صورتحساب اروپاییان را تسویه نکنید!
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۱۳۱۵۹
به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، روزنامه وطن امروز در یادداشتی به قلم سارا هوشمندی اقدامات اروپا در خصوص رفع تحریمهای تسلیحاتی ایران را مورد بررسی قرار داده است که مهمترین بخشهای آن در ادامه آمده است.
مطابق قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد، تحریمهای تسلیحاتی و البته ظالمانه سازمان ملل متحد علیه ایران بامداد یکشنبه [27 مهر] لغو شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
واشنگتن ابتدا به صورت آشکار و رسمی خواستار «تمدید نامحدود تحریمهای تسلیحاتی ایران» بود. با این حال، پس از ناکامی در این مسیر، واشنگتن به گزینه «تمدید محدود تحریمهای تسلیحاتی ایران» بسنده کرد اما حتی به این نقطه نیز نرسید! قصد ندارم روی ریشهها و ابعاد ناکامی آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی کشورمان متمرکز شوم، زیرا طرح این موضوع و واکاوی همه ابعاد مربوط به آن مجال مفصلی را میطلبد اما در اینجا دغدغه دیگری وجود دارد که نمیتوان بسادگی از کنار آن گذشت و آن «بازی خاص اروپاییان» در قبال کشورمان است!
صورتمساله این است که در جلسه معروف شورای امنیت در ماه جولای/ تیرماه؛ که با هدف بررسی پیشنهاد آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی ایران برگزار شد، اصرار آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی ایران با استقبال دیگر اعضای دائم و غیردائم شورای امنیت سازمان ملل متحد مواجه نشد. ۳ کشور انگلیس، آلمان و فرانسه نیز در این نشست، با هر گونه پیشنویس دولت آمریکا مبنی بر «تمدید تحریمهای تسلیحاتی ایران» مخالفت کردند. اکنون طرف اروپایی قصد دارد به بهانه لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران، این «اقدام هدفمند» خود را بهمثابه یک «فداکاری در حق برجام و ملت ایران»(!) به دستگاه دیپلماسی کشورمان تفهیم کرده و پس از «بدهکار کردن ایران»، فاکتور این بدهی را به نام «نظام و ملت ایران» صادر کند. نشانههای طلبکاری اروپاییان از «لغو پیشبینیشده تحریم تسلیحاتی ایران» از اکنون قابل مشاهده است! جایی که اروپاییان در بیانیههای خود وقیحانه مدعی میشوند برای حفظ برجام، بیشتر از حد تعهدات خود نیز تلاش کردهاند!
در این میان واقعیتی وجود دارد که نمیتوان منکر آن شد! بهرغم مخالفت ظاهری اتحادیه اروپایی(بویژه تروئیکای اروپا) با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران از طریق رایگیری در شورای امنیت، آنها سعی داشتند با استناد به رایزنیهای دیپلماتیک (در قالب دیپلماسی پنهان) کشورمان را درباره پذیرش داوطلبانه این موضوع (تمدید موقت تحریمهای تسلیحاتی) مجاب کنند. حتی «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان در دیدار «گابی اشکنازی» وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس در برلین، صراحتا تاکید کرد کشورهای اروپایی در صدد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران از طرق دیگر (اعمال فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی بر ایران) هستند.
به عبارت آشکارتر، مخالفت ظاهری اروپاییان با پیشنهاد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت، به معنای «ایستادگی اروپا در برابر زیادهخواهی واشنگتن» نبود! حتی سران کشورهای اروپایی طرحهای «تمدید ۳ساله»، «تمدید یکساله» و «تمدید ۶ ماهه» تحریمهای تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران را در جلسات خود آماده کرده و نسخههایی از آن را نیز به محافل آمریکایی- صهیونیستی ارسال کرده بودند.
در چنین شرایطی مراقب باشیم «لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران» به عنوان سند «دفاع اروپاییان از حقوق حقه و حداقلی کشورمان» از سوی آنها مورد توجه و استناد قرار نگیرد. لغو تحریمهای تسلیحاتی ایران، صرفا مترادف با شکست آمریکا در مواجهه با «استراتژی مقاومت فعال» و متعلقات این استراتژی پویا نیست، بلکه «اروپاییان» را نیز به عنوان طرف شکستخورده این معادله معرفی میکند. دوباره تاکید میشود هدف آمریکا و تروئیکای اروپا، هر ۲ یکسان و معطوف به «تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» بود و تنها اختلاف آنها، مربوط به چگونگی این تمدید و نحوه وادارسازی ایران به عقبنشینی از حقوق خود بود.
تعجب دارد که چرا وزارت امور خارجه کشورمان، ملت ایران را در جریان فشارهای پشتپرده اروپاییان به دیپلماتهای کشورمان درباره «تمدید داوطلبانه تحریمهای تسلیحاتی» قرار نمیدهد! عدم افشای این موارد و پردهپوشی از چهره واقعی دیپلماتهای اروپایی، منجر به طرح ادعاهای وقیح و دروغین بعدی از سوی تروئیکای اروپا و اتحادیه اروپایی خواهد شد. در هر حال، دلسوزان واقعی کشور پذیرای این موضوع نخواهند بود تا اروپاییان بخواهند صورتحساب دروغین دیگری را به نام ملت ایران فاکتور کرده و جمهوری اسلامی را در این معادله بدهکار خود نشان دهند!
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: برجام ایران اروپا تحریم تمدید تحریم تسلیحاتی ایران تحریم های تسلیحاتی ایران شورای امنیت ملت ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۱۳۱۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریمها، قیمتها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه میتواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریمهای نفتی برای تسلیمکردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانونگذاران کنگره دور تحریمهای جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کردهاند که میتواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریمهای جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری میشود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را میدهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاشهای کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آنها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار میداد. این لایحه بخشی از بستهای بزرگتر است که شامل کمکهای دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز میشود. در صورت تصویب، تأیید رئیسجمهور و اجرای کامل، این تحریمها میتوانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل میدهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریمها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعدههای کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریمها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع میتواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاههای نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقهمند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کییف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساختهای ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیبزدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه میدهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار میدهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کردهاند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمتها، تولید نفت خود را محدود نگه میدارند و همچنین تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه میدهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا میتواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهرهبرداری از شنهای نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه اینها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب میشد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمتها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری میتوان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربهزدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدفگذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آنها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون میگوید: «در حال حاضر، آنها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمینکننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریمهای جدید از بازار خارج گردد، میتواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریمهای جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان میدهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، تحریمها تا اکتبر اجرایی نمیشوند. دوم، آنها آمریکا را ملزم میکنند تا بخش بسیار پیچیدهای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاههای مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همانهایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریمهایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقفساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاههای کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام میشود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر میخواهید با این پالایشگاهها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمیکنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریمهای جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم میآید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینههای انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آنها در اعمال شدید تحریمهایی که میتواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه میروند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریمهای نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکنندهای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاههای فورانکننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریمشدگان جبران کند. قانونگذاران فکر میکنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریمهای انرژی شده است. وقتی میخواهید فشار وارد کنید، این همیشه راهحل سادهای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری، میتواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمتها در همهجا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر میگذارد، چشمپوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری میدهد، اما این مجوزی بیقیدوشرط نیست».