بازگشت بزرگ‌آقا به سینما/حضور بازیگر «از یادها رفته» در اثر جدید ده‌نمکی
تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۹۴۶۴۳
خبرگزاری میزان-بیست و چهارمین روز از شهریور ماه ۹۹ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به بازگشت علی نصیریان در شرایط کرونایی به عرصه سینما اشاره کرد.
خبرگزاری میزان - بیست و چهارمین روز از شهریور ماه ۹۹ با اخبار و حاشیه‌های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به بازگشت علی نصیریان در شرایط کرونایی به عرصه سینما اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«علی نصیریان» با وجود شرایط کرونایی به سینما باز می‌گردد
بازیگر فیلم سینمایی «خورشید» گفت: پیش از این ترجیح می دادم تا در شرایط بیماری کرونا در هیچ پروژه ای حاضر نشوم، اما اگر این فیلم سینمایی به نوعی جمع و جور ساخته شود و پروتکل‌های بهداشتی هم در آن رعایت شود بازی در این اثر را خواهم پذیرفت.
علی نصیریان در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر مشغول خواندن یک فیلمنامه سینمایی هستم، فعلاً صحبت‌های مقدماتی صورت گرفته و در حال بررسی شرایط برای حضور در این اثر هستم.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین گفت‌وگوی علی نصیریان اینجا کلیک کنیدوی در همین راستا ادامه داد: پیش از این ترجیح می دادم تا در شرایط بیماری کرونا در هیچ پروژه ای حاضر نشوم، اما اگر این فیلم سینمایی به نوعی جمع و جور ساخته شود و پروتکل‌های بهداشتی هم در آن رعایت شود بازی در این اثر را خواهم پذیرفت.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
فروش ۵۰ میلیونى «بی‌حسی موضعی» در یک هفته
فیلم سینمایی «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام در نخستین هفته از اکران خود در سینما‌های کشور به فروشی معادل ۵۰ میلیون تومان دست یافت، رقمی که نشان می‌دهد بار دیگر فیلمی در چرخه سینمای کرونایی با شکست روبرو شده است.
فیلم سینمایی «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام در نخستین هفته از اکران خود در سینما‌های کشور به فروشی معادل ۵۰ میلیون تومان دست یافت، رقمی که نشان می‌دهد بار دیگر فیلمی در چرخه سینمای کرونایی با شکست روبرو شده است.
این فیلم نخستین بار در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر اکران شد و توانست نقدهای مثبتی را برای خود به ثبت برساند.
از جمله نکات حائز اهمیت و جالب این فیلم می توان به حضور «حبیب رضایی» در قامت تهیه کننده اشاره کرد. این نخستین تجربه تهیه‌کنندگی حبیب رضایی پس از سال‌ها حضور در سینما است. همچنین محمد صادق رنجکشان به عنوان سرمایه‌گذار و مجری طرح در این پروژه سینمایی حضور دارد.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنیدحبیب رضایی، پارسا پیروزفر، حسن معجونی و سهیل مستجابیان از جمله بازیگرانی هستند که در فیلم بی حسی موضعی به ایفای نقش پرداخته اند.
فیلم سینمایی «بی حسی موضعی» به نویسندگی و کارگردانی حسین مهکام سومین تجربه فیلمسازی این کارگردان جوان محسوب میشود، مهکام بیشتر به واسطه نگارش فیلمنامه های گوناگون خود شناخته می شود، «آزادی مشروط» و «آندرانیک» دو فیلم قبلی هستند که مهکام در کارنامه کارگردانی اش به ثبت رسانده است.
فیلم‌نامه‌های متعددی به نویسندگی مهکام تاکنون در سینما توسط کارگردان‌های مختلفی ساخته شده‌اند که از میان آنها می‌توان به «آدم»، «بیست» و «هیچ» هرسه به کارگردانی و نویسندگی مشترک عبدالرضا کاهانی، «گهواره‌ای برای مادر» کارگردان پناه برخدا رضایی، «برف» کارگردان مهدی رحمانی، «پدر آن دیگری» کارگردان یدالله صمدی، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» با همکاری علی زرنگار، وحید جلیلوند و به کارگردانی وحید جلیلوند اشاره کرد.
در خلاصه داستان فیلم بی حسی موضعی آمده است: جلال، دانشجوی سابق رشته فلسفه، متوجه می شود خواهرش که به اختلال روانی دو قطبی مبتلاست، با مردی ثروتمند به نام شاهرخ ازدواج کرده که به شرط بندی بازی فوتبال اعتیاد دارد. جلال با عصبانیت از خانه بیرون می زند تا به خانه دوستش، بهمن، برود که یک آهنگساز زیرزمینی است. در مسیر جلال با یک راننده تاکسی به نام ناصر آشنا می شود و این دو شب عجیبی را در کنار هم سپری می کنند.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
چند نکته مهم پیرامون دستاورد‌های فرهنگی «امام سجاد (ع)» در صحیفه سجادیه
یک کارشناس علوم قرآنی گفت: یکی از دستاورد‌های فرهنگی «امام سجاد (ع)» در کتاب «صحیفه سجادیه» است این کتاب که به انجیل و زبور «آل محمد (ص)» شناخته میشود در برگیرنده ۵۴ دعا است، گفتنی است از ویژگی‌های خاص کتاب صحیفه سجادیه چگونه راهنمایی کردن انسان برای ارتباط با خداوند متعال است.
مرتضی محمدی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان پیرامون سیره سیاسی «امام سجاد (ع)» گفت: «امام سجاد (ع)» چهارمین پیشوا و امام شیعیان محسوب می‌شوند، ایشان در واقعه کربلا حضور داشتند و توانستند پیام قیام کربلا را به جامعه انتقال دهند.
***توصیف «امام هادی (ع)» از امام چهارم شیعیان در زیارت جامعه کبیره
وی در همین راستا ادامه داد: در زیارت جامعه کبیره که از زبان «امام هادی (ع)» بیان شده است شناسنامه‌ای جامع برای معرفی «اهل بیت (ع)» و «امام سجاد (ع)» بیان شده است، الفاظی در این کتاب بیان شده که به توصیف خصایص و ویژگی‌ها «ائمه معصومین (ع)» پرداخته، در بخش‌هایی از این دعا «ائمه معصومین (ع)» را رهبران جامعه و سیاستمدارانی درست و حق گو بیان کرده، همچنین «ائمه معصومین (ع)» را بندگان واقعی و ارکان اصلی در شهرها و بلاد‌ها دانسته همچنین بحث تعاملات اجتماعی در این دعا از سوی «ائمه معصومین (ع)» به خوبی بیان شده که قابل تامل است.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه مطالب و گفت‌وگوهای مذهبی اینجا کلیک کنید***سیره سیاسی «امام سجاد (ع)»
محمدی پیرامون سیره سیاسی «امام سجاد (ع)» ابراز کرد: زندگی «امام سجاد (ع)» سراسر زیبایی و تلاش برای هدایت امت اسلامی به سوی دین حقیقی اسلام و سنت «پیامبر اکرم(ص)» بوده این امام بزرگوار نشان دادند در سخت‌ترین شرایط بار سنگین امامت را با وجود حکومت ستمکاران به خوبی به دوش کشیدند و در عین حال توانستند رویکرد‌های ارزشمند اجتماعی و فرهنگی قابل توجهی را ارائه کنند، تدابیر حکیمانه «امام سجاد (ع)» توانست جان دوباره‌ای در رگ‌های اسلام بدواند و اسلام «پیامبر اکرم (ص)» را بار دیگر از ریشه قوت ببخشد.
وی پیرامون خفقان موجود در جامعه زمان امامت «امام سجاد (ع)» بیان کرد: در زمان امامت «امام سجاد (ع)» و پس از واقعه کربلا خفقان شدیدی جامعه اسلامی را در بر گرفته بود ایشان تلاش‌های فراوان و ممارست بسیاری را برای تداوم توسعه اسلام حقیقی در پیش گرفتند و این امر را با تربیت شاگردان خود و فرستادن آنان به نقاط دور و نزدیک گسترش دادند.
***نقش «امام سجاد (ع)» پس از واقعه عاشورا
کارشناس علوم قرآنی نقش «امام سجاد (ع)» پس از واقعه عاشورا را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: پس از شهادت «امام حسین (ع)» و اسارت بازماندگان کاروان کربلا حضور «امام چهارم (ع)» در دربار یزید و افشاگری‌های ایشان امری مهم و تاثیر گذار بر اذهان عمومی بود، ایشان مسیر اشتباهی که یزید برای اسلام در نظر گرفته بود را نمایان کردند، اگر چه پس از یزید نیز خفقان سخت بر جامعه حکم فرما شد، اما حرکت «امام سجاد (ع)» ریشه تحول و بازگشت اسلام به سنت‌های «پیامبر اکرم (ع)» را پایه‌گذاری کردند و حقیقت نیاز جامعه به امامت را به خوبی آشکار کردند. پس از تلاش ایشان بود که مردم اهمیت و ارزش «ائمه معصومین (ع)» را کم کم دریافتند و به سوی بصیرت اندوزی حرکت نمودند.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
روایتی شگفت‌انگیز از تلاش سنگرسازان بی سنگر در «شب‌های قدر کربلای ۵»
یک نویسنده کتاب گفت: کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» را باید از نظر جذابیت به سه بخش تقسیم کرد، بخش‌های حماسی، اعتقادی و عاشورایی که در نوع خود یک شاخص بشمار می‌رود.
نصرالله محمود زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان پیرامون کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» گفت: کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» روایت مردانی گمنام است که در سخترین شرایط با تمام توان ایستادگی و برای دفاع از کشور تلاش کردند، این افراد کسانی هستند که «امام خمینی (ره)» نام سنگرسازان بی سنگر را برای آنان انتخاب کردند.
وی در ادامه بیان کرد: داستان کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» متعلق به عملیات کربلای ۵ است که به عنوان یکی از سخترین نبرد‌های هشت سال دفاع مقدس شناخته میشود. در این عملیات رانندگان لودر و بلدوزر‌ها شبانه تلاش داشتند تا خاکریز‌هایی را برای عملیات کربلای ۵ بسازند آنان به لحاظ امنیتی شبانه اقدام به این کار می‌کردند.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفى آخرین كتب منتشر شده اینجا کلیک کنیدمحمود زاده در مورد کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» ابراز کرد: عملیات کربلای ۵ برای گردان‌های خط شکن در نظر گرفته شده بود و به همین منظور ابتدا باید خاکریز‌ها شکل می‌گرفت که کاری سخت و نفس‌گیر بود، قبل از «عملیات کربلای ۵» من به منطقه اعزام شدم و از آنجا که فرمانده به خوبی نسبت به من شناخت داشت و کار مرا می‌دانست با راهنمایی او به کنار سنگرسازان می‌رفتم لذا هرشب مشاهدات خود را حول یک محور در نظر گرفته و تمام مشاهدات خود را فردای آن شب ثبت می‌کردم، بدین ترتیب کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» که بخشی از نوشته‌های من از دوران هشت سال دفاع مقدس است تولید و تبدیل به کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» شد، این کتاب دارای ۱۴ فصل است که برای هر محور عملیات ۴ مرحله فصل بندی شده است.
وی پیرامون شیوه نگارش کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» ابراز کرد: کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» به سبک سوم شخص نوشته شده، اما باید تاکید کرد که رد پای گزارش جنگی را می‌توان به وضوح در این کتاب دید، کتاب «شب‌های قدر کربلای ۵» نه خاطرات و نه داستان است بلکه سبک جدید و خاصی است که تنها متعلق به این کتاب بوده و برای نوشتن آن در نظر گرفته شده است.
این نویسنده کتاب در همین راستا مطرح کرد: من حضور فیزیکی در عملیات کربلای ۵ داشتم و به نگارش لحظه‌ها می‌پرداختم، اما هرگز رویداد‌ها از زبان من مطرح نشده، کتاب با محوریت عملیات و تلاش‌های نیرو‌های انسانی که حادثه ساز و حادثه آفرین بودند رقم خورده است در طی روایت‌ها انعکاس آنچه را دیده ام بیان کردم در حقیقت ماجرای اشخاص مختلفی که به نام سنگر سازان بی سنگر شناخته می‌شوند را بیان کرده ام. من به سبک روایت فتح کتاب را نوشتم یعنی نویسنده در داستان گم شده و دیده نمی‌شود بلکه تنها رزمندگان هستند که روایت را نقل می‌کنند و برای مخاطب عملیات را به قلم می‌کشند.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
هلیا امامی: توقع مخاطب از من بالا رفته است
بازیگر سریال «دادستان» گفت: بعد از پخش سریال «از یادها رفته» انتظار‌ها از من بالا رفت و مخاطب از من انتظار ندارد که در برخی نقش‌ها حضور پیدا کنم، در واقع بعد از سریال «از یادها رفته» دید من نیز به بازیگری بسیار عوض شد.
هلیا امامی در گفت‌وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون ایفای نقش در شرایط کرونایی و خطرات آن گفت: بازیگران طبیعتا هنگامی که جلوی دوربین هستند نمی‌توانند ماسک بزنند، اما خوشبختانه تمامی عوامل پشت صحنه همواره نکات بهداشتی را رعایت می‌کنند و ماسک می‌زنند.
وی در همین راستا ادامه داد: همواره در پلان‌های شلوغ استرس بیماری کرونا با من است، گاهی فکر می‌کنم که من ماسک ندارم و ممکن است در معرض بیماری باشم، همین اتفاق باعث میشود که اضطراب داشته باشم، اما به محض اینکه جلوی دوربین قرار می‌گیرم همه چیز را فراموش می‌کنم و تمام تمرکزم را روی نقشم می‌گذارم.
بیشتر بخوانید: برای تماشای گزارش پشت صحنه سریال «دادستان» اینجا کلیک کنیدبازیگر سریال «از یادها رفته» درباره موفقیت خود در این اثر اظهار کرد: سریال «از یادها رفته» پروژه‌ای بسیار بزرگ و برای من یک دانشگاه بود، این سریال برای من بازخورد‌های مثبت فراوانی داشت، نقشی که من در این سریال بازی کردم نقشی محوری و حساس بود و انتخاب‌های بعدی مرا بسیار سخت کرد.
وی در همین رابطه تاکید کرد: بعد از پخش سریال «از یادها رفته» انتظار‌ها از من بالا رفت و مخاطب از من انتظار ندارد که در برخی نقش‌ها حضور پیدا کنم، در واقع بعد از سریال «از یادها رفته» دید من نیز به بازیگری بسیار عوض شد و خوشبختانه اثر هم مورد استقبال ویژه مخاطبان قرار گرفت، بعد از این اثر به کل تصمیم گرفتم تا مسیرم در بازیگری را با وسواس فراوانی دنبال کنم.
بازیگر سریال «دادستان» درباره چگونگی حضورش در عرصه بازیگری ادامه داد: سریال «از یادها رفته» اولین کار من در بازیگری نبود، قبل از این اثر در سریال «لژیونر» و فیلم سینمایی «داش آکل» بازی کرده بودم، به شخصه فعالیتم را از تئاتر شروع کردم، بعد از حضور در کلاس‌های بازیگری به چند تئاتر معرفی شدم و بعد از مدتی خوشبختانه در آثاری خوب به ایفای نقش پرداختم.
برای مشاهده متن کامل خبر اینجا کلیک کنید
انتهای پیام/
برچسب ها: بسته فرهنگی میزان اخبار سینما اخبار تلویزیونمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا اینجا اخبار سینما اخبار تلویزیون گفت وگو با خبرگزاری میزان شب های قدر کربلای ۵ عملیات کربلای ۵ بیشتر بخوانید یاد ها رفته شرایط کرونایی همین راستا ائمه معصومین فیلم سینمایی بی حسی موضعی علی نصیریان امام سجاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۹۴۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینما‌ها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید، اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد.
به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است: به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد. «دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت.
سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند. ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهر‌های مختلف.
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است: اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود: بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بار‌ها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند.
در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینما‌های تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد، اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم، اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.
منبع: روزیاتو
tags # بازیگر سینما ، سینما سایر اخبار
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت