چرا ترامپ بر بازی علیه ایران در شورای امنیت تمرکز کرد؟
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۹۹۸۳۲
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-جواد حیران نیا-پیمان یزدانی: پس از شکست مفتضحانه آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت، این کشور با تفسیری غیر حقوقی که مورد توافق جامعه بین المللی از جمله متحدان اروپایی این کشور نیست خود را «مشارکت کننده» در برجام خوانده است و بر این اساس خواستار فعال سازی مکانیسم ماشه جهت بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل علیه ایران شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این درخواست آمریکا بلافاصله از سوی ۱۳ عضو شورای امنیت و طی نامههایی به رئیس ادواری شورای امنیت (کشور اندونزی) رد شد.
از سوی دیگر رئیس شورای امنیت نیز از عدم اجماع در خصوص این موضوع خبر داد که شکستی دیگر برای آمریکا به شمار میرود.
اما این پرسش مطرح است که آیا آمریکا از نتایج احتمالی این دو رأی گیری مطلع نبوده است و آیا مشاوران ترامپ از مواضع کشورهای دیگر که حتی با ردگیری رسانه ای نیز قابل تشخیص بود بی اطلاع بودند؟
اگر مطلع بودند، چرا «برایان هوک» نماینده ویژه دولت ترامپ در سفرهای مکرر به کشورهای عضو شورای امنیت تلاش می کرد تا دیدگاه آنها را با خود همراه کند و این کشورها به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران رأی بدهند؟
اگرچه در نتایج حاصله می تواند عدم حقانیت آمریکا و پیروزی دیپلماسی ایران قابل تشخیص است اما این همه ماجرا نیست.
پرداختن به این موضوع مستلزم بررسی سیاست خارجی ترامپ از یک سو و موضوع انتخابات آمریکا از سوی دیگر است.
ترامپ از زمان روی کار آمدن در تلاش بوده تا نشان دهد نهادهای نئولیبرالی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته دیگر تأمین کننده خواسته های آمریکا نیستترامپ از زمان روی کار آمدن در تلاش بوده تا نشان دهد نهادهای نئولیبرالی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته دیگر تأمین کننده خواسته های آمریکا نیست.
البته این موضوع صرفا مختص به دولت ترامپ هم نبوده است. سالهای متمادی است در خصوص سیاست خارجی «کم هزینه» آمریکا در نظم بین الملل بین متفکران و سیاستمداران آمریکایی بحث و جدل وجود داشته است.
طرفداران نئولیبرالیسم معتقد هستند که سیاست خارجی آمریکا باید مبتنی بر همکاریهای بین المللی به ویژه در حوزه اقتصاد باشد و آمریکا با ایجاد رژیمهای بین المللی و حمایت از آن نظم مورد نظر خود را تحمیل کند و از افتادن کشورها به دامن دیگر کشورها از جمله چین ممانعت به عمل آورد.
سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول در سطح بین المللی و نفتا (پیمان تجارت آزاد آمریکای شمالی) در سطح منطقهای با همین ایده شکل گرفتند. در دوره اوباما، وی درصدد بود تا با پیمان تجارت آزاد در آسیا موسوم به «ترانس پاسفیک» نظم آسیا را تعیین کند که ترامپ رشتههای او را پنبه کرد.
در واقع ترامپ معتقد است رویکرد نئولیبرالیسم که در آن آمریکا باید هزینههای زیادی بابت حفظ نظم لیبرال بپردازد به سر رسیده است و آمریکا باید با یکجانبه گرایی و دوجانبه گرایی منافع خود را تأمین کند و همه کشورهای عضو یک رژیم و نهاد بین المللی مانند ناتو، یا سازمان تجارت جهانی سهم و هزینهای متناسب یا برابر با آمریکا بپردازند.
این دیدگاه البته توسط متفکران و اندیشمندان مکتب «رئالیسم نئوکلاسیک» نیز دنبال میشود. برای نمونه «جان میرشایمر» متفکر معروف مکتب رئالیسم تهاجمی در کتاب اخیر خود که در نقد لیبرالیسم نوشته است معتقد است آموزههای لیبرالیسم برای سیاست خارجی آمریکا شکست خورده است. بر این اساس او معتقد است که آمریکا در سیاست خارجی باید بر اساس رویکرد رئالیستی عمل کند و تنها در سیاست داخلی بر اساس آموزههای لیبرال عمل کند.
اما طرفداران رویکرد لیبرال همچنان آموزههای لیبرالیسم و نئولیبرالیسم را برای «ایجاد نظم و برقراری آن» لازم و ضروری میدانند.
تلاش آمریکا در تمرکز بر شورای امنیت و بازی در بازی ای که نتایجش مشخص بود از این منظر نیز قابل تأمل است. ترامپ در واقع با تلاشهای مکرر خود در زمینه تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و مکانیسم ماشه علیه ایران این موضوع را به افکار عمومی القا می کرد که او در تلاش برای تقابل با ایران است ولی از طریق این نهادها یعنی سازمان ملل از یک سو و متحدان سنتی خود (اروپای پیر) از سوی دیگر قادر به تحقق آنها نیست.
ترامپ برای استدلال آوردن در کمپینهای انتخاباتی و برای توجیه سیاست یکجانبه گرایی و به مشکل خوردن با متحدان سنتی نیاز به این آرای شورای امنیت داشت تا نشان دهد حق با او بوده استبه عبارت دیگر او برای استدلال آوردن در کمپینهای انتخاباتی و برای توجیه سیاست یکجانبه گرایی و به مشکل خوردن با متحدان سنتی خود نیاز به این آرای شورای امنیت داشت تا نشان دهد حق با او بوده است و برای اقناع افکار عمومی نیز از آن بهره ببرد.
به عبارت دیگر ترامپ از این منظر نشان داد که سیاست چندجانبه گرایی مبتنی بر «نهاد محوری» و «رژیم محوری» دیگر به درد آمریکا نمی خورد. از همین رو بود که «نیکی هیلی» که زمانی نماینده دولت ترامپ در سازمان ملل بود گفت: «سازمان ملل متحد اکنون برای باورهای قلبی ما نیست بلکه جایی برای دیکتاتورها، قاتلان و سارقانی است که آمریکا را تقبیح میکنند. دستانشان را بیرون میآورند و میخواهند قبضهای آنها را پرداخت کنیم. اما رئیس جمهوری ترامپ به همه اینها پایان داد. تحت رهبری او، ما کارهایی را انجام دادیم که باراک اوباما و جو بایدن از انجام دادنشان سر باز میزدند.»
دکتر «عثمان فاروق لوغ اوغلو»، معاون حزب جمهوری خلق ترکیه نیز در این خصوص به خبرگزاری مهر می گوید: از همان ابتدا مشخص بود که آمریکا فاقد هرگونه مبنای حقوقی برای درخواست احیای فوری تحریمهای ایران و پشتیبانی لازم برای تصویب آن میباشد. پس چرا ایالات متحده برای بار دوم این موضوع را در شورای امنیت پیش برد؟ ممکن است حداقل سه انگیزه برای این کار وجود داشته باشد: یکی از انگیزههای میتواند این باشد که آمریکا درصدد ساختن پروندهای علیه سازمان مللی است که دولت ترامپ هیچ وقت از آن راضی نبوده است. پروندهای برای توجیه چالش نهایی آمریکا برای سیستم سازمان ملل. انگیزه دوم، آوردن دلایل بهتر برای ادامه تحریمهای دوجانبه ایالات متحده است. نهایتاً، انگیزه آخر ممکن است بخشی از تلاش کلی آمریکا باشد که به تنهایی برای منزوی کردن ایران در خاورمیانه تلاش میکند وبا این تفکر اشتباه، تصور میکند که توافقنامه امارات و اسرائیل موفقیت بزرگی برای پیشبرد اهدافش میباشد.»
او می افزاید: «من فکر میکنم دولت ترامپ میخواهد به مردم آمریکا این موضوع را القا کند که سازمان ملل متحد خوب نبوده و به نفع منافع آمریکا نیست. ترامپ ممکن است اینطور تصور کند که به دست گرفتن سازمان ملل متحد ممکن است به او در انتخابات نوامبر کمک کند.»
موضوعی دیگری که دولت ترامپ از رهگذر بازی علیه ایران شورای امنیت دنبال می کرد تشدید احساس «ایران هراسی»، «چین هراسی» و «روسیه هراسی» نزد افکار عمومی بوده استاما موضوعی دیگری که دولت ترامپ از رهگذر بازی در این بازی شکست خورده دنبال می کرد تشدید احساس «ایران هراسی»، «چین هراسی» و «روسیه هراسی» نزد افکار عمومی بوده است.
در پروژه «ایران هراسی» که ترامپ از ابتدای ریاست جمهوری خود با شدت و حدتی بیشتر از روسای جمهوری قبلی آمریکا دنبال کرد توانست میلیاردها دلار سلاح به کشورهای حاشیه خلیج فارس بفروشد که در یک قلم معامله تسلیحاتی با عربستان توانست 60 هزار شغل در آمریکا ایجاد کند.
جنگ تجاری با چین و اینکه آمریکا تاکنون با چین مدارا کرده و «سواری» به این کشور داده هم از ابتدا توسط ترامپ مطرح شد. ترامپ درصدد بود تا با برجسته کردن و مهار چین- که از ایده های «هنری کیسینجر» نیز بهره برد- اقدامات شدیدتر را توجیه و دنبال کند. بر همین اساس ترامپ پیشتر اعلام کرده بود که اگر «جو بایدن» رقیب دموکرات وی در انتخابات پیروز شود «چین» مالک آمریکا می شود.
در واقع ترامپ و رسانه های همسو با او در تلاش بودند تا نشان دهند بی جهت نبوده که تمرکز رئیس جمهور بر ایران هراسی و چین هراسی قرار گرفته است. در واقع با یک تیر دو نشان زده می شود. اول اینکه ترامپ «سبد رأی» خود را تقویت می کند و مانع از ریزش احتمالی آن در نتیجه استدلالهای دموکراتها می شود و از سوی دیگر ممکن است بخشی از «سبد رأی» دموکراتها و یا آرای خاکستری(متزلزل) که این موضوعات برایشان مهم است را با خود همراه کند.
در خصوص این موضوع دکتر «آرتور سایر» استاد اقتصاد سیاسی و معاون سابق شورای روابط خارجی شیکاگو در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: «بطور کلی سازمان ملل مهمترین و مشروع ترین نهاد بین المللی است که سهم زیادی در حل و فصل بحران ها دارد. به خاطر داشته باشید که مسئله سازمان ملل در گذشته همواره مسئله بحث برانگیزی در سیاست داخلی آمریکا بوده و همواره جریانهای محافظه کاری وجود داشته اند که دائما خواستار خروج آمریکا از این نهاد بوده اند. با وجود خروج آمریکا از سازمان بهداشت جهانی امروز کسی خروج از سازمان ملل را توصیه نمی کند. من معتقدم امروز فرصتی ایجاد شده تا کشورهای اروپایی بتوانند سیاست های خود درباره ایران و سایر موضوعات را بازنگری کنند.»
بنابراین افکار عمومی محافظه کار از ایده خروج آمریکا از نهادهای بین المللی از جمله سازمان ملل استقبال می کند و نتایج دو رأی گیری شورای امنیت علیه ایران نیز از سوی ترامپ می تواند به عنوان مصداق ناکارآمدی این نهادها معرفی شود و این آرای در سبد تبیت شوند.
ترامپ از زمان به قدرت رسیدن مدام، متحدان سنتی خود در اروپا را تحت فشار قرار داده و دست به تحقیر رهبران آنها زده استموضوع دیگری که ترامپ از رهگذر تمرکز بر بازی از پیش شکست خورده دنبال می کرد توجیه استدلال خود در نوع مواجهه با متحدان سنتی خود است. ترامپ از زمان به قدرت رسیدن مدام، متحدان سنتی خود در اروپا را تحت فشار قرار داده و دست به تحقیر رهبران آنها زده است.
تحت فشار قرار دادن متحدان سنتی آمریکا با طرح موضوع پرداخت سهم عضویت آنها در ناتو که پیشتر آمریکا تقبل می کرد شروع شده بود. ترامپ مدام آنها را تهدید می کرد که حق عضویت خود را به صورت کامل پرداخت کنند و سهم مناسبی از بودجه کشورهای خود را به آن اختصاصی دهند. دامنه تهدیدات دولت آمریکا تا جایی بالا رفت که کشورهای اروپایی به رهبری آلمان و فرانسه صحبت از تشکیل «ارتش متحد اروپایی» کردند که مستقل از آمریکا باشند و از ذیل سایه ناتو خارج شوند. «امانوئل ماکرون» در همین راستا و پیش از آغاز نشست مهم چند وقت پیش ناتو از «مرگ مغزی» این سازمان گفته بود.
میزان موفقیت طرح آلمان و فرانسه در تشکیل ارتش مشترک اروپایی اگرچه موضوع این بحث نیست ولی گرایش جدی تر به سمت آن خبر از دریافت پیامهای واشنگتن از میزان همراهی در لحظه اکنون و آینده از متحدان سنتی اروپایی داشت.
بر همین اساس ترامپ اروپایی که در آن متحدان سنتی خود در آن قرار دارند را «اروپای پیر» نامید و بر گسترش روابط با کشورهای شرق اروپا از جمله لهستان تمرکز کرد. در این خصوص دولت آمریکا بخشی از نیروهای نظامی خود را از آلمان خارج و به لسهتان فرستاد. او حتی مطرح کرده بود که باید کشور برزیل را وارد ناتو کند؛ کشوری که رئیس جمهور راستگرای آنرا «ترامپ برزیل» می نامند.
در مجموع می توان گفت ترامپ از نتایج رأی گیری شورای امنیت علیه ایران در درست بودن استدلالهای خود در خصوص ایران هراسی؛ چین هراسی؛ ناکارآمدی نهادهای بین المللی از جمله سازمان ملل؛ ناکارآمدی متحدان سنتی اروپایی امریکا؛ دوجانبه گرایی به جای چندجانبه گرایی بهره خواهد برد.
کد خبر 5009153منبع: مهر
کلیدواژه: رهبری رهبری ایالات متحده امریکا ایران دونالد ترامپ شورای امنیت سازمان ملل ایالات متحده امریکا رژیم صهیونیستی امارات متحده عربی عراق ایران عادی سازی روابط با اسرائیل فلسطین مکانیسم ماشه دونالد ترامپ عربستان سعودی لبنان روسیه شورای امنیت سازمان ملل مایک پمپئو بین المللی ترامپ از زمان ایران هراسی سیاست خارجی شورای امنیت افکار عمومی تا نشان دهد سوی دیگر سازمان ملل علیه ایران دولت ترامپ چین هراسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۹۹۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنعانی تحریمهای جدید آمریکا، انگلیس و کانادا را به شدت محکوم کرد
به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه اقدام سه کشور آمریکا، انگلیس و کانادا در اعمال تحریمهایی علیه برخی اشخاص حقیقی و حقوقی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، همچنین قطعنامه پارلمان اروپا و طرح ادعاهایی علیه کشورمان را به شدت محکوم و از همراهی معدود کشورهایی در اروپا از رویکرد ظالمانه دولت آمریکا انتقاد کرد.
کنعانی افزود: ظرفیتهای نظامی جمهوری اسلامی ایران متناسب با نیاز آن در تامین امنیت و منافع ملی، حفاظت از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و دفاع مشروع و بازدارنده در مقابل هرگونه تهدید و تجاوز خارجی است و جمهوری اسلامی ایران از شرکای مهم جامعه جهانی در تأمین صلح و امنیت منطقهای و بینالمللی و مبارزه با تروریسم بینالمللی است.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی تصریح کرد: توسل به ابزار تحریم علیه ظرفیتهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران نه تنها خللی در عزم و اراده دولت و مردم ایران در افزایش اقتدار ملی با هدف دفاع مشروع و قاطع از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و امنیت و منافع ملی ایران ایجاد نمیکند، بلکه برخلاف میل تحریم کنندگان، تحریمها را به فرصتی برای خودکفایی و خوداتکایی در تقویت و توسعه ظرفیت دفاعی و نظامی ایران تبدیل کرده است.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی از رویکرد دوگانه پارلمان اروپا در موضوع حمله رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در دمشق و دفاع مشروع ایران شدیدا انتقاد کرد و گفت: جای تأسف است که پارلمان اروپا در قطعنامه خود نسبت به اقدام متجاوزانه و ناقض قوانین و حقوق بینالملل رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک ایران و شهادت مستشاران رسمی ضدتروریست ایرانی، صرفا به ابراز تأسف بسنده کرده است، اما اقدام مشروع ایران علیه رژیم یاد شده در چارچوب حق ذاتی دفاع مشروع را شدیدا محکوم میکند!
سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد: چرا پارلمان اروپا از پرداختن به منشأ و عامل اصلی بروز تنش و ناامنی در منطقه که ریشه در اشغالگری و رویکرد جنایتکارانه رژیم صهیونیستی اسرائیل در کشتار مردم فلسطین و نیز نقض مکرر قوانین و حقوق بینالملل توسط این رژیم جعلی دارد، طفره میرود و در مقابل همسو با سیاست آمریکا از رژیمی حمایت میکند که اصل و اساس ناامنی و تنش در منطقه در طول هشت دهه متمادی است!
کنعانی همچنین با روشن و شفاف توصیف کردن سیاست و مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران اوکراین و با رد مجدد ادعاهای مربوط به استفاده از تسلیحات ایران در جنگ اوکراین تاکید کرد: اگر آمریکا و اروپا عزم صادقانهای داشته باشند، جنگ در اوکراین و جنگ علیه غزه در سریعترین زمان ممکن خاتمه خواهد یافت، اما آمریکا و برخی کشورهای اروپایی اصرار دارند که در مسیر غلط تاریخ حرکت کنند و به جای کمک به توقف جنگ، بر آتش آن بیفزایند و وقت خود را مصروف اتهام زنی به دیگران کنند.
کنعانی تاکید کرد: بسیاری از ملتها و دولتها به خصوص در منطقه غرب آسیا دیگر هیچ امید و اعتقادی به نقش آمریکا و متحدان اروپایی آن در کمک به برقراری ثبات و امنیت در منطقه ندارند.
سخنگوی وزارت امور خارجه افزود؛ این دولت و مردم ایران هستند که باید از آمریکا و اروپا به دلیل نقض توافق هستهای و ایفای نقش مخرب در ثبات و امنیت پایدار در منطقه سؤال و طلبکاری کنند، نه اینکه این دولتهای ناقض عهد و پیمان، خود را جای طلبکار و مدعی نشانده و به گستاخی بر فهرست تحریمهای ظالمانه علیه مردم ایران بیفزایند.
کنعانی خاطرنشان کرد: اگر رشادت و جانفشانی سپاه پاسداران و مستشاران شهید ضد تروریست سپاه در منطقه نبود، تروریسم داعشی تا پشت درب پارلمان اروپا و قلب آمریکا نفوذ کرده بود و امنیت منطقه و جهان را بیش از پیش تهدید میکرد، حال چگونه پارلمان اروپا وقیحانه خواستار گنجاندن تنها نیروی واقعی ضدتروریسم جهان در فهرست تروریسم میشود؛ مگر اینکه تصور کنیم گروههای تروریستی در راستای اهداف و منافع نامشروع آمریکا و معدود دولتهای اروپایی و رژیم صهیونیستی برای دامن زدن به بیثباتی و ناامنی در منطقه غرب آسیا عمل میکنند!
سخنگوی دستگاه دیپلماسی در پایان بار دیگر تاکید کرد: تکرار رویکردهای غیرقانونی و اشتباه توسل به ابزار تحریم و فشار از سوی آمریکا و تبعیت برخی دول اروپایی از واشنگتن، هیچ حق و مشروعیتی برای ادعاهای آنها از منظر حقوقی و بینالمللی ایجاد نمیکند و آنها باید زمانی پاسخگوی این ادعاها و اقدامات ظالمانه خود علیه دولت و مردم ایران باشند.
انتهای پیام/