لاریجانی از بهارستان تا پاستور؟
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۸۸۵۵۹
با جدی شدن گمانه‌زنی‌ها از حضور کاندیداهای شاخص جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب برای انتخابات ریاست جمهوری 1400، به نظر می‌رسد نقش رئیس سابق مجلس نیز همچنان در سپهر سیاسی کشور پررنگ باشد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ گمانه‌زنی‌ها برای حضور علی لاریجانی، چهره راست دیروز و اعتدالی امروز در رقابت‌های انتخاباتی 1400 برای ورود به پاستور، به ویژه پس از پایان ریاست 12 ساله‌اش بر مجلس، همچنان جدی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او که متولد خردادماه سال ۱۳۳۶ در نجف اشرف است. همسر فریده مطهری٬ دختر شهید مطهری و داماد خانواده علی مطهری، نماینده پیشین مردم تهران در مجلس دهم است و در عین حال با چهره سرشناس اصولگرایی، یعنی احمد توکلی قوم و خویش است.
رئیس پیشین بهارستان، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته کاربرد کامپیوتر در ریاضی و دانش‌آموخته در مقطع دکتری در رشته فلسفه غرب است.
لاریجانی، چهار برادر به نام صادق٬ محمد جواد، محمد باقر و فاضل داشته و ۲ دختر (سارا و فاطمه) و ۲ پسر (مرتضی و محمد رضا) دارد. او دو دوره ریاست صدا و سیما و سه دوره پیاپی٬ ریاست بهارستان را بر عهده داشته و به اعتقاد بسیاری، احتمالا یکی از نامزدهای شاخص اصولگرایان برای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باشد هر چند به اعتقاد برخی دیگر از چهره‌های سیاسی اصولگرا، لاریجانی از سوی اصولگرایان به میدان نخواهد آمد بلکه از سوی جریان رقیب اصولگرایان، یعنی اصلاح‌طلبان قدم به عرصه رقابت 1400 خواهد گذاشت؛ هر چند برخی اصلاح‌طلبان این گمانه زنی را رد کرده‌اند.
این گمانه‌زنی‌ها شاید به این دلیل مطرح است که لاریجانی در انتخابات ۸۴ ریاست جمهوری و ۸۶ مجلس با حمایت اصولگرایان و در سال ۹۴ با حمایت اصلاح‌طلبان در این انتخابات‌ها شرکت کرد اما حالا مشخص نیست اگر تصمیم حضور در انتخابات ریاست جمهوری داشته باشد، توسط کدام حزب و جناح مورد حمایت قرار می‌گیرد. برخی بر حضور مستقل لاریجانی برای ورود به پاستور تاکید می‌کنند با این ادله که او طی سالهای اخیر از اصولگرایان رویگردان شده و دلخور است و در عین حال بیشتر به سمت مستقلین گرایش پیدا کرده به گونه‌ای که این رویه را حتی می‌توان در مواضع لاریجانی در موضوعات مختلف، مشاهده کرد.
به هر روی با جدی شدن گمانه‌زنی‌ها از حضور کاندیداهای شاخص جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب برای انتخابات ریاست جمهوری 1400، به نظر می‌رسد نقش رئیس سابق مجلس نیز همچنان در سپهر سیاسی کشور پررنگ باشد. علی لاریجانی قبل از انتخابات مجلس 98، اعلام کرد که در مجلس یازدهم حضور نخواهد داشت همین اتفاق هم رخ داد و او که فراز و نشیب‌های زیادی را در سه دوره مجلس پشت سر گذاشته بود، صندلی ریاست مجلس را به دیگری سپرد. صندلی پرطرفداری که پس از او به محمدباقر قالیباف رسید.
اما این سوال که لاریجانی 64 ساله پس از ترک مجلس چه خواهد کرد؟ سوالی بود که خود او نیز به آن پاسخ داده، او در گفت و گویی با اشاره به اینکه به دانشگاه باز می‌گردم، با لحنی آمیخته از طنز و جدیت و لبخندی معنادار عنوان کرد: «کجا برویم خوب است؟ و طی این چهل سال هر اقدامی، توانستم انجام دادم.»
لاریجانی در عین حال گفته است: «در خدمت انقلاب و مردم خواهم بود.» گمانه‌زنی‌هایی همچون خیز لاریجانی برای انتخابات ریاست جمهوری 1400، به ویژه اینکه این بار برای مجلس یازدهم نیز ثبت نام نکرد، قوی‌تر شد.
در حالی که بسیاری منتظر اظهارنظرهای انتخاباتی یا جلسات انتخاباتی او بودند اما او پس از ترک مجلس در جایگاه مشاور رهبری و به عنوان یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، قرار گرفت هر چند اطرافیان و محافل نزدیک به لاریجانی بر این موضوع تاکید داشتند که او از تصدی دوازده ساله کرسی ریاست مجلس بسیار خسته است، به اندازه‌ای که بعد از تحویل دادن، کلید پارلمان دهم به مجلسی‌های دوره یازدهم، به مسافرت رفته و هنوز هم به تهران بازنگشته است و بعید است که غیر از عضویت در مجمع، مشاورت رهبری و دانشگاه حداقل در چند سال آینده علی لاریجانی برنامه جدیدی داشته باشد اما این اظهار نظرات، نیز پاسخ قانع کننده‌ای برای نیامدن لاریجانی به گردونه رقابت‌های 1400 ریاست جمهوری نبوده است.
بسیاری از جمله عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا، بر این باورند که علی لاریجانی، همچنان چهره‌ای اصولگراست هر چند پایداری‌ها او را مورد هجمه قرار داده‌اند اما از سوی دیگر، این نکته را باید در نظر داشت که لاریجانی طی سالهای گذشته، بیشتر به سمت مستقلین و اعتدالیون گرایش پیدا کرده است، به گونه‌ای که حتی برخی او را از گزینه‌های جدی اصلاح طلبان به ویژه حزب کارگزاران برای انتخابات 1400 می‌دانند؛ گزینه‌ای که بسیاری از اصلاح‌طلبان با آن مخالفند به ویژه به گفته برخی اعضای حزب اتحاد ملت همچون سعید شریعتی، لاریجانی نمی‌تواند گزینه اصلاح‌طلبان برای 1400 باشد.
در واقع به همان اندازه که عباس سلیمی نمین بر اصولگرا بودن علی لاریجانی تاکید می‌کند، سعید شریعتی نیز او را به رغم اتخاذ مواضع اعتدالی و سمت و سوی اصلاح‌طلبی بودنش، اصلاح‌طلب نمی‌داند به ویژه اینکه به باور بسیاری از چهره‌های سیاسی، احتمالا اصلاح‌طلبان، دیگر در این دوره، زیر بار تشکیل دولت ائتلافی نخواهند رفت.
گذشته از اینها، لاریجانی که پیش از این نیز سابقه حضور در رقابت‌های انتخاباتی یعنی در سال 1384 را در کارنامه خود دارد، از این رو بعید نیست که بخواهد این بار شانسش را مجددا بیازماید.
به بیانی، او که پیش از حضور در مجلس و مقام ریاست پارلمان، ریاست 10 ساله و سه ماهه بر صداوسیما داشت و با پایان یافتن ماموریتش در صداوسیما، تنها در انتخابات ریاست جمهوری سال 84، به عنوان گزینه شورای ائتلاف اصولگرایان و یا جناح راستی‌ها شرکت کرد اما در نتیجه در بین کاندیداها، نفر ششم شد و محمود احمدی‌نژاد به عنوان رئیس جمهور در آن سال، انتخاب شد. پس از آن دوره هم، هر چند گمانه زنی‌های سیاسی و رسانه‌ای حاکی از حضور او در انتخابات‌های ریاست جمهوری بود اما او همچنان در مجلس ماند و در هیچ دوره‌ای از انتخابات ریاست جمهوری 88، 92 و 96 شرکت نکرد.
علی لاریجانی که به مدت پنج سال یکی از دو نماینده رهبر معظم انقلاب در شورای عالی امنیت بود در شهریور 1384 با حکم احمدی‌نژاد، رقیب انتخاباتی‌اش، به عنوان دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی جایگزین حسن روحانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی شد؛ اتفاقی که به باور برخی ممکن است دوباره تکرار شود و او را این بار در جایگاه ریاست جمهوری ببینیم.
رئیس پیشین بهارستان، از سال‌ها پیش نسبت به برخی سیاست‌های هسته‌ای انتقاد داشت و جمله مشهور او پس از معاهده پاریس (هیچ آدم عاقلی در غلطان را با آب نبات عوض نمی‌کند) در خاطره‌ها مانده است. با مسئولیت دبیری شورای عالی امنیت ملی، هدایت پرونده اتمی ایران به عهده او قرار گرفت. لاریجانی معتقد بود: «مسئله هسته‌ای ایران را باید از نظر اهمیت استراتژیک با ملی شدن صنعت نفت مقایسه کرد.» البته این سمت نیز برایش 26 ماه بیشتر دوام نداشت و سپس لاریجانی، در سال 86 سمت خود را به سعید جلیلی سپرد.
اما ماجراهای او پس از ورود به مجلس با رئیس جمهور وقت، بعدها یکشنبه سیاه مجلس را رقم زد و آغازی بر اتهام زنی‌های ادامه‌دار، احمدی‌نژاد به برادران لاریجانی شد به گونه‌ای که هر دو دل خوشی از یکدیگر ندارند.
در مجموع نگاهی مختصر به سوابق کاری علی لاریجانی نشان می‌دهد به باور بسیاری، او در حوزه‌های کاری خود، عملکرد رضایت‌بخشی تاکنون بر جای گذاشته است. لاریجانی در دوران 10 ساله مسئولیتش در دوران صداوسیما، همواره مورد انتقادهای جدی اصلاح‌طلبان بود به این دلیل که بسیاری بر این باور بودند که صداوسیما در زمان او، سخنگوی جناح راست بود. هرچند او پس از ورود به مجلس، همواره مورد انتقادات جدی و هجمه‌های اصولگرایان تندرو قرار گرفت که موجبات رنجش او را از اصولگرایان، فراهم کرد.
همچنین علی لاریجانی در زمان مذاکرات توافق هسته‌ای ایران با 1+5، به دلیل حمایت از برجام مورد انتقاد شدید اصولگرایان قرار گرفت. انتقاداتی که هنوز ادامه دارد و حتی بسیاری اصولگرایان، علی لاریجانی را اصلاح‌طلب می‌دانند، هر چند او همچنان خود را یک اصولگرا می‌داند. اما به نظر می‌رسد لاریجانی نیز از اصولگرایی مدنظر برخی فاصله گرفته و به سمت اعتدالگرایی و مستقلین حرکت کرده و یا در دسته آنها قرار دارد. از این رو باید دید تا ماه‌های نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری 1400، چه کسانی برای ورود به پاستور اعلام آمادگی می‌کنند و آیا در بین آنها نام رئیس پیشین بهارستان، دیده می‌شود یا خیر؟
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پیش بینی انتخابات 1400 انتخابات ریاست جمهوری 1400 شورای عالی امنیت برای انتخابات علی لاریجانی گمانه زنی ها اصلاح طلبان قرار گرفت اصلاح طلب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۸۸۵۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
منتجب‌نیا: اصولگرایان نمی‌توانند در مجلس با هم کار بیایند
در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنه‌های مهم تعیین‌کننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاح‌طلبان است که به هم‌قطارانی که به مجلس راه یافته‌اند بپیوندند و با این وجود برخی از کارشناسان گمانه‌زنی‌هایی در قصد این طیف برای تشکیل یک کمیسیون اقلیت در مجلس دوازدهم دارند.
به گزارش صبح نو، در همین راستا رسول منتجب‌نیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب جمهوریت گفت‌وگویی داشته که در ادامه می‌خوانید.
استقبال سیاسیون و مردم نسبت به دور دوم انتخابات را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
در انتخابات مرحله اول مردم بیشتر شرکت می‌کنند، درحالی‌که در مرحله اول تعداد کاندیداها بیشتر است، ولی در مرحله دوم عموما مشارکت کمتر است، ضمن اینکه تنها دو برابر نمایندگان مورد نظر هر حوزه انتخابیه در مرحله دوم با هم رقابت می‌کنند. رقابت در دوره دوم، رقابت تنگاتنگی است و هر کسی هم که در این مرحله رأی بیشتری بیاورد ولو آنکه یک رأی بیشتر باشد، پیروز میدان قاعده انتخابات است. متأسفانه در دوره‌های انتخابات مرحله دوم، حضور مردم خیلی کم است. در شهر‌های کوچک که عوامل قومی عشیره‌ای دخالت دارند، مثل دوره‌های گذشته انتخابات رونقی ندارند. در مرحله دوم خیلی کم شرکت می‌کنند و هر چه هم تشویق و دعوت شوند، برخی انگیزه لازم را ندارند.
به‌خصوص که هیچ‌گونه مشوقی در کشور ما به وجود نیامده است. یعنی اگر بین دو تا مرحله یک حرکتی ایجاد شده بود، هیجان یا امید و کسب رضایتی پیش می‌آمد، امید بود که درصد بهتری شرکت کنند. مسائل اقتصادی هم که روز به روز بدتر و سخت‌تر و وضعیت مردم وخیم‌تر می‌شود، لذا فکر می‌کنم مردم در مرحله دوم کمتر شرکت می‌کنند و طبیعتا بین همین افرادی که رأی بیشتری داشتند، افرادی انتخاب شده و وارد مجلس می‌شوند.
با توجه به ورود چهره‌هایی از طیف‌های سیاسی مختلف به مجلس، آیا تشکیل یک فراکسیون اقلیت یا مستقل را محتمل می‌دانید؟
مجلس که جای بحث، گفتگو، اظهارنظر و تبادل نظر افراد و گروه‌هاست و اگر در آن تبادل نظر و اختلاف نظر نباشد که مجلس مرده و بی‌رمقی است و اصلا فلسفه‌ای در آن وجود ندارد؛ اما اینکه یک اکثریت قوی از جناح اصولگرا وارد مجلس می‌شوند و بعد لیستی که ترکیبی از اصلاح‌طلب، مستقلین اعتدال‌گرا و امثال‌ذالک یعنی ته کیسه را تکاندند و همه اینها به قول شما ۴۱ نفر شده است. هنوز هم معلوم نیست در نهایت چند نفر باشند که البته درون آنها هم چهره‌های شاخص بسیار کم هستند، وارد مجلس شدند. اگر آقای مطهری یا آقای پزشکیان تأیید نشده بودند که می‌شد قضاوت کرد در مجلس دیگر تریبونی از مستقلین و اصلاح‌طلبان نیست. به هر حال باز با تذکر رهبری این آقایان تأیید صلاحیت شدند.
ممکن است یک‌صدایی از این جمعیت بلند شود، ولی این صدا بسیار اندک و ضعیف است. به‌خصوص که مشخص نیست مدیریت مجلس هم به دست چه افرادی بیفتد. اگر میزان و ملاک در انتخاب هیأت رئیسه این آرایشی باشد که چه کسانی بیشترین رأی را به دست آوردند، دیگر مجلس به‌طور کلی آن هویت و استقلال خودش را از دست خواهد داد. در کنار این مسائل باید اضافه کنم درست است که اکثریت قوی مجلس به یک معنا اصول‌گرا‌ها و غیراصول‌گرا‌ها اعم از اصلاح‌طلب، اعتدال‌گرا، مستقل و اقلیت بسیار محدودی هستند، اما همان اکثریت، آهنگ واحدی ندارند. هم دارای سلایق مختلف هستند و هم در مقابله با اصلاح‌طلب‌ها و مستقلان دارای وجه مشترک در برابر اصلاح‌طلبان هستند.
آنها درون خودشان اختلاف‌های بسیار زیادی با اصول‌گرا‌های سنتی و اصولگرایان غیرسنتی هستند. گرایش‌های رادیکال هم حضورشان قاعدتا پررنگ خواهد بود. اینها در نهایت با هم نمی‌توانند بسازند. در انتخابات ممکن بود به‌خاطر هدف مشترک با هم کنار آمده باشند، ولی در مجلس اختلاف نظر فراوان است، چون دیدگاه اصولگرایان سنتی و انقلابی کاملا با دیدگاه رادیکال‌ها متفاوت است. به هر حال اصولگرایان سنتی بیشتر روی رهبری و ولایت فقیه تأکید می‌کنند. این اختلاف‌ها در مجلس هم ظهور و بروز پیدا می‌کند و در برابر هم جبهه می‌گیرند و نمی‌توانند با هم کنار بیایند. اقلیت محدودی هم از لیست به اصطلاح «صدای ملت» که ترکیب ناهمگونی از اقلیت محدود بود، وارد مجلس خواهند شد.
این فراکسیون چه کمکی را در زمینه کارآمدی مجلس ارائه می‌دهد؟
هر چقدر در مجلس تعدد و تکثر آرا و نظرات بیشتر باشد، مجلس زنده‌تر و پویاتر خواهد بود؛ لذا در کنار آن اکثریتی که در درون اختلافات وجود دارد، بخش‌های مختلف است که این می‌تواند یک‌صدایی باشد. صدایی هرچند کوتاه و کم‌رنگ از ملت در برابر جریان مقابل که در غیاب اکثریت مردم برنده شد. اینکه همان اقلیت، حتی یک نفر هم در مجلس تریبون در اختیار داشته باشد، شاید بهتر از نبودش باشد. درحالی‌که اگر ۴۰ نفر باشند، می‌توانند تلاش بیشتری کنند.
افرادی بودند که قبل از ورود به مجلس، ادعای اصلاح‌طلبی یا استقلال می‌کردند، ولی در مجلس به طرف اکثریت می‌لغزیدند و گفته‌های خودشان را فراموش می‌کردند. من از دوستانی که وارد مجلس می‌شوند انتظار دارم که در این شرایط وانفسا در مجلس فراکسیونی تشکیل بدهند و برنامه‌ریزی کنند؛ چراکه می‌توانند تا حدی اثرگذار باشند، ولو اینکه این امر بسیار سخت خواهد بود. آن اکثریت اجازه نخواهند داد اینها کار کنند، چون تجربه نشان داده که آنها وقتی اکثریت را به دست می‌آورند، جلوی هر نقد و اظهارنظر مخالف را می‌گیرند. فراکسیون اقلیت می‌توانند امیدی را در مجلس به وجود بیاورند.
آرایش سیاسی اصلاح‌طلبان در آستانه دور دوم انتخابات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در مرحله اول انتخابات، اصلاح‌طلب‌ها به چند دسته تقسیم شدند که یک مجموعه از احزاب و شخصیت‌های حقیقی بودند، آنها که اعلام کردند ما کاندیدا نداریم و شرکت نمی‌کنیم و به‌عنوان معرفی کاندیدا شرکت فعال نداریم. دسته دیگر ترکیبی از سه حزب بود. اینها وارد صحنه شدند، کاندیدا‌هایی را معرفی کردند و تعدادی از کاندیداهایشان وارد مجلس شدند. ما هم که به‌عنوان حزب جمهوریت منتظر بودیم کاندیداهایمان تأیید صلاحیت شوند که بتوانیم فعال شویم، ولی متأسفانه هیچ‌کدام از کاندیداهای ما در سراسر کشور تأیید صلاحیت نشدند. فعالیت اصلاح‌طلب‌ها در مرحله دوم هم به همین ترتیب است. آن ترکیب که گفتم، فعال نخواهند بود. شاید کارگزاران و حزب‌های دیگر فعالیت کنند. باید ببینیم آنها تا چه اندازه موفق هستند.
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس