بزرگ بیرون‌زده حس می‌کند که حتی هنگام راه رفتن زخمی می‌شود نیاز به جراحی دارد. درمان بیماری‌های کف لگن نیاز به مهارت زیادی دارد و مهارت جراح در این بیماری بسیار مهم است. گاه متخصصان زنانی که دوره‌های عمومی دیده‌اند، مهارت کافی در درمان ندارند. در ۳۰ درصد موارد به هرحال ممکن است بیماری دوباره برگردد. اما انتخاب نوع درمان در این درصد مهم است.

زایمان طبیعی خطرناک است؟

تروما‌های زایمان‌های واژینال که باعث پارگی زیاد می‌شوند، از عواملی است که خطر ابتلا به بیماری را بیشتر می‌کند. اگر زایمان طولانی یا دور سر بچه بزرگ یا نوزاد وزن زیادی داشته باشد، احتمال بروز بیمار بیشتر می‌شود. البته زنانی که سزارین شده‌اند، هم ممکن است به این بیماری دچار شوند و بهتر است هر فرد برای انتخاب نوع زایمان با توجه به شرایط خود و با مشورت پزشک متخصص شیوه سزارین یا طبیعی را انتخاب کند.

برای پیشگیری چه کنم؟

ورزش‌های کف لگن به پیشگیری بیماری کمک زیادی می‌کنند. ورزش‌ها به طور کلی برای همه افراد مفید و برای افرادی که در گروه پر خطر قرار می‌گیرند، ضروری‌تر است. این ورزش باید توسط متخصص آموزش داده‌شود. برای این منظور به فیزیوتراپ‌های کف لگن مراجعه کنید تا ورزش‌های مخصوص را بدرستی بیاموزید. حمل کردن وزن زیاد خطر ابتلا به بیماری و کاهش این رفتار راهی برای پیشگیری از بیماری محسوب می‌شود. بیماران آسمی یا کسانی که یبوست دارند هم باید جدی‌تر دنبال درمان مشکلات ناشی از آسم و دفع باشند. اگر بیماری بموقع درمان نشود، خطر مرگ و میر ندارد، اما کیفیت زندگی بشدت کاهش پیدا می‌کند.

منبع: جام جم

منبع: پارسینه

کلیدواژه: افتادگی مثانه زایمان طبیعی پارسی خبر ورزش سبک زندگی افتادگی مثانه کف لگن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۴۰۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ام‌ اس زودرس قابل تشخیص است؟

 به گزارش تابناک، متخصصان در تاریخ ۱۹ آوریل در مجله Nature Medicine گزارش دادند در یک مورد از هر ۱۰ مورد ابتلا به ام اس، بدن سال ها قبل از شروع علائم، شروع به تولید مجموعه مشخصی از آنتی بادی ها در خون می‌کند.

متخصصان دریافتند این الگوی آنتی بادی ۱۰۰ درصد تشخیص ام اس را پیش بینی می کند. هر بیمار حامل این مجموعه از آنتی بادی ها به ام اس مبتلا شد.

آنها امیدوارند این آنتی بادی ها روزی مبنای یک آزمایش خون ساده برای غربالگری ام اس باشند.

دکتر «مایکل ویلسون»، متخصص ارشد مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) گفت: در چند دهه اخیر، حرکت در زمینه درمان ام‌ اس جدی‌تر و قوی‌تر صورت گرفته است.

ام اس زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند و به غلاف محافظ اطراف رشته‌های عصبی به نام میلین آسیب می‌رساند. این امر سیگنال‌های ورودی و خروجی مغز را مختل می‌کند و باعث بروز علائم مختلفی می‌شود که حواس را مختل کرده و بر توانایی حرکت تأثیر می‌گذارد.

برای این مطالعه، متخصصان نمونه های خون گرفته شده از ۲۵۰ بیمار مبتلا به ام اس را که قبل و بعد از تشخیص آنها جمع آوری شده بود، غربالگری و آنها را با نمونه خون افراد سالم مقایسه کردند.

متخصصان تصور می‌کردند با مشاهده اولین علائم بیماری در بیماران ام‌ اس، شاهد جهش در آنتی‌بادی‌ها خواهند بود.

در عوض، آنها دریافتند که ۱۰ درصد از بیماران ام اس سال ها قبل از تشخیص، سطوح بالایی از آنتی بادی های اتوآنتی بادی - آنتی بادی هایی که می توانند به خود بدن حمله کنند – داشتند.

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث ام اس در ۹۰ درصد دیگر بیماران می شود، اما متخصصان بر این باورند که آنها اکنون یک علامت هشدار اولیه قطعی مبنی بر بروز این بیماری، دارند.

علائم ام‌ اس می تواند حاد یا مزمن باشد و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهم این است که از علائم مختلف این بیماری آگاه بود. علائم بیماری ام‌ اس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- مشکلات حرکتی مانند احساس خستگی یا ضعف هنگام راه رفتن، صحبت کردن یا بلعیدن

- گزگز یا بی حسی در اندام ها

- اختلال عملکرد مثانه و روده

- اختلال شناختی

- تغییرات خلقی یا افسردگی

- لرزش یا اسپاسم

- سرگیجه

- اختلال بینایی

در موارد شدید، افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است دچار نابینایی و/یا فلج شوند.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده‌ای برای ام‌اس وجود ندارد. بنابراین، مدیریت علائم، فاکتوری ضروری برای داشتن یک زندگی سالم همراه با این بیماری است. پزشک ممکن است بسته به شدت علائم بیماری درمان‌های استروئیدی، تزریق خون یا فیزیوتراپی را انتخاب کند.

منبع: ايسنا