به نقل از «شبستان»

ایران کشور شعر، غزل و ادبیات است

تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۸۸۹۱۹

​پروفسور امیکو اوکادا در نشست مجازی «شعر و ادبیات فارسی از نگاه ایرانشناس برجسته ژاپنی» كه به همت رايزني فرهنگي ايران برگزار شد، با اشاره به خاطرات سفر خود به ایران گفت: ایران کشور شعر، غزل و ادبیات است.

به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در راستای معرفی فرهنگ و تمدن ایران و اسلام و در ادامه سلسله نشست‌های تخصصی رایزنی فرهنگی کشورمان در ژاپن، نشست «شعر و ادبیات فارسی از نگاه ایرانشناس برجسته ژاپنی» با حضور پروفسور امیکو اوکادا، یکی از ایرانشناسان برجسته ژاپنی و بیش از 130 نفر از علاقه‌مندان ژاپنی در بستر فضای مجازی برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای برنامه و پس از معرفی فعالیت‌ها، نشریات و کتب رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن، حسین دیوسالار، رایزن فرهنگی کشورمان در سخنانی گفت: در این برنامه پروفسور امیکو اوکادا ایرانشناس برجسته ژاپنی که بیش از 50 سال در زمینه ایرانشناسی و زبان و ادبیات فارسی تلاش کرده، آثار ماندگاری را از خود بر جای گذارده و نقش تأثیرگذاری در توسعه روابط فرهنگی دو کشور داشته و دارند، مطالبی را ارائه می‌کنند.

وی ادامه داد: رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن همواره از ایرانشناسان، اسلام‌شناسان و اساتید زبان و ادبیات فارسی و همچنین، ژاپن‌شناسان ایرانی قدردانی و به درگذشتگان این جمع ادای احترام می‌کند و برای فعالان امروز، آرزوی سلامتی و موفقیت دارد.

دیوسالار افزود: این نشست به مناسبت بزرگداشت حافظ برگزار می‌شود، شخصیتی که نقش بی‌نظیر، وصف ناشدنی و ماندگار در شعر و ادبیات فارسی از یک سو و بر اندیشمندان و ادیبان جهان از سوی دیگر داشته تا جایی که گوته در مورد این شخصیت بزرگ می‌گوید: «حافظ همتایی ندارد و در اشعارش حقیقت انکارناپذیر را ماندگار کرده است».

علاقه ايرانيان به شعر و شاعری

امیکو اوکادا در سخنانی، با اشاره به حضور و تحصیل خود در ایران و علاقه‌مندی‌های فراوانی که به این کشور و مردم آن دارد، گفت: حافظ بزرگترین مرواریدی است که می‌درخشد و مردم ایران با اشعار، شخصیت و دیوان اشعار او آشنا هستند، دلبستگی فراوانی با سروده‌های او دارند.

وی اضافه کرد: حافظ با زندگی مردم ایران روابط عمیقی دارد، چنانکه مقبره او را در شیراز زیارت می‌کنند و معمولا در همه خانه‌های ایرانی دیوان حافظ وجود دارد که نشانه علاقه‌مندی آنان به شعر و ادبیات است.

این ایرانشناس برجسته ژاپنی افزود: ایرانیان با شعر بسیار آشنا هستند و در سطوح مختلف اشعار شاعران بزرگ و به ویژه حافظ را در ذهن دارند و می‌خوانند و این بسیار ستودنی است.

وی از ایران به عنوان کشور غزل، شعر و ادبیات یاد کرد و گفت: ایرانیان بر خلاف ژاپنی‌ها، به شعرخوانی و آداب و رسوم مرتبط با آن بسیار اهمیت می‌دهند و اگر به این کشور سفر کنید به خوبی این موضوعات را در میان همه مردم احساس می‌کنید.

امیکو اوکادا به برخی از تجربیات خود در دوران تحصیل و زندگی در ایران اشاره و تصریح کرد: در دوران دانشجویی در ایران، معمولا ما خارجی‌ها چندان شعر نمی‌خواندیم اما وقتی بیشتر با ایرانی‌ها آشنا شدم به خوبی درک کردم که حتی بزرگترها برای فرزندان خود اشعار مختلف و از جمله حافظ را می‌خوانند و تفسیر می‌کنند و در مراسم‌های مختلف و با آداب و رسوم ویژه از شعر و ادبیات بهره می‌برند و ایرانیان شعر را به فرزندان خود می‌آموزند و این تجربه‌ای بی‌نظیر، جذاب و بسیار عالی برای من بود. در واقع، خواندن و حفظ کردن شعر بخشی از زندگی روزمره ایرانیان محسوب می‌شود که شبیه آن را نمی‌توان یافت.

وی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به برخی از اشعار حافظ گفت: معانی اشعار فارسی و از جمله حافظ بسیار عمیق و دارای ظاهر و باطن است و اگر سخن از برخی موضوعات دنیایی و ظاهری می‌شود در واقع به پروردگار عالم، خدا و یکتاپرستی باز می‌گردد که به زیبایی در اشعار حافظ نیز ترسیم شده است.

 

آشنایی با پروفسور «امیکو اوکادا»

پروفسور امیکو اوکادا، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های ایرانشناس ژاپنی است که نقش مهمی در معرفی متون ادبی ایران در این کشور در 50 سال گذشته داشته و آثار متعددی نیز از وی به چاپ رسیده است که از جمله آنان می‌توان به خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، ویس و رامین، اساطیر ایرانی، داستان اسکندر اشاره کرد.

اخیراً کتاب «کشور سخن، من و ایران» یا «قلب ایرانی» در سال 1398 از وی به چاپ رسیده که به دلیل اتمام نسخه‌های این کتاب در بازار کتاب ژاپن، چاپ دوم و مجدد آن در دست انجام است.

رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن در جشن نوروز سال 1397 و در جمع تعداد زیادی از میهمانان ایرانی و ژاپنی، از این شخصیت ایرانشناس تجلیل کرد و نماهنگی نیز از زندگی و آثار وی تهیه و منتشر کرد ضمن آن که پروفسور اوکادا در سال 1398 نیز بخشی از کتابخانه ایرانشناسی خود را که حاوی کتب ارزشمند حاصل چندین دهه تلاش وی در این زمینه است به رایزنی فرهنگی کشورمان، اهداء کرد.

همچنین در پایان این برنامه، سه برنده مسابقه یادداشت‌نویسی با موضوع «ایران» Mina Yasukawa، Tsujura Yukihiro و Keisuke Unno معرفی شد تا جوایز آنان از سوی رایزنی فرهنگی کشورمان در ژاپن ارسال شود.

 

 

پایان پیام/14

منبع: شبستان

کلیدواژه: ایرانشناسی ژاپن شعر فارسی ایران فرهنگی کشورمان ادبیات فارسی رایزنی فرهنگی شعر و ادبیات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۸۸۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فرهنگ مشترک؛ سرمایه دو ملت

  آشنایی با فرهنگ یک کشور همجوار، درک ما را ازجهانی که در آن زندگی می‌کنیم، بیشتر می‌کند و با وجود چالش‌ها و مسائل‌مان مثل اقتصادی و سیاسی که بیشتر با همسایگان است، راه بحران‌های احتمالی را می‌بندد. بر همین اساس ما نیازمند یک نقشه‌راه جامع برای تاثیر فرهنگی هستیم. سفر اخیررئیس‌جمهور به پاکستان و همراهی وزیر ارشاد برای رایزنی در مسائل فرهنگی و تولیدات محصولات فرهنگی مشترک نشان می‌دهد که پس ازچهار دهه غفلت، حالا در همکاری مشترک فرهنگی با افقی باز در حال رایزنی فرهنگی هستیم. 
   
فرهنگ در کنار اقتصاد
حضور رئیس‌جمهور ایران به همراه هیأتی عالی‌رتبه از مقامات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نشان داد که رویکرد ایران اسلامی به همکاری مشترک با همسایگان، جنبه‌های فرهنگی و اقتصادی را دوشادوش هم پیش می‌برد و همین مسأله باعث تحکیم وحدت در این زمینه خواهد شد. توجه به موضوع فرهنگ در کنار اقتصاد که حالا در سفر هیأت عالی‌رتبه ایرانی در پاکستان خود را نشان می‌دهد، از سنت‌های کهن ایرانی است که سال‌ها بود به دست فراموشی سپرده شده بود. اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم و به جاده ابریشم و تعاملات فرهنگی و اقتصادی آن نگاه کنیم، به‌خوبی درمی‌یابیم که گسترش فرهنگ ایرانی در منطقه همواره با مسائل اقتصادی همراه بوده و همین موضوع به اعتلای فرهنگ ایرانی نیز کمک کرده است. توجه به ظرفیت پاکستان یکی از همین موارد است که امروز شاهد هستیم می‌تواند بر اساس خصوصیات جاده ابریشم دوباره احیا شود و مورد بهره‌برداری قرار گیرد.سفر رئیس‌جمهور و هیأت همراه به پاکستان هشت سند همکاری، توافقنامه و تفاهمنامه در پی داشت که یکی از آنها تفاهمنامه سینمایی و همکاری مشترک در تولیدات سینمایی است. حضور رئیس‌جمهور در ایالات پنجاب، ادای احترام و تقدیم تاج گل به آرامگاه اقبال لاهوری نشان می‌دهد که توجه به فرهنگ در این سفر، بیش از پیش اهمیت داشته است.
   
همگرایی جایگرین واگرایی
ایران و پاکستان به‌عنوان دو کشور همسایه از دیرباز دارای روابط گسترده فرهنگی بوده‌اند.بدون شک یکی از مهم‌ترین عواملی که نقشی مهم در روابط دوستانه و همگرایی این دو کشور داشته، اشتراک در فرهنگ و مذهب بوده است. با این حال در قرن اخیر به خاطر اعمال سیاست‌های بیگانگان رابطه بین دو کشور همواره به شکل همگرایی نبوده و به شکل واگرایی درآمده است. در حال حاضر با توجه به سیاست‌های خارجی که نگاه به همسایگان را بیش از نگاه به غرب دنبال می‌کرد، می‌تواند همکاری ایران و پاکستان را از این وضعیت خارج و یک همگرایی براساس مشترکات فرهنگی ایجاد کند. پاکستان همسایه شرقی ایران و زادگاه اقبال لاهوری به‌عنوان میراث مشترک دو کشور به حساب می‌آیدکه با توجه به تاثیرات فرهنگ ایرانی که برفرهنگ، زبان، آداب و سنن پاکستان گذاشته شده؛مشترکات فراوانی بین دوکشور به وجودآورده که یکی ازآنها«نوروز» است.مشترکات فرهنگی در زمینه شعر فارسی،موسیقی، تئاتر و سینما می‌تواند زمینه‌های مختلف همکاری، دوستی و مودت بین ملت ایران و پاکستان را فراهم آورد.
   
انطباق فرهنگی از زبان تا شعر فارسی
ایران و پاکستان از لحاظ جغرافیایی نزدیک‌ترین مردم در منطقه به یکدیگر هستند و از دیرباز ایرانیان روابط خود با شرق را بر اساس پاکستان و جاده ابریشم پی می‌گرفتند. صدور فرهنگ ایرانی به هند و روابط نزدیک ادبی و هنری که در این عرصه رقم خورد، به‌دلیل نزدیکی گفتمان فرهنگی ایران با مردم لاهور و کشمیر است. همان‌گونه که در این منطقه ما شاعران فارسی‌سرای بسیاری داریم که اقبال لاهوری مشهورترین آنهاست اما می‌توانیم از غنی کشمیری، ناطق مکرانی، غالب لاهوری، جویای کشمیری و آفرین لاهوری که از فارسی‌سرایان پاکستانی هستند یاد کنیم که باعث نزدیکی فرهنگ و زبان فارسی در منطقه شدند. حتی بر اساس پژوهش‌های مشترک در حوزه خط نیز بسیاری از پژوهشگران خط اردوی امروزی پاکستان را برگرفته از خط نستعلیق ایرانی می‌دانند.
   
موسیقی و گفتمان مشترک
اشتراکات ایرانی به غیر سنن و زبان مشترک، در سایر هنرهای ایران فرهنگی هم خود را نشان داده است. به‌ویژه در عرصه موسیقی که زبانی جهانی برای رسیدن به تفکر مشترک است.موسیقی ایران و پاکستان دارای اشتراکات تاریخی هستند که ریشه‌یابی آن، به‌خوبی عمق ارتباط معنوی دو ملت با یکدیگر را نمایان می‌کند.به‌طور مثال با آمیزش دستگاه‌های ایرانی و کشمیری، دستگاه جدیدی در موسیقی به نام دُهرپَد ابداع شد. یا آهنگ‌ها از ۲۲ به ۱۲ مجموعه نُت‌ تثبیت شد و ژانرهایی مانند خیال، تهمری و قوالی در فرهنگ مشترک پاکستان و ایران ابداع شد. هنر قوالی در پاکستان که اشتراک بسیاری در منطقه جنوبی ایران هم دارد، یکی از سنت‌های قدیمی است که باعث پیوست فرهنگی در منطقه جنوب ایران شده و اتفاقا در این زمینه چهره‌های جهانی مانند نصرت فتح‌علی‌خان را داریم که به‌عنوان یک چهره فرهنگی در پاکستان و ایران ستایش می‌شود. 

فرهنگ شیعی مشترک 
پاکستان به‌عنوان کشوری مسلمان دارای بخش بزرگی از شیعیان است که با فرهنگ ایرانی پیوندی ناگسستنی دارند. این فرهنگ در سالیان اخیر نیز به‌خوبی خود را نشان داده و پس از فروپاشی دولت بعث عراق و ازسرگیری سنت شیعی پیاده‌روی اربعین، اشتراکات فرهنگی ایران و پاکستان بیش از پیش خود را نشان داده است. هرساله شاهد هستیم که شیعیان پاکستانی از مسیر ایران و هم‌دوش ایرانیان به کربلا می‌روند و این سنت را با یکدیگر گرامی می‌دارند؛ همان‌گونه که سال گذشته ۱۰۰هزار شیعه پاکستانی از ایران برای پیاده‌روی اربعین به کربلا سفر کردند. این موضوع در کنار حضور دائمی شیعیان پاکستانی در حرم رضوی که  بیش از نیم میلیون نفر در سال است، به‌خوبی نشان می‌دهد که ایران و پاکستان نزدیک‌ترین ملت براساس اشتراک فرهنگی در منطقه هستند. این موضوع حتی باعث شده که رواق کوثر حرم مطهر رضوی به برنامه‌های فرهنگی و زیارتی مردم اردوزبان پاکستان اختصاص پیدا کند.
بامرور چنین پیوست فرهنگی، بدون شک نزدیکی دو ملت ایران و پاکستان می‌تواند نتایج درخشانی برای هر دو کشور داشته باشد.