چرا وجود کودک خطر کشندگی کرونا در خانواده را کاهش میدهد؟
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۷۲۶۴۰
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، نزدیک به ۱۱ ماه از همه گیری ویروس کرونا در جهان میگذرد. این ویروس تاکنون بیش از ۴۸ میلیون نفر را در جهان آلوده کرده و از این میان، یک میلیون و ۲۳۰ هزار تن را به کام مرگ کشانده است. با شروع فصل پاییز و شدت گرفتن شیوع کووید ۱۹، مقامات سازمان جهانی بهداشت نگرانی خود را از جهش آمار شمار قربانیان اعلام کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحقیقات نشان داده است کودکان کمترین آسیب پذیری را در مقابل این ویروس دارند. با این حال، کودکان و نوجوانان همچنان ناقلان فعال کرونا هستند و به راحتی میتوانند آن را به دیگران منتقل کنند. تحقیقات دانشمندان انگلیسی ابعاد دیگری از ارتباط میان ابتلا به کووید ۱۹ و زندگی با کودکان را نشان میدهد.
بر این اساس، محققان دانشگاه آکسفورد در تحقیقات خود پی بردند زندگی با کودکان هیچ ارتباطی با افزایش خطر ابتلا به کرونای شدید در بزرگسالان ندارد. دانشمندان در این تحقیقات گسترده اطلاعات مربوط به ۹ میلیون بزرگسال زیر ۶۵ سال را از ماه فوریه تا اوت مورد بررسی قرار دادند. شواهد نشان داد زندگی کردن بزرگسالان (پدر و مادر، برادران و خواهران) با عضوی کودک یا نوجوان (زیر ۱۸ سال) باعث افزایش خطر ابتلا به کرونای شدید و یا مرگ به دلیل ابتلا به کووید ۱۹ نشده بود.
این تحقیقات نشان داد علی رغم آنکه کودکان در بیرون از خانه و یا مدرسه رفت و آمد دارند، این امر باعث لطمه به اعضای خانواده نشده است. یافتهها محققان نشان میدهد کسانی که در خانه خود نونهال دارند ۲۵ درصد کمتر از دیگران به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست میدهند. دانشمندان دانشگاه آکسفورد میگویند این امر به این نکته باز میگردد که خانوادههای دارای فرزند کوچک زندگی سالم تری (عدم مصرف مشروبات الکلی، عدم استعمال دخانیات، رژیم غذایی سالم و...) دارند.
همچنین شواهد نشان داد خانوادههایی که دارای فرزندان دبیرستانی هستند بسیار کم (۸ درصد) خطر ابتلا به کرونا در آنها افزایش مییابد، اما خطر ابتلا به کرونای شدید و بستری شدن در بیمارستان در این افراد تغییری نمیکند. این افراد احتمال آنکه پس از ابتلا به کرونا جان خود را از دست دهند ۲۷ درصد کمتر از دیگران است. دانشمندان تاکید دارند در این گروه نیز به دلیل آنکه خانوادهها سعی در داشتن زندگی سالم تری دارند، کشندگی بیماری در این افراد کاهش مییابد.
سطح متفاوت ویروس کرونا در بدن کودکان مبتلاتحقیقات بر روی بیش از ۸۰۰ بیمار مبتلا به کرونا که سن زیر ۱۷ سال داشته اند نشان داد کودکانی که هیچ علائمی از بیماری را نداشته اند به سطوح پایینی از ویروس مبتلا شده اند. در مقابل کودکانی که علائم بیماری را از خود نشان دادند، دارای سطح بالای عفونت ویروسی بودند.
دانشمندان در این تحقیقات ۳۳۹ کودک بدون علائم بیماری کرونا را با ۴۷۸ بیمار که علائم بیماری را بروز داده بودند در آمریکا و کانادا مورد مطالعه قرار دادند. با این حال، این تحقیقات نتوانست نشان دهد که سطح پایین ویروس در بدن کودکان بدون علائم چه تاثیری میتواند در توانایی انتقال کووید ۱۹ به دیگران داشته باشد.
با این وجود، دانشمندان بار دیگر تاکید کردند کودکان نیز باید مانند سایر اقشار جامعه نسبت به پوشیدن ماسک، حفظ فاصله گذاری اجتماعی و شستن مرتب دستها با آب و صابون توجه لازم را داشته باشند. هنوز بسیار دشوار است که بتوانیم تشخیص دهیم کدام کودکان سطح کمتری از ویروس را در بدن نسبت به کودکان دیگر دارند.
شناخت علائم ابتلا به کرونا در کودکان بسیار مهم استیکی از محققان در این رابطه گفت: با بررسی گروههای سنی مختلف شاهد آن بودیم که برخی کودکان بدون علائم سطح بالاتری از ویروس کرونا را دارا بودند. با این حال، حتی کودکان بدون علائم کرونایی که دارای سطح بالای کرونا بودند، نسبت به کودکان دارای علائم بیماری، سطح ویروس پایین تری داشتند.
همچنین تحلیلها نشان داد کودکانی که به دیابت مبتلا بودند به طور قابل توجهی خطر وجود سطح بالای ویروس کرونا در بدنشان زیاد بود. دانشمندان تاکید دارند یافتهها نشان میدهد کودکان ناقلان خاموش کووید ۱۹ هستند و از این رو اهمیت دارد بزرگسالان نسبت به این موضوع هوشیاری لازم را داشته باشند. شناخت علائم ابتلا به کرونا در کودکان در این زمینه بسیار مهم است.
شایعترین علائم کرونا در کودکانبه گفته دانشمندان بسیاری از کودکان مبتلا به کرونا هیچ علائمی ندارند. با این حال، تحقیقات دانشمندان انگلیسی نشان داده است از میان کودکان مبتلا به کرونا که علائم بیماری را از خود نشان میدهند، ۵۵ درصد از بی حالی و ضعف رنج میبرند. همچنین ۵۳ درصد این کودکان از سردرد شکایت داشته اند و بیش از ۵۰ درصد آنها نیز علائم تب را نشان میدهند. گلو درد با ۳۸ درصد، بی اشتهایی (که منجر به بی میلی از خوردن وعدههای غذایی میشود) ۳۵ درصد، مشکلات مختلف پوستی شامل خارش، التهاب، جوش و ... با ۱۵ درصد، و اسهال با ۱۳ درصد از جمله شایعترین علائم کرونا در کودکان مبتلا بوده است.
تیم اسپکتر، یکی از دانشمندان دانشگاه سلطنتی لندن در این باره میگوید: ما باید شروع به اطلاع رسانی به مردم درباره تفاوتهای علائم کرونا در سنین مختلف کنیم. آموزگاران و والدین باید بدانند که علائم ابتلا به کرونا در کودکان بسیار متفاوتتر از بزرگسالان است. نباید در انجام تست کووید ۱۹ از کودکان عجله کنیم بلکه باید با شناسایی کودکان دارای علائم، اقدام به جداسازی آنها از سایر کودکان و قرنطینه خانگی آنها کنیم. در بسیاری از موارد کودکان تنها یکی از علائم را از خود بروز میدهند و باید نسبت به شناسایی صحیح آن، خانوادهها اهتمام لازم را داشته باشند.
بیشتر بخوانید
سیاه ترین عوارض بلند مدت کرونا در انتظار بهبودیافتگان نقش کودکان در شیوع کرونا در جامعهمحققان بیمارستان ماساچوست آمریکا و بیمارستان عمومی کودکان در مطالعهای اعلام کردند شواهد نشان میدهد کودکان نقش بزرگی در گسترش کووید ۱۹ در جامعه دارند. در این تحقیق ۱۹۲ فرد زیر ۲۳ سال مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند. تحقیقات نشان داد در افراد نابالغ سطح ویروس موجود در مجاری تنفسی بسیار بیشتر از افراد بالغ مبتلا به کرونا است.
دکتر لاول یونکر، مدیر این تحقیقات گفت: ما از میزان بالای ویروس کرونا در مجاری تنفسی کودکان شگفت زده شدیم. کودکان بخصوص در ۴۸ ساعت نخست ابتلا به کووید ۱۹، دارای سطح بسیار بالایی از ویروس کرونا در مجاری تنفسی خود نسبت به افراد بالغ بودند.
او افزود: برخی تصور میکنند افرادی که به کرونای شدید مبتلا هستند و در بیمارستان بستری شده اند باعث حجم بالای شیوع ویروس کرونا در جامعه هستند. این در حالی است که کودکان مبتلا به کووید ۱۹ که علائمی از خود نشان نمیدهند و در جامعه حضور دارند میتوانند با شدت بیشتری باعث انتقال ویروس شوند. به هر میزان که ویروس در مجاری تنفسی بیشتر باشد، آن فرد میتواند به میزان قابل توجهی ویروس را در جامعه منتشر کند.
یکی از متخصصان در این باره گفت: کودکان در مقابل عوامل بیماری زا مقاوم نیستند. با این حال، از زمان شیوع ویروس کرونا شاهد آن هستیم که درصد قابل توجهی از مبتلایان را بزرگسالان تشکیل میدهند. باید به کودکان به دید ناقلان خاموش و فعال ویروس کرونا نگاه کرد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ویروس کرونا کرونا ویروس خطر ابتلا به کرونا ابتلا به کرونا کرونا در کودکان مبتلا به کرونا کرونای شدید مجاری تنفسی ویروس کرونا کودکان مبتلا علائم بیماری علائم کرونا نشان می دهد کووید ۱۹ خانواده ها بدون علائم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۷۲۶۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
الگوی مهاجرت دانشمندان در جهان چیست؟ / فاصله جغرافیایی کمتر؛ احتمال انتقال دانش بیشتر
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دانشمندان و محققان معمولا برای پیشرفت شغلی و تحقیقات خود مبادرت به مهاجرت به کشورهای دیگر میکنند. مطالعه روی این جابهجاییها در سراسر مرزها کار دشواری است و تا همین اواخر عمدتا در حیطه مطالعات موردی و نظرسنجی بوده است. اما با افزایش دادههای منتشر شده که به طور غیرمستقیم ردپای دانشمندان را به تصویر میکشد، به محققان سیاستگذاری و اطلاعرسانی فرصت جدیدی برای ترسیم جابهجاییهای جهانی دانشمندان میدهد.
درک جریان جابهجایی دانشمندان، ردیابی جایی که آنها آموزش دیدهاند، کشوری که به آنجا مهاجرت کردهاند و ربط آنها به رشتهای که در آن فعالیت میکنند و نوع دانشگاه تحقیقاتی که در آن استخدام میشوند، برای سیاست علم و مهاجرت امری بسیار مهم است.
شواهد 2 دهه گذشته نشان میدهد که الگوهای گستردهتری پیرامون جهانی شدن در حال تغییر هستند که به طور خاص از نظر اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به هم پیوسته هستند، زیرا جریانهای ایده و جابهجایی دانشمندان و کلا مردم نه تنها از کشوری به کشور دیگر، بلکه از قارهای به قاره دیگر اتفاق میافتد. با این حال تفاوتهای اساسی بین نوع جابهجایی دانشمندانی که از اروپا به آسیا مهاجرت میکنند یا آنهایی که از آسیا به اروپا مهاجرت میکنند، وجود دارد. درک این پویایی هم از نظر مطالعات علمی و هم از منظر سیاست علمی مهم است. به عنوان مثال، جابهجایی دانشمندان بین مناطق فراملی میتواند پیوندها با یک جامعه تحقیقاتی ملی را تا حد زیادی تضعیف کند. این به طور بالقوه اثرات منفی فرار مغزها را رد میکند و در عوض میتواند انتقال دانش مثبت را تقویت کند، چیزی که برخی از محققان آن را «گردش مغز» نامیدهاند.
در مقالهای که در ماه اوت 2020 در مجله «ساینس دایرکت» منتشر شده، محققان از دادههای ORCID استفاده کردند. ارکید یا شناسه آزاد پژوهشگران و نویسندگان/مشارکتکنندگان برای شناسایی منحصر بهفرد دانشمندان و دیگر نویسندگان دانشگاهی است. در واقع، ارکید یک سازمان غیرانتفاعی، برای شناسایی همه کسانی است که در تحقیقات، دانش و نوآوری مشارکت میکنند، به صورت یکتا شناسایی میشود و بین فعالیتهای علمی آنها با شناسهشان ارتباط برقرار میکند. این دادهها شامل تحصیلات دانشمندان از جمله مدرک تحصیلی، موسسه اعطا کننده مدرک، تاریخ اعطای مدرک، جزئیات شغلی آنها شامل همه سمتهای پس از دکتری و همچنین کتابشناختی شامل عناوین انتشارات، تاریخ انتشار و نام مجلات مقالات و کتابهایی است که دانشمندان منتشر میکنند. بنابراین، دادههای ارکید میتواند فاکتورهایی چون پیشرفت شغلی را برای ترسیم مشاغل و جابهجایی جغرافیایی دانشمندان ارائه دهد. از آنجا که میتوان نقطه شروع جغرافیایی مشاغل علمی دانشمندان را در زمان شناسایی کرد، میتوان روندهای جغرافیایی را با وضوح بالاتری نسبت به پایگاههای داده سنتی کشف کرد.
محققان این مقاله روی 116 هزار و 400 دانشمندی تمرکز کردهاند که دارای مدرک دکتری هستند و بین سالهای 1980 تا 2010 پس از دریافت مدرک دکتری خود حداقل در یک موسسه علمی استخدام شدهاند. آنها سپس مهاجرت دانشمندان را به سه دسته کوچ داخلی (یعنی در داخل همان کشوری که تحصیل کردهاند)، مهاجرت منطقهای (یعنی به یک کشور در همان منطقه) و مهاجرت جهانی (به یک منطقه یا قاره دیگر) تقسیم کردند.
این رویکرد درک بسیار عمیقتری از مهاجرت ارائه میکند، زیرا گردش دانشمندان مثلاً فرار مغزها و دستاوردهای مغزها (brain drains and brain gains) نه فقط مهاجرت آنها را در سطح بینالمللی نشان میدهد، بلکه به طور ویژه روابط جغرافیایی، سیاسی یا اجتماعی بین جایی که دانشمندان ترک کردهاند و جایی که به عنوان مقصد مهاجرت انتخاب کردهاند را نشان میدهد.
محققان این مقاله میگویند: ما متوجه شدیم که مهاجرت بین کشورها از دهه 1980 نسبت به مهاجرت در داخل کشورها راکد مانده است. با این حال، دانشمندانی که در سطح بینالمللی حرکت میکنند، نه تنها به طور فزایندهای در همان منطقه مهاجرت میکنند، بلکه به طور مکرر و به مسافتهای کوتاهتر نیز سفر میکنند.
مهاجرت علمی نیروی کار و انواع آندانشمندان به دنبال کمک مالی، پیدا کردن تیمهای تحقیقاتی نخبه و اعتبار از یک کشور به کشور دیگر نقل مکان میکنند و این امر تا حدود زیادی به رشتههای خاص بستگی دارد. این تاثیر به ویژه در میان پراستنادترین محققان جهان که به طور سیستماتیک و دسته جمعی به کشورهایی با سرمایه گذاریهای تحقیق و توسعه بالا مهاجرت میکنند، بسیار دیده میشود. البته کیفیت زندگی و نگرانیهای خانوادگی نیز تا حد زیادی در تصمیم گیریهای مهاجرت موثر است. برای مثال، بسیاری از دانشمندان و به ویژه بسیاری از زنان تمایلی به مهاجرت فرزندان نوجوان خود به خاطر فرصتهای شغلی در خارج از کشور ندارند.
نکته دیگری که محققان این مقاله ساینس دایرکت بیان میکنند، این است که معمولا دانشمندان با مهارت بالا، وعدههای رشد اقتصادی، نوآوری و توسعه را از کشورهای مقصد خود دریافت میکنند. زیرا هر چه جامعه علمی یک کشور در همکاریهای بینالمللی بیشتر مشارکت داشته باشد و مهاجرت بیشتری در میان دانشمندان آن کشور وجود داشته باشد، تأثیر کار علمی آن کشور بیشتر میشود.
افزایش مهاجرت علمی به طور نامتناسبی به نفع کشورهایی است که از قبل دارای جوامع علمی بزرگ و با بودجه کافی هستند. نگرانی ناشی از به دست آوردن مزایای مرتبط با مهاجران با مهارت بالا - یا از دست دادن این مزایا در هنگام خروج - از پایان جنگ جهانی دوم منجر به بحثهای سیاستی و تحقیقات سیاسی در سطح بالا شده است.
چشمانداز در حال تغییر مهاجرت علمی جهانییکی از محورهای این بحث، تغییر موازنه قدرت در جامعه علمی جهانی است؛ آن هم با تسلط طولانی مدت آمریکا به طور فزایندهای توسط اروپای منسجم و اقتصادهای رو به رشد در آسیا مثل چین، کره جنوبی و هند به چالش کشیده میشود. اگرچه آمریکا در جذب محققان پربار و کارآمد از خارج از کشور موفق است، اما در مقایسه با 20 سال پیش، سهم کمتری از تحقیقات پیشگامانه را در سراسر جهان تولید میکند. در واقع، در طول مدت زمان مشابه، بسیاری از کشورهای آسیایی مانند چین و کره جنوبی خود را در زمره تأثیرگذارترین کشورها در علم و مهندسی قرار دادهاند و از نظر تعداد مقالات تولید شده و تولید تعداد فزایندهای از تحقیقات با استناد بالا پس از آمریکا در رتبه دوم قرار دارند. برای دانشمندان کشورهایی چون برزیل، هند و روسیه، یکی از عوامل محدود کننده اصلی در آسیا مانع زبانی است و دید بسیاری از تحقیقات آنها را محدود میکند.
تأثیر مهاجرت توسط خود دانشمندان نیز احساس میشود. دانشمندانی که مهاجرت میکنند پراستنادتر هستند، دانشمندانی که آمریکای شمالی را ترک میکنند به طور متوسط 10 درصد استناد بیشتری به دست میآورند و همکارانی که به خارج از اروپای شرقی مهاجرت میکنند، 170 درصد بیشتر به دست میآورند.علاوه بر این، مهاجرت همکاریهای علمی بینالمللی بیشتری را به همراه دارد. به نظر میرسد این امر به جای افزایش اعتبار، نتیجه داشتن یک شبکه اجتماعی گستردهتر باشد، زیرا اندازه شبکه تحقیقاتی بینالمللی برای دانشمندان مهاجر بزرگتر از دانشمندان غیر مهاجر است.
بیشتر بخوانید: محقق در 2 دانشگاه آمریکا: نفس مهاجرت خوب است؛ به شرطی که شرایط برگشت وجود داشته باشدعلاوه بر این، دانشمندانی که به دانشگاههای نخبهتر مهاجرت میکنند، عملکرد بهتری نسبت به کسانی ندارند که این کار را انجام نمیدهند؛ اگرچه در هنگام رفتن به دانشگاه کمتر نخبه، افت جزئی در عملکرد علمی وجود دارد. افزایش بهرهوری ناشی از مهاجرت در آن سوی مرزها برای یک فرصت شغلی جدید میتواند به زمان نیاز داشته باشد.
گردش منطقهای در مهاجرت جهانیمرزهای جغرافیایی در مورد نیروی کار و محصولات در حال از بین رفتن است، زیرا اقتصادهای سراسر جهان خود را به سمت تجارت آزاد و تولید و توزیع اطلاعات در طول چند دهه گذشته سوق دادهاند. این اغلب به عنوان نشانهای از جهانی شدن اقتصاد جهانی تلقی میشود. شواهد نسبتاً مبهم است. به عنوان مثال، در همین دوره، اقتصاد جهانی در سطح منطقهای به هم پیوستهتر شده است، حتی زمانی که در سراسر جهان ارتباط متراکمتری پیدا کرده است. بنابراین، اقتصاد جهانی، شاید به طور غیر شهودی، به طور همزمان جهانیتر و منطقهایتر میشود.
این موضوع به طور خاص برای مهاجرت نیز صادق بوده است. شبکه جهانی مهاجرت در چند دهه گذشته به ویژه با ظهور کشورهای مقصد جدید در خارج از آمریکای شمالی و اروپا، بیشتر به هم مرتبط شده است. در عوض، بزرگترین تغییرات در سطح منطقهای رخ داده است، به طوری که اروپا، آفریقا و آسیای شرقی هر کدام در طول یک دوره زمانی بیشتر به صورت منطقهای در هم تنیده شدهاند. منطقهبندی در مقیاسهای کوچکتر نیز عمل کرده است، زیرا الگوهای واضحی در اروپای مرکزی، غربی و شمالی در شبکه مهاجرت پدیدار شدهاند.
مطالعات نشان میدهد که کشورهایی که بیشتر به روی علم باز هستند - یعنی کشورهایی که بیشترین همکاریهای بینالمللی و بیشترین مهاجرت را در بین دانشمندان خود دارند - همچنین از تولید تأثیرگذارترین تحقیقات علمی سود میبرند. ولی با این حال، احتمال همکاری بین هر 2 دانشمند هنوز به فاصله فیزیکی حساس است و احتمال بازگشت به کشور پس از مهاجرت با همان پیوندهای مشترک افزایش مییابد. در نتیجه میتوان گفت که مزایا و هزینههای مرتبط با مهاجرت به مسافت طی شده بستگی دارد. به طور خاص، مهاجرت منطقهای ممکن است برای کشورهایی که از «فرار مغزها» رنج میبرند مضر نباشد، زیرا انتقال دانش ناشی مهاجرتی که فاصله بین کشور فرستنده و پذیرنده کم باشد، محتملتر است؛ یعنی احتمال برگشت نخبههایی که مهاجرت منطقهای کردهاند، بیشتر است.
البته ناگفته نماند که این مورد همیشه هم صادق نیست. زیرا برخی کشورها از جمله کشورهای اروپایی وجود دارند که هزینههای هنگفتی را برای مهاجرت دانشمندان خود میپردازند و برای اینکه آنها را دوباره به کشور برگردانند، مزایای بسیاری برایشان قائل میشوند. علاوه براین، محققان علاقهمند به وضعیت علم جهانی به کاهش هژمونی یا سلطهگری آمریکا و اهمیت فزاینده مراکز تحقیقاتی در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین هستند، روشی مشابه را در پیش میگیرند.
به طور کلی، هدف از این مقاله ارائه برخی از اولین آمارهای توصیفی مربوط به نحوه مهاجرت دانشمندان در سطح بینالمللی است. یعنی چه تعداد از کسانی که از طریق مرزها مهاجرت میکنند در مقایسه با کشورهای دور به یک کشور نزدیک میروند؟ این میزان در سراسر جهان چگونه متفاوت است و در طول زمان چگونه تغییر میکند؟
پاسخ به این سوالات از این رو حائز اهمیت است که شور و نشاط یک جامعه تحقیقاتی ملی به نزدیکی دانشمندانش بستگی دارد، زیرا دانشمندان نزدیک به کشورشان نسبت به دانشمندانی که دورتر هستند، همکاریهای بیشتری در حوزه تحقیقات با کشور خود دارند.
انتهای پیام/
نسترن صائبی صفت کد خبر: 1229172 برچسبها آموزش عالی