حسرت بازیگر «ستایش» برای نقشی که هیچ وقت بازی نکرد
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۸۷۸۷۲
به گزارش افکارنیوز،
شب گذشته شیوا خنیاگر مهمان برنامه « چهل تیکه » بود و از حال و هوای شروع فعالیتش در حوزه بازیگری و گویندگی گفت:مدت‌ها به من می‌گفتند که صدای خوبی داری و من در رادیو تست گویندگی دادم و قبول شدم.
اخبار چهره ها - وی ادامه داد: ۱۲ نفر قبول شدند که از بین آنها فقط دو نفر خانم بودند و برای من جالب بود تا اینکه امتحانات گزینشی کتبی و شفاهی هم دادیم حتی متون نظم و نثر عربی و فارسی خواندیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی عنوان کرد:اما بعد از مدتی رئیس گزینش تغییر و اعلام کردمن گوینده زن نمی‌خواهم و برای من که ۸ ماه امتحان دادم و درگیر این موضوع بودم سخت گذشت.
وی افزود: من در این فاصله مادرم فوت کرد و نسبت به این موضوع سرد شده بودم تا اینکه دو سال بعد دوباره امتحان دادم و قبول شدم و شروع به کار کردم.
بازیگر سریال « بوم و بانو » درباره شروع فعالیت در حوزه بازیگری گفت: اولین فیلمی که قرار بود صدا روی صحنه اتفاق بیفتد، خانم درخشنده کارگردان این فیلم بودند، آقای شجره به من گفتند دنبال بازیگری هستند که صدای مناسبی داشته باشد.
وی افزود: البته من پیشینه تئاتری هم داشتم، اما یک نقش کوتاهی را در فیلم «عبور از غبار» بازی کردم و این شروع بازیگری ام شد.
در بخش دیگر خنیاگر درباره سریال همسران گفت: در سریال همسران خودم قرار بود جای خانم مهین ترابی بازی کنم، قرارداد رنگ پریده اش را هم دارم.
وی ادامه داد: من یک کار با آقای قدکچیان به نام دیوانه وار انجام داده بودم و آقای لطفی در این کار بودند. آقای لطفی گفتند که من یک داستانی دارم و می‌خواهم برای تلویزیون بسازم و آن را برای خانم مهین ترابی نوشتم، اما الان که بازی شما را می‌بینم به نظرم شما مناسب‌تر هستید و قرارداد نوشتیم و با آقای رسام رقم قابل ملاحظه‌ای هم بود. یک سال کامل کار انجام دادیم و حتی یک روز تعطیلی هم نداشتیم.
بازیگر سریال ستایش افزود: یک خانه‌ای در سعادت آباد را برای کار اجاره کردند و حتی تست لباس و گریم دادم. کار که شروع شد صحنه‌هایی را کارگردان از من می‌خواست اجرا کنم که باید با صدای بلند بخندم، اما بعد از یک هفته نرفتم. آقای لطفی و علی شوقیان به خانه من آمدند و من گفتم به شدت عذرخواهی می‌کنم و می‌دانم که کارم غیر حرفه‌ای بوده حاضرم زیان شما را هم پرداخت کنم، اما من بازیگر کمدی نیستم، من اشتباه کردم و بعد از آن هیچ وقت در هیچ کاری به عنوان کمدین ظاهر نشدم. حتی آقای رسام ناراحت شدند و آقای لطفی را برداشتند که معرف من بودند و آقای کاویانی را آورند و خانم مهین ترابی را جای من گذاشتند.
شیوا خنیاگر درباره اینکه دوست داشت چه نقشی بازی کند که نشده است؟ گفت: من خود واقعی ام را هیچ وقت بازی نکردم، شخصیتی که به خودم نزدیک باشد را نداشتم.
وی افزود:من به زبان گیلکی وترکی تسلط دارم حتی بعضی اوقات دوستان می‌گویند که چرا با این لهجه‌ها کار نکردی؟اما همیشه کارگردانان همیشه اولین کار‌ها را نگاه می‌کنند و پیشنهاد همان نقش را می دهند. من همیشه یک زن پولدار، متکبر بازی کردم. اما چرا فکر نکردند نمی‌توانستم یک زن روستایی را بازی کنم.
در بخشی از این برنامه شیوا خنیاگر با لهجه گیلکی و ترکی صحبت کرد که برای مجری جالب بود.
خنیاگر اظهار کرد: من در یک ژانری ماندم و زن پولدار روی نقش من ماند. این عدم ریسک پذیری عوامل یک فیلم این اتفاق را برای بازیگر رقم می‌زند.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: چهل تیکه بوم و بانو سریال تلویزیون بازیگر سریال ستایش شیوا خنیاگر بازیگر بازیگر سینما و تلویزیون شیوا خنیاگر چهل تیکه آقای لطفی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۸۷۸۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روز ملی ایمنی در حمل و نقل و حسرت فرصت هایی که از دست می روند....
تین نیوز فروغ فاریابی :
تصادفات جاده ای در کشور، سالانه جان هزاران نفر از هموطنانمان را می گیرد و بسیاری را برای همیشه با معلولیت درگیر می کند.
هزینه های تصادفات علاوه بر اندوه و سوگ سنگین در غم جان های عزیزی که برای همیشه از دست می روند، خسارت های مادی سنگینی بر خانواده ها، جامعه، سیستم امداد و درمان، سیستم توانبخشی، و ....تحمیل می کند.
مطالعات بسیاری برای محاسبه همه جانبه هزینه تصادفات انجام گرفته. در یک مطالعه حتی رنج و اندوه و فشارهای روانی حاصله از تصادف را ، تقویم به پول کرده و به هزینه های کمّی و ملموس افزوده اند.
برآورد هزینه ها، یکی از راه هایی است که ابعاد هولناک سوانح را آشکار و کمک می کند تصمیمات بازدارنده و پیشگیرانه بهتری اتخاذ شود.
در شرایط اقتصادی سختِ متاثر از تحریم های ظالمانه، و تورم کمر شکن، عزم مدیران و سیاستگذاران کشور باید هر چه بیشتر به سمت عقلانیت و دوراندیشی و دلسوزی برای مصرف درست ریال به ریال منابع کشور میل کند و سازمان برنامه بایستی با خساست و سختگیری منطقی نسبت به توزیع منابع و تخصیص بودجه اقدام کند و دستاورد اعتبارات را بازخواست کند.
با انتشار بودجه سال ۱۴۰۳ ، باز هم ردیف های بودجه ای خاصی ذهن را آزار می دهد.
۶۷۰ هزار میلیارد تومان بودجه نهادهای فرهنگی و دینی با عملکرد منفی یا نامعلوم!!!
در کنار آنها ۶۸ هزار و پانصد میلیارد تومان بودجه وزارت راه با این مقدار کاستی و نیاز و حوادث جاده ای و ریلی و زیرساخت های ناکافی و ....
پول هدر دادن نیست؟!
نهادهایی که چنین پولی را از جیب مردم جذب می کنند و شاید بیشتر از آن هم طلب می کنند آیا با توجه به عملکرد خود، در قبال مردم احساس دین نمی کنند؟
حتی اگر سهم تقصیر خطای انسانی در تصادفات بزرگ باشد، خود دلیل بی ثمری این نهادها در تربیت انسان های قانونمند و دیگرخواه و مسئول است.
ای کاش برای یک سال بطور آزمایشی، همه این نهادهای تبلیغی و فرهنگی و مذهبی تعطیل شوند و بودجه آنها به بهبود ایمنی راه های کشور و نوسازی ناوگان عمومی درون شهری و برون شهری و بهبود سیستم های امداد و فوریت های پزشکی اختصاص یابد.
اقلا آنها که می توانند خدمت ملموسی ارائه کنند ، در ارائه خدمات خود تقویت خواهند شد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»