اسکلت نهنگ دفن شده در ساحل سیمرغ به موزه محیط زیست کیش منتقل می‌شود
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۵۸۲۷۵
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از هرمزگان، مریم محمدی، رئیس اداره محیط زیست کیش با اشاره به مشاهده لاشه یک نهنگ مرده در ساحل سیمرغ کیش در روز جمعه ۳۰ آبان گفت: در بررسی‌های اولیه علت مرگ این نهنگ مشخص نشد و با توجه به اینکه حدود ۵ روز از مرگ این نهنگ می‌گذشت، هیچ ضایعه‌ای نیز بر روی لاشه مشاهده نشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمدی افزود: به دلیل فساد لاشه امکان نمونه برداری جهت تعیین علت دقیق مرگ نیز امکان پذیر نبود.
او با بیان اینکه این نهنگ به طول ۵/ ۱۴ متر از گونه "براید" است که در فهرست دوم سایتس (معاهده حفاظت از جانوران و گیاهان در معرض خطر انقراض) قرار گرفته است، گفت: برخورد با کشتی ها، ریزش مواد نفتی، آلودگی صوتی در اقیانوس ها، اکتشاف، تولید و استخراج انرژی از مهم‌ترین علل مرگ این نهنگ‌ها در اقیانوس‌ها است.
رئیس اداره محیط زیست سازمان منطقه آزاد کیش افزود: با توجه به اینکه از زمان مرگ این نهنگ در اقیانوس بیش از ۵ روز می‌گذشت، لاشه برای پیشگیری از انتشار بوی نامطبوع و آلودگی بلافاصله در زمین ماسه‌ای جنب ساحل دفن شد تا در آینده امکان انتقال اسکلت نهنگ به موزه محیط زیست دریایی کیش فراهم شود.
محمدی با اشاره به اینکه در سال ۲۰۰۶ نیز جمجمه یک نهنگ جوان در سواحل قشم یافت شد و اکنون در موزه ژئو پارک این جزیره نگهداری می‌شود، افزود: با توجه به اینکه به تازگی ساختمانی با عنوان مرکزآموزش و مطالعات محیط زیست در کیش ساخته شده و طبقه اول این مجموعه برای موزه محیط زیست با مقاصد آموزشی اختصاص یافته، اسکلت این نهنگ درآینده در این موزه جانمایی خواهد شد.
به گفته محمدی، طول این نهنگ‌ها بین ۱۲ تا ۱۶ متر و وزن آنها بالغ بر ۴۰ تن است و در گروه نهنگ‌های آبی و گوژپشت قرار می‌گیرند که در آب‌های گرم زندگی می‌کنند و دراقیانوس‌های اطلس، آرام و هند دیده می‌شوند.
رئیس اداره محیط زیست سازمان منطقه آزاد کیش افزود: این گونه از سال ۲۰۱۹ حمایت شده و در خلیج مکزیک در معرض انقراض اعلام شده است و بعضی از جمعیت‌های این گونه مهاجرت فصلی دارند.
منبع: خبرگزاری مهر
انتهای پیام/ب
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: لاشه نهنگ محیط زیست جزیره کیش مرگ این نهنگ محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۵۸۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رده‌بندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیط‌زیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعت‌گرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسان‌محوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعت‌محورانه‌ای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیت‌های انسانی دانسته شده است و از همینجا مرز‌های محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده می‌شناسیم پدید آمد. شکل‌گیری این مرز‌ها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیط‌زیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد.
او در ادامه می‌نویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجه‌های محدودی که در اختیار شورای شکار قرار می‌گرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بوم‌شناختی اهمیت ویژ‌ه‌ای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* رده‌بندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری می‌نویسد مراتع و جنگل‌های واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیت‌هایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح می‌دهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرز‌ها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیت‌های موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نام‌های پارک‌های ملی، پناهگاه‌های حیات‌وحش، مناطق حفاظت‌شده و آثار طبیعی ملی تعریف و رده‌بندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاک‌های جهانی و حتی نام‌های رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرز‌ها هرگز نیازی به انطباق با زیست‌بوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیده‌اند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهر‌های مدرن و نیاز‌های فزاینده‌اش بود که محیطزیست را متأثر می‌ساخت.
این نویسنده در جمع‌بندی این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرز‌ها تهدید شد عمدتاً فعالیت‌های جامعۀ روستایی بود. جامعه‌ای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرز‌های جغرافیایی و مرز‌های بهره‌برداری‌اش حریص‌تر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرز‌ها از دوسوی این جبهه‌ها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخص‌هایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت